Tag: Nederlands

We vervolgen onze reis in de provincie Muğla, langs de Dalyan-rivier. Tussen het Köyceğiz-meer en de Middellandse Zee werd in de Oudheid een stad opgetrokken, waarvan de overblijfselen door verschillende generaties archeologen zijn opgegraven.

Opgedroogde haven

De geschiedenis van de stad Kaunos start in de 8ste eeuw voor Christus. In die tijd was deze havenstad één van de belangrijkste in de regio Carië. Kaunos was een strategische havenstad, vooral dankzij de zoutproductie, en werd gedurende zijn hele geschiedenis veroverd en achtereenvolgens bewoond door Grieken, Romeinen, Perzen en Rhodiërs.

Na verloop van tijd geraakte de zee gevuld door slib en andere afzettingen door de rivier, waardoor de haven opdroogde. De stad werd in de 16de eeuw verlaten en in 1842 herontdekt door de Britse archeoloog Richard Hoskyn. De site staat sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, inclusief de in de kliffen uitgehouwen rotsgraven die alleen te zien zijn vanaf de rivier of de stad Dalyan.

De Akropolis en een theater voor 5.000 mensen

De stad Kaunos werd terug tastbaar door de archeologische opgravingen.
De Akropolis, de vesting van de stad, stond op een heuvel op 152 meter boven zeeniveau. Aan de voet van de Akropolis ligt het theater, waarvan de bouw begon in de 4de eeuw voor Christus. Het is het best gereconstrueerde gebouw op de site.

Het is een indrukwekkende ervaring om door de gangen van dit oude theater te wandelen. Het meet 75 meter in diameter en bood plaats aan 5.000 toeschouwers in 33 rijen zitplaatsen. Het podium, met een diameter van 22 meter keek destijds uit over de zee (die ondertussen opgedroogd is).

De oude stad liep via een lange steeg langs de Agora, een handelsader uit die tijd, de heuvel af naar de haven. Er zijn ook overblijfselen van Romeinse baden en tempels te zien. Een indrukwekkende reis in de open lucht door de wandelgangen van de geschiedenis.

Köyceğiz ligt in het zuiden van de provincie Muğla, waar de Middellandse Zee en de Egeïsche Zee elkaar ontmoeten, op 1.000 kilometer ten zuiden van Istanboel. De stad ligt in het beschermde natuurgebied Köyceğiz-Dalyan.

Ontspannen cruise naar de zee

Het meer van Köyceğiz heeft een omtrek van zo’n 50 kilometer en biedt een breed aanbod aan ‘natuuractiviteiten’: fietsen, wandelen, waterfietsen, enz. Je kan er ook een modderbad nemen, of duiken in de natuurlijke warmwaterbronnen.

Een andere optie is om een cruise te maken van het meer naar de Middellandse Zee. Er zijn cruises van een hele dag met verschillende toeristische stops (waaronder de oude stad Kaunos), ook met lunch. Wij gaven de voorkeur aan een privétour met een route naar keuze, een rechtstreekse tocht naar zee: een twee uur durende cruise langs het Dalyan kanaal.

In de rotswanden uitgekerfde tombes

Kort nadat je het Köyceğizmeer achter je gelaten hebt, vlakbij Dalyan, zie je in de hoogte de Lycische grafmonumenten die in de rotswanden zijn uitgehouwen. Deze tombes maken deel uit van de oude stad Kaunos en dateren uit de 4de eeuw voor Christus. Bijna 2.500 jaar nadat ze uitgebouwen werden, domineren ze nog steeds de vallei. Deze tombes, waarin de elite van die tijd begraven werd, werden hoog gebouwd omdat men geloofde dat hoe dichter de tombe bij de hemel kwam, hoe dichter de ziel van de overledene bij God was…

Stranden met zeeschildpadden

De cruise gaat verder over dit kanaal dat door een groene omgeving stroomt. Er staan fruitbomen: sinaasappel, granaatappel en citroen. Verderop is een dennenbos. En daarachter zie je de toppen van de Sandrasberg. Het eindpunt is het strand van İztuzu, dat uitkijkt over de Middellandse Zee en waar je de ‘onechte karetschildpadden’ (Caretta caretta) vindt.

Na een duik in het warme water van de Middellandse Zee nemen we de boot (er is een regelmatige pendeldienst) terug landinwaarts. We smullen van de blauwe krabben die in de wateren om ons heen gevangen werden, de traditionele snack van de lokale vissers. Je eet de krab uit het vuistje, zelf gepeld en tegen een lage prijs: een portie kost iets meer dan €5.

We eindigen de dag op het terras van een restaurant in Dalyan, met uitzicht op de rivier en de beroemde Lycische graftombes, die nog mystieker ogen onder hun nachtelijke verlichting. Een voorproefje van ons bezoek de volgende dag, wanneer we naar de stad Kaunos trekken, waarvan de overblijfselen niet ver achter de rotstombes liggen.