De ‘HelloSafe’-index is gebaseerd op 35 criteria onderverdeeld in vijf hoofdcategorieën: natuurrampen, geweld in de samenleving, gewapende conflicten, gezondheidsinfrastructuur en militarisering.
De veiligste landen
Volgens de index zijn de drie veiligste landen als reiziger IJsland (18,23 punten), Singapore (19,99 punten) en Denemarken (20,05 punten). De meeste van de veiligste bestemmingen liggen in Europa, waaronder Zwitserland (5de met 20,51 punten) en Oostenrijk. Deze landen bieden een buitengewone stabiliteit, ver weg van geweld en conflicten. Opvallend is ook de uitstekende positie van enkele onverwachte landen, zoals Paraguay en Uruguay: de twee veiligste landen in Latijns-Amerika dit jaar.
Guo Xin Goh
Top 5 van de veiligste landen
Ijsland – 18,23 punten
Singapore – 19,99 punten
Denemarken – 20,05 punten
Zwitserland – 20,51 punten
Oostenrijk – 20,31 punten
Te vermijden bestemmingen
Aan de andere kant van het spectrum vinden we de Filipijnen (82,32 punten), Colombia (79,21 punten) en Mexico (78,42 punten), die te boek staan als de minst veilige landen, vanwege geweld en interne strubbelingen.
Top 5 van de minst veilige landen
Filipijnen – 82,32 punten
Colombia – 79,21 punten
Mexico – 78,42 punten
Rusland – 75,65 punten
Venezuela – 64,09 punten
Charles Deluvio
En België?
België staat op de 24ste plaats, en is daarmee één van de veiligste Europese landen, met een index van 28,31 punten. Hoewel deze score lager is dan die van de Scandinavische landen, weerspiegelt ze een relatief stabiele en goede veiligheidssituatie, waarbij we het beter doen dan landen als Frankrijk (34ste, afgestraft door de terroristische dreiging) en Italië (33ste).
Het wisselvallige weer in mei was een factor die mee het weekend bepaalde… Ik durfde niet te kiezen voor enkel een buitenactiviteit, uit angst om doorweekt te eindigen. Ik wilde er zeker van zijn dat ik een dak boven mijn hoofd had in de buurt. En omdat we vorige maand met veel plezier de wijngaarden en kastelen van Namen hadden ontdekt, stelde ik mijn vriend voor om dat nog eens te doen, zodat we achter de eeuwenoude stenen konden schuilen als het weer te slecht werd. Hij vond het een uitstekend idee en stelde de regio Luik voor.
Heel wat wijndomeinen en kastelen
Het moeilijkste was om de plaatsen te kiezen die we wilden bezoeken. In het Luikse vind je heel wat wijngaarden, zoals Occarius in Ocquier. Of het domein ‘Vin de Liège’, met 18 hectare aan wijngaarden één van de grootste in Wallonië. We dachten ook aan het ‘Clos des Prébendiers’, één van de pioniers in België, in de heuvels boven Hoei.
David Samyn
Ook voor de prachtige stenen gebouwen hadden we keuze te over: het Château de Jehay voor zijn tuinen of Château de Modave voor zijn uitzonderlijke uitzicht over de vallei van Hoyoux? Mijn vriend en ik kozen uiteindelijk voor Château de Jehay en de Occarius-wijngaard. En we beloofden onszelf dat we voor de rest een andere keer terug zouden komen…
Degustatie op het wijndomein van Occarius
Zaterdag doken we meteen in de wereld van de wijn met een bezoek aan de Occarius-wijngaard. Die vind je in Ocquier, tussen Hoei en Durbuy. Geplant in de Luikse Condroz leemklei, met een flinke dosis zand. Het is een bodem die Marc en Didier Monfort met respect behandelen: de twee broers plantten hier wijnstokken zonder chemicaliën en met natuurlijke bodemverbeteraars, voor een 100% natuurlijke wijn. We konden een selectie van zes wijnen proeven, gemaakt van zes verschillende druivenrassen, waaronder drie zwarte en drie witte wijndruivenrassen. Mijn vriend zei dat de Fransen zich zorgen zouden mogen maken, want deze Belgische wijn is zo goed… Rondleidingen door de wijngaard zijn ook mogelijk op afspraak.
Overnachten op het ‘Domaine de Naxhelet’
www.lucnix.be
Daarna zetten we koers naar ons hotel: het Domaine de Naxhelet, gelegen net boven Huy, vlak bij de snelweg E42. Toen we door de poort van dit prachtig gerestaureerde kasteel van een boerderij liepen, voelden we ons meteen thuis. Maar dan een stuk chiquer natuurlijk… Het hotel heeft zelfs een eigen golfclub. Maar wij kozen voor een bezoek aan de wellness, die ecologisch verantwoord is. Zelfs de massageolie is lokaal!
Gastronomisch diner in ‘Pollen’
Domaine de Naxhelet
‘s Avonds aten we in het restaurant van het hotel. Het heet ‘Pollen’, maar er is geen risico op allergieën: de keuken van de jonge chef François Durand draait om duurzaamheid en natuur. Hij werkt van oogst tot vork. Je kunt zelfs door het raam de biologische moestuin zien! Je hebt de keuze om à la carte te eten of om te gaan voor het 4- of 6-gangenmenu. Een waar genot!
De tuinen van het Château de Jehay
Zondagochtend, na een smakelijk ontbijt (zelfs de confituur en het gebak worden ter plekke gemaakt), trokken we naar het Château de Jehay, op 15 kilometer van het hotel. De locatie maakt een sterke indruk: dit mooie voorbeeld van de Maaslandse renaissance uit het midden van de zestiende eeuw, omringd door een slotgracht, is geklasseerd als ‘Patrimoine exceptionnel de Wallonie’. Opvallend is ook het beroemde dambordpatroon op de muren. In de bijgebouwen vind je mooie collecties meubels, zilverwerk, schilderijen, wandtapijten en keramiek.
David Samyn
Maar omdat de zon scheen, genoten we van de prachtige Italiaans geïnspireerde tuinen. Je vindt er bronzen beelden en waterpartijen, maar ook de 19e-eeuwse moestuin met oranjerie en vergeten groenten. Het was een reis door de tijd en de aarde, een prachtige afsluiter van een weekend vol wijngenot en Waals architecturaal erfgoed.
Mijn ‘coup de cœur’? De lekkere Luikse wijnen en de romantische wandeling door de 19de-eeuwse moestuin van Château de Jehay.
Een dikke 6 uur en 25 minuten. Zo lang duurt de treinrit van Milaan naar Nice met het Italiaanse bedrijf Treni Turistici Italiani. Dit zomerse project is een testcase die de sterke comeback van de treinreizen moet inluiden, met de onmiskenbare aantrekkingskracht van de Rivièra om de wagons te vullen.
De reistijd is niet te vergelijken met die van een hogesnelheidstrein, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de schoonheid van de Côte d’Azur, zo vertelt bedrijfsvoorzitter Luigi Cantamessa, De trein, genaamd L’Espresso Riviera, tjokt rond met tien wagons en biedt plaats aan 600 passagiers.
Een Italiaanse ervaring op rails
Passagiers kunnen kiezen uit verschillende categorieën met tarieven die starten vanaf 50 euro enkele reis. Wie van een beetje comfort houdt, kan ook terecht in een privatieve lounge. De reis wordt opgeluisterd door een gezellige restauratierijtuig waar Italiaanse specialiteiten te verkrijgen zijn.
Voor Petra stond de regio onder invloed van verschillende koninkrijken en stammen, waaronder de Edomieten en de Moabieten. De Nabateeërs, een nomadisch Arabisch volk, op zoek naar een locatie die betere verdediging tegen invasies en controle over handelsroutes kon bieden, kozen de locatie van Petra vanwege haar strategische ligging in een steile vallei.
De stichting van de stad
De keuze van de Nabateeërs voor Petra was niet alleen strategisch maar ook symbolisch. Ze voorzagen een stad die niet alleen de politieke hoofdstad van het koninkrijk zou zijn, maar ook een handels- en cultureel centrum. De bouw van de stad begon met het opzetten van natuurlijke fortificaties en de bouw van in rots uitgehouwen monumenten, wat Petra snel veranderde in een belangrijk stedelijk centrum van de oudheid.
Mihaela Claudia Puscas
Het hoogtepunt van het koninkrijk
Onder het bewind van verschillende Nabateese koningen werd Petra een trekpleister voor handelaren en diplomaten van over de hele wereld, waaronder Egyptenaren, Grieken en later Romeinen. Het koninkrijk bloeide dankzij de handel in wierook, specerijen en andere kostbare goederen, evenals door haar centrale positie in de handelsnetwerken van de regio.
Cultuur en samenleving
Petra stond bekend om zijn kosmopolitische samenleving en culturele uitstraling. Kunst, architectuur en waterbeheer bereikten een opmerkelijk niveau van verfijning, beïnvloed door uitwisselingen met andere culturen. De Nabateeërs ontwikkelden een geavanceerd watersysteem, inclusief reservoirs en aquaducten, dat de groei van de stad in een woestijnomgeving ondersteunde.
Moxin Wang
Verval en nalatenschap
Na enkele eeuwen van regionale dominantie ging Petra achteruit met de opkomst van het Romeinse Rijk en de verandering van handelsroutes. De stad werd uiteindelijk verlaten en raakte in vergetelheid tot de herontdekking door de Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt in 1812. Vandaag de dag is Petra een UNESCO-werelderfgoedlocatie, bezocht door miljoenen mensen die worden aangetrokken door zijn fascinerende geschiedenis en imposante in rots uitgehouwen structuren.
We kwamen rond de middag aan in de streek: we hadden om te beginnen een wandeling gepland. Onze keuze? Het Bois de Bayehon, dat ons naar de gelijknamige Cascade bracht (de op één na grootste waterval van het land). Zeggen dat we ons in het zweet gewandeld hebben, is een understatement: 10 km met een hoogteverschil van 323 meter en een brandende zon die ons vergezelde… Maar het was de inspanning waard: het water kabbelde door de bossen en het landschap was magisch.
We hoefden niet lang te rijden om het elegante, kubusvormige silhouet van het hotel voor ons te zien verrijzen. Na een foto met het hert dat voor de ingang troont (we zitten hier midden in de Ardennen!), ontdekten we onze kamer. Elegantie en ruimte zijn hier de sleutelwoorden. Het imitatiemarmer aan het hoofdeinde van het bed en de enorme douche zijn ook het vermelden waard.
WBT – Vincent Ferooz
Feest op ons bord!
Voor het diner dronken we eerst iets in de bar van het hotel: eindelijk ontspanning. We schoven voor het diner onze voeten onder tafel op het terras: het 3-gangenmenu werd meteen geserveerd. Ceviche van pollak, geroosterde eendenborst en een creatie van kersen en frambozen als dessert. De wijnselectie was subliem: het water liep ons in de mond! Na het diner maakten we een ontspannen wandeling naar het centrum van Malmédy, waar we flaneerden bij de zonsondergang.
WBT – Vincent Ferooz
Na het ontbijt besloten we te ontspannen in de thermen: de wellnessruimte is licht en luchtig. Ik zwom een paar baantjes terwijl mijn man genoot van de warmte van het solarium. De sauna en hamman waren gewoon perfect.
Een kasteel als uit een prinsessensprookje
We vertrokken vanaf het My Hotel om Kasteel van Reinhardstein te bezoeken. Van aan de parking is het nog een heel eind naar beneden, dus wees voorbereid. Maar daar lag het, in de kom van de vallei. Ik vond het geweldig om de curiosa uit een ander tijdperk te bewonderen die de kamers van het kasteel sieren. Maar mijn favoriete plek was de kleine tuin met medicinale planten.
We begonnen aan onze tweede wandeling vanaf het kasteel (over het pad dat naar de parkeerplaats leidt): 6 km en 306 meter stijgen deze keer. Een pittige wandeling, maar het landschap maakt het de moeite waard. De vallei van de Warche is prachtig. We genoten van het panorama vanaf de ‘Nez de Napoléon’-rots en van een adembenemend uitzicht op het machtige fort van Reinhardstein. De wandeling eindigt bij het meer van Robertville en zijn enorme stuwdam. Een wandeling tussen wild water en steile paden die je niet snel zal vergeten!
De car policy is een document waarin het beleid van je werkgever rond bedrijfswagens wordt vastgelegd. Wil je met je bedrijfswagen naar het buitenland dan vind je in dit document allicht terug of je dat wel mag en zo ja wat de voorwaarden en modaliteiten zijn waaronder je dan mag doen. Verder kan er bv. ook een laadkaartpolicy zijn waar je rekening mee moet houden.
Enkele voorbeelden
Zo kan de car policy voorzien wie er met de wagen mag rijden als je daarmee op vakantie gaat. Het kan zijn dat jij als werknemer alleen dat recht krijgt of dat bv. ook je partner en/of kinderen (boven een bepaalde leeftijd) met de wagen mogen rijden. De car policy kan ook bv. voorzien of je in het buitenland mag tanken (of elektrisch laden) op kosten van het bedrijf. Er kan verder bv. instaan dat je steeds zelfs de franchise moet betalen bij een schadegeval aan de wagen als je een ongeval hebt in het buitenland, wat je moet doen als de wagen gestolen wordt enz.
Sanctie
Is er zo’n car policy dan is het belangrijk je daar strikt aan te houden. Doe je dat niet dan riskeer je mogelijks een tuchtsanctie (als dat in het arbeidsreglement is voorzien). In bepaalde gevallen zou zelfs een ontslag om een dringende reden aan de orde kunnen zijn. Volgens sommige rechtspraak kan je zelfs het voordeel van het privégebruik van de bedrijfswagen (tijdelijk) verliezen, hoewel deze visie betwistbaar is.
De eSIM, die sinds enkele maanden beschikbaar is op de nieuwste generatie smartphones, is een virtuele SIM-kaart die al in de fabriek in de telefoon is ingebouwd en waarmee je verbinding kan maken met het netwerk van elke mobiele provider ter wereld. In de praktijk werkt de eSIM op dezelfde manier als een fysieke SIM-kaart, alleen dat je geen kaart meer nodig hebt.
Deze revolutionaire oplossing betekent dat je eender waar ter wereld gewoon een mobiel datapakket kan kopen, zonder dat je je SIM-kaart hoeft te verwijderen of te vervangen. Deze flexibiliteit biedt voordelen als je vaak naar het buitenland reist, maar het betekent ook meer veiligheid. In tegenstelling tot een fysieke kaart kan de eSIM niet uit de smartphone worden verwijderd als je toestel kwijtraakt of gestolen wordt. Tot slot is het met een eSIM niet nodig om fysieke SIM-kaarten (die ook nog eens kunnen verslijten) aan te schaffen, mee te nemen of om te ruilen.
Ideaal voor globetrotters
Globetrotters kunnen meerdere eSIM’s op één apparaat installeren. Op die manier kan je ze gebruiken wanneer je ze nodig hebt als je van het ene land naar het andere trekt. Om de gewenste eSIM te activeren, selecteer je die gewoon in het instellingenmenu van je smartphone en deactiveer je de fysieke SIM-kaart in je telefoon.
Verschillende virtuele operatoren bieden de mogelijkheid om een eSIM aan te schaffen met een mobiel pakket voor tientallen landen. Dat zijn onder andere Holafly, Explod, Airalo, Nomad en Yoho Mobile.
De Italiaanse provincie Zuid-Tirol heeft zichzelf een pareltje cadeau gedaan met de aanleg van de Via Artis op de top van de Kronplatz/Plan de Corones. Deze plek, die al populair was bij bergsportliefhebbers, krijgt nu ook een artistieke dimensie. Bezoekers kunnen 6 hedendaagse kunstwerken bewonderen terwijl ze genieten van een panoramische wandeling van 6kilometer door een landschap dat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat.
via artis
Duurzame kunst op grote hoogte
De tentoongestelde werken zijn gemaakt met materialen die gerecupereerd werden na de grote stormen van 2018 en 2019, waaronder oud hout. De installaties, gemaakt door lokale kunstenaars, werpen een kritische maar tegelijkertijd respectvolle blik op onze omgeving en onze samenleving. Kortom, als je de wereld van de galerijen een beetje te ‘steriel’ vindt, dan is dit iets voor jou!
Op het eerste gezicht lijken de Lençóis Maranhenses op een klassieke woestijn met zijn uitgestrekte witte zandvlaktes. Maar wat deze plek uniek maakt, zijn de zoetwaterlagunes die zich vormen tussen de duinen tijdens het regenseizoen. Stel je voor dat je zwemt in een natuurlijk turquoise zwembad midden in de woestijn…
Marcus Dall Coll
De duinen van de Lençóis Maranhenses zijn ontstaan door de opeenhoping van sedimenten die door de rivieren, voornamelijk de rivier de Parnaíba, zijn aangevoerd. Deze sedimenten, die door de wind worden getransporteerd, hebben een uitgestrekt duinenveld van ongeveer 155.000 hectare gecreëerd. Tijdens het regenseizoen, van januari tot juni, vullen deovervloedige regenbuien de holtes tussen de duinen, waardoor zoetwaterlagunes ontstaan. Deze lagunes kunnen een diepte van drie meter bereiken en zijn vaak fel turkoois vanwege de zuiverheid van het water en de mineralen in het zand.
Marcus Dall Col
Hoe er te komen en wanneer te gaan
Het park is bereikbaar vanuit de stad Barreirinhas, de belangrijkste toegangspoort tot de Lençóis Maranhenses. Je kunt er komen met het vliegtuig of de bus vanuit São Luís, de hoofdstad van de staat Maranhão. De beste periode om te bezoeken is tussen juni en september, na het regenseizoen, wanneer de lagunes vol zijn en de temperaturen aangenaam.
Hiram Bingham, een professor Zuid-Amerikaanse geschiedenis aan de universiteit Yale, was op zoek naar het legendarische Vilcabamba, de laatste Inca-hoofdstad waar de inheemse stamhoofden weerstand boden tegen de Spaanse veroveraars. Op basis van historische aanwijzingen en lokale verslagen waagden Bingham en zijn team zich in de dicht beboste valleien en ruige bergen van Peru.
De ontdekking van Machu Picchu
Op de ochtend van 24 juli, na een moeilijke klim over bergpaden en door dichte bossen, werd Bingham naar Machu Picchu geleid door een jonge lokale jongen, Pablito Alvarez. Wat hij te zien kreeg, was verbluffend: de goed bewaarde ruïnes van een verloren stad, die zich uitstrekte over een bergkam op 2.430 meter hoogte. Ondanks eeuwen van verwaarlozing getuigen de zorgvuldig in elkaar gezette stenen muren en landbouwterrassen van Inca-techniek en -kunst.
De impact van de ontdekking
Deze ontdekking sprak meteen tot de verbeelding van het publiek en van wetenschappers van over de hele wereld. Bingham keerde met de steun van Yale en de National Geographic Society terug naar Machu Picchu om verder onderzoek te doen. De ontdekte voorwerpen en structuren, zoals de Zonnetempel en de Intihuatana, boden waardevolle inzichten in de religieuze, astronomische en alledaagse aspecten van het leven van de Inca’s.
Gerry Shea
Erfgoedbehoud
Sinds de ontdekking is Machu Picchu een indrukwekkend symbool geworden van het culturele erfgoed van Peru en een grote trekpleister voor bezoekers van over de hele wereld. De UNESCO zette de site in 1983 op de lijst van Werelderfgoed, waarmee het de uitzonderlijke universele waarde erkende en ook de noodzaak voor het behoud ervan in de context van het toerisme en de natuurlijke erosie benadrukte.
