We vertelden het je onlangs al: de Elektronische Reisvergunning (ETA) is voortaan verplicht om naar het Verenigd Koninkrijk te reizen. Slecht nieuws: de prijs voor de ETA, die momenteel 10 pond sterling (ongeveer 12 euro) bedraagt, zal vanaf 9 april stijgen naar 16 pond (19 euro).
Waarom deze verhoging met meer dan 60 %? Volgens Visas News is het doel om “de afhankelijkheid van het migratie- en grenssysteem van publieke financiering te beperken”. Met andere woorden, Engeland wil dat toeristen zelf betalen voor hun grensovergang.
Praktische herinnering: de ETA is twee jaar geldig. Als je paspoort echter eerder verloopt, moet je er opnieuw één aanvragen… en dus opnieuw betalen.
Voor wie is de ETA bedoeld?
Iedereen die naar het Verenigd Koninkrijk reist voor een periode van maximaal zes maanden, moet over deze vergunning beschikken, of het nu gaat om een toeristisch verblijf, een zakenreis of een eenvoudige tussenstop. Alleen in bepaalde specifieke situaties kan je deze procedure vermijden.
Weinig verrassend begon ik mijn ontdekkingstocht door de Vendée langs de kust. Als fan van watersporten kon ik er niet weerstaan aan de lokroep van de zee en de golven. Trek een wetsuit aan, neem een surfplank en laat je begeleiden door de gepassioneerde instructeurs van de lokale surfscholen. Alle begin is wat moeilijk en soms vermoeiend, maar je zal zien dat de eerste glijervaringen al je angsten zullen wegnemen! Op dat vlak bieden de surfspots van Brétignolles-sur-Mer en Les Sables-d’Olonne perfecte omstandigheden voor golfliefhebbers!
Ontdek de moerassen op het ritme van je paddleboard
Verandering van decor: we trekken naar de moerassen van Olonne. Staand op mijn paddleboard laat ik me over het water glijden, omringd door een natuur die even rustig als ongerept is. Ver weg van de drukte van de kust onthult deze tocht een andere kant van de Vendée, waar de stilte alleen wordt doorbroken door het getjilp van vogels. Tegen het einde van de middag wordt het water goudkleurig door de weerkaatsing van de zon, waarbij bewegende schaduwen over het riet worden getekend. Af en toe komt er een vis boven water, waardoor het spiegelende oppervlak wordt verstoord. Hier lijkt de tijd stil te staan. Ik beweeg me op mijn eigen tempo voort, genietend van het aangename gevoel van langzame vooruitgang terwijl het water onder mijn plank glijdt. Tussen de smallere doorgangen, omzoomd door wilgen en essen, en de uitgestrekte wateroppervlakken waar de horizon zichtbaar is, is deze ervaring een perfecte mix van verkenning en contemplatie.
Ile Olonne
Strandzeilen: unieke sensaties
De wind waait stevig over het strand van Saint-Jean-de-Monts, perfecte omstandigheden voor een kennismaking met strandzeilen! Zittend op dit gekke voertuig voel ik bij elke windvlaag een adrenalinekick. Ik ga aarzelend van start, maar leer al snel de hoek van het zeil aan te passen om optimaal gebruik te maken van de windkracht. Ik krijg vaart en voel de wind in mijn gezicht. Het zand raast onder de wielen door terwijl ik mezelf verras met mijn toenemende behendigheid in het zigzaggen. Een totaal gevoel van vrijheid, vooral wanneer ik langs het strand scheer op volle snelheid, en de strijd aanga met de wind en de verre golven. Een opwindende, bijna betoverende ervaring die me doet verlangen naar meer!
Saint Jean De Monts A. LAMOUREUX
Op roadtrip met de fiets
De Vendée kan je ook ontdekken met de fiets. Ik begin aan ‘La Vélidéale‘, een recent aangelegd fietspad dat zich een weg baant tussen ‘bocages’ en kustgebieden. Elke pedaalslag laat me contrasterende landschappen verkennen: soms schaduwrijke paden dwars door bossen, dan weer lange routes langs de stranden van de Vendée. Ik ben verrast door de diversiteit van de routes. De Vendée heeft meer dan 1.800 km aan fietspaden, met routes voor elk niveau. Langs ‘La Vélodyssée‘ geniet je van de zeebries terwijl je langs de wilde kust rijdt. Verder het binnenland in leidt de route van de ‘Vendée Vélo Tour‘ me door schilderachtige dorpjes en rustige moerasgebieden. Elke pauze is een gelegenheid om een lokaal product te proeven, ervaringen uit te wisselen met andere fietsers en te genieten van het rijke erfgoed van de Vendée. Tussen molens, abdijen en charmante steegjes door besef ik dat fietsen in de Vendée een onvergetelijke ervaring is.
S. Bourcier
Wandelen midden in de natuur
Ik eindig mijn avontuur op de lokale wandelpaden. Tussen kust en bocage zijn er talloze routes. De zilte geur van de oceaan vergezelt me op mijn tocht en bij elke bocht ontvouwt zich een adembenemend landschap. De paden van de Vendée bieden immers een indrukwekkende variatie aan landschappen. In de bosrijke gebieden kom ik eeuwenoude eiken en tapijten van heide tegen. Op de duinen vormt de wind het landschap en blaast het zand in wervelende patronen, wat deze verkenning een wild kantje geeft. In de moerassen ontdek ik een fascinerende biodiversiteit: blauwe reigers, zilverreigers en zelfs enkele beverratten die snel het water induiken. Elke wandeling is een onderdompeling in een ongerepte natuur, waar de tijd lijkt stil te staan.
Om de mooiste wandelingen in de Vendée te bekijken, klik je hier.
Eén ding is zeker: de Vendée heeft me verrast en veroverd. Met spannende avonturen en momenten van pure contemplatie biedt deze regio van Frankrijk een permanente uitnodiging tot avontuur!
Met 8 miljoen bezoekers in 2024, gemiddeld 27.000 per dag, bevestigt Brugge meer dan ooit zijn status als toeristische topbestemming. Een cijfer dat de economie ten goede komt, met 542 miljoen euro omzet uit toerisme, aldus burgemeester Dirk De fauw (CD&V).
Maar deze populariteit heeft ook een keerzijde. Schepen van Toerisme Minou Esquenet (CD&V) benadrukt dat voor het eerst zowel inwoners als toeristen een daling in hun levenskwaliteit voelden door de overbevolking van bepaalde locaties op specifieke tijdstippen.
Toerisme vs. inwoners: een moeilijke balans
Toerisme is essentieel voor de Brugse economie, maar de sociale impact wordt steeds meer een heet hangijzer. “Brugge is een gastvrije stad, en dat willen we zo houden,” zegt Minou Esquenet. Maar om dat te bereiken, moeten er oplossingen komen zodat inwoners niet te veel last ondervinden van de populariteit van hun stad.
Er wordt gewerkt aan een concreet plan om de toestroom beter te beheren, de Brugse gastvrijheid te behouden en een evenwicht te vinden tussen bezoekers en locals. Een delicate opdracht: hoe reguleren zonder te ontmoedigen?
Brugge, slachtoffer van haar eigen succes?
Kan te veel toerisme uiteindelijk het toerisme schaden? Brugge wil dat vermijden. Terwijl andere steden, zoals Venetië bijvoorbeeld, quota of extra belastingen invoeren, zoekt Brugge een mildere maar doeltreffende aanpak.
Op Brussels Airport begint het zomerseizoen op 30 maart. Vanaf die datum kunnen reizigers rechtstreeks naar 180 bestemmingen vliegen, zes meer dan vorig jaar. Dus, waar gaan we naartoe?
De nieuwe bestemmingen die doen dromen
Sinds deze winter zijn er nieuwe vliegroutes toegevoegd vanaf Brussels Airport:
Curaçao met TUI fly
Bangkok met Thai Airways International
Bordeaux en Montpellier, bediend door easyJet en Transavia
Atlanta in de Verenigde Staten met Delta Airlines vanaf juni
Hong Kong, met de terugkeer van Cathay Pacific aan het begin van de zomer
De klassiekers van Brussels Airport
In totaal zullen er deze zomer 68 luchtvaartmaatschappijen actief zijn. Niet verrassend blijft Brussels Airlines de leider met 90 bestemmingen, gevolgd door TUI fly met 66 bestemmingen. Ondanks deze nieuwkomers heeft Brussels Airport echter ook enkele bestemmingen verloren sinds vorig jaar.
Het langverwachte moment is aangebroken: de Koninklijke Serres van Laken zijn opnieuw toegankelijk voor het grote publiek van 18 april tot en met 11 mei. Je kan er als bezoeker opnieuw rondwandelen in dit architecturale en botanische pareltje, dat op het Koninklijk Domein ligt.
Er zijn twee betoverende routes waaruit je kan kiezen:
De korte route (2 km): een wandeling door de serres zelf.
De lange route (3 km): een uitgebreidere tocht die ook de prachtige Koninklijke Tuinen omvat.
Voor wie houdt van avondwandelingen, worden er ook nocturnes georganiseerd op vrijdagen, zaterdagen, zondagen, en op maandag 21 april en donderdag 1 mei. Alleen de korte route zal toegankelijk zijn tijdens deze magische avonden.
De Wintertuin neemt tijdelijk afscheid
Een waarschuwing aan alle liefhebbers van de Wintertuin! Deze prachtige serre, de grootste van het complex, sluit onmiddellijk na het evenement de deuren voor een grondige renovatie.
Praktische info en tarieven
Tickets zijn verkrijgbaar voor de prijs van 7 euro via de officiële website: www.koninklijke-serres-royales.be. Kinderen jonger dan twaalf jaar mogen gratis binnen.
Goed om weten: Op 6 mei wordt er een specifieke dag georganiseerd voor personen met een beperkte mobiliteit, aangezien de serres voor hen normaal gezien niet toegankelijk zijn.
Jawel, na de bittere kou van deze winter ga ik opnieuw op pad! Ga met me mee om mijn ‘Top 5’ van de mooiste wandelingen in Wallonië te ontdekken. Ik koos er één voor elke Waalse provincie. Daarbij probeer ik om af te wisselen, met om de beurt makkelijke wandelingen voor korte beentjes en lange tochten voor beter getrainde kuiten. Aan jou om te beslissen waar je naartoe wil…
Namen: in de voetsporen van de verzetsstrijders in Gedinne
We beginnen op het gemak in Gedinne, in het zuiden van de provincie Namen. Deze makkelijke wandeling van 5,5 kilometer legde ik met mijn gezin af in amper twee uur. In het grote bos van Croix-Scaille kan je kiezen uit verschillende routes. De onze startte bij de ‘Tour du Millénaire’, een spectaculaire en 60 meter hoge uitkijktoren in de vorm van een zandloper, van waarop je een 30 km ver zicht rondom krijgt. Daarna wandelden we het bos in, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog een heus kamp van verzetsstrijders verborgen was, compleet met barakken en hutten. De ‘Espace Liberté 44’-route neemt ons mee naar deze verborgen plekken. Educatieve panelen vertellen over de oorlogstijd. Om makkelijk de weg te vinden, volg je gewoon de rode rechthoeksymbolen (route nr. 42). Je kan deze wandeling combineren met een andere bewegwijzerde wandeling voor een totale afstand van 12 kilometer.
Sophie Dekkers
Waals-Brabant: rond de Abdij van Villers-la-Ville
In Waals-Brabant koos ik voor een langere route, met een wandeling van 9,3 kilometer in Villers-la-Ville. Ik deed er 3 uur en 15 minuten over. De wandeling begint bij de ruïnes van de oude abdij, die gesticht werd in 1146. Vervolgens wandel je het aangrenzende bos in, waar je langsheen het parcours hoge beuken vindt. Nadat je langs een vijver bent gewandeld, trek je naar de vredige dorpjes La Roche en Tangissart. Daarna volg je een kleine stroom, de Ry d’Hez. Het landschap is gevarieerd, met bossen, moeraslanden en natuurlijk ook uitzonderlijke ruïnes. Volg de gele bordjes. Moeilijkheidsgraad: gemiddeld.
Maxime Collin
Henegouwen: de ‘Boucle Noire’ van Charleroi
Voor een heel andere wandeling neem ik je mee naar Charleroi, waar ik op pad ging om de restanten van de voormalige industriestad te verkennen. Een bijzondere wandeling van 22 kilometer. Die heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad, maar je moet er wel 6 uur voor uittrekken. Je vertrekt van aan het station Charleroi-Sud en sluit aan op het ‘RAVeL’-routenetwerk langs de oevers van de Samber. Je loopt over voormalige mijnterreinen en beklimt vier terrils die onderling met elkaar verbonden zijn via doorgangen en paadjes. Een ongewone en boeiende wandeling! Als je nog wat tijd over hebt, plan dan een bezoek aan het ‘Bois du Cazier’, niet ver daar vandaan. Deze voormalige kolenmijn is een prachtige herdenkingsplek die de omstandigheden en immigratie van arbeiders tijdens het tijdperk van de mijnbouw tastbaar maakt.
Christophe Vandercam
Luik: rond het ‘Château de Raeren’
In de provincie Luik koos ik dan weer voor een wandeling rond het ‘Château de Raeren’, een pareltje van Middeleeuwse architectuur. We vertrokken aan de Burgstrasse om dit indrukwekkende fort te ontdekken. In het kasteel vind je tegenwoordig een museum dat gewijd is aan lokaal aardewerk. Na deze duik in de geschiedenis volgden we een leuk pad dat langs een beekje loopt en een vredige sfeer biedt. Verderop kom je langs het kleine kasteel ‘Haus Raeren’, om vervolgens een stuk over de ‘Vennbahn’ te wandelen, een voormalige spoorlijn die is omgetoverd tot een groene route die tussen België en Duitsland slingert. Deze wandeling is eerder makkelijk. Ik legde de 8 kilometer af in 2 uur, en genoot van de combinatie van erfgoed, natuur en onverwachte ontdekkingen. En zo heb ik het graag!
Christian Charlier – eastbelgium
Luxemburg: in het hart van het bos van Saint-Hubert
We eindigen op grotere hoogte, met een wandeling van 20 kilometer waarbij we een duik nemen in het bos van Saint-Hubert. Trek stevige wandelschoenen aan en reken op 7 uur voor de wandeling, die een gemiddelde moeilijkheidsgraad heeft. Je start in een weelderige vallei met een kabbelend beekje, voor een lange afdaling tussen rotsen om de stilte van het bos te ervaren. De route loopt door het natuurreservaat La Fagne du Rouge Poncé en passeert ook het observatorium van Bilaude, waar je misschien een glimp kan opvangen van de dieren in het bos. Deze wandeling maakt je één met de aarde en de natuur!
Twee Japanse toeristen hebbenaan den lijve ondervonden dat een flauwe grap je in een Chinese cel kan doen belanden. Begin januari besloot een man zijn achterste te tonen op de Chinese Muur, terwijl zijn partner het moment vastlegde op foto. Het resultaat? Ze werden onmiddellijk opgepakt en twee weken opgesloten, om vervolgens uitgewezen te worden naar Japan. Volgens de Japanse zender NTV heeft de Japanse ambassade het incident bevestigd en aangegeven dat het duo midden januari veilig was teruggekeerd naar hun thuisland.
Digitale storm van verontwaardiging
In China veroorzaakte de stunt een online rel. Een speciale hashtag over de zaak ging viraal op Weibo en kreeg meer dan 60 miljoen views. Veel internetgebruikers veroordeelden het als een totaal gebrek aan respect voor een UNESCO-werelderfgoed. De Chinese acteur Chen Yitian, die 7 miljoen volgers heeft, bestempelde het als “een schandelijke daad”. Ook in Japan was de reactie scherp: op X (het voormalige Twitter) noemden gebruikers het incident een “nationale schande” en een “pijnlijk gênant moment”.
Meer dan zomaar een grap
Los van de online heisa gaat deze zaak over de diepere historische spanningen tussen China en Japan. Sommige Chinezen pleiten zelfs voor een volledig verbod op Japanse toeristen op de Chinese Muur.
Ja, de stranden van Ksamil zijn adembenemend mooi. Wit zand, helder water, en een tropische sfeer die doet denken aan de Malediven. Maar in de zomer? Overvol. Ligbedden staan rij aan rij, en rust vinden is een luxe.
Toerisme-explosie: groei met kinderziektes
De populariteit van Ksamil heeft geleid tot een bouwwoede die niet altijd even goed gereguleerd wordt. Illegale constructies, privatisering van stranden en soms een gebrek aan infrastructuur maken dat de idyllische kant langzaam verdwijnt.
pixabay
Wat te doen in Ksamil naast zonnen?
Gelukkig heeft Ksamil meer te bieden dan strand. Het oude Butrint, een UNESCO-site, ligt op een steenworp afstand. Ook een boottocht naar de eilanden van Ksamil of een uitstapje naar het bruisende Saranda zijn aanraders.
Is Ksamil een bezoek waard?
Zeker, maar met de juiste timing. In het voor- of najaar geniet je van de rust en de schoonheid zonder de hectiek. In juli en augustus? Bereid je voor op drukte en torenhoge prijzen.
Voor Brussels Airlines moet 2025 een hoogvlieger worden! Met twee nieuwe vliegtuigen in de vloot – een Airbus A320 voor Europa en een A330 voor langeafstandsvluchten – toont de Belgische luchtvaartmaatschappij haar ambities. In de zomermaanden zal ze bovendien vier A220’s van airBaltic inhuren om de groeiende vraag op te vangen. Resultaat: een vloot van 50 toestellen, klaar om nog meer passagiers te vervoeren.
Focus op Europa en Afrika
Reizigers krijgen meer opties om naar Spanje en Portugal te vliegen, waar de vraag sterk toeneemt. Maar het grote nieuws is de terugkeer van Birmingham in het routenetwerk, waarmee Brussels Airlines opnieuw een belangrijke verbinding met het Verenigd Koninkrijk herstelt.
Voor langeafstandsvluchten komen er dan wel geen nieuwe Afrikaanse bestemmingen bij na Nairobi in 2024, de frequentie naar meerdere steden op het continent wordt wel verhoogd. Brussels Airlines blijft dan ook dé Afrika-specialist binnen Lufthansa Group!
Met een capaciteitsstijging van 15% mikt de luchtvaartmaatschappij op een volume van meer dan 9 miljoen passagiers. En dat is nog maar het begin: in de komende jaren worden nog twee extra langeafstandsvliegtuigen verwacht.
Wat meteen opvalt? De gigantische moai, kolossale stenen beelden met strakke gezichten. Een geïsoleerd eiland met zulke indrukwekkende constructies? Hoe is dat mogelijk?
Een verloren wereld midden in de oceaan
Paaseiland is een van de meest afgelegen plekken ter wereld. Meer dan 3.500 kilometer verwijderd van de Chileense kust en duizenden kilometers van Polynesië, lijkt het een wereld op zich.
Toch wonen hier mensen met een rijke cultuur en een nog steeds onbegrepen schrift, het rongorongo. Maar wat Roggeveen en zijn bemanning vooral verbijstert, zijn de mysterieuze moai: tientallen tonnen zware stenen beelden, verspreid over het eiland, met de rug naar de zee gekeerd.
Een eerste ontmoeting die fout loopt
Roggeveen is op expeditie om het mythische Terra Australis te vinden, maar in plaats daarvan botst hij op dit raadselachtige eiland. De eerste contacten verlopen vriendelijk: de eilandbewoners lijken nieuwsgierig, de Europeanen observeren met interesse.
Maar plots escaleert de situatie. Een misverstand, een verkeerde beweging? De Nederlanders openen het vuur en laten enkele eilandbewoners dood achter. Een brute introductie die weinig goeds voorspelt voor de toekomst.
pixabay
De geheimen van de Moai
Wie bouwde deze enorme beelden? En waarom? Wetenschappers denken dat ze voorouderlijke leiders of goden voorstellen.
Maar het grootste mysterie blijft: hoe kregen de eilandbewoners deze gigantische beelden in beweging? Er zijn geen sporen van wielen of grote dieren op het eiland. Een populaire theorie is dat de beelden “gewiegd” werden met touwen, zodat ze als het ware zelf liepen.
pixabay
Een ecologische waarschuwing
Paaseiland wordt vaak aangehaald als een voorbeeld van ecologische ondergang. Er waren ooit bossen, maar op een bepaald moment verdwenen ze volledig.
Een bedreigd werelderfgoed
Vandaag is Paaseiland een UNESCO-werelderfgoed, maar de toekomst blijft onzeker. De beelden eroderen, het toerisme neemt toe en de lokale cultuur staat onder druk.
Kan Rapa Nui standhouden tegen de uitdagingen van de moderne tijd? Of zal het eiland opnieuw in de vergetelheid verdwijnen?
