De opheffing van de coronabeperkingen en de heropening van de Japanse grenzen hebben geleid tot een explosie van het aantal boekingen voor de beklimming van de Fujiberg. De tiende verjaardag van zijn opname op de Werelderfgoedlijst van de Unesco zal waarschijnlijk ook bijdragen aan de boost in de bezoekersaantallen.
Risico’s voor wandelaars op de site
De autoriteiten maken zich zorgen over de mogelijke risico’s van deze toestroom van bezoekers. Het risico op hoogteziekte en onderkoeling voor onvoorbereide wandelaars, maar ook het verhoogde risico op vallende stenen door overmatig gebruik van de paden, vormen een grote bekommernis.
Oproep tot voorzichtigheid
Lokale vertegenwoordigers roepen wandelaars, en dan vooral buitenlandse toeristen, op om voorzichtig te zijn. Het beklimmen van Mount Fuji, die 3.776 meter hoog is, moet niet lichtzinnig worden opgevat. “Het beklimmen van de Fuji is niet zo eenvoudig,” luidt de waarschuwing. De oproep tot waakzaamheid komt aan de vooravond van wat een uitzonderlijk zomerseizoen belooft te worden.
Want de tulp kwam hier al terecht in de 11de eeuw, 5 eeuwen vroeger dan bij onze noorderburen. Istanboel is dus naast een fenomenale historische schatkamer ook een echte tulpenstad.
Blauwe Moskee met 6 minaretten heel aanwezig in skyline Myriam Thys | cms
’s Werelds mooiste Skyline
Of je nu in de eeuwenoude straten wil verdwalen, afdingen in de Grote- of de Egyptische Bazaar of iconische monumenten wil bezoeken, in Istanboel kan het allemaal. Ik zie er prachtige architectuur, maar ook moderne kunstgalerijen, gezellige cafés, dito restaurants en vooral een bijzonder levendige sfeer.
De beroemde rode tram in de winkelstraat Myriam Thys | cms
Voeg daar nog een van ’s werelds mooiste skylines met ontelbare moskeeën en een veelvoud aan minaretten aan toe en je hebt je handen vol voor een paar dagen. Vermijd de weekends want al vanaf de zon opkomt boven de Bosphorus, die Istanboel doormidden splijt en twee continenten van elkaar scheidt, fladderen er meer toeristen dan duiven rond in de oude stad.
De Big Five
Voor ik het drukke verkeer induik heb ik een stevige Turkse koffie nodig. Soms lijkt het alsof ik in een videogame zit, een ongeorkestreerd schouwspel van toeterende auto’s, gele taxi’s, brommertjes en voetgangers die op goed geluk de straat oversteken. Met 17 miljoen inwoners is dat dagelijkse kost. In de autoluwe oude stad is het een stuk aangenamer, vooral in de week wanneer ook de voetgangersfiles afnemen en je rustig kan rondstrollen om de vele wonderen van het historische stadsdeel te ontdekken.
De oproep tot gebed galmt door de ijle ochtendlucht en herinnert aan de diepgewortelde religieuze tradities. Kerken en moskeeën staan hier broederlijk naast mekaar. Nog geen steenworp verder vind ik hipstercafés en trendy shops. Het is een oneindig touwgetrek tussen traditie en vernieuwing. Maar geen trip naar Istanboel is compleet zonder een bezoek aan de big 5: de Aya Sofia, de Blauwe Moskee, De Galata Toren, Topkapi Paleis en de Cystern Basiliek.
Als de muren van de Aya Sofia konden praten, zouden ze zomaar even 1500 jaar geschiedenis uitbraken. Oorspronkelijk was het een Byzantijnse kerk, die in de 15de eeuw, na de verovering van Istanboel door de Ottomanen, een moskee werd. Van 537 tot 1453, toen Istanboel nog Constantinopel heette, was het de grootste kathedraal ter wereld. Nadien stond nota bene deze kerk model voor alle toekomstige moskeeën.
De Aya Sofia werd gebouwd in amper zes jaar, wat zeker voor die tijd, als een mirakel werd aanzien. Er zijn o.a. nog twee orthodox christelijke mozaïeken te bewonderen, een wenszuil en de loge van de sultan en de keizerin. Maar het is vooral een architectonisch hoogstandje dat vandaag een van de beste bewijzen is van het rijke culturele erfgoed van Istanboel.
De Blauwe Moskee, ook bekend als Sultan Ahmet Moskee, is minstens even populair als de Aya Sofia, maar werd bijna 1100 jaar later gebouwd. Wat de moskee heel herkenbaar maakt zijn de zes minaretten. Als je nekpijn wil vermijden moet je niet in het weekend gaan, want boven de massa uit kan je dan enkel de koepels bewonderen, die uiteraard waanzinnig mooi zijn.
Door de week heb je meer kans om alles in detail te bekijken, zoals de beroemde blauwe Iznik tegels die de moskee haar naam gaven en de sierlijke mihrab, of gebedsnis. Net zoals in andere moskeeën en paleizen zie ik overal tulpafbeeldingen in de mozaïeken, dé nationale bloem. De Blauwe Moskee is een soort stadsicoon dat zich als geen ander profileert in de skyline van Istanboel.
Nog een schat uit het Byzantijnse rijk is de Cistern Basiliek, voor mij het meest verrassende hoogtepunt van de stad. Mijn mond valt open als ik afdaal in de gigantische, ondergrondse ruimte met maar liefst 336 zuilen. Deze 6e eeuwse wateropslagplaats lijkt op een verzonken paleis, alsof reuzen er hun geheime clubje hadden. Het water werd via een aquaduct aangevoerd van het op 19km gelegen Belgradowoud. Er kon zomaar even 80.000 kubieke meter drinkwater opgeslagen worden voor de toenmalige keizer en zijn gevolg. Het lijkt op een surrealistisch decor, de belichting zorgt voor extra magie.
Het verbaast me dan ook niks dat er veel films werden opgenomen, waaronder ‘Inferno’ met Tom Hanks en de James Bond film ‘From Russia with love.’ De cistern ligt onder de Hippodroom, wat een van de oudste plekken van de stad is. Deze voormalige arena voor wagenrennen en belangrijke ceremonies, nu een enorm plein, werd gebouwd in 324 voor Christus. De indrukwekkende zuil van keizer Constantijn, een van de weinige Romeinse overblijfselen, de fantastisch bewaarde Egyptische obelisk met hiërogliefen en een elegante fontein zijn hier de belangrijkste bezienswaardigheden.
De vele musea en unieke monumenten maken van Istanbul een soort historische krachtcentrale. Het Topkapi paleis, gebouwd in 1465, ooit de weelderige residentie van de Ottomaanse sultans, siert al eeuwen de oever van de Bosphorus. De sultans verbleven er in het aangename gezelschap van hun riante harem, die vaak bestond uit zo’n 300 concubines. Het Topkapi Paleis is dus een stille getuige van eeuwen van intriges, uitzonderlijke weelde, politieke machtsstrijd en geheime romances.
Topkapi Palace schatkamer de tweede grootste diamant ter wereld cms | cms
Het paleis heeft vier courtyards met elk een eigen functie en prachtige tuinen. Vandaag is het een populair museum dat massa’s bezoekers lokt. In de schatkamer zie ik zeldzame voorwerpen die de extreme rijkdom van de sultans etaleert, een fascinerende collectie van spectaculaire juwelen. De beroemde ‘Topkapi dolk’ die ik nog ken van de gelijknamige film en ’s werelds tweede grootste diamant (86 karaat), de lepelmakersdiamant, zijn de blikvangers.
De Galata Toren Myriam Thys
De Galata Toren
Genesteld in de levendige Karaköy wijk kijkt de Galata Toren met tijdloze elegantie uit op de stad. Gebouwd in de 14de eeuw heeft de 67m hoge toren de overgang van het Byzantijnse- naar het Ottomaanse rijk meegemaakt en heeft er intussen een lange en gevarieerde carrière op zitten: van wacht- tot vuurtoren, een sterrenwacht en zelfs een gevangenis. V
ia een stenen wenteltrap beland ik op het uitkijkplatform waar ik beloond word met een fenomenaal uitzicht op Istanboel met al zijn architecturale pareltjes. Het is al eeuwenlang een oriëntatiepunt in de wirwar van straatjes die dit deel van Istanboel karakteriseren. De buurt errond is druk maar erg gezellig, met veel shops, bars en restaurants.
Afspraak aan de Kabatas Pier, waar ik gezwind een super modern jacht opstap voor een tocht van 2u op de Bosphorus. De vele paleizen en moskeeën glijden er als op een catwalk aan me voorbij. Het is heel bijzonder om op de scheidingslijn tussen Europa en Azië te balanceren, die slechts een brug van mekaar verwijderd liggen. De oudste en meest legendarische is de Galatabrug, van waarop vissers hun lunch uit de river proberen te hengelen. Een heel andere buurt is de Galataport, waar de cruiseschepen aanleggen.
Een van de bruggen over de Bosphorus die Europa met Azië verbindt Myriam Thys | cms
De wijk errond is bijzonder trendy en helemaal gewijd aan kunst, cultuur, design, mooie boetieks, en een boel goeie restaurants zoals ‘Muutto’, waar ik Turkse tapas eet met een moderne twist. Nog meer hedendaagse pracht vind ik in het volledig hernieuwde Atatürk Cultural Center (AKM). Ik ben uitgenodigd op de opening van het prestigieuze wereld symposium voor koormuziek. Maar het gebouw alleen al is een must.
Weinig mensen weten dat de tulp vanuit Kazachstan in de 11de eeuw al in het toenmalige Constantinopel terecht kwam. De tulp zoals we die nu kennen is dus afkomstig uit Turkije. Onze noorderburen maakten er pas kennis mee in de 16de eeuw. Een eeuw vroeger kende deze bloem haar hoogtepunt in het Ottomaanse rijk. Het was een teken van extreme rijkdom, een echt statussymbool. Vandaag is het nog steeds de nationale bloem van Turkije. Ik zie dan ook afbeeldingen van tulpen in moskeeën en paleizen, op tapijten en op muntstukken. Zelfs de theeglaasjes zijn tulpvormig. Niemand in Europa kende deze bloem, want er was een streng verbod op export.
Tot sultan Süleyman in de 16de eeuw een uitzondering maakte en een Oostenrijks diplomaat een paar bollen cadeau deed. De rest is geschiedenis. Het zijn wel de Nederlanders die de tulp eeuwige roem bezorgde. Tulp komt trouwens van het Perzische woord tulipán, wat tulband betekende en met een beetje fantasie kan je dat er inderdaad in zien. In april is er een tulpenfestival in Istanbul en zie je ze letterlijk overal. Er zijn ook tulpenparken zoals Emirgan, dat aan Keukenhof doet denken en elk jaar massa’s toeristen trekt. De tulp is hier niet zomaar een bloem, het is het symbool van de Turkse cultuur.
Turkse specialiteiten met moderne twist in Muutta resto in Galataport Myriam Thys | cms
Eetcultuur
Buiten een thee-en koffieobsessie, want beide drankjes vloeien door de aders van elke Turk, is er ook een echte eetcultuur in Istanboel. Calorieën tellen niet als je in deze stad verblijft, want het eten is even verleidelijk als de Grote Bazaar met al haar lichtjes en felle kleuren. Samen met de gezellige drukte en de adembenemende bezienswaardigheden is tafelen vaak de reden waarom mensen terugkomen. Van lekkere kebabs en heerlijke mezze tot gastronomische hoogstandjes in super trendy restaurants, zoals de hippe ‘Divan brasserie Fuaye’ in het AKM, of ‘Serenita’, waar een vrouwelijke chef de plak zwaait.
Mijn smaakpapillen maken geregeld vreugdesprongetjes, want sinds 2022 telt Istanboel zomaar even 53 restaurants met een Michelinvermelding. Nog een leuke plek voor foodies is de Galatabrug, waar je net als op de oude legendarische brug heerlijk vis kan eten en waterpijp roken. Zoetigheden zijn niet meteen mijn ding, maar zijn hier wel ontzettend populair. Baklava en Turkish delight horen bij Istanboel als suiker in een te sterke Turkse koffie. Een ding is zeker, Istanboel verken je stap per stap maar vooral ook hap per hap.
Het gebouw in het hartje van Londen, waarin de ‘oorlogskantoren’ van Winston Churchill gevestigd waren, maakt zich op om de deuren opnieuw te openen, maar nu als luxehotel. Zes jaar duurde her om het gebouw te transformeren, onder leiding van één van de rijkste families van Engeland, die aan het hoofd staat van het Indiase conglomeraat Hinduja Group. De opening van dit paleis is verschillende keren uitgesteld, vooral vanwege problemen met het verkrijgen van een exploitatievergunning. De opening is nu een uitgemaakte zaak en het hotel opent deze zomer de deuren.
De medevoorzitter van de groep, Gopichand P. Hinduja, beschreef het project als zijn “grootste eerbetoon aan Londen, waarvan toekomstige generaties kunnen genieten”. Zijn schoondochter, Shalini Hinduja, was verantwoordelijk voor de inrichting van het hotel. Het project behoudt een reeks zorgvuldig gerestaureerde historische elementen, waaronder handgemaakte mozaïekvloeren, een massief eiken lambrisering, een groot aantal lusters en een imposante marmeren trap.
Het project telt 81 kamers, 39 suites, 9 restaurants, 3 bars, een Guerlain-wellness (een primeur voor Londen) en 85 privé-appartementen die te koop aangeboden worden. Één daarvan heeft een eigenaar gevonden voor iets meer dan £40 miljoen!
Het Old War Office maakt deel uit van het historische Whitehall Palace, dat van 1530 tot 1698 het hoofdverblijf was van de Engelse vorsten in Londen. Na verschillende verwoestende branden werd het gebouw aan het begin van de twintigste eeuw gerenoveerd in barokstijl, met meer dan duizend kamers die met elkaar verbonden zijn door een enorm netwerk van gangen. Ideaal voor de administratie van het Britse leger. Het wordt door velen beschouwd als één van de mooiste voorbeelden van Edwardiaanse architectuur.
De verkoop van het paleis aan de privémarkt en het verlenen van een bouwvergunning voor een project dat niet voldoet aan de verplichting om sociale huisvesting te voorzien, heeft aan de overkant van het Kanaal voor heel wat controverse gezorgd. Het Old War Office had zo’n 8.000 m² aan betaalbare woningen kunnen opleveren, goed voor zo’n 98 appartementen. De Hinduja groep biedt daarvoor een compensatie van £10 miljoen, wat £29,6 miljoen minder is dan de boete die normaal geëist wordt.
Gasten die in het nieuwe vijfsterrenhotel verblijven zullen in de voetsporen treden van enkele van de beroemdste figuren uit de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk. Als Staatssecretaris van Oorlog van 1919 tot 1921 had Churchill hier een groot kantorencomplex. Chef Mansfield Cummings van de Geheime Dienst, die de inspiratie vormde voor het James Bond-personage ‘M’, werkte hier ook, net als de archeoloog, diplomaat, militair en controversieel schrijver Thomas Edward Lawrence, beter bekend als Lawrence of Arabia.
In de Oise is het artisanale en industriële patrimonium een omweg meer dan waard: een nagelmakerij, kantwerk, steenhouwen, pottenbakken, een borstelmakerij, … de ‘savoir-faire’ is er even rijk als gediversifieerd, en het doet deugd om dat alles te ontdekken!
‘Moulin de la Brosserie’-museum VAN EES BEECK
Om te beginnen kan je binnenstappen in de ‘Moulin de la Brosserie‘ in Saint Félix. De molen staat op de lijst van historische monumenten en is het laatste overblijfsel van een zeer belangrijke industriële activiteit in de Oise. Als er één ambacht is waar ik niets vanaf wist, dan was het wel de kunst van het maken van borstels uit been en hout. De expo vertelt je alles over de verbazingwekkende productie van deze delicate voorwerpen. Ik had er geen idee van dat de eerste Franse tandenborstels rond 1810 in de Oise werden gemaakt. Het ultieme plezier: je kan vertrekken met allerlei soorten borstels. Ik kocht een scheerkwast voor vaderdag! Een tip: vergeet niet om je bezoek te reserveren.
Clouterie Rivierre – Creil Bruno Beucher – Oise Tourisme
Een andere fabriek die zeker een bezoek waard is, is de ‘Clouterie Rivierre’ in Creil. De sfeer in deze fabriek, die dateert uit 1888, is heel bijzonder: het grote glazen dak, de metalen balken en… de 325 nagelmaakmachines. Dagelijks worden er duizenden spijkers gesmeed op deze vintage machines. En denk niet dat een spijker gewoon een spijker is: de fabriek produceert maar liefst 2.800 verschillende modellen! Het verhaal van de Clouterie, een ‘Entreprise du Patrimoine Vivant’ of een nog werkend en beschermd erfgoedbedrijf, wordt elke woensdag verteld. En gelukkig kon ik zelf een souvenir maken van spijkers, want diep vanbinnen ben ik nog steeds een groot kind!
Musée de la Nacre et de la Tabletterie CRT Picardie / V. Colin
Ga ook eens naar het ‘Musée de la Nacre et de la Tabletterie‘ in Méru. Hier blinkt alles! Schubben, hoorn, schelpen, parelmoer, bot, ivoor… En in alles komt de luxe en verfijning terug. Ze tonen je er hoe knopen en dominostenen gemaakt worden. De ateliers zijn bovendien in gebruik, met demonstraties rond de imposante stoommachine. Daarbovenop hebben we de geesten van het museum ontmoet tijdens een escape game vol verrassingen en ontdekkingen! En als je zin hebt om nog meer te ontdekken, weet dan dat er in de buurt workshops georganiseerd worden rond parelmoeren sieraden!
musée de la dentelle de Chantilly
Wie juwelen zegt, zegt ook kant: en het kantwerk van Chantilly is een absolute must om te ontdekken! Kant is in de mode sinds keizerin Eugenie het populair maakte, en het is een belangrijke ambacht in de Oise. Het museum beschikt over meer dan 1.000 met de hand gekloste stukken kant uit de 19de eeuw. Sjaals, parasols, waaiers, dassen… Indrukwekkend! Als je weet dat ik zelf nog geen sok kan repareren, kan je je wel voorstellen hoe extatisch ik was. Een extraatje: de expo die nu loopt, brengt hedendaagse kunstenaars samen rond het begrip kant in de kunst: verrassend!
Maison de la Pierre Grégory Smellinckx – Oise Tourisme
Gerberoy en Beauvais zijn beroemd omwille van de pottenbakkerij! Hoewel de pottenbakkerskunst tussen de 11e en 13e eeuw haar hoogtepunt bereikte in deze streek, is ze ook daarna altijd in de spotlights blijven staan. Het moet gezegd dat de geologische breuk in het Pays de Bray een uitzonderlijke voorraad biedt aan klei, zowel wat het volume als de soorten betreft. 19 keramisten en een aantal prachtige bedrijven (zoals La Maison Gréber en Les Faïences Ponchon) bewerken deze prachtige klei nog steeds in het departement. En dus werd ik pottenbakker in een atelier/boetiek in Gerberoy. Nu ja, bijna toch. Ik zou niet durven beweren dat ik de techniek helemaal onder de knie heb, maar het scheelt niet veel! Het is in elk geval een moment van loslaten en puur genieten… Nog een plek waar je talenten worden getest? Het ‘Maison de la Pierre’, in Saint-Maximin. Hier kruip je in de huid van een steenhouwer: opgepast voor je vingers!
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik je niet alles heb kunnen vertellen: de Oise is zo’n broedplaats van talent, ambassadeurs en knowhow, ‘savoir-faire’ in het mooi Frans! Durf jezelf onder te dompelen in dit unieke erfgoed, je zal versteld staan!
Jong of oud, de Totemus app is de beste manier om op een leuke en interactieve manier bijzondere plekken te ontdekken in ons land! In de regio Charleroi kan je een fascinerende tocht maken langs Gerpinnes, Fleurus, Charleroi zelf en Farciennes. En nieuwe routes zijn in de maak! Zelf koos ik ervoor om deze ervaring met het hele gezin te beleven in Farciennes. Waarom Farciennes? Omdat je er een aantal eeuwen aan geschiedenis kan ontdekken terwijl je meer te weten komt over de ongelooflijke vampierlegende die onlosmakelijk verbonden is met het kasteel van Farciennes. Dit Totemus-parcours, dat 2 uur en 15 minuten duurt en een afstand van 6 km aflegt, leidt je van de ruïnes van het oude kasteel naar de nabijgelegen terrils, met een uitzicht op de toren van de voormalige steenkoolmijn van Roton. Je zal verbluft zijn door de verscheidenheid aan bezienswaardigheden die je onderweg tegenkomt!
2. Voor elk wat wils wat musea betreft
Tom Colaux
Als je net als ik een zwak hebt voor kunst, dan mag je het gloednieuwe ‘Musée des Beaux-Arts‘ van Charleroi niet missen. Het opende onlangs zijn deuren in de voormalige Defeld-stallen, op een steenworp afstand van de politietoren die ontworpen werd door Jean Nouvel. In deze rustgevende omgeving vind je het artistieke erfgoed van Charleroi en de omliggende regio, inclusief het Henegouwse bekken en de rest van Wallonië. De uitgebreide collectie van schilderijen, beeldhouwwerken, prints, tekeningen, foto’s, keramiek en video’s bevat werken van kunstenaars als René Magritte en Pierre Paulus. Tot 30 juli 2023 kan je ook de tentoonstelling ‘Dupuis: la fabrique de héros, cent ans de 9e art au pays noir’ (rond de stripuitgeverij Dupuis en de link met de regio) bewonderen, een eerbetoon aan de geschiedenis en de vele personages die zijn geboren in de pagina’s die zijn uitgegeven door dit culturele pareltje van de regio Charleroi. Als je op doorreis bent, kan je ook een bezoek brengen aan het ‘Bois du Cazier‘, het ‘Musée de la Photo‘, het ‘Centre de Culture Scientifique‘ of het ‘BPS22‘, het kunstmuseum van de provincie Henegouwen. Je merkt het, er is echt voor elk wat wils!
3. Focus op street art
Leslie Artamonow
Het is een publiek geheim, maar Charleroi staat ook bekend om zijn street art. Onder begeleiding van twee bevriende graffitikunstenaars vertrokken we aan het treinstation Charleroi-Sud voor onze wandeling rond het thema ‘urban art’. Van de ‘Ville-Basse’ tot de ‘Ville-Haute’ kwamen we heel wat creatieve kunstvormen tegen, onder andere met beschilderde elektriciteitscabines en muren waarop kunstenaars hun fantasie de vrije loop hadden gelaten. De route omvat 19 stopplaatsen, met een plannetje dat gemakkelijk te volgen is. Bij elke stop kan je een QR-code scannen om meer te weten te komen over het werk waar je naar kijkt.
4. Terrils met hopen
Leslie Artamonow
Om erachter te komen welke van deze merkwaardige heuvels toegankelijk zijn voor het grote publiek, heb ik wat onderzoek gedaan op het platform ‘Charleroi Métropole Tourisme‘, dat alle sites inventariseert die te ontdekken zijn in Charleroi en in de ongeveer twintig omliggende gemeenten. Ik zag verschillende open terrils: de Martinet-terril in Roux, de Vallées-terril in Gilly, de Saint-Charles-terril in Marchienne-au-Pont, de beroemde Bois du Cazier-terril en de Piges-terril in Dampremy. Ik koos voor die laatste omdat je vandaar een uitzonderlijk panoramisch uitzicht krijgt over de stad beneden en omdat hij gemakkelijk te bereiken is vanuit het stadscentrum. Opgepast: zoals bij elke terril heb je goede wandelschoenen nodig, want de paden zijn bedekt met zwarte aarde en niet geschikt voor witte sportschoenen!
5. Shoppingtrip!
Tenslotte maakte ik ook van mijn tijd in Charleroi gebruik om mijn kleerkast een nieuwe look te geven. In de nieuwe galerij ‘Rive Gauche‘ en de beroemde ‘Rue de Dampremy’, die volledig is voorbehouden aan voetgangers, is er immers geen tekort aan winkels en ook cafés waar je tussendoor even kan uitblazen. Ik kon ook een paar koopjes scoren op de boulevard Tirou, die onlangs een welverdiende opknapbeurt kreeg. En als het weer niet mee zit, ga dan naar Ville2 waar je niet minder dan 120 winkels vindt!
Of u nu een liefhebber bent van wandelen of fietsen, er zijn talloze paden en gemarkeerde routes in Namen en de regio. Daaronder de RAVeL die bestaat uit groene routes die voornamelijk zijn aangelegd op jaagpaden en oude spoorlijnen. In Namen zijn verschillende routes mogelijk, vooral langs de RAVeL van de Maas. Met afstanden die enkele tientallen kilometers kunnen bedragen, kunnen deze wandelingen zowel te voet als met de fiets worden gedaan.
xplore Meuse Denis Closon
Een andere opmerkelijke route is la Meuse à Vélo (of EuroVelo 19-route), de eerste langeafstandsfietsroute die langs de Maas door drie landen loopt, waaronder 150 km in Wallonië. U ontdekt langs het parcours prachtige gevarieerde landschappen en een culturele en culinaire rijkdom. Tot slot kunt u ook uw zinnen zetten op Véloroute des Pélerins of de Via Romea Francigena (EuroVelo 5) die zojuist is verkozen tot “Fietsroute van het Jaar 2023” op de beurs “Fiets & Wandelbeurs” in Utrecht.
Volg de gids !
xplore Meuse Denis Closon
Kies langs uw route voor etablissementen met het label Bienvenue Vélo. U stopt dan zeker op een goede plek, waar uw gastheren graag fietsers verwelkomen. Dit label wordt toegekend aan logies, horecagelegenheden of toeristische attracties in de buurt van een fietsnetwerk zoals de RAVeL.
Ravel à vélo le long de la Meuse à Profondville )WBT – Christophe Vandercam
U kunt ook de knooppunten van de provincie Namen volgen. Dit netwerk van rustige wegen biedt de mogelijkheid om op uw eigen tempo en zonder kaart rond te trekken, aangezien elk kruispunt van het netwerk is genummerd en uitgerust met een richtingspijl. Een enorm spinnenweb dat voortdurend groeit en tientallen verschillende wandelingen voor tweewielers omvat. Genoeg om uw route op maat samen te stellen, om in alle vrijheid en volgens uw niveau te rijden.
Tocht tussen de kastelen en een niet te missen pareltje
Franc Waret xplore Meuse Denis Closon
Bijzonder aanbevolen voor gezinnen, biedt de stad Fernelmont een fietstocht van iets meer dan 23 km met de titel “Boerderijen, kastelen en tuinen”. Hiermee kunt u de omgeving verkennen door kleine landweggetjes te nemen, terwijl u verschillende dorpen doorkruist, zoals Franc-Waret, Hingeon, Pontillas, Novilles-les-Bois, Tillier of Marchovelette. De lus begint aan de voet van het prachtige kasteel van Franc-Waret en sluit aan bij die van Fernelmont. Tijdens korte pauzes kunt u deze dorpjes meteen verkennen en kunnen jong en oud weer op krachten komen.
Abbaye ND du Vivier
Een pareltje in de regio: de abdij van Notre-Dame du Vivier , die de voorbije jaren een grote renovatie onderging. Op 7 km ten oosten van Namen, ligt ze al bijna een millennium aan de rand van het bos van Marche-les-Dames. Een tijdloze plek waar het mogelijk is om iets te drinken (o.a. het uitstekende streekbier Clem de Castro), te eten (op het terras of in een gerenoveerde kapel!), of te verblijven. Dit is de meest magische en unieke plek in de regio Namen! Genoeg om uzelf onder te dompelen in een sublieme natuur in het midden van een gebouw gesticht ten tijde van de kruistochten!
Waar overnachten?
Ter gelegenheid van deze wandeling rond Fernelmont kunnen we u alleen maar aanraden om er ook een nachtje door te brengen. Waarom kiest u niet voor een originele formule zoals La Roulotte de Nanou, waar u op een bijzondere plek slaapt, op het platteland, op slechts tien minuten van Namen. De regio heeft natuurlijk ook chambres d’hôtes. In Marchovelette heten Laurence en Rémy u welkom in een charmant huisje genaamd À l’ombre du noyer. Rustiek maar netjes nodigt de inrichting uit tot ontspanning, terwijl u ook lekker kan genieten in de tuin, die beschikbaar is voor gasten. Een klein paradijs dat ook nog eens op minder dan een kwartier van de Waalse hoofdstad ligt!
Joris Salden, directeur-generaal consulaire zaken, benadrukt het belang van een reisverzekering en herinnert eraan dat “veiligheid een gedeelde verantwoordelijkheid is“.
Met de oogverblindende zon en de hitte van de afgelopen weken moest ik niet lang twijfelen toen mijn nicht me aanraadde om een paar dagen met mijn voeten in het water te gaan baden, bij Landal Greenparks. En mijn nicht kent er iets van… ze bekijkt alle sites en aanbiedingen om uit te zoeken waar het interessant is. En dus gingen we op trip met de kinderen, twee van hun vrienden die ze meegevraagd hebben en mijn vriend. Op naar de Lacs de l’Eau d’Heure! Toen we bij Landal Greenparks aankwamen, waren we meteen overweldigd door de omgeving. Overal waar je kijkt is groen en blauw. Een gevoel van vrijheid en tevredenheid overviel ons van zodra we het strand zagen. Nadat we de sleutels opgehaald hadden, opende ik de deur van onze 6-persoons cottage en… wow: modern, fleurig, comfortabel en met een adembenemend uitzicht op het meer. We eten vanavond sowieso op ons terras!
BV Landal GreenParks
De volgende ochtend was ik blij dat ik het ontbijtpakket geboekt had, want ik wilde het rustig aan doen. De jongsten trokken naar de springkastelen, het plonsbad en de kinderclub, terwijl de tieners en mijn vriend de dag startten met een initiatie paddleboarden en kajakken. Je kent me ondertussen: ik maakte ik van de gelegenheid gebruik om de wellnessruimte te bezoeken en mezelf op een ijsje te trakteren, om me daarna opnieuw bij de rest te voegen voor een zonnige lunch op ons privéterras.
Landal GreenParks
Toen de middaghitte zijn hoogtepunt bereikte, nam ik de hele bende mee voor een verfrissende duik in het meer. Een persoonlijke tip: dankzij de interactieve kaart van zwemzones in Wallonië vind je vast en zeker de ideale erkende plek met kwaliteitswater bij jou in de buurt! Parasol, zonnecrème en zonnebril – de tijd vloog voorbij. Voordat we naar het restaurant van het vakantiepark gingen, boekten we nog snel 6 fietsen voor een tochtje van een uur rond het meer.
Naturaparc
Op zondag, na een deugddoende nachtrust, trokken we naar het avonturenpark Natura Parc. Opnieuw een tip van mijn nicht. De tieners speelden Mowgli en Tarzan en genoten van klimmen en slingeren van boom naar boom. De kleinere kinderen lieten zich dan weer helemaal gaan op de minigolfbaan.
Natura Parc le parc aventure des Lacs de l’Eau d’Heure. Naturaparc
Het kwam niet als een verrassing: de twee avonturiers, oververhit na hun sportieve prestaties, besloten al snel om met ons mee te gaan naar het strand voor een laatste zwemsessie. Een laatste duik die ons weekend in stijl afsloot. Geloof me: met Landal Greenparks en Natura Parc, het is een perfecte combinatie, weg van de drukke stranden aan zee en de files om er te geraken.
Dit eiland, verloren in de uitgestrektheid van de Stille Oceaan, zit vol bezienswaardigheden die liefhebbers van reizen en verrassingen zullen verbazen. Hier lees je vijf opmerkelijke feiten over Nauru die je waarschijnlijk nog niet wist.
1. Geen officiële hoofdstad
Ja, je leest het goed. Nauru is een van de weinige landen ter wereld zonder officiële hoofdstad. Vroeger droeg Yaren, het dichtstbevolkte district waarin het parlement, de bank, de basisschool en de luchthaven liggen, deze titel. Maar technisch gezien heeft Nauru geen officiële hoofdstad vastgelegd.
2. Het land van fosfaatjagers
Zou je het geloven als we je zouden vertellen dat de grond van dit kleine eiland ooit werd beschouwd als een van de kostbaarste ter wereld? En toch is het waar. De fosfaatafzettingen, bestaande uit fossiele vogelmest bekend als guano, maakten van Nauru vele jaren lang een ware goudmijn. Dat leidde tot periodes van grote rijkdom, maar ook tot ernstige milieuproblemen en economische problemen na uitputting van de bronnen.
Nauru heeft het trieste record van de hoogste obesitasgraad ter wereld. Meer dan 60% van de bevolking heeft overgewicht. Dat fenomeen is voornamelijk te wijten aan de import van bewerkte voedingsmiddelen die rijk zijn aan suiker en vet, en aan een levensstijl die steeds sedentairder wordt.
4. Een van de rijkste landen ter wereld… 40 jaar geleden
Er was een tijd waarin Nauru werd beschouwd als het rijkste land ter wereld in termen van inkomen per capita. Dankzij zijn fosfaatrijke bodem maakte het eiland een ongekende economische bloei door in de jaren 1970 en 1980. Echter, toen de fosfaatreserves aan het einde van de 20stee eeuw begonnen op te geraken, kende de economie van Nauru een spectaculaire neergang.
Tegenwoordig is de economie van Nauru zeer beperkt. Met het uitputten van de fosfaatreserves komt het grootste deel van de inkomsten nu uit internationale hulp, met name van Australië, en uit het opvangcentrum voor asielzoekers dat het land namens Australië uitbaat.
Eind 2020 had meer dan 90% van de actieve bevolking geen vaste job, waardoor de werkloosheid in Nauru tot de hoogste ter wereld behoort. Deze moeilijke economische situatie heeft ook bijgedragen aan sociale problemen, zoals de hierboven genoemde hoge obesitasgraad.
5. Een van de weinige landen zonder officieel leger
Nauru is een van de weinige landen ter wereld zonder officieel leger. Voor zijn verdediging is het eiland voornamelijk afhankelijk van Australië. In ruil daarvoor heeft Nauru ingestemd met de uitbating van een opvangcentrum voor asielzoekers die onderweg zijn naar Australië.
Diversiteit en aanpassing zijn de twee grote kwaliteiten die de kunst van het barbecueën over de hele wereld definiëren. In deze lange culinaire traditie presenteert Jaap’y zich als een revolutie. Geïnspireerd door het Jaap metalen spindelsysteem, bedacht de maker, Patrick Alran, een compacte en gemakkelijk te vervoeren versie voor wandelaars en avonturiers.
Een barbecue voor avonturiers
Het idee voor Jaap’y ontstond toen Alran wandelaars zag die een omslachtige barbecue meezeulde. Om buiten koken toegankelijker te maken, ontwierp hij een opvouwbare grill met spiezen, die ook dienen om alles bij elkaar te houden. Met de Jaap’y kunnen buitenliefhebbers genieten van een barbecue zonder dat ze een omvangrijk toestel hoeven mee te nemen.
Licht, compact en opvouwbaar
Het grote voordeel van de Jaap’y ligt in het transportgemak. Inderdaad, dankzij het slimme vouwsysteem neemt hij in opgevouwen toestand zeer weinig ruimte in beslag. Zijn lichtheid en compactheid maken er volgens de maker een geweldige reisgezel van voor wandelaars en kampeerders, die hun barbecue overal mee naartoe kunnen nemen.
Een Zuid-Amerikaanse inspiratie
Ook het ontwerp van Jaap’y is geïnspireerd op de culinaire tradities van Zuid-Amerika. Inderdaad, dit maakt het mogelijk om het vlees verticaal te bakken, net zoals op de Argentijnse barbecues.
