Een toevallige vondst
Op een zonnige dag in september 1940, tijdens de Tweede Wereldoorlog, besluiten vier jongens uit het dorp Montignac in de Dordogne een boswandeling te maken. Wat begon als een onschuldige speurtocht naar hun verloren hond, eindigt in een historische ontdekking. De hond verdwijnt in een klein gat in de grond, en de jongens, nieuwsgierig als ze zijn, graven dieper en ontdekken een donkere doorgang. Wat ze daar vinden, overtreft hun stoutste verwachtingen: de wanden van de grot zijn bedekt met duizenden jaren oude rotstekeningen.
Een ongeëvenaarde kunstgalerij
Binnenin de grot van Lascaux vinden de jongens indrukwekkende schilderingen van dieren, waaronder stieren, paarden en herten, die als het ware tot leven komen op de muren. Deze kunstwerken, geschilderd zo’n 17.000 jaar geleden, tonen een opmerkelijk oog voor detail en vakmanschap. Ze geven ons een glimp van de manier waarop onze verre voorouders de natuur en hun omgeving beleefden. Deze grot wordt al snel erkend als een van de belangrijkste archeologische vondsten van de eeuw.
Een waardevol erfgoed
Het nieuws van de ontdekking verspreidt zich snel, en wetenschappers beginnen met het grondige onderzoek van de grot. Het wordt een cultureel icoon, maar al snel wordt duidelijk dat de aanwezigheid van mensen schade aanricht. De schilderingen beginnen te vervagen door de adem van bezoekers. Daarom wordt de grot in 1963 gesloten voor het publiek. Tegenwoordig biedt Lascaux II, een getrouwe kopie, bezoekers de kans om dit prehistorische kunstwerk te bewonderen zonder het origineel te beschadigen.
