We vervolgen onze reis in de provincie Muğla, langs de Dalyan-rivier. Tussen het Köyceğiz-meer en de Middellandse Zee werd in de Oudheid een stad opgetrokken, waarvan de overblijfselen door verschillende generaties archeologen zijn opgegraven.
Opgedroogde haven
De geschiedenis van de stad Kaunos start in de 8ste eeuw voor Christus. In die tijd was deze havenstad één van de belangrijkste in de regio Carië. Kaunos was een strategische havenstad, vooral dankzij de zoutproductie, en werd gedurende zijn hele geschiedenis veroverd en achtereenvolgens bewoond door Grieken, Romeinen, Perzen en Rhodiërs.
Na verloop van tijd geraakte de zee gevuld door slib en andere afzettingen door de rivier, waardoor de haven opdroogde. De stad werd in de 16de eeuw verlaten en in 1842 herontdekt door de Britse archeoloog Richard Hoskyn. De site staat sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, inclusief de in de kliffen uitgehouwen rotsgraven die alleen te zien zijn vanaf de rivier of de stad Dalyan.
De Akropolis en een theater voor 5.000 mensen
De stad Kaunos werd terug tastbaar door de archeologische opgravingen.
De Akropolis, de vesting van de stad, stond op een heuvel op 152 meter boven zeeniveau. Aan de voet van de Akropolis ligt het theater, waarvan de bouw begon in de 4de eeuw voor Christus. Het is het best gereconstrueerde gebouw op de site.
Het is een indrukwekkende ervaring om door de gangen van dit oude theater te wandelen. Het meet 75 meter in diameter en bood plaats aan 5.000 toeschouwers in 33 rijen zitplaatsen. Het podium, met een diameter van 22 meter keek destijds uit over de zee (die ondertussen opgedroogd is).
De oude stad liep via een lange steeg langs de Agora, een handelsader uit die tijd, de heuvel af naar de haven. Er zijn ook overblijfselen van Romeinse baden en tempels te zien. Een indrukwekkende reis in de open lucht door de wandelgangen van de geschiedenis.
