De totems in Stanley Park vertegenwoordigen een indrukwekkende verzameling inheemse kunst, waarbij elke totem een unieke creatie is van de Eerste Naties. De figuren die op deze totems zijn uitgehouwen, vertellen verhalen over families, clans, legendes of belangrijke gebeurtenissen.
Heilige Symbolen
De totems worden vaak uitgehouwen in westerse rode ceder, een houtsoort die gewaardeerd wordt om zijn duurzaamheid en schoonheid. De dierlijke en menselijke figuren die op de totems worden afgebeeld, symboliseren voorouders, beschermgeesten en mythische wezens. Elk symbool heeft een specifieke betekenis; bijvoorbeeld, de adelaar vertegenwoordigt vrede en vriendschap, terwijl de beer kracht en moed symboliseert.
Danika Perkinson
Een Plaats van Reflectie en Respect
Stanley Park is een ideale plek om deze totems in hun natuurlijke omgeving te bewonderen. Bezoekers worden uitgenodigd om na te denken over de verhalen en betekenissen achter elke sculptuur. In 1920 werd de eerste totem in het park geïnstalleerd, en sindsdien is de collectie uitgebreid met werken van verschillende inheemse naties, zoals de Haida, Gitxsan, Squamish en Kwakwaka’wakw.
Behoud
De stad Vancouver en de inheemse gemeenschappen werken nauw samen om deze culturele schatten te behouden. Er worden voortdurende inspanningen geleverd om beschadigde totems te herstellen en het publiek te onderwijzen over hun belang. Bezoekers worden aangemoedigd om deze werken te respecteren door ze niet aan te raken en door meer te leren over hun betekenis.
Het ‘Five Flower Lake’, dat verscholen ligt in de Jiuzhaigou-vallei in de Chinese provincie Sichuan, is een waar natuurspektakel. Met tinten die variëren van turquoise tot smaragdgroen is dit één van de mooiste meren ter wereld. De kleurenpracht is te danken aan een unieke combinatie van plantengroei onderwater, calciumcarbonaatafzettingen en het zuivere water.
Een geologisch wonder
Het ‘Five Flower Lake’, of Wuhuahai, wordt omringd door besneeuwde bergen en weelderige bossen. In het kristalheldere water kan je boomstammen op de bodem zien liggen. In de herfst zorgen de bladeren van de bomen rond het meer voor rode en gouden accenten, wat het panorama nog spectaculairder maakt!
Een beschermde site
De site, die in het natuurreservaat Jiuzhaigou ligt en op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, heeft een bijzonder rijke en gevarieerde fauna en flora, waaronder reuzenpanda’s en goudapen.
Het vorige record van 16,63 miljoen toeristen uit 2019 is verbroken! In de periode van januari tot juni waren Zuid-Koreaanse toeristen het talrijkst in Japan, met 4,4 miljoen bezoekers. China kwam op de tweede plaats met ongeveer drie miljoen toeristen, vijf keer meer dan in dezelfde periode vorig jaar. Taiwan stond op de derde plaats en de Verenigde Staten vierde.
Ambitieuze doelstelling voor 2030
In 2023 ontving Japan 25 miljoen bezoekers, nadat de beperkingen ten gevolge van de pandemie werden opgeheven. Het land heeft zichzelf tot doel gesteld om tegen 2030 zo’n 60 miljoen toeristen per jaar aan te trekken, bijna het dubbele van het record dat in 2019 werd gevestigd (31,88 miljoen). Ichiro Takahashi, de directeur van de Japanse nationale toeristenorganisatie, is optimistisch: “We kunnen dit doel bereiken met de juiste inspanningen. Japan heeft oneindig veel toeristische rijkdom.”
Su San Lee
De keerzijde van de medaille
De massale terugkeer van toeristen baart de plaatselijke bewoners van toeristische trekpleisters als Kyoto en Mount Fuji echter zorgen. In mei plaatste een stad in de buurt van de Fuji-berg een wegafsluiting om de toegang tot een populair uitkijkpunt te verhinderen, waardoor toeristen belemmerd werden om foto’s te maken. In Kyoto, dat rijk is aan tradities, vielen toeristen geisha’s lastig, waardoor de plaatselijke bewoners de toegang tot bepaalde steegjes verboden heeft.
Kortom: als je van plan bent om Japan te bezoeken, probeer dan op te gaan in het landschap door de strikte normen rond beleefdheid en respect van de lokale bevolking over te nemen!
Deze verandering, hoewel drastisch, had tot doel het Zweedse verkeer te harmoniseren met dat van de meeste naburige Europese landen, waardoor de uitwisseling werd vergemakkelijkt en het aantal verkeersongevallen werd verminderd.
De beslissing en de voorbereiding
Voor de Dagen H reed Zweden, net als het Verenigd Koninkrijk, links. Echter, met het toenemende aantal voertuigen en de groeiende complexiteit van grensoverschrijdend verkeer, werd links rijden een belemmering. De Zweedse regering besloot na jaren van debat en een intensieve bewustmakingscampagne uiteindelijk de grote stap te zetten.
In 1967, Sweden officially switched from driving on the left side of the road to the right.
This major logistical operation, known as “Dagen H” or “H Day,” involved reconfiguring the entire country’s road system and vehicles. On the morning of September 3, all traffic came to a… pic.twitter.com/w7TIPq7gDW
De voorbereiding op de Dagen H was nauwgezet. Verkeersborden werden gewijzigd of vervangen, wegmarkeringen opnieuw geschilderd en duizenden verkeerslichten aangepast. Er werd een grootschalige communicatiestrategie gelanceerd om de bevolking te informeren en op te leiden over de nieuwe rijrichting. Scholen integreerden speciale lessen over het nieuwe rijden en er werden praktische oefeningen georganiseerd.
De dag van de verandering
Op 3 september 1967 om 4:50 uur ‘s ochtends werd al het verkeer gedurende tien minuten stilgelegd om bestuurders in staat te stellen naar de andere kant van de weg te gaan. Precies om 5:00 uur werd het verkeer hervat, maar deze keer aan de rechterkant. De verandering verliep opmerkelijk soepel dankzij een strakke planning en de medewerking van de bevolking.
De gevolgen en de impact
De eerste dagen na Dagen H werden gekenmerkt door een significante daling vanhet aantal verkeersongevallen, grotendeels dankzij de verhoogde voorzichtigheid van de bestuurders. Op de lange termijn maakte deze verandering een betere integratie met de buurlanden mogelijk, wat reizen en handelsuitwisseling vereenvoudigde. Zweden heeft een prestatie geleverd die weinig landen zouden durven ondernemen, en demonstreerde daarmee een opmerkelijk aanpassingsvermogen en organisatievermogen.
‘Manspreading’ is de neiging van sommige mannen om met hun benen open te zitten en daardoor geen rekening te houden met de persoonlijke ruimte van anderen! En dat zint de bevraagde Fransen helemaal niet! Bovendien keurt 87% van hen het af dat passagiers hun voeten op de zetel voor zich leggen of tegen de schouders van een vreemde leunen. Begrijpelijk… Bovendien vindt 83% het verkeerd om meer dan één zetel in te nemen!
Properheid en hygiëne: daar valt niet over te discussiëren!
Netheid op de vlucht blijft van het uiterste belang voor onze zuiderburen. 90% van de Fransen vindt het onaanvaardbaar om te hoesten of niezen zonder de mond te bedekken en 88% keurt neuspeuteren af. Puistjes uitknijpen wordt door 86% van de mensen scheef bekeken, terwijl 78% van de ondervraagden tegen nagelknippen aan boord is. Flossen wordt door 70% van de respondenten ook afgekeurd.
Vriendelijkheid naar het boordpersoneel toe: een prioriteit
Beleefdheid naar het boordpersoneel toe is van het grootste belang voor Franse reizigers. 90% vindt het respectloos om onbeleefd te zijn tegen de crew en 85% vindt het onbeleefd om geen “tot ziens” of “bedankt” te zeggen bij het verlaten van het vliegtuig. Bovendien vindt 91% van de Fransen het onaanvaardbaar om afval achter te laten.
Gelegen in Rome, dit gigantische oude amfitheater was het toneel van gladiatorengevechten en andere openbare spektakels. Het Colosseum is een symbool van de Romeinse macht en vindingrijkheid.
De Grote Muur van China, China
Max Van Den Oetelaar
De Grote Muur van China strekt zich uit over duizenden kilometers en is een meesterwerk van verdedigingsbouwkunde, gebouwd om het Chinese rijk te beschermen tegen invallen.
Petra, Jordanië
Hongbin
De oude stad Petra, uitgehouwen in de rotsen, staat bekend om zijn monumentale gevels en tempels, en getuigt van de vaardigheid van de Nabateeërs.
Chichén Itzá, Mexico
Max Bohme
Chichén Itzá, een Maya-archeologische site, is beroemd om zijn piramide van Kukulcán en het balspelveld. Deze plek is een indrukwekkend voorbeeld van de Maya-astronomie en -architectuur.
Machu Picchu, Peru
Louis Hansel
Gelegen in de Andes, is Machu Picchu een mystieke Incastad, bekend om zijn perfect passende stenen structuren en landbouwterrassen.
Christus de Verlosser, Brazilië
pixabay
Uitkijkend over Rio de Janeiro, is het standbeeld van Christus de Verlosser een iconisch symbool van vrede en gastvrijheid, 30 meter hoog.
De Taj Mahal, India
pixabay
De Taj Mahal in Agra is een mausoleum van wit marmer, gebouwd door keizer Shah Jahan ter nagedachtenis aan zijn vrouw. Het is beroemd om zijn schoonheid en liefdesverhaal.
De ‘HelloSafe’-index is gebaseerd op 35 criteria onderverdeeld in vijf hoofdcategorieën: natuurrampen, geweld in de samenleving, gewapende conflicten, gezondheidsinfrastructuur en militarisering.
De veiligste landen
Volgens de index zijn de drie veiligste landen als reiziger IJsland (18,23 punten), Singapore (19,99 punten) en Denemarken (20,05 punten). De meeste van de veiligste bestemmingen liggen in Europa, waaronder Zwitserland (5de met 20,51 punten) en Oostenrijk. Deze landen bieden een buitengewone stabiliteit, ver weg van geweld en conflicten. Opvallend is ook de uitstekende positie van enkele onverwachte landen, zoals Paraguay en Uruguay: de twee veiligste landen in Latijns-Amerika dit jaar.
Guo Xin Goh
Top 5 van de veiligste landen
Ijsland – 18,23 punten
Singapore – 19,99 punten
Denemarken – 20,05 punten
Zwitserland – 20,51 punten
Oostenrijk – 20,31 punten
Te vermijden bestemmingen
Aan de andere kant van het spectrum vinden we de Filipijnen (82,32 punten), Colombia (79,21 punten) en Mexico (78,42 punten), die te boek staan als de minst veilige landen, vanwege geweld en interne strubbelingen.
Top 5 van de minst veilige landen
Filipijnen – 82,32 punten
Colombia – 79,21 punten
Mexico – 78,42 punten
Rusland – 75,65 punten
Venezuela – 64,09 punten
Charles Deluvio
En België?
België staat op de 24ste plaats, en is daarmee één van de veiligste Europese landen, met een index van 28,31 punten. Hoewel deze score lager is dan die van de Scandinavische landen, weerspiegelt ze een relatief stabiele en goede veiligheidssituatie, waarbij we het beter doen dan landen als Frankrijk (34ste, afgestraft door de terroristische dreiging) en Italië (33ste).
Ingehuldigd in 1931, vertegenwoordigt het standbeeld van Christus de Verlosser Jezus Christus met wijd uitgestrekte armen, de stad en haar inwoners verwelkomend. Met een hoogte van 30 meter (exclusief de 8 meter hoge sokkel) is het een van de grootste Jezus-standbeelden ter wereld. Ontworpen door de Braziliaanse ingenieur Heitor da Silva Costa en gebeeldhouwd door de Fransman Paul Landowski, werd dit kunstwerk grotendeels gefinancierd door donaties van Braziliaanse gelovigen.
pixabay
Een technische uitdaging
Het bouwen van dit standbeeld op de top van een berg was een kolossale uitdaging. De materialen, waaronder gewapend beton en speksteen, werden per treintje vervoerd en ter plaatse geassembleerd. De interne structuur van gewapend beton was revolutionair voor die tijd, waardoor het standbeeld bestand was tegen de zware weersomstandigheden en de frequente onweersbuien in de regio.
pixabay
Een bedevaartsoord en toeristische trekpleister
Sinds de inhuldiging trekt Christus de Verlosser jaarlijks miljoenen bezoekers. Toeristen en pelgrims klimmen naar de top van de Corcovado om te genieten van het panoramische uitzicht over Rio de Janeiro. In 2007 werd het standbeeld uitgeroepen tot een van de nieuwe zeven wereldwonderen, wat zijn status als wereldwijd icoon bevestigde.
pixabay
Een symbool van vrede
Christus de Verlosser is niet alleen een religieus monument, maar ook een symbool van vrede en eenheid. Zijn open armen worden gezien als een uitnodiging tot verzoening en universele liefde.
Portofino is altijd een plek geweest waar rust heerst en het dorpje trekt bezoekers aan die op zoek zijn naar sereniteit. De pastelkleuren van de huizen, de reflecties van de Middellandse Zee en al al de rest maken dit dorp zo pittoresk! Maar achter deze idyllische façade lijken de bewoners heel wat stress te hebben! Het zijn niet de toeristen die schuld treffen, hoewel ze voor drukte zorgen, maar de recente klachten over illegale airco’s! Tot voor kort waren ze verboden, maar airco’s werden onlangs toegelaten om de zowat 355 bewoners te ontlasten. Op voorwaarde dat de buitenmodule zo onopvallend mogelijk werd geplaatst!
En daar wringt het schoentje: de (rijke) bewoners voeren oorlog en klagen buren aan omdat ze de lelijke buitenunits te opvallend vinden. Het is een behoorlijk meelijwekkende vete, die de aandacht trok van de Italiaanse krant Il Corriere della Sera! De autoriteiten, die voortdurend aangesproken worden, hebben echter geen nog geen boetes opgelegd, omdat de zaken in der minne werden geregeld…
Ik ben altijd op zoek naar nieuwe ervaringen, en daardoor kwam ik terecht bij de app Jooks. Het idee? Ontdek een stad terwijl je sport. “Nog meer sport!” zuchtte mijn enigszins verveelde vriend. Ja, maar dan wel in high-tech modus, onder begeleiding van een app… Het idee van een ‘2.0’ ontdekkingstocht sprak hem wel aan en hij haalde meteen zijn smartphone boven om de (gratis…) app te downloaden.
Keuze te over
Hij was verrast toen hij zag dat Jooks interactieve wandelingen aanbiedt in 400 steden in 64 landen! En hij was niet van plan om heel ver te reizen. Maar geen nood, Jooks biedt zijn diensten ook aan in 6 Waalse steden: Namen, Fleurus, Binche, Bastogne, Lasne en Waterloo. Hij voelde meteen iets voor Waterloo, en zag zichzelf al aan het hoofd van zijn familietroepen in een historische veldslag, met een Napoleonhoed op zijn hoofd. Doe maar rustig, schat…
Olivier Bourgi
Te voet of met de fiets?
Jooks biedt routes aan die je lopend, joggend, fietsend of zelfs in een rolstoel kan afleggen. In Waterloo zijn er twee routes: een route van 27 kilometer die je best met de fiets doet en een route van 7,8 kilometer. Wij kozen voor de eerste maar besloten hem te lopen. Nog een pluspunt: de app toont de luchtkwaliteit en de verschillende allergenen langsheen de route. Goed gezien!
Napoleon in de oren
Op zaterdagochtend stonden we op het appèl aan de Butte du Lion, klaar om de geschiedenis in te duiken. De app wijst niet alleen de weg, maar geeft ook informatie via een geïntegreerde audiogids! Een krachtige stem vertelt je alles over elk monument dat je tegenkomt: de Leeuw natuurlijk, maar ook het monument van de slag van 1815, het monument van de gewonde adelaar (een eerbetoon aan de Franse soldaten die tijdens de oorlog het leven lieten), de Ferme d’Hougoumont (een belangrijke basis voor de Britse troepen) en de Ferme d’Caillou, het laatste hoofdkwartier van Napoleon, waar hij de nacht van 17 op 18 juni 1815 doorbracht. We volgen ook de ‘Chemin des vertes Bornes’, waar de geallieerde troepen gestationeerd waren. Het hart van het voormalige slagveld dus, midden op het platteland. We besloten onderweg een boterham te eten, uit het vuistje.
Domaine Bataille de Waterloo
Pintelieren bij Wellington
We ontdekten hoe het Waterloo-bier werd gebrouwen en ‘s middags, met bijna 20 kilometer geschiedenis in de benen, zetten we onze schoenen neer bij de Ferme de Mont-Saint-Jean, vlakbij de Butte du Lion. Deze boerderij was ooit het veldhospitaal voor de Engelse troepen van de Duke of Wellington. Vandaag vind je er een restaurant en een microbrouwerij die zeker een bezoek waard zijn. We ontdekten hoe het Waterloo-bier gebrouwen wordt en proefden natuurlijk de vier verschillende soorten. Allemaal even lekker!
FTBW
Eten en overnachten in de ‘Côté Vert’
Voor onze overnachting ter plaatse vond ik het hotel ‘Le Côté vert’, een oase van rust in het kloppende hart van Waterloo. Geen militaire bivak, maar moderne kamers met alle comfort. Ik had er ook een tafel geboekt. Helaas konden we door het grillige weer niet eten op het prachtige tuinterras. Maar we hebben wel genoten van de ‘bistronomische’ keuken, verzorgd door Laetitia en Christophe. We kozen voor gegrilde zwaardvis. Origineel en lekker.
Matthieu Miller
Boven op de ‘Butte du Lion’
Op zondag konden we Waterloo niet achter ons laten zonder de beroemde ‘Butte du Lion’ te beklimmen. De stem in de app had ons er de dag ervoor al over verteld: “het monument werd in 1826 gebouwd onder Willem I der Nederlanden. De open bek van de leeuw is naar het verslagen Frankrijk gekeerd. Zijn poot, rustend op een kanonskogel, symboliseert de Europese vrede, gewonnen na de slag”. Bovenop de 41 meter (en 227 treden…) tellende heuvel krijgt het landschap een andere dimensie. Afgezien van de paar auto’s die de vlakte doorkruisen, is er sinds 1815 niets veranderd. Eind juni wordt de traditionele slag nagespeeld, met mannen en vrouwen in historische militaire kleding, kanonnen en bivaks opgezet bij het laatste hoofdkwartier van Napoleon en in de boomgaard van Ferme d’Hougoumont. Plekken die we nu op ons duimpje kennen…
Onze ‘coup de cœur’? Uitkijken over de vlakte van het voormalige strijdtoneel, doordrenkt van geschiedenis, vanaf de top van de ‘Butte du Lion’.
