Waarom kiezen voor het Lago Maggiore?
Italië was ergens een logische keuze, en dat had alles te maken met… mijn dochter. Die heeft immers een glutenallergie! En hoewel pasta en pizza bijna een religie zijn in de Laars, zijn de Italianen veel inclusiever dan wij voor mensen met intoleranties of allergieën. In zowat elk restaurant vind je een aangepast menu. En dat was voor ons een enorme opluchting!
En dan is er nog het Lago Maggiore zelf natuurlijk… Gewoon, omdat we er fijne herinneringen aan hebben en omdat het (relatief) makkelijk bereikbaar is met de auto: minder dan 10 uur rijden van ons huis. Bovendien lijkt Italië wel één groot openluchtmuseum! We geven je hieronder enkele ideeën voor uitstapjes, maar geloof ons: elk kerkje, dorpsplein of wandeling verdient vijf sterren!
Let wel: onderweg passeer je Zwitserland. En ja, in dat land heb je een vignet (sinds kort elektronisch) nodig, en kan je telefoonfactuur ontploffen als je Waze of Google Maps blijft gebruiken. Doe niet zoals wij, bereid je route goed voor…
Verbania: onze uitvalsbasis
Laten we er geen doekjes om winden: we waren helemaal weg van Verbania, vooral omwille van de ‘dolce vita’. De kinderen vonden het heerlijk om rond het meer te wandelen, boten te bewonderen, de bergen in de verte te zien – en natuurlijk ook een bezoek te brengen aan de ijskraampjes (de pistacheversie won, uiteraard). Mijn partner ontdekte de kunst van de Italiaanse koffie: kort, sterk en rechtstaand aan de toog. Met een woordje Italiaans, al was het maar voor de sfeer.
In de wijken Pallanza en Intra genoten we van een chique maar ontspannen sfeer: kleurrijke markten, gezellige terrassen en zonsondergangen die het water goud deden glinsteren. ’s Avonds zaten we op het balkon, een glas prosecco in de hand, terwijl de kinderen de zeilbootjes spotten die nog over het meer dobberden. Hemels!
Villa Taranto – een tuin in XXL-formaat
Onze eerste gezamenlijke favoriet: de tuinen van Villa Taranto. Stel je 16 hectare bloemen, vijvers en perfect onderhouden wandelpaden voor, aangelegd door een Schotse plantenliefhebber. Kapitein McEacharn toverde deze oever om tot een groen paradijs, waar je van gigantische dahlia’s plots overgaat naar Amazone-waterlelies.
De kinderen genoten van het doolhof van paadjes, ik was helemaal weg van de 300 dahlia-variëteiten: een botanisch vuurwerk dat recht uit een impressionistisch schilderij lijkt te springen. Het is zo’n plek waar je om de twee minuten een foto wil nemen… om dan te beseffen dat er geen enkele wat je ziet echt tot zijn recht laat komen.
Praktisch: om naar de oostkant van het meer te gaan, kan je je auto op een ferry zetten die vertrekt in Verbania en aankomt in het charmante stadje Laveno. De overtocht duurt 20 minuten, kost een dikke dertig euro (voor een auto met 4 inzittenden) en het ticket is de hele dag geldig. We spaarden er op één dag zo’n 2 uur reistijd mee uit!
Villa Della Porta Bozzolo – barokke elegantie op het platteland
Een heel andere sfeer vonden we in Casalzuigno, met de Villa Della Porta Bozzolo. Achter de ietwat sobere gevel schuilt een echte diva uit de 18de eeuw! De terrastuinen lijken op te stijgen naar de hemel, en de fresco’s binnen zijn verbluffend verfijnd.
De kinderen waren onder de indruk van de trappen met standbeelden, terwijl wij genoten van het perfecte perspectief van het park. Voor wie sportief is: de tuin loopt bergop en je kan helemaal tot bovenaan klimmen voor het uitzicht. Niet per se nodig, maar handig om de kinderen moe te maken als ze nog wat energie over hebben! In deze villa hangt nog steeds de sfeer van grootse feesten van weleer… Er was zelfs een huwelijksreportage aan de gang!
Santa Caterina del Sasso – het hangende klooster
Waarschijnlijk was dit het meest spectaculaire moment van onze trip: Santa Caterina del Sasso. Het is een klooster dat letterlijk aan de rotswand hangt, vlak aan het meer. Je daalt af via een trap (268 treden!), maar je kan ook de moderne lift lemen die in de rots is uitgehouwen. Ider zijn ding. Beneden wacht een adembenemend panorama.
Tussen de bogen van de kloostergang, met zicht op het meer en een indrukwekkende stilte, voelden we een bijna onmiddellijk rust. De kinderen – normaal eerder luidruchtig – vielen vanzelf stil. Een klein mirakel op zich! Nog meer goed nieuws is dat de toegang erg betaalbaar is: 5 euro voor volwassenen en 1 euro voor de lift.
Heilige Berg van Ghiffa – natuur en spiritualiteit
Om onze week af te sluiten, trokken we naar de ‘Sacro Monte di Ghiffa’, de Heilige Berg van de Heilige Drievuldigheid. Deze UNESCO-site is misschien minder bekend dan andere heiligdommen in Piemonte, maar wel ideaal voor een familie-uitstap. Barokke kapellen, bosrijke wandelpaden en adembenemende vergezichten over het meer… een aanrader.
Het weer zat niet mee die dag, maar dat leverde een onverwacht bonus op: we waren er helemaal alleen! De plek heeft iets magisch, met een mix van spiritualiteit, natuur en cultuur, en ook een zeldzaam zuivere lucht.
En de Borromeïsche eilanden?
Ah, de beroemde Borromeïsche eilanden! We hebben ze uiteraard (opnieuw) bezocht: een weerzien met Isola Bella, Isola Madre en Isola dei Pescatori. Maar daarover later meer in een apart artikel. Laat ons gewoon zeggen: deze eilanden alleen al zijn een reis waard – het lijken wel barokke dromen die op het water drijven!
