Ministers, leden van het Europees Parlement en vertegenwoordigers van de spoorwegsector roepen de Europese Commissie op om een strategie te lanceren om het gebruik van nachttreinen op het Oude Continent te bevorderen, met het argument dat de tijd is gekomen om “deze emissiearme reisoptie te ondersteunen”. Er is met name een brief gestuurd naar Commissievoorzitter Ursula von der Leyen en commissaris voor Vervoer Adina Vălean waarin wordt opgeroepen tot een echte Europese strategie om zo snel mogelijk een volledig netwerk van nachttreinen op de rails te zetten.
“Nachttreinen bevinden zich midden in een renaissance in heel Europa, gedreven door de algemene vraag naar een alternatieve klimaatvriendelijke reisoptie”, luidt de brief gedeeltelijk. Volgens de hierboven genoemde ondertekenaars zouden “7 op de 10 Europeanen” kiezen voor een nachttrein als deze optie beschikbaar zou zijn.
Veel obstakels
De Europese Commissie heeft het treinverkeer in Europa al willen aanmoedigen, met als doel de koolstofvoetafdruk van het vervoer op het continent te verkleinen, met name door 2021 uit te roepen tot het “Europees Jaar van de spoorwegen” met als doel het hogesnelheidspassagiersvervoer tegen 2030 te verdubbelen.
Ondanks een groeiend enthousiasme voor nachttreinen blijven er echter obstakels bestaan, zoals een standaardisering van de technische systemen die in de EU-landen op het spoor gelden (om de reistijden te verkorten), een verlaging van de rechten voor toegang tot het spoor, die spoorwegondernemingen aan infrastructuurbeheerders moeten betalen voor het gebruik van sporen, of een betere coördinatie van de dienstregelingen tussen de lidstaten en het ontbreken van een wereldwijd boekingsplatform voor treinreizen.
Om ervoor te zorgen dat reizigers nachttreinen als regelmatiger vervoermiddel gebruiken, bevat de brief een lijst met maatregelen die de Europese Commissie in haar toekomstige strategie zou moeten opnemen. Dit omvat het verstrekken van aanvullende financiering om de spoorweginfrastructuur en -uitrusting te moderniseren en de grensovergangen te verbeteren. Tot slot moet de Commissie, om de verkoop van tickets te verbeteren, ook streven naar liberalisering van de gegevens om het boeken van nachttreinen binnen het Europese spoorwegsysteem te vergemakkelijken.
Al heel lang laat ik me om de 3 jaar verleiden om de weg naar Compostella te volgen, met als uiteindelijke doel om de hoofdstad van Galicië te bereiken en er door de grote poort van de beroemde kathedraal te stappen. Ik kies telkens een ander stuk van de weg die me naar dit einddoel leidt. Gelovig of niet, agnost of atheïst, iedereen kan zich natuurlijk aan deze tocht wagen en steevast geeft over de eindmeet komen een gevoel van voldoening. Komt dat door Santiago? Christus? De natuur? Karma… Niemand weet het echt. Maar is dat echt wat telt? Of draait de tocht eerder om het feit dat je een deel van de route hebt afgelegd, zoals zoveel pelgrims al meer dan 1400 jaar lang doen volgens een oude traditie, om dichter bij de relikwieën van de apostel Jakobus te komen, die er sinds de 9e eeuw opgeborgen zijn.
De kathedraal van Santiago de Compostella Cirilla – stock.adobe.com
Los van het sacrale karakter van deze bestemming trekt de stad Santiago de Compostella bezoekers aan van alle origines, zowel pelgrims als niet-pelgrims, die de historische schoonheid, de lokale gastronomie en de sfeer van de bars en restaurants met Galicische vis en zeevruchten willen ontdekken. Zoveel contrasterende sferen die harmonieus versmelten in het historische centrum, dat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. Het is verbazingwekkend om te zien hoe pelgrims met hun rugzakken eindelijk aankomen bij de kathedraal, en er schouder aan schouder staan met groepjes jongeren die op hun gitaar tokkelen terwijl ze langs terrassen lopen waar toeristen genieten van een portie zeevruchten.
Zicht op de Plaza del Obradoiro van aan de kathedraal joserpizarro – stock.adobe.com
Nog een tip voor wanneer je voor het eerst in Santiago de Compostella bent: vergeet niet om een bezoek te brengen aan het Plaza del Obradoiro, het niet te missen hart van de stad. Het leven speelt zich af rond dit plein, waar de kathedraal, het Paleis van Raxoi en het Hostal de los Reyes Católicos een majestueus geheel vormen. Let op de pelgrims, met hun staf in de hand en schelpen duidelijk zichtbaar, wanneer ze de kathedraal naderen. Binnen wacht je een reis terug in de tijd wanneer je door de glorieuze poort stapt, met het standbeeld van Santiago op het hoofdaltaar, de afdaling in de crypte en het panoramische uitzicht vanop de daken.
De Botafumeiro
Probeer de kathedraal te bezoeken tijdens de vrijdagmis om 19u30 en een glimp op te vangen van een uniek schouwspel: de ‘botafumeiro’. Dit is waarschijnlijk het grootste wierookvat ter wereld. Het wordt gebruikt voor de meest plechtige missen en ook het hele jaar door elke vrijdag.
De Botafumeiro is een zilveren wierrookvat dat 53 kg weegt en 1,50 m groot is. Het wordt hoog boven de deelnemers losgelaten vanaf de centrale koepel van de kathedraal. Via een een ingewikkeld systeem van katrollen wordt het door de kerk bewogen. Acht mannen, bekend als ‘tiraboleiros’, zijn nodig om het gevaarte te verplaatsen. De Botafumeiro hangt op een hoogte van 20 meter en kan snelheden halen van 68 km/u terwijl hij ronddraait en rook en de geur van wierook door de hele kathedraal verspreidt. Het is even indrukwekkend als mysterieus. Het is als een eerbetoon van de stad van Santiago aan de aanwezige pelgrims.
Het klooster van San Martiño Pinario pixs:sell – stock.adobe.com
Rondom de kathedraal merk je bij elke stap die je zet dat er een heel bijzondere sfeer hangt in deze middeleeuwse stad. Charmante pleinen zoals Praterías en Quintana, maar ook monumenten zoals het klooster San Martiño Pinario tonen de levende geschiedenis van de stad. Net zo fascinerend is het uitzicht op de kathedraal vanaf verafgelegen plekken zoals het Alameda Park en het uitzichtpunt van Monte do Gozo.
Op uitstap in het historische centrum
Achter de geplaveide straten en stenen gebouwen laat Santiago de Compostella zich van zijn modernste kant zien. De universitaire sfeer, de kunstgalerijen, het Centro Gallego de Arte Contemporáneo (het centrum voor hedendaagse Galicische kunst) en de Ciudad de la Cultura de Galicia (de stad van de Galicische cultuur), het geesteskind van de New Yorkse architect Peter Eisenman, getuigen van de balans tussen traditie en het hedendaagse. Zoals je kan zien gaan geschiedenis en het moderne hier hand in hand.
De Amerikaanse president Joe Biden heeft een belangrijke gebeurtenis aangekondigd in de geschiedenis van het Amerikaanse transport: de bouw van de eerste hogesnelheidstreinlijn van het land. Dit project, genaamd Brightline West, zal Los Angeles (Californië) verbinden met Las Vegas (Nevada), met een beloofde reistijd van slechts twee uur, een revolutie in vergelijking met de dubbele reistijd met de auto!
De ingebruikname van deze lijn is gepland voor 2028, wat samenvalt met de Olympische Spelen van Los Angeles. Dit lang besproken project krijgt een aanzienlijke financiële steun van 3 miljard dollar!
Milieueffect en werkgelegenheid
Naast de aanzienlijke vermindering van de reistijd heeft het Brightline West-project een sterke milieubelofte, doordat het 3 miljoen voertuigen van de snelweg wil halen. Bovendien belooft het “gesyndiceerde” en “goedbetaalde” banen te creëren, een cruciaal punt in de aanloop naar de presidentsverkiezingen.
We zijn in Salatiga, een klein stadje in een provincie in Midden-Java, Indonesië. Hier heeft een architect met de naam Ary Indra besloten een atypisch hotel te ontwerpen, met een gevel van slechts 2,8 meter breed! Het moet gezegd worden dat het stuk land dat voor het project is gekozen (een braakliggend terrein) niets groter kon herbergen. Toch kon het PituRooms hotel gebouwd worden en maar liefst 5 verdiepingen hoog worden.
We zijn in Salatiga, een klein stadje in een provincie in Midden-Java, Indonesië. Hier heeft een architect met de naam Ary Indra besloten een atypisch hotel te ontwerpen, met een gevel van slechts 2,8 meter breed! Het moet gezegd worden dat het stuk land dat voor het project is gekozen (een braakliggend terrein) niets groter kon herbergen. Toch kon het PituRooms hotel gebouwd worden en maar liefst 5 verdiepingen hoog worden.
The Breakers is veel meer dan alleen een huis; het is een paleis geïnspireerd op de Italiaanse Renaissance, gebouwd door Cornelius Vanderbilt II. Na een verwoestende brand in 1892 gaf zijn vrouw Alice Claypoole Vanderbilt architect Richard Morris Hunt de opdracht om dit nieuwe meesterwerk te ontwerpen. Hun visie: de pracht van Marble House, een ander nabijgelegen Vanderbilt-herenhuis, overtreffen.
Een architectonisch en artistiek meesterwerk
Elk detail van The Breakers getuigt van een grandioze manier van leven. Van speciaal ontworpen meubels voor in huis tot decors gemaakt door Europese ambachtslieden, elk element weerspiegelt luxe en exclusiviteit. Cornelius Vanderbilt heeft omwille van de duurzaamheid zelfs genoeg dakpannen laten maken zodat het drie keer vervangen kon worden.
Praswin Prakashan
State-of-the-art technologie en comfort
De Vanderbilts, altijd voorop in innovatie, rustten The Breakers uit met de modernste technologieën van die tijd, zoals een lift en elektrische verlichting. Het huis had ook een zoet- en zoutwatervoorzieningssysteem, waarvan de laatste als gunstig voor de gezondheid werd beschouwd.
Een uitnodiging tot geschiedenis en elegantie
Tegenwoordig is The Breakers open voor het publiek als een museum, beheerd door de Preservation Society of Newport County. Het is een uitnodiging om de verschillende kamers van het huis te verkennen, je te verdiepen in de fascinerende geschiedenis van de familie Vanderbilt en jezelf onder te dompelen in de luxe van de late negentiende eeuw.
Een bezoek aan The Breakers is als het beleven van een meeslepende ervaring in een tijdperk van ongeëvenaarde welvaart en pracht. Het is ook een unieke kans om te ontdekken hoe een van de rijkste en meest invloedrijke families in de Amerikaanse geschiedenis leefde.
Op ongeveer 200 kilometer van Los Angeles ligt The Landing House, een creatie van Industry of All Nations, ontworpen om naadloos op te gaan in het woestijnlandschap van de Mojave.
Milieuvriendelijk ontwerp
Architect Fernando Gerscovich, met de hulp van zijn broers Juan Diego en Patricio, ontwierp The Landing House met een sterke focus op milieubehoud. Ze beweren zorgvuldig nagedacht te hebben over dit huis om het fragiele ecosysteem van de woestijn te behouden, met het gebruik van milieuvriendelijke materialen, zoals cederhout en glas, die op natuurlijke wijze zullen verouderen en nog beter in de omgeving zullen passen.
Ye Rin Mok
Betoverende natuurlijke omgeving
Het 2 hectare grote terrein waarop The Landing House staat, is een echt juweeltje, met natuurlijke rotsformaties en Joshua-bomen die alleen in dit park voorkomen. Het huis, ontworpen als een gevallen tak, past perfect in dit wilde landschap en vormt een opvallend contrast tussen moderniteit en natuur.
Ye Rin Mok
Rust en privacy
Het huis, bereikbaar via een privéweg, onthult zich achter een discreet muurontwerp dat uitnodigt tot rust en contemplatie. Elk element, van het dompelbad tot het yogaplatform, is ontworpen om de schoonheid van de woestijn te vieren.
Ye Rin Mok
Warm en uitnodigend interieur
Het interieur van het huis combineert natuurlijke materialen met moderne voorzieningen. De slaapkamers zijn suites met allemaal een adembenemend uitzicht op de woestijn, en de keuken en woonkamer zijn natuurlijk uitgerust met de nieuwste technologie.
De Kilimanjaro is uniek omdat hij bestaat uit drie afzonderlijke vulkanen: Shira, Mawenzi en Kibo. In tegenstelling tot het gangbare idee van één enkele berg, biedt deze drieledige structuur een opmerkelijke geologische diversiteit, waarbij Kibo de thuisbasis is van de beroemde Uhuru-piek, het hoogste punt van Afrika.
2. Gediversifieerde ecosystemen
Van het tropische woud onderaan tot de gletsjerkap is de Kilimanjaro een mix van ecosystemen. Deze diversiteit biedt een habitat voor een grote verscheidenheid aan planten- en diersoorten, waarvan sommige enkel hier voorkomen.
3. Terugtrekkende gletsjers
De gletsjers van de Kilimanjaro, ooit uitgestrekt en imposant, trekken zich snel terug, wat veel wetenschappers toeschrijven aan de klimaatverandering. Dit smeltende ijs leidt tot grote bezorgdheid over het milieu.
4. Een plek van mythes en legendes
De lokale gemeenschappen, vooral de Chagga’s, hebben hun eigen mythes en legendes rond de Kilimanjaro. De berg wordt vaak als heilig beschouwd, met verhalen die hem een mystiek en spiritueel karakter geven!
Ben Sp
5. Een uitdaging voor klimmers
De Kilimanjaro beklimmen is een grote uitdaging voor bergbeklimmers. Met zijn verschillende klimroutes biedt hij een unieke ervaring voor wandelaars, waarbij fysiek avontuur en culturele ontdekkingen worden gecombineerd.
Meer dan een berg
De Kilimanjaro is met zijn geheimen en wonderen meer dan zomaar een berg. Het is een bron van inspiratie, een symbool van de natuurlijke schoonheid van Afrika en een belangrijke herinnering aan het belang van het behoud van ons milieu.
Dino Snores for Grown-ups (letterlijk vertaald: snurkende dino’s voor volwassenen) is de naam van de bijzondere activiteit die wordt aangeboden door het Natural History Museum in Londen. Een unieke ervaring waarbij het Britse museum zijn deuren opent voor één nacht. Dit stelt wetenschapsliefhebbers en fans van ongebruikelijke ervaringen in staat om de rijke collecties van deze instelling te ontdekken en vervolgens de nacht door te brengen in de prachtige Victoriaanse hal, omringd door dinosaurusskeletten en walvissen.
Het natuurhistorisch museum van Londen, gelegen in de chique wijk Kensington, wordt door de lokale bevolking ook wel “de kathedraal van de natuur” genoemd. En dat is niet voor niets: het neoromaanse gebouw heeft alle kenmerken van een religieus monument! Behalve dan dat zijn muren ‘s werelds grootste collectie van levenswetenschappen en aardewetenschappen herbergen, met meer dan 70 miljoen exemplaren! Hier vind je ook vondsten uit het voormalige koloniale rijk, waaronder die van de beroemde ontdekkingsreiziger James Cook en de natuuronderzoeker Charles Darwin
Stephen Kidd
Een nacht in het museum
Hoe verloopt deze nacht in het museum? Bezoekers worden om 18.30 uur verwelkomd. Ze krijgen een speciale badge en een kleine schuimmatras waarmee ze hun “slaapplaats” kunnen inrichten in de grote hal van het museum of in een van de nissen. Zodra je geïnstalleerd bent, krijg je een welkomstdrankje in de museumbar. Tegelijkertijd wordt van de bezoekers gevraagd om kennis te nemen van een kort reglement, ook al zijn ze vooral daar om plezier te hebben. Later op de avond staat er een driegangenmaaltijd gepland, en dan kan je de talloze gangen en collecties van het museum verkennen!
Bruno Martins
Er zijn verschillende activiteiten gepland in de loop van de avond, voor het geval je niet meteen wilt gaan slapen. De volgende ochtend wordt er om 6.30 uur zelfs een yogasessie aangeboden, en het ontbijt wordt geserveerd om 7.30 uur.
Heb je zin om deel te nemen aan deze unieke ervaring? Reserveer dan je plek op de website van het museum! Houd er echter rekening mee dat het £220 (ongeveer €250) per persoon kost!
In het centrum van Arashiyama vind je een opmerkelijk ecosysteem, waar bamboe niet zomaar een plant is, maar een onlosmakelijk deel van de lokale omgeving. Dit bamboebos is een toevluchtsoord voor vele diersoorten en een vitale habitat voor wilde dieren, en het draagt zo bij aan de biodiversiteit van de regio.
Een rustgevend geluid
Eén van de meest fascinerende geheimen van dit bos is het geluid dat het produceert. Wanneer de wind door de bamboestammen blaast, ontstaat er een rustgevende en unieke melodie. Dit natuurlijke fenomeen is erkend als één van de ‘100 Japanse geluiden om te conserveren‘.
Cultureel erfgoed
Het bamboebos van Arashiyama is niet alleen een natuurlijke site, maar ook een plek met een grote culturele betekenis. Het heeft talloze kunstwerken geïnspireerd, van poëzie tot schilderijen, en blijft kunstenaars en schrijvers beïnvloeden.
Een techniek voor het duurzaam beheer
Het geheim van de blijvende schoonheid van het bos ligt in het duurzame beheer. Lokale mensen gebruiken een kap- en onderhoudstechniek die niet alleen het milieu spaart, maar ook de bamboe-industrie ondersteunt, die een essentieel onderdeel is van de lokale economie.
Een labyrint van wandelpaden
Het bos biedt een ingewikkeld netwerk van wandelpaden, waardoor je je als bezoeker volledig kan onderdompelen in deze groene wereld. Elk pad biedt een ander perspectief op het bos, sommige leiden naar historische tempels en verborgen heiligdommen.
Een zintuiglijke reis
Het bamboebos van Arashiyama verkennen is een zintuiglijke reis maken door een plek waar natuur, cultuur en geschiedenis samenkomen. Het is niet zomaar een toeristische bestemming, maar een ervaring die je voor altijd bij zal blijven.
Van het Noorden naar het Zuiden, een Caraïbische kust met verschillende gezichten
Jamaica ligt in de ‘intertropische zone’ en biedt alle troeven voor een geslaagde kustvakantie. Daarbovenop komt dat de Caraïbische Zee voor elk wat wils biedt. De noordkust van het eiland, van Montego Bay via Ochos Rios tot Oracabessa, is veruit het populairst bij toeristen.
Het strand van Ocho Rios
De meeste resorthotels liggen geconcentreerd langs de 120 km lange kustlijn. Net als in de Dominicaanse Republiek of aan de Mexicaanse Riviera Maya zijn de bekende namen als Zoëtry, Sandals, Iberostar, Bahia Principe… goed vertegenwoordigd, compleet met hun gebruikelijke all-in service: strandrestaurants, zwembaden, watersportactiviteiten… en alle voorzieningen voor vakantiegangers die op zoek zijn naar comfort en totale zorgeloosheid.
Een bewijs dat dit soort toerisme in de lift zit, is de geplande opening in 2025 van een Hard Rock Hotel in Montego Bay. Het legendarische Golden Eye Resort hotel ligt ook aan deze kust, in Oracabessa. Op een domein dat ooit toebehoorde aan Ian Fleming, de Britse schrijver die James Bond bedacht, verwelkomen zo’n veertig luxevilla’s en cottages welgestelde gasten. Het hotel is gecreëerd door de huidige eigenaar, Chris Blackwell, de legendarische Britse producer van Bob Marley. In dit toeristische aanbod kan ook de badplaats Negril niet ontbreken, in het uiterste westen van het eiland. Het is befaamd om zijn vele hotels, restaurants en muziekbars langsheen het beroemde 7-mile Beach.
Zonnekloppers op Treasure Beach, in het zuidwesten van het eiland Philippe Bourget | cms
De meer authentieke zuidwestkust zal dan weer toeristen aanspreken die eerder op zoek zijn naar een complete onderdompeling in de échte Jamaicaanse cultuur. Treasure Beach is daar een goed voorbeeld van. De boetiekhotels en bedrijven van deze badplaats liggen in een ongerept landschap van vissershavens en kleine boerderijen (bekijk verder in dit artikel de paragraaf “Een binnenland vol verrassingen”). Eén accommodatie in het bijzonder past perfect in dit plaatje: het Jakes Hotel. Met zijn kleurige bungalows verspreid tussen de begroeiing is het een plek met een 100% lokale atmosfeer.
Het Jakes Hotel aan de zuidkust Philippe Bourget
Vlakbij, in Crawford, ligt een bijzonder goed bewaard gebleven natuurgebied: MalcomBay. De lokale gemeenschap beschermt dit zeereservaat met zijn bijna 5 km ongerepte mangrovekust. Vanop de motorboot van de plaatselijke vissers zie je zeekoeien en zeeschildpadden. Vervolgens neem je opnieuw de boot om een glas rum te gaan drinken in de Pelican Bar, een op palen gebouwd ‘café’ vlakbij de kust, gerund door de charismatische Rasta Floyd.
Bongo Herman, een Jamaicaans percussionist en vriend van Bob Marley in het museumhuis van de artiest in Kingston. Philippe Bourget | cms
REGGAE, BOB MARLEY en de RASTA-cultuur
Waarvoor staat Jamaica bekend voor iemand die er nog nooit is geweest? Reggae en Bob Marley natuurlijk! Bob Marley, de koning van dit muziekgenre dat ontstond in de arme Trenchtown-wijk van de hoofdstad Kingston, overleed op 36-jarige leeftijd en blijft voor altijd de ‘nummer één’ en de grote trots van Jamaicanen. Kijk maar naar de vele portretten van hem op muren of op T-shirts die mannen hier op straat dragen. Dus als je naar Kingston komt (1,25 miljoen inwoners, op een totale bevolking van 3,2 miljoen in het land), een hoofdstad die niet meer zo ruw is als in de jaren ’80, dan is het niet alleen om het prachtige Georgiaanse Devon House te zien of door Downtown te slenteren om de ‘street art’ te bewonderen – waarop vaak reggaeartiesten afgebeeld staan. Het is ook, en vooral, om het huismuseum van Bob Marley te bezoeken, vlakbij het Jamaica House, de residentie van de eerste minister.
Het standbeeld van Bob Marley voor zijn museumuis in Kingston Philippe Bourget
Mensen komen van over de hele wereld om een pelgrimstocht te maken naar deze plek waar het leven van de artiest in de spotlights staat. Foto’s, brieven, gouden platen, persoonlijke voorwerpen, zijn opnamestudio… je kan het er allemaal zien, met commentaar en prachtige covers van de nummers van het idool door gids Ricky, een echte Rasta die bevriend was met Bob Marley. Korter bij de legende kan je niet geraken – yah man! Als extra is er ook een koffieshop. Ook buiten het museum blijft de Rasta-cultuur alomtegenwoordig in Jamaica. De kenmerkende look met dreadlocks, een wollen hoed in Jamaicaanse kleuren en een joint met ganja is een beeld dat nog steeds populair is!
Devon House, het in Kingston gelegen Georgiaanse huis van George Stiebel, ‘de eerste zwarte miljonair aan het einde van de 19de eeuw. Philippe Bourget
Om de ervaring compleet te maken, kan je in het Jakes Hotel verblijven. Het heeft twee restaurants, waaronder het beroemde ‘Jack Sprat’. Het Jakes Hotel is gewijd aan reggae en aan Jimmy Cliff, en is eigendom van de zoon van de Jamaicaanse filmregisseur Perry Henzell. Die maakte een film maakte waarin de beroemde en nog levende reggaemuzikant speelde. Wil je nog meer van de lokale cultuur opsnuiven, dan kan een uitstapje naar het Rastafari Indigenous Village niet ontbreken in je programma. Dat is één van de laatst overgebleven Rastafarikampen op het eiland. Een handvol Rastafari leeft er zelfvoorzienend in een afgelegen deel van een vallei in de buurt van Montego Bay, ver weg van wat zij zien als een verziekt ‘Babylon’. Verwacht je aan kumina muziek (gebaseerd op percussie), vegetarisch eten en ‘spliffs’ – ganjasigaretten. Als je zin hebt, kan je er zelfs op retraite gaan, in bungalows die zijn ingericht voor toeristen.
Watervallen en meertjes om in te zwemmen, rivieren om af te dalen met een boot, raft of canyoning, een bezoek aan lokale boerderijen en culinaire specialiteiten… Het ‘binnenland’ van Jamaica ontdekken, voorbij de Blue Mountains, levert een goudmijn aan impressies op.
Blue Hole, in Island Gully Falls, één van de mooiste natuurlijke sites van Jamaica. Philippe Bourget | cms
In het zuidwesten, tussen Treasure Beach en Black River, heeft de schaarse vegetatie en rijke grond geleid tot een kleinschalige landbouweconomie. Aan de voet van de Santa Cruz Mountains kan je met begeleide scootertochten de landbouwers ontmoeten. Je zal er meerdere tegenkomen, druk in de weer op de velden rond hun houten hutten, wakend over de groei van de coco (een grote knol), thijm (!), pears (avocado’s), soursop, naseberries, jum plum… Bijna alles groeit in dit gebied, dat wordt beschouwd als een van Jamaica’s ‘markttuinen’.
Verder landinwaarts, in het zuidwesten, stoppen we bij Middle Quarters voor een snack van ‘pepper shrimps’, garnalen gevangen in de plaatselijke rivier en gekruid met peper. Voor de fun bezoeken we YS Falls, een reeks verkwikkende watervallen die langs een zijrivier van de Black River naar beneden storten, hier aangelegd met vijvers en gazebo’s (tuinhuisjes) om te picknicken. Voor de kick maak je een uitstap naar de Black River vissershaven, waar je de gelijknamige rivier kan bevaren en zeldzame vogels en een kolonie krokodillen kan observeren. Als je van rum houdt, heb je geluk! Jamaica produceert de sterke drank, en twee distilleerderijen openen ook hun deuren voor toeristen: Hampden Estate, bij Falmouth (in het noordwesten) en Appleton Estate, bij Santa Cruz (in het midwesten). In een kader dat eerder 19de-eeuws lijkt, produceert de eerste een pure single van topkwaliteit en heeft het ook een paar schoenen van Usain Bolt in de winkel staan. De Jamaicaanse kampioen, afkomstig uit het nabijgelegen Falmouth, heeft ze gesigneerd als geschenk aan de stokerij.
Afdaling met een bamboevlot van de Martha Brea River, in het noordwesten van het eiland. Philippe Bourget | cms
In het noordoosten van het eiland is er ook geen gebrek aan activiteiten in de valleien van het binnenland. In de hoger gelegen gebieden rond Ocho Rios vinden we met wat moeite het echte ‘Blue Hole’, een diepblauwe waterpoel die een waterval uit een bergrivier opvangt. De plek waar deze attractie te vinden is, Island Gully Falls, is prachtig en goed verzorgd. Aan de rand van Cockpit Country, één van de meest geïsoleerde gebieden van Jamaica, in het noordwesten van het eiland, kan je raften. Op de Martha Brae River glijden bootvaarders net als vroeger met hun lichte bootjes de schaduwrijke rivier af door zich met een lange houten paal af te duwen. Als toerist is het een originele manier om je helemaal te verliezen in de krochten van het bos.
We kunnen zonder twijfel zeggen dat deze regio een wereld apart is, omdat ze zoveel te bieden heeft op het vlak van natuur en cultuur. Deze bergketen, die in het oosten van het eiland ligt en uitkijkt over Kingston, is tot 2.256 meter hoog en moeilijk toegankelijk. Vanuit de hoofdstad beklimmen slechte, smalle en kronkelige wegen de hellingen, zich een weg banend door vegetatie die het asfalt lijkt te willen verslinden. Weelderig en mistig, met plotselinge en hevige regens, zijn de Blue Mountains uitermate geschikt om te wandelen, vooral in het Blue en John Crow Mountains National Park. Op een hoogte van 1.250 m doet de aangenaam koele lucht je de verstikkende hitte van Kingston vergeten en er zijn vier wandelpaden toegankelijk voor wandelaars vanaf één van de ingangen van het Holywell park. Hier ontdek je twee symbolen van het land: de nationale boom, de Blue Mahoe die een een soort hibiscus is; en de nationale vogel, de Red-billed Streamertail, een kolibrie.
De Blue Mountains zijn ook koffieregio. En wat voor koffie! De Arabica-variëteit die hier wordt geteeld, is één van de duurste ter wereld en levert een milde maar volle koffie op zonder bittere smaak. Je kan verschillende koffieplantages bezoeken, waaronder de UCC Blue Mountain Coffee Craighton Estate in Irish Town. Wandelingen door de plantages leveren prachtige panoramische uitzichten op de hoofdstad en de kust op. Een aantal hotels en lodges verspreid over de heuvels bieden de kans om een nacht of twee in alle rust door te brengen.
De watervallen van de Blue Mountains
Deze ‘vriendelijke jungle’ herbergt ook andere verrassingen. Het zal je misschien verbazen om te horen dat het massief nog steeds de thuisbasis is van ‘maroon villages’, vernoemd naar de afstammelingen van slaven die ooit ontsnapten uit de plantages, hun toevlucht zochten in de hoogten en er in gemeenschappen leefden. Je kan ook genieten van een verrassende ontbijtervaring bij Pretty Close 876, in Gordon Town. Dit ‘restaurant’, gebouwd in een hut, ligt vlak aan een beekje in een verborgen vallei in de Blue Mountains. Je vindt er uitstekende traditionele i-tal (vegetarische) gerechten. Reserveren is verplicht. Een bezoek aan de Blue Mountains, dat is als een nieuw land ontdekken!
Zo ga je
Er is op donderdag een TUIFLY-vlucht van Brussel naar Montego Bay. tuifly.fr
Formaliteiten
– Je moet voor je vertrek online een immigratie- en douaneformulier invullen. enterjamaica.com – Uurverschil: in de winter 6u en in de zomer 7u.
– Geld: de Jamaicaanse dollar (JA$). €1 = ongeveer 164 JA$. Je kan ook betalen in Amerikaanse Dollar.
– Elektriciteit: voorzie een adapter met 2 platte polen.
Op uitstap in het historische centrum
De watervallen van de Blue Mountains