Het orthodoxe klooster van Ardenica, in het zuiden, het laatste in Albanië met actieve monniken Philippe Bourget | cms
In Tirana loont het om de kleine en oude Et’hem Bey-moskee te bezoeken, gebouwd aan het einde van de 18de eeuw. Dit Ottomaanse overblijfsel werd gespaard tijdens het communisme en prijkt nu aan de rand van het Skanderbegplein met zijn beschilderde buitenmuren. Het contrast is groot met de Namazgah-moskee in neo-Ottomaanse stijl, herkenbaar aan de vier minaretten van 50 meter hoog. Deze moskee, in 2023 ingehuldigd in de George Bush-straat, wordt beschouwd als de grootste op de Balkan, met plaats voor 2.500 gelovigen.
In Tirana is ook het wereldwijde hoofdkwartier van het bektashisme gevestigd. Deze Soefistische islamitische stroming, ontstaan in 1501, predikt tolerantie en bracht tal van intellectuelen en tegenstanders van de Ottomaanse overheersing voort, onder wie veel voorvechters van de onafhankelijkheid in 1912. De broederschap telt wereldwijd zo’n 7 miljoen volgelingen, waarvan ongeveer 100.000 in Albanië. Hun tekken – herkenbaar aan gekleurde koepels en zonder minaret – liggen meestal afgelegen in landelijke gebieden. De orthodoxe Kathedraal van de Verrijzenis van Christus, in de Rugova-straat, werd ingewijd in 2012 en getuigt met haar megalomane lijnen en gigantische mozaïek in de koepel van het belang van deze kerkgemeenschap in Albanië.
In het noorden wonen de meeste katholieken van het land, met name rond Shkodra. Deze groep vormt zo’n 12 à 15% van de bevolking. De Sint-Stefanuskathedraal en de Sint-Franciscuskerk zijn een bezoek waard om hun fresco’s: religieus in de eerste, anticommunistisch in de tweede! Berat is dan weer een verplichte stop voor liefhebbers van religieuze kunst. In de citadelwijk bevinden zich de resten van de oudste moskee van Albanië (1417) en de oude kathedraal die nu het Onufri-museum huisvest.
Onufri wordt beschouwd als de ‘Michelangelo’ van de iconenkunst! Zijn unieke talent leidde ertoe dat hij en zijn leerlingen in de 16de eeuw hyperrealistische iconen schilderden en het legendarische ‘Onufri-rood’ ontwikkelden: een uitzonderlijk pigment dat zijn schilderijen een ongekende helderheid gaf. In het museum zijn verschillende van zijn werken te bewonderen. Uniek is dat je – omdat het nu een museum is – achter het iconostase mag komen, wat in een functionerende kerk nooit kan. Hier ontdekte men in 1967, verborgen onder de vloer, twee unieke werken: Codices (perkamenten handschriften met evangelieteksten) uit de 5de en 9de eeuw.
Het Nationaal Museum van Middeleeuwse Kunst in Korça Philippe Bourget | cms
Ook de orthodoxe kloosters maken deel uit van het Albanese landschap. In het zuiden, bij de site van Apollonia, ligt het klooster van Ardenica, het laatste in Albanië waar nog monniken wonen. Het werd in de 13de eeuw gebouwd op een hoogte, op een plek waar al sinds de 10de eeuw een kapel stond, en in de 18e eeuw herbouwd. Het klooster is bekend om zijn muurschilderingen van hoge kwaliteit, een rijkelijk versierde iconostase en een opmerkelijke houten preekstoel in de vorm van een boot. Het geheel bleef gespaard tijdens het communisme, omdat een bisschop de vernietiging wist tegen te houden door de autoriteiten ervan te overtuigen dat het klooster belangrijk historisch erfgoed was, aangezien het huwelijksfeest van Skanderbeg er had plaatsgevonden.
We sluiten dit hoofdstuk in schoonheid af in Korça. In deze stad vind je zowel de Mirahori-moskee (1494, het oudste gebouw van de stad) als de indrukwekkende orthodoxe kathedraal, ingehuldigd in 2004. Hier bevindt zich ook het beroemde Nationaal Museum van Middeleeuwse Kunst. Het is ondergebracht in een strak, modern gebouw uit 2016 en bezit de grootste museale collectie van iconen ter wereld: 400 spectaculair tentoongesteld en nog eens 6.500 in opslag. Uiteraard zijn er ook werken van Onufri bij. Een Albanese parel!
1. Het ‘Musée Archéologique d’Arlon’: een reis naar het Gallo-Romeinse verleden
Het Archeologisch Museum van Aarlen is een echte parel! Met een indrukwekkende collectie Gallo-Romeinse objecten dompelt het je onder in de antieke wereld. Beelden, mozaïeken en voorwerpen uit het dagelijks leven onthullen de geheimen van het verleden van Arlon. Kinderen zijn uiteraard welkom: er zijn workshops én je kan er zelfs je verjaardag vieren!
Maison du Tourisme du Pays d'Arlon
2. De ‘église Saint-Martin’: gotische pracht in het hart van Arlon
Met een 97 meter hoge toren torent de Sint-Martinuskerk fier boven de stad uit. Ze werd gebouwd tussen 1907 en 1914 is geïnspireerd door de straalgotiek uit de 13de eeuw, typisch voor de Lotharingse architectuur. De bouw zou deels het gevolg zijn van het streven van Leopold II om markante gebouwen op de uiterste grenzen van het land te vestigen, maar vooral van het verlangen van de inwoners van Arlon om een heiligdom te hebben dat hun status als provinciehoofdstad waardig is. De kerk werd ingewijd in 1937 en is sinds 2002 beschermd erfgoed. Een echt pareltje dat indruk maakt dankzij een imposante omvang, prachtige glasramen en majestueuze sfeer.
Maison du Tourisme du Pays d'Arlon
3. Het Belvédère: adembenemend panorama
Voor natuurliefhebbers en fans van spectaculaire uitzichten is de klim naar het Belvédère een must. Na het beklimmen van 144 treden word je beloond met een 360° uitzicht over Arlon. Let goed op de openingsdata: het Belvédère is open van 1 mei tot 15 september, elk weekend en op feestdagen van 14u tot 18u, en ook elke eerste zondag van de maand tijdens de rommelmarkt (maart, april, oktober en november). In de zomer is het elke dag toegankelijk van 14u tot 18u.
4. De Abdij van Clairefontaine: een groene en historische ontsnapping
Midden in de natuur ligt de archeologische site van Clairefontaine met de ruïnes van de oude abdij, een 19de-eeuwse kapel, een woning en een priorij. Deze plek is ideaal voor een wandeling in het groen waarbij je de sporen van het monastieke verleden ontdekt. Een toevluchtsoord voor wie houdt van rust en natuur!
Vanaf 15u word je hartelijk ontvangen in het hotel en ontdek je je knusse nestje voor de nacht: een ‘Élégance’-kamer, comfortabel en verfijnd. Om 18u word je verwacht in het restaurant van Quartier Latin voor een seizoensmenu in drie gangen, samengesteld om je smaakpapillen te verwennen. Het voorgerecht en het hoofdgerecht worden gedeeld met de andere deelnemers, in een gezellige en gemoedelijke sfeer.
quartier latin
De avond gaat verder in het CRIE van Fourneau Saint-Michel, waar een gepassioneerde en in hertachtigen gespecialiseerd gids je meeneemt in de fascinerende wereld van het hert. Daarna volgt het hoogtepunt: je gaat luisteren naar het geburl in volle natuur. De groep is bewust beperkt tot 16 personen, om het evenwicht en de intimiteit van dit wilde ritueel te bewaren.
quartier latin
Terug in het hotel staat het dessert voor je klaar, om de avond op een zachte manier af te sluiten voor je naar je kamer terugkeert. De volgende ochtend wordt er tot 10u30 een uitgebreid ontbijt geserveerd. En als je zin hebt, opent de spa van het hotel zijn deuren voor een ontspannende behandeling (optioneel, met toeslag).
In Schotland zie je op een doorsneedag vaker een schaap dan een mens. Vooral in de Highlands kunnen ze zelfs file veroorzaken. En toegegeven: hun krullen doen het goed op Instagram. Een land dat zóveel schapen telt, kan niet anders dan zacht zijn van aard – letterlijk én figuurlijk.
atti-eldfjall
Meer dan 130 actieve whisky-distilleerderijen
Van kleine artisanale pareltjes tot iconische merken met wereldfaam: whisky is een levend erfgoed in Schotland. Elk glas vertelt een verhaal. En wie denkt dat het allemaal op elkaar lijkt, is duidelijk nooit van Islay naar Speyside gereisd. Tip: neem een gids, een goede jas én een tolerant leverstelsel mee.
kurt-liebhaeuser
30.000+ plekken met “loch” in de naam
“Loch” betekent meer dan alleen maar “meer”. Het betekent verwarring voor je GPS, poëzie in je landschappen, en gegarandeerd dubbele namen op je wandelkaart. Loch Ness is slechts het topje van de ijsberg – letterlijk soms. De Schotten houden van hun wateren. Zelfs als ze erin wonen (zie: drijvende huizen).
reuben-teo
Één nationale eenhoorn
Niet bedacht door kinderen of toeristen: de eenhoorn is écht het officiële dier van Schotland. Waarom? Omdat je geen compromissen sluit met fantasie. En eerlijk: tussen alle ruige bergen en stoere whisky’s is een beetje magie best welkom. Symbolisch én een tikkeltje rebels. Typisch Schots dus.
connor-mollison
283 Munrosboven de 914 meter hoog
Deze bergen – genoemd naar Sir Hugh Munro – vormen een collectieve obsessie. Elke zichzelf respecterende outdoor-fan droomt ervan ze allemaal af te vinken. Sommigen klimmen met vrienden, anderen met hun hond. En de beloning? Niet alleen het uitzicht… maar vaak ook een stevige pint in het dichtstbijzijnde dorp.
Ondanks een vader en stiefvader die allebei zeelui zijn, moet ik eerlijk toegeven dat de zee me nooit echt heeft aangetrokken. Immens, complex en onvoorspelbaar: de zee vraagt een technische benadering die ik niet echt beheers… of beter gezegd: helemaal niet! Maar toen was er onze eigenste Denis Van Weynbergh. Een rasechte Belg, die zich aan de Everest van de zeeën waagde, de Vendée Globe. Een titanenstrijd die hij met het gekende talent aanging. En ja, Vakantieweb is maar wat trots om partner te zijn van zo’n topatleet.
Een korte tocht op zijn IMOCA later, keek ik meteen anders naar de zee. De wind in de zeilen die de boot voortstuwt, de romp die het water klieft: de zee toonde zich ineens van een totaal andere kant. Niet langer die ondoorgrondelijke, verraderlijke kracht, maar eerder als een vriendin. Een vriendin die kan bijten, die je met voorzichtigheid moet benaderen, maar die ook verbluffend romantisch kan zijn. En als alles klopt, een vriendin die je compleet betovert. Kortom: ik was verkocht! Meer had mijn echtgenote niet nodig om haar vurige wens opnieuw op tafel te leggen: die romantische cruise, waar ze me al zo vaak over gesproken had…
De Royal Clipper onder volle zeilen Star Clipper
Een zeilschip of niets?
Het aanbod in de cruise-wereld is immens: van een klein kanaalbootje op een Europese rivier tot een reusachtig cruiseschip in de Caraïben. De verschillen in ervaring, prijs en… milieu-impact zijn enorm. Tussen deze uitersten leek een cruise op de Middellandse Zee aan boord van een zeilschip ons een ideaal compromis. Zeilen, een blauwe lucht en een al even blauwe zee.
Een zeilschip dat niet doet alsof! Star Clipper
Royal Clipper
Vijf masten, meer dan 130 meter lang, 42 zeilen en een look die doet denken aan de clippers van weleer die koers zetten richting Indië: de Royal Clipper is de koning onder de zeilschepen. Een echt zeilschip, eentje dat spierkracht vraagt om de zeilen te hijsen, en dat zijn zeilen ook weet te benutten. Dat werd ons schip, voor een cruise van Málaga naar Cannes… al moesten we de reis om persoonlijke redenen jammer genoeg een dag eerder beëindigen in Monaco. Hopelijk kan je ons dat vergeven…
Verwacht geen administratieve rompslomp: alles verloopt bijzonder vlot. Je kan je quasi volledig laten begeleiden, vanaf thuis of op zijn minst vanaf de luchthaven. Vriendelijk, ervaren en uiterst professioneel personeel: voor we het goed en wel beseften, stonden we aan boord! En daar viel onze mond open van verbazing: de Royal Clipper torent met zijn stijl en uitstraling hoog boven de rest uit in de haven van Málaga. Naast de immense, blokkige cruiseschepen springt zijn charisma des te meer in het oog. Een schip met persoonlijkheid: zodra je aan boord stapt, lijkt het alsof je een sprong in de tijd maakt. Touwen, intarsia’s, meubilair… je waant je in een parallelle wereld. We genoten en lachten als kinderen, namen foto’s bij de vleet en dachten: is dit een droom?
Het dek met zicht op één van de drie zwembaden François Piette | cms
De zee op!
Met sfeervolle muziek op de achtergrond worden de zeilen gehesen. De Royal Clipper glijdt door de rustgevende Middellandse Zee. De deining van het schip stoorde helemaal niet. Het buffet, dat was net als het schip: royaal. Alles was heerlijk, met een uitgebreide keuze, en voor fijnproevers ook een ruim en verzorgd aanbod aan wijnen – en bovendien betaalbaar op de koop toe! Voldaan trokken we ons terug in onze kajuit. En ook daar werden we verrast: als nieuwkomer verwachtte ik krappe ruimtes en een basic uitrusting. Het tegendeel bleek waar: 15 m², elegant ingericht, twee patrijspoorten, een badkamer in marmer, een tv en – ultieme moderne luxe – WiFi (dankzij Starlink)! Die is niet goedkoop, maar werkte behoorlijk goed!
Met ongeveer 200 passagiers aan boord (tegenover de duizenden op de reuzenschepen) leg je snel contacten. Dominique, Catherine, Jérôme en nog zovelen: stuk voor stuk fijne mensen, net zo ontspannen en onder de indruk als wij. De animaties vonden plaats in een gezellige sfeer, en het personeel bleef maar ideeën aanbrengen: van klimmen in de mast tot blindtests, van concertjes tot white parties, de cruise lachte, leefde, en voelde als een wereld op zich – ver weg van de hectiek aan land. Een tijdloze bubbel.
De Royal Clipper heeft alles in huis (of beter aan boord) om je verwachtingen te overtreffen: een overvloed aan ligstoelen, netten aan de boeg om in te relaxen, een fitness- en massageruimte, en niet minder dan drie zwembaden waarin het heerlijk dobberen is. Mis je het land een beetje? Tijdens de stops in Ibiza en Menorca werden er diverse optionele excursies aangeboden. Wij ontdekten de Balearen vanuit een authentiek perspectief, ver weg van de typische clichés. Net als het schip dat ons erheen bracht.
De Royal Clipper voor de kust van Monaco François Piette | cms
Dit moet je weten voor je vertrekt…
Goed nieuws: de prijs-kwaliteitverhouding van een cruise met Star Clipper-zeilschepen is zeer correct. Voor een week aan boord op de Middellandse Zee, maaltijden inbegrepen, mag je rekenen op zo’n 2.500 euro per persoon, exclusief vluchten. Hou er wel rekening mee dat dit type cruise niet echt geschikt is voor kinderen… die dan ook volledig afwezig waren op de onze! Ook belangrijk om te weten: hoewel de Middellandse Zee als rustig wordt beschouwd, kan ze soms onstuimig zijn – wat je maag kan voelen. Maar wees gerust: alle veiligheidsmaatregelen zijn genomen om je verblijf zorgeloos te maken!
De Atacama is niet zomaar een woestijn. In sommige zones is er al honderden jaren geen regen gevallen. Zelfs je huidcrème krijgt het er benauwd.
bailey-hall
👽 Bijna Mars, maar dan op aarde
NASA test er zijn Marsrovers. De bodem is zo onvruchtbaar dat hij bijna buitenaards aanvoelt. Wetenschappers vinden er levensvormen die zelfs op Mars zouden kunnen overleven. Best cool.
marek-piwnicki
🏺 Oudere mummies dan in Egypte
De Chinchorro-cultuur begon al 2000 jaar vóór de Egyptenaren met het mummificeren van hun doden. En ja, ze liggen er nog, dankzij het droge klimaat. België mag nog wat bijleren.
🌸 Als het dan toch regent…
Heel soms valt er regen, en dan gebeurt het: het “bloeiende woestijn”-effect. Duizenden bloemen komen tegelijk tot bloei. Kort, krachtig en magisch. #timing
diego-jimenez
🔭 Sterrenkijken in HD
Met z’n kraakheldere hemel is de Atacama een hotspot voor sterrenkijkers. Hier staat onder andere ALMA, een van de krachtigste telescopen op aarde. Kijken wordt staren.
Nepal pakt het anders aan: geen saaie rechthoekige vlag, maar een ontwerp bestaande uit twee driehoeken. Deze unieke vorm symboliseert de Himalaya-bergen en de belangrijkste religies van het land: hindoeïsme en boeddhisme. De rode kleur staat voor moed, terwijl het blauw vrede vertegenwoordigt.
samrat-khadka
2. Boeddha werd geboren in Nepal
Dacht je dat boeddhisme uit India kwam? Denk opnieuw! Siddhartha Gautama, beter bekend als Boeddha, werd geboren in Lumbini, in het zuiden van Nepal. Dit UNESCO-werelderfgoed trekt elk jaar duizenden pelgrims en nieuwsgierige reizigers.
sasint
3. Minder zuurstof dan elders
Nepal heeft maar liefst 8 van de 14 bergen ter wereld die hoger zijn dan 8.000 meter. Zelfs als je geen ambitie hebt om de Mount Everest te beklimmen, zul je merken dat de lucht hier dunner is. In Kathmandu, gelegen op 1.400 meter hoogte, kunnen bezoekers al licht in hun hoofd worden. Voor wandelaars is het belangrijk om langzaam aan de hoogte te wennen, maar de indrukwekkende uitzichten zijn het zeker waard.
sergey-pesterev
4. Het land van geografische extremen
Van de majestueuze top van de Mount Everest (8.848 m) tot de ongelooflijke diepte van de Kali Gandaki-kloof, een van de diepste ter wereld met een hoogteverschil van 5.571 meter. Nepal biedt landschappen die letterlijk en figuurlijk je adem benemen. Voeg daar nog turquoise meren, dichte bossen en een diverse fauna aan toe, en je hebt een bestemming die niemand onberoerd laat.
andre-chipurenko
5. Leeft er een yeti in Nepal?
De mythe van de yeti blijft de verbeelding prikkelen. De lokale bevolking heeft het vaak over deze mysterieuze sneeuwman die zich schuilhoudt in de afgelegen bergen. Hoewel niemand zijn bestaan heeft bewezen, blijven onverklaarbare voetafdrukken opduiken. Is het een oude legende, een marketingstunt of een echt mysterie? Wie weet… maar het is zeker een verhaal dat bijdraagt aan de magie van Nepal.
Om Polignac te bereiken, gelegen op amper 5 km van Le Puy-en-Velay, kan je een korte omweg maken via Espaly-Saint-Marcel. Deze gemeente, die grenst aan de provinciehoofdstad van de Haute-Loire, heeft ook een vulkanische rots, waarop een kolossaal standbeeld van Sint-Jozef prijkt van meer dan 20 meter hoog. Aan de voet staat de basiliek Saint-Joseph-de-Bon-Espoir, geïnspireerd door een feodaal kasteel en gebouwd aan het begin van de 20ste eeuw.
Sinds 2021 maakt Polignac officieel deel uit van het netwerk ‘Plus Beaux Villages de France’, waarmee het totaal in de Haute-Loire op vijf dorpen komt. Goed nieuws voor het departement, en een bekroning voor het dorp. Of je het nu vanuit het standbeeld Notre-Dame de France op de rots Corneille in Le Puy-en-Velay ziet, of er via de weg naartoe rijdt: Polignac is bovenal een kasteel. Imposant en trots torent het boven het dorp en de omgeving uit, gelegen op een vulkanisch plateau van 3 hectare groot. De basaltvlakte wordt gedomineerd door een rechthoekige donjon van 32 meter hoog. Een middeleeuwse burcht in volle glorie, die al meer dan 900 jaar – met uitzondering van een onderbreking na de Revolutie – in handen is van hetzelfde geslacht: de familie Polignac.
Philippe Bourget
Al 900 jaar van dezelfde familie
Deze machtige heerlijkheid vestigde zich hier reeds aan het einde van de 11de eeuw. Ze nam deel aan de kruistochten, verdedigde de streek tijdens de Honderdjarige Oorlog en kende een wisselende relatie met de Franse kroon, tot ze uiteindelijk onder Lodewijk XVI een plaats vond in Versailles. Na de Revolutie werd het kasteel als Nationaal Bezit in beslag genomen en verkocht, maar in 1830 heroverd door prins Jules de Polignac. Vandaag is het eigendom van de Fondation Forteresse de Polignac, beheerd door een vzw.
Je bereikt het kasteel te voet vanuit het dorp, nadat je een toegangsticket hebt gekocht aan het Maison de Tourisme. In ruil krijg je een muntje – onmisbaar om via het draaihek naar binnen te gaan en het terrein op eigen houtje te bezoeken. Een versterkte poort, valkuil, wachthuis, verdedigingstoren, oude werkplaatsen en smidse, herenhuizen (nu ruïnes), een weergang, waterput… Dit alles vormt het decor van het plateau, als tastbare herinneringen aan een tijd waarin het kasteel een onneembaar bolwerk was.
141 treden naar de donjon
Het hoogtepunt van het bezoek is de beklimming van de donjon. Deze woontoren, die gebouwd werd tussen 1385 en 1421, bevestigde het symbolisch gezag van de Polignac-familie. Vanaf het dakterras, bereikbaar via 141 treden, heb je een prachtig uitzicht op de bergen van Velay, Mézenc (soms al besneeuwd in november) en Meygal, de stad Le Puy-en-Velay, de valleien van de Borne en de Loire… én het dorp zelf.
Philippe Bourget
Huizen in vulkanisch gesteente
Polignac ligt op het kruispunt van de pelgrimswegen naar Santiago de Compostella komende uit Cluny en Lyon (GR765), vóór de aankomst in Le Puy-en-Velay. Het dorp telt talrijke huizen in bronskleurig vulkanisch gesteente. Tijdens je wandeling merk je hier en daar mooie restauraties op. Andere woningen ogen dan weer verouderd of smaakloos, en doen afbreuk aan het verwachte beeld van een ‘Plus Beau Village de France’.
Restaurant ‘Les Terrasses de Polignac’ en ijssalon Mezia
De Sint-Maartenskerk, opgetrokken in vulkanisch breccie (een magmagesteente met grove korrelstructuur), is zeker een bezoek waard. Rechts binnenin toont een glasraam boven een deur de Prins, de Kardinaal en de Ridder van Polignac. Een sterk dynastisch symbool waarin politiek, religie en krijgsmacht samenkomen onder één naam. Het koor van deze romaanse kerk uit de 11de eeuw is versierd met fresco’s uit de 12de eeuw. Je bezoek aan het dorp kan je afsluiten in het gezellige restaurant ‘Les Terrasses de Polignac’, of bij de gerenommeerde ijssalon Mezia.
Philippe Bourget
Arlempdes, hooggelegen
Op 30 minuten ten zuiden van Le Puy-en-Velay doemt Arlempdes op als een arendsnest in de jonge vallei van de Loire. De Mont Gerbier de Jonc ligt op amper 20 km, en de rivier stroomt hier als een woeste bergbeek door vulkanisch gesteente. Bovenop een onneembare rots staat een ruïne van een kasteel-fort, het eerste van de Loirevallei. Dit is iets heel anders dan de weelderige renaissancekastelen aan de Loire tussen Blois en Angers…
Nieuw leven sinds 1963
In dit ruige begin van de Loire, waar verdediging primeerde, namen de Montlaur vanaf de 13de eeuw deze burcht in bezit. Wantrouwig transformeerden ze de rots in een onneembare baronie. In 1429 was Louis de Montlaur raadsheer van koning Charles VII en streed hij aan de zijde van Jeanne d’Arc. In 1499 werd Diane de Poitiers geboren, de latere favoriete van koning Henri II, en ‘dame van Arlempdes’. Tijdens de godsdienstoorlogen in de 16de eeuw werd het kasteel belegerd door protestanten. Na de Revolutie werd het verlaten. Pas in 1963 kocht de familie De Goys het goed en begon een nieuw hoofdstuk.
Felbevochten territorium
Vandaag roept de aankomst in Arlempdes herinneringen op aan een tijd waarin elk stukje grond fel gegeerd was. Wat viel er hier te winnen in deze afgelegen vallei vol rotsen en kloven? Behalve eer en glorie lijkt het strategisch belang vandaag beperkt.
De Loire in haar vallei…
Visueel is het daarentegen een pareltje. Fragmenten van vestingmuren en de kastelijnskapel in rode steen gaan naadloos op in de rots boven een poppendorpje, bekroond door de klokkengevel van een romaanse kerk. Het minieme groepje huizen met rode daken ontdek je na het passeren van een 11de-eeuwse poort in basalt. Helemaal beneden slingert de Loire door haar vallei, likkend aan deze prachtige middeleeuwse overblijfselen.
In Pradelles verandert het landschap. Na het piepkleine Arlempdes is hier sprake van een groter en luchtiger stadje, met een panoramisch uitzicht. Al sinds mensenheugenis is Pradelles een doorgangsstad. Op het kruispunt van de huidige departementen Haute-Loire, Ardèche en Lozère, vormt het de grens tussen de Velay en de Margeride, de hoge vallei van de Allier en het Languedoc. Vanaf het oriëntatiepunt aan de Rue des Pénitents ontvouwt zich dit grenslandschap, met zicht op de Montagne du Goulet, het bos van Mercoire en het Naussacmeer.
Langs de Régordaneweg…
Geen wonder dat dit op 1.150 m hoogte een belangrijke halte was op de Régordaneweg, die de Auvergne met de Languedoc verbond. Generaties kooplui kwamen hier voorbij, op weg naar het noorden met zout en wijn uit het zuiden, of met graan en kaas richting de Midi. Tal van pelgrims ook; op weg naar Saint-Gilles vanuit Le Puy-en-Velay. Zelfs Stevenson deed het stadje aan met zijn ezel, op een mooie herfstdag in 1878!
Cultuskapel Notre-Dame-de-Pradelles
Het stadje heeft zijn rijke verleden bewaard: een centraal plein omringd door adellijke huizen met arcades, oude poorten, fonteinen (waarvan de Melonfontein het mooist versierd is), torens en stadspoorten… Een wandeling door de nauwe steegjes, gebouwd om zich tegen de wind te beschermen, ademt een uitgesproken middeleeuwse sfeer. De kapel Notre-Dame-de-Pradelles geniet nog altijd een bijzondere verering sinds de vondst van een beeldje in een nabijgelegen veld in 1512. In 1608 vestigden de Dominicanen zich in Pradelles en droegen bij aan de faam. Elk jaar op 15 augustus wordt het beeld in processie door het dorp gedragen.
Strijd tegen de hugenoten
Een ander markant moment in de geschiedenis van Pradelles: de strijd tegen de Hugenoten in maart 1588. Toen die het dorp aanvielen, zouden ze op de vlucht zijn geslagen dankzij de moed van Jeanne la Verde, bijgenaamd ‘la Verdette’. Op 10 maart wierp zij vanop de wallen een grote steen die kapitein Chambaud, een officier van de vijandelijke troepen, dodelijk verwondde. De soldaten trokken zich terug. De eer van Pradelles was gered!
Deze zomer beleef je er – nog meer dan anders – het grote ruimte-avontuur. Er opent immers een gloednieuwe immersieve en interactieve attractie! En niet zomaar één… je neemt deel aan een maanmissie die je ervaring nog ongelooflijker en echter zal maken!
LUNAR·X: koers richting Maan
Vanaf 6 juli 2025 kan je in LUNAR·X aan boord gaan van een capsule van de nieuwste generatie voor een meeslepende reis richting de Maan, een reis vol verrassingen. De check-in bij de Spaceport, het instappen in de capsule, de lancering, vlucht en maanlanding: alles wordt tot in de puntjes verzorgd.
euro spce center
Het is als een échte ruimtemissie die je hier zal beleven. Het parcours is levensecht in scène gezet, zowel visueel als auditief, en wordt geanimeerd met geavanceerde technologieën. Je wordt ondergedompeld in spectaculaire decors, lichtshows en realtime interacties. Bereid je voor op een rollercoaster van emoties: de ruimte-ervaring is even indrukwekkend als realistisch!
Beleef een dag als ruimtevaarder
Goed om weten: LUNAR·X maakt deel uit van de bekende ‘La Journée du Spationaute, een ervaring, waarbij je een dag beleeft zoals een ruimtevaarder”, waarbij dit ondertussen de elfde activiteit is van het programma.
euro space center
Tijdens deze formule train je net zoals echte astronauten: vijf uur lang neem je deel aan een tiental waanzinnige activiteiten. Zo zet je je eerste stappen op de Maan of op de planeet Mars, test je je vaardigheden om een ruimteheld te worden en ontdek je de unieke kenmerken van de rode planeet. En vergeet ook de vrije val niet – ook die kan je zelf beleven!
Een authentiek ruimte-avontuur
Weetje: de tests zijn ontwikkeld in samenwerking met het Europees Ruimtevaartcentrum. Je beleeft dus dezelfde sensaties als echte astronauten. De snelheid, de zwaartekracht op de maan of mars, … en nog veel meer! Dankzij augmented reality krijg je een totaalbelevenis.
Euro Space Center
Een niet te missen gezinsuitstap
Je merkt het al: het Euro Space Center wordt dé uitstap van deze zomer. Educatieve, interactieve en immersieve avonturen én innovatieve attracties voor het hele gezin.
Stap binnen in het oneindige universum – je zal gegarandeerd versteld staan!
Stel je voor: drie uur lang varen op het idyllische Centrumkanaal aan boord van een sfeervol binnenschip – een unieke belevenis in een decor dat erkend is als UNESCO-werelderfgoed. De werking van de eeuwenoude hydraulische scheepsliften aan den lijve ondervinden is zonder twijfel een hoogtepunt. Dit zijn wereldwijd de laatste scheepsliften in hun soort die nog in gebruik zijn.
Erfgoed en artistieke optredens
Maar daar blijft het niet bij! De hele tocht lang wordt erfgoed gecombineerd met artistieke voorstellingen. Tal van leuke optredens zullen je verrassen – zowel aan boord als langs de oevers.
canal du centre
Onderweg vaar je langs scheepslift nummer 3, de Bracquegnies-ophaalbrug en de plek die gekend is als de ‘gebroken brug’.
Animatie op het water en aan land
Op het water: cruises en animatie. Aan land: een ambachtelijke markt, springkastelen, kermisattracties, theater, circussen en spelletjes… En uiteraard kan je ook te voet of met de fiets eropuit trekken na je boottocht. En aan muziek zal het ook niet ontbreken – dankzij live concerten wordt het gegarandeerd gezellig!
