Als je met het vliegtuig op reis gaat wil je misschien wel wat eten in je handbagage meenemen om onderweg tijdens de vlucht te nuttigen. Of je wil etenswaren in je ruimbagage steken om op je bestemming te gebruiken of cadeau te geven. Met welke spelregels moet je dan rekening houden?
Dranken in handbagage
Wil je dranken meenemen in je handbagage dan zijn er om veiligheidsredenen beperkingen. Neem je dranken mee dan moeten die in verpakkingen zitten van maximum 100 ml in een doorzichtig hersluitbaar plastic zakje met een totale inhoud van maximaal 1 liter. Vloeistoffen die je kocht in de winkels op de luchthaven worden verpakt in een speciale verzegelde zak. Die mag je pas openen op je bestemming.
En eten?
Babyvoeding, zowel melk als potjesvoeding, mag mee in de handbagage. Je mag zoveel meenemen als je baby nodig heeft tijdens de vlucht. Daarnaast mag je ook bv. een belegde sandwich ingepakt in een zakje, chocoladerepen en koekjes net als bv. een slaatje meenemen aan boord. Wat dan weer niet mag is smeerbaar voedsel (zoals confituur) tenzij dit al op een boterham is gesmeerd.
In je ruimbagage
In je ruimbagage mag je wel degelijk allerlei etenswaren en ook dranken meenemen. De vliegtuigmaatschappij zal daar normaal geen probleem van maken. Iets anders wordt het als je het eten en drinken ook wil binnenbrengen in het land van je bestemming. In heel wat landen zijn er nu eenmaal strikte beperkingen aan de voedingswaren die je mag invoeren. Ga dan ook voor je vertrekt na wat de regels zijn in het land waar je naar toe reist. Doe je dat niet dan riskeer je de etenswaren op de luchthaven te moeten achterlaten en eventueel zelfs een boete.
Als je ziek wordt tijdens je vakantie zal je binnenkort de vakantiedagen waarop je ziek bent kunnen ‘recupereren’ en ze opnemen op een later tijdstip. Je vakantie wordt dan dus onderbroken door de ziektedagen. Voor de dagen dat je ziek bent ontvang je in principe ook een gewaarborgd loon.
Er zijn voorwaarden
Om van deze regeling te kunnen genieten moet je je werkgever wel dadelijk op de hoogte brengen van de ziekte. Je kan dat bv. doen door hem te bellen, een whatsapp te sturen en dies meer. Je moet hem ook een medisch getuigschrift bezorgen en meedelen welke ziektedagen je later wil opnemen. Je moet dat meedelen uiterlijk op het moment waarop je je werkgever het medisch getuigschrift bezorgt. Weet dat je werkgever een controlearts zou kunnen sturen en dit ook naar het vakantieverblijf waar je je bevindt.
Wanneer opnemen?
De ten gevolge van je ziekte niet opgenomen vakantiedagen kan je opnemen aansluitend aan je verlofperiode (waardoor die verlengd wordt) of je kan dat doen op een later moment in overleg met je werkgever. Kan je de vakantiedagen echt niet meer opnemen tijdens het lopende vakantiedienstjaar dan zullen je vakantiedagen overgedragen worden naar het volgende jaar.
Vooreerst kan het missen van de vlucht aan je zelf te wijten zijn. Denk daarbij bijvoorbeeld maar aan het geval dat je je overslaapt, dat je te laat vertrekt naar de luchthaven, dat het te druk is aan de incheckbalie of douane of dat je onderweg naar de luchthaven terechtkomt in een file naar aanleiding van een ongeval. In die gevallen kan je niemand laten opdraaien voor je schade. Wil je dan alsnog een vlucht nemen dan zal je op jouw kosten een ander ticket moeten kopen.
Aansluiting gemist
Het kan daarnaast ook gebeuren dat je je aansluiting mist omdat je eerste vlucht vertraagd was. In dat geval kan je de vliegtuigmaatschappij mogelijks aansprakelijk stellen. Weet wel dat als je vluchten boekt bij verschillende maatschappijen de maatschappijen in kwestie moeilijk kunnen doen en mogelijks zullen weigeren de verantwoordelijkheid op zich te nemen.
Boek je de vluchten bij dezelfde luchtvaartmaatschappij dan moet de luchtvaartmaatschappij je voorzien van een volwaardige, alternatieve vlucht zonder meerkosten. Als je lang moet wachten op de luchthaven dan hebt je recht op maaltijden, verfrissingen en eventueel een overnachting. Je kan ook recht hebben op een financiële tegemoetkoming die, afhankelijk van je vluchtafstand, kan oplopen tot 600 euro per persoon.
Fout van de touroperator
Het kan ook zijn dat je je vlucht mist doordat je reisorganisator je bijvoorbeeld verkeerde informatie bezorgde over de vlucht. In dat geval kan je die voor het missen van je vlucht verantwoordelijk stellen en vragen dat ze een oplossing uitwerken en/of een schadevergoeding vragen.
Het is een sector die lokale ontwikkeling mogelijk maakt, maar die, jammer genoeg, ook last kan veroorzaken. Dat probleem beperkt zich niet enkel tot de natuur, zoals het landschap en het natuurlijk erfgoed van een regio, maar treft ook de lokale bevolking. Het is echter mogelijk om op een verantwoorde manier te reizen en je impact op de omgeving en de bevolking te beperken.
Weiqi Xiong
1. Het juiste transportmiddel kiezen
Op reis is de keuze van transport cruciaal. Voor een lage impact op het milieu, kies je best de trein. Dat is vandaag het meest ecologische transportmiddel. In Europa, bijvoorbeeld, is het mogelijk om het volledige continent door te reizen met de trein. Dicht bij huis reizen is verantwoord en er zijn zoveel mooie plekken te ontdekken, je hebt zeker nog niet alles gezien!
2. Weg van de platgetreden paden
Ter plaatse kan je kiezen voor authentieke en minder populaire activiteiten. Zo geniet je van typische plekken zonder omringd te zijn door een massa toeristen. Om unieke plekjes te vinden, kan je contact opnemen met een lokale gids gespecialiseerd in de regio en die je zal helpen tijdens je verblijf. Natuurlijk moeten die plekken beschermd en gerespecteerd worden, dus gooi geen afval op de grond en neem een souvenirs mee uit de natuur. Veel toeristen hebben de gewoonte om zand of stenen mee te nemen. Als iedereen dat doet, wordt de biodiversiteit van de regio getroffen. Als je denkt dat je de enige bent met dat idee, dan heb je het mis!
Shaafi Ali
3. Spenderen op de juiste plekken
Informeer je op voorhand om de juiste adresjes te vinden om te eten, artisanale souvenirs te kopen of een verblijf te vinden. In toeristische gebieden behoren reisbureaus vaak tot grotere reisgroepen. Door je geld daar te spenderen, steun je de lokale bevolking niet, want de winst gaat grotendeels naar internationale bedrijven.
Ga eerder voor een verblijf bij een inwoner, in een gastenverblijf, in een typisch hotelletje waar je de lokale sfeer kan opsnuiven, in plaats van een etablissement dat overal ter wereld hetzelfde aanbod heeft. Zo gaat de winst direct naar de lokale bevolking in plaats van terecht te komen aan de andere kant van de wereld. Dat is de meest efficiënte manier om authentiek en verantwoord toerisme te ontwikkelen.
4. Verantwoord toerisme herdefiniëren
Heel wat mensen denken dat verantwoord toerisme duur en niet comfortabel is. Maar vandaag ontwikkelt die vorm van toerisme zich steeds meer en betaal je niet meer dan bij een grote keten of een beroemd restaurant in de stad. Het zal even comfortabel en lekker zijn, en misschien zelfs beter!
Hotels met een label, bijvoorbeeld, respecteren bepaalde normen op vlak van elektriciteit, water of andere waarmee kosten beperkt worden en dat geldt ook voor agentschappen. Heel wat labels stimuleren de verantwoorde etablissementen door werken te financieren. Die structuren zullen dus niet duurder uitkomen.
Lee Myungseong
Wat souvenirwinkels, kledingwinkels of andere betreft, is het interessanter om enkele euro’s extra neer te tellen en een ter plaatse geproduceerd object te kopen dat je nergens anders vindt, in plaats van een souvenir dat en masse geproduceerd wordt op kilometers afstand van de plek. Soms kan je ambachtlui zelfs bezig zien en deelnemen aan activiteiten om je eigen souvenir te maken en mee te nemen.
Al die kleine acties helpen om lokaal toerisme te ontwikkelen en de omgeving te respecteren. Elke toerist moet zijn verantwoordelijkheid nemen en zijn impact op het gebied meten om te genieten van de vakantie. Toerisme bestaat uit de ontdekking van een gebied via landschappen en de bevolking. Als je je vakantie doorbrengt op grote toeristische sites, ontdek je de cultuur, de lokale gewoontes en de natuurlijke landschappen niet.
Onmisbaar op vakantie: muziek. Je kan op voorhand een playlist maken voor ale reizigers of je oortjes meenemen en alleen luisteren. Je kan een blind test organiseren met bekende muziek en je schor zingen met klassiekers. Zo breng je uren goedgezind door en kan je nieuwe muziek ontdekken!
2. Spelletjes
Je kan natuurlijk heel wat spelletjes spelen op je smartphone en er bestaan zelfs apps waarmee je met meerdere spelers kan spelen, elk vanop je eigen smartphone. Maar onderweg in de auto heb je geen digitale spelletjes nodig! Je kan heel eenvoudige, maar erg leuke spelletjes spelen. Bijvoorbeeld, raadsels: denk aan een personage of bekendheid en de andere persoon moet raden aan wie je denkt door vragen te stellen. Je kan ook een kleur kiezen en auto’s van die kleur zoeken. De eerste die een auto gevonden heeft, wint. Of de klassieker geen ja, geen nee. Probeer op basis van de nummerplaat van de auto’s die je tegenkomt te ontdekken waar ze vandaan komen.
3. Boeken
Neem dat boek mee waar je al weken in probeert verder te lezen, je zal er nu wel de tijd voor hebben. Het is een goede activiteit om in de auto te doen en je niet te vervelen. Doe dit enkel als je niet ziek wordt in de auto, want de combinatie is niet altijd ideaal.
4. Een opwekkend dutje
Hoog tijd om het slaaptekort van de afgelopen weken in te halen. Van al die uren die je op de baan bent, kan je er wel een aantal gebruiken om goed uit te rusten. Denk eraan om een reiskussen mee te nemen, zodat je kan slapen zonder met een stijve nek wakker te worden. Neem oortjes en ontspannende muziek of oordopjes mee om het geluid van de kinderen op de achterbank buiten te sluiten.
5. Een film
Als al de andere activiteiten uitgeput zijn en je niet meer weet wat je moet doen tijdens de rit, is dit de gemakkelijke oplossing! Op een tablet of draagbare dvd-speler kan je grote en kleine kinderen animeren met een (teken)film. Neem oortjes mee om de bestuurder niet af te leiden!
6. Geniet van het landschap
Onderweg kom je ongetwijfeld langs kastelen, mooie monumenten of gewoon mooie landschappen. Probeer de mooiste te zien tijdens het traject en geniet van snoepjes die je op voorhand gekocht hebt. Vergeet je flessen water niet, je zal het nodig hebben na al die zoetigheid.
Zo heb je voldoende te doen om je bezig te houden tijdens je volgens autovakantie. Denk eraan om af en toe een pauze in te lassen om je benen te strekken, te rusten en wat verse lucht in te ademen. Wees geduldig, de autorit is deel van de reis! Je kan mooie momenten beleven als iedereen goedgezind op pad gaat!
Als je op je vakantiebestemming rondrijdt met de wagen, is het belangrijk de verkeersregels die gelden in het land in kwestie voldoende te kennen. Is dat niet het geval, dan riskeer je niet enkel boetes of (in sommige landen) zelfs een gevangenisstraf. Je loopt bovendien ook het risico betrokken te geraken in een verkeersongeval waarvoor je naderhand aansprakelijk wordt gesteld.
Wie mag rijden?
Kijk ook na of je rijbewijs wel geldig is in het land in kwestie. Weet bovendien dat het verhuurcontract dat je ter plaatse afsluit voor wat betreft de wagen specifieke bepalingen kan voorzien over wie er met de wagen mag rijden (zo kan het bv. zijn dat je kinderen niet met de huurwagen mogen rijden). Hou je daar ook aan en zorg ervoor dat enkel diegene met de wagen rijdt aan wie dat is toegestaan.
Verzekering
Kijk verder ook na of de wagen wel voldoende verzekerd is. Het is van groot belang je alleszins te verzekeren voor alle schade die je veroorzaakt aan derden. Ga je op reis naar een land buiten Europa, dan kan het zijn dat zo’n verzekering niet begrepen is in de huur van de wagen. Binnen Europa is dat integendeel in principe wel het geval.
Verzeker je verder ook voor de schade die je aan de huurwagen zelf toebrengt en voor diefstal van het voertuig. Tenslotte kan je er aan denken een persoonlijke verzekering te nemen die tussenkomt als je zelf gekwetst raakt bij een ongeval. Kijk overigens, zelfs als zo’n verzekering is inbegrepen, na welke franchise er eventueel van toepassing is.
Als er in het bedrijf waar je werkt geen collectieve vakantie is (waarbij het bedrijf bv. gedurende drie weken in juli gesloten is), dan moet je je vakantiedagen vastleggen in overleg met je werkgever. Het gaat dus niet op om eenzijdig je vakantiedagen vast te leggen. Ook jouw werkgever kan je niet verplichten om op de dagen van zijn keuze je vakantiedagen vast te leggen.
Niet akkoord en dan?
Is je werkgever niet akkoord met je vakantieaanvraag, dan kan je in eerste instantie proberen alsnog tot een oplossing te komen. Wijst je werkgever op het al in vakantie zijn van bepaalde collega’s dan kan je misschien wel afspreken met een collega dat die zijn vakantie alsnog opneemt op een ander moment. Zorg er dan wel voor dat je werkgever het daarmee ook eens is.
Kom je niet tot een oplossing en wil je toch op vakantie op het door jou voorgestelde moment, dan kan je de discussie voorleggen aan de rechtbank. Is de zaak dringend dan kan dat eventueel zelfs gebeuren via een kortgeding procedure. De rechtbank zal dan een beslissing nemen waarbij jouw belangen worden afgewogen tegen die van je werkgever.
Dan maar wegblijven?
Je zou er ook aan kunnen denken je wil toch eenzijdig door te drijven, op vakantie te gaan en afwezig te blijven op het werk. Dit doe je echter maar beter niet. Doe je dat toch, dan ben je nu eenmaal onwettig afwezig. Je werkgever zou deze afwezigheid dan eventueel zelfs kunnen aangrijpen om je te ontslaan om een dringende reden.
Als je niet op een geplande reis kan vertrekken omdat je job vereist dat je thuisblijft of omdat bijvoorbeeld een naaste ziek werd dan kan het wel eens gebeuren dat iemand anders in je plaats wil gaan.
Overdragen kan
Het uitgangspunt is alvast dat je een geboekte pakketreis kan overdragen aan iemand anders. Hiervoor is wel vereist dat diegene aan wie je je reis overdraagt voldoet aan alle voorwaarden die voor de overeenkomst gelden.
Bovendien moet je de reisorganisator binnen een redelijke termijn vóór het begin van de pakketreis op de hoogte brengen van de overdracht en dit via een duurzame gegevensdrager. De wet zegt daarbij dat een termijn van uiterlijk zeven dagen vóór het begin van de pakketreis in ieder geval als redelijk wordt beschouwd.
Wie betaalt?
Je kan met de overnemer van de reis afspraken maken of die jou moet vergoeden of niet voor de reis. Je bent ook vrij wat je daar afspreekt. Zo kan je de overnemer de ‘volle pot’ laten betalen of slechts een deel van de kost van de reis. Moet de reis nog (deels) betaald worden aan de reisorganisator dan zijn zowel jij als overdrager als diegene aan wie je de pakketreisovereenkomst overdraagt hoofdelijk aansprakelijk voor de betaling van het nog verschuldigde bedrag.
Kosten
De reisorganisator kan een vergoeding vragen voor de overdracht. Deze kosten mogen echter niet onredelijk zijn. Ze mogen ook niet meer bedragen dan de werkelijke kosten die voor de organisator voortvloeien uit de overdracht van de pakketreisovereenkomst.
Jij en de overnemer van de reis zijn voor deze kosten hoofdelijk aansprakelijk. Als overnemer kan je vragen dat de reisorganisator je de bewijsstukken bezorgt van deze kosten.
Welkom in een authentieke regio, ver weg van de platgetreden paden, in het hart van de bergen in de zonnige Zuidelijke Alpen…
Voor een ultieme duik in de natuur, raad ik je aan om naar de Hautes-Alpes te trekken. In deze reportage ontdek je de Queyras (de -s wordt niet uitgesproken). Tussen de Provence, de Noordelijke Alpen en Italië ligt een diepe vallei omringd door een prachtig massief. ’s Winters trekken families naar de regio om er, ver van het massatoerisme, hun benen te strekken op de skipistes, maar het Regionaal Natuurpark is ook in de zomer een pareltje om te ontdekken. Op het programma in dit beschermde deel van Frankrijk: bergen en wandelingen, fietsen, via ferrata, cayoning … in wilde valleien die doorkruist worden door sterke bergstromen, zoals Haut-Guil, Cristillan, Aigues en Izoard. De regio baadt in het zonlicht en geniet nog meer dan elders van een helderblauwe hemel. We zitten namelijk in het zuiden van het Alpenmassief. Heb je al zin gekregen om de Queyras te ontdekken? Goed zo! Je zult er geen spijt van hebben.
Wist je dat hier de hoogste gemeente van Europa, Saint-Véran, op meer dan 2.040 meter gelegen is? Het dorp, gelegen op een bergkam tussen hemel en vallei, is beroemd voor zijn grote houten bouwwerken met prachtige balkons (‘fustes’) en flagstone daken. De kruisbeelden en de hanen (het motto van het dorp is ‘le pays où le coq picore les étoiles’, wat zoveel betekent als ‘het land waar de haan naar de sterren pikt’) kondigen een ongelooflijk heldere lucht aan. Er werd zelfs een sterrenobservatorium gebouwd.
Rurale erfgoed
In Saint-Véran moet je zeker ook de vele zonnewijzers bezichtigen. Of ze nu oud of recent zijn, ze getuigen allemaal van het rurale erfgoed van de streek. Een van de zonnewijzers werd getekend door de Italiaanse schilder Zarbula in 1840. Het museum van de Soum is ook een bezoek waard. Sinds 1641 hebben de muren van dat gebouw generaties lang mannen en vrouwen beschermd tegen de harde weersomstandigheden in de bergen. De activiteiten en instrumenten die bewaard zijn gebleven, liggen hier tentoongesteld in een decor van door de tijd afgeschoten kleuren en geuren van vroeger.
Fort Queyras
Fort Queyras, vroeger Château-Queyras genoemd, is een prachtig middeleeuws kasteel dat de vallei en de route du Guil al eeuwenlang beschermd tegen aanvallen van overvallers uit de Provence…
De andere dorpen met hun authentieke en discrete erfgoed moeten niet onderdoen: Aiguilles, Arvieux, Ristolas, Molines, Ceillac, Abries, Château-Ville-Vieille… In dat laatste dorp word je herinnerd aan de tijd waarin de burgemeesters van die kantons elk een sleutel hadden van een kast met acht sloten die garant stond voor de rechten en privileges van het Escarton (een oud fiscaal regime) van Queyras. Een uniek stukje geschiedenis in Frankrijk…
In Arvieux vind je een heel interessante campanile (klokkentoren die naast een kerk staat). Hij staat symbool voor de communautaire traditie en werd gebruikt om bewoners op te roepen voor taken of als alarm wanneer er zich een ramp of brand voordeed.
Al die dorpen bieden uitzonderlijke vergezichten, baden in het zon en nodigen je uit om door hun straten te slenteren en kennis te maken met de bevolking. In de zomer en in de winter worde ook heel wat festiviteiten georganiseerd.
Trektochten, fietsen, bivak met ezels in de Queyras
We volgen Hervé en zijn ezels van Ceillac tot aan het meer Miroir. De overnachting vindt daarboven plaats, in het midden van de natuur. Een origineel avontuur! Er zit geen haast achter en de beklimming is traag en rustig. De ezels dragen het materiaal (tenten en nutsmiddelen) en geven de trektocht het karakter van een expeditie.
Wilde natuur
Stap voor stap brengt de weg je over de berg en ontdek je plekjes wilde natuur: een open plek om even te rusten, een bloemenweide waar de ezels hun plezier niet op kunnen, een bergwoud en uiteindelijk… het meer Miroir en het korte gras, dat er zo verwelkomend uitziet en waar je kan uitrusten van de tocht. Nog even wat hout zoeken en het vuur aansteken, de tent opzetten… Een prachtige tocht door een nieuwe wereld, ver van alles. Het landschap is er fantastisch en baadt in volledige stilte. De volgende dag, na een nacht onder de sterren en vlak voor zonsopgang, geven de mist en rijp je het idee dat je in alle seizoenen tegelijk leeft! Dit moet je toch zeker één keer in je leven gedaan hebben!
‘Chemins des Parcs’
De fiets is ook een goed middel om de regio van de Queyras te doorkruisen. Over paden, door bossen of over veepaden, de mountainbike is de koning dankzij de website “Chemins des Parcs”. Alle bewegwijzerde routes zijn online en in de app terug te vinden. Samen met je gezin geniet je van heel wat bewegwijzerde routes tussen Frankrijk en Italië met het programma Véloviso. Goed nieuws voor wie zich graag aan de mythische bergpassen waagt, zoals de Izoard of Agnel. Enkele dagen per jaar zijn ze gesloten voor gemotoriseerde voertuigen! De Casse Déserte van de Col d’Izoard (2.360 m) en zijn landschappen vol gigantische kalkpuinhellingen moet je absoluut gezien hebben!
Smakelijk! Enkele lokale specialiteiten in de Queyras
Daarna volgen wat krokante “tourtons” (beignets) met aardappel en kaas, vergezeld van een salade met bergkruiden. We gaan verder met enkele lokale specialiteiten (ham, tomme-kaas, kooltaart en -worst, deegwaren). Vlees, charcuterie, salades, bloemen en vruchten… Met rauwe melk worden blauwe kazen en tommes gemaakt en ter plaatse verkocht. Hetzelfde geldt voor de artisanale taarten en kroketten met hazelnoten, noten en confituur. Honing en daarvan afgeleide producten zijn erg kwalitatief doordat er geen vervuiling is in de regio! Kleine vruchten, frambozen, bosbessen, rozenbottelbessen en zuurbessen worden vers geserveerd of gebruikt in confituren of taarten. Die authentieke smaken zijn een verwennerij voor je smaakpapillen!
De Queyras, veel natuuractiviteiten, rafting, via ferrata …
Dankzij gediplomeerde monitoren beleef je heel wat intense momenten. De Guil klatert beneden in de vallei en verwelkomt heel wat liefhebbers, helm op het hoofd en peddel in de hand, voor een verfrissende trip en prachtige herinneringen. Laat je leiden en duwen door het water dat soms rustig en dan weer wild is.
Heb je al gehoord van een via ferrata? Deze discipline, die je aan Fort-Queyras kan uitoefenen, zal heel wat waaghalzen die geen last hebben van hoogtevrees weten te charmeren. Wat is het en wat heb je nodig? Een beetje klimmen langs de vallei, zonder veel uitrusting of techniek, maar met een goede gids, twee veiligheidsharnassen en een kabel aan de helling. Alpinisten kunnen zich te goed doen aan duizelingwekkende uitstappen met een expert ter plaatse. Wat mij betreft, ik heb genoten van alle activiteiten: van de trektochten in de natuur tot de rust en de wellness in mijn hotel.
Een regio waar de natuur het voor het zeggen heeft en de historische bezienswaardigheden mekaar overtreffen. Je kan je hier vaak aan het onverwachte verwachten, dus naast een paar highlights ga ik ook op zoek naar enkele minder voor de hand liggende activiteiten en sites.
Uiteindelijk werd het in 1979 gekocht door Radhadesh, een spirituele leefgemeenschap van de Hare Krishna-beweging. Ik krijg er een rondleiding, bezoek de bakkerij en waan me eventjes in Indië als ik de naar kardemom geurende-souvenirshop binnenwandel. Ik drink een Indische thee in het restaurant dat volgens mijn Krishna-gids het enige echt vegetarische restaurant is in de hele provincie. Je kan er op retraite komen zoals in een klooster.
Myriam Thys
Maar wat mij vooral aanspreekt is dat het middenin een prachtig stukje natuur ligt. En alhoewel ik werkelijk niks heb met de Krishna-leer, hangt er een ontspannen sfeer. Alleen de tuin van 48 ha is al een bezoekje waard, ik kom er helemaal tot rust. En ik ben niet de enige want zo’n 30.000 mensen zijn me dit jaar al voorgegaan.
Myriam Thys
Met een segway de natuur in
Myriam Thys
Het is een bijzonder relax vervoermiddel, het gaat behoorlijk snel en is quasi geruisloos. Ik kan dus met volle teugen genieten van de prachtige natuur in de buurt van Barvaux, een stadje dat vooral populair is bij wandelaars en fietsers omdat het omringd is door bossen.
Luxemburg heeft zo maar even 313.000 ha bos met tal van fiets- en wandelpaden. Het is herfst en de kleuren zijn ronduit prachtig. We rijden met de segway naar Durbuy, het kleinste stadje van België en omstreken, zo’n 7 km verder.
Myriam Thys
Onderweg krijgen we uitleg over de flora en fauna van Jean-Pierre Razinkoff, onze gids en eigenaar van Seggo, dat verschillende segwaytours organiseert in de provincie Luxemburg. Het is een originele en bijzonder aangename manier om de streek te verkennen. Onderweg stoppen we aan la Roche des Corbeaux, een steile klimrots in Bohon voor toeristen met een zwak voor alpinisme en dat allemaal vlakbij huis.
Durbuy, een overdosis charme
Durbuy WBT – Bruno D'Alimonte
Ooit was dit stenen stadje omwald en omringd door water als een echt fort. Er lijkt niks veranderd sinds de middeleeuwen: het romantische kasteel, de smalle straatjes en de charmante kalkstenen huizen, het lijkt alsof ik een stap terug in de tijd zet.
En al kan ik het hele stadje in een half uur ontdekken, ik neem mijn tijd om te genieten van de relaxte sfeer en om een Marckloff te drinken, een biertje genoemd naar een plaatselijke brouwer uit de 16de eeuw.
“Ik maak van deze gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan het museum voor moderne kunst dat als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië is geklasseerd. Daar ontdek ik een oude, overdekte markt uit de 16e eeuw en een permanente collectie gewijd aan Marcel Lucas, een Belgische aquarellist. Het museum maakt er een punt van om Belgische kunst in de schijnwerpers te plaatsen.”
WBT JP Remy
Durbuy ligt volop in het groen, dus ook wandelmogelijkheden zijn er legio. En wat het kleinste stadje ter wereld wordt genoemd, herbergt ook nog eens het grootste avonturenpark van het land, Adventure Valley. Je kan er zowat elke avontuurlijke sport uitproberen. Maar dé aantrekkingspool in dit liefelijke stadje zijn natuurlijk de vele restaurants, cafés en leuke shops. Gezelligheid in het kwadraat.
Hoe zen is het om in het water rond te drijven in een zeteltje (float tube), gehuld in waterdichte kledij en ontspannen een hengel uit te gooien.
Het 47ha grote meer waarop ik vis is ontstaan door een stuwdam (die ook te bezoeken is) en is volledig omringd door bos met prachtige in herfsttinten gehulde bomen. Het spel van licht en kleuren heeft iets magisch. Er is verder niemand te bekennen. Maar ondanks de stilte bijten de vissen niet. Volgens mijn coach Amaury moet ik wat meer geduld hebben, want ze voorzien normaal gezien een volledige dag op het water.
Lijkt me leuk om nog eens over te doen met wat vrienden in de zomer en een picknickje te organiseren op de oever. En al heb ik niets gevangen, het is bijzonder rustgevend, zeker als je hier helemaal alleen bent. Een soort actieve meditatie. Al kan het er volgens de gids ook wel iets levendiger aan toe gaan als hij een grotere groep begeleidt. Een dagje kost 150 €, maar alle kledij en materiaal worden geleverd.
De ruïnes van het middeleeuwse kasteel, gebouwd tussen de 11de en 12de eeuw, voeren me terug naar de tijd van ridders en bloedige veldslagen.
Er wordt tenslotte nog een bordje met lokale gerookte vleeswaren onder mijn neus geschoven, een ding is zeker mijn smaakpapillen worden verwend. Ik leer hier ook dat Berthe, een vrouwelijk spook de mascotte is van de stad en een keer per jaar over de muren van de burcht dwaalt.
Tijdens het Ardennenoffensief in 1944 werd het zwaar gebombardeerd. De ruïnes zijn meer dan een bezoek waard, er worden ook het hele jaar lang evenementen georganiseerd zoals valkenshows, Middeleeuwse feesten en een fakkeltocht op kerstavond.
‘Als de muren hier konden praten zou je versteld staan,’ zegt een van de dames in de bar van het kasteel. Ze laat me een aantal Ardense specialiteiten proeven, waaronder een glaasje prunalet, een likeur gemaakt van prunelles (sleepruimen) waarvan het recept geheim is. Verder probeer ik een lokaal biertje uit, une Feodale, what’s in a name. Het wordt gebrouwen in microbrouwerij St. Monon in Ambly, maar het is wel het recept van een echte Rochois, benadrukt de dame in kwestie.
Niet alleen hebben ze er heerlijke restaurants waarvan minstens 6 sterrenzaken, maar ook de kunst van het roken van fijne vleeswaren wordt hier nog artisanaal bedreven.
En dat wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. De eigenaar van Maison Bouillon & Fils, een familiebedrijf in La Roche, heeft meer dan 30 jaar ervaring, want helpt al sinds zijn 15de in de zaak van zijn vader. Hij neemt me mee naar zijn atelier en legt me o.a. uit dat in de Ardennen alles al sinds eeuwen gerookt wordt omdat de vochtigheidsgraad er enorm hoog is, een ham drogen zoals in Spanje is dus iets moeilijker. Zijn slagersshop hangt vol gerookte hammetjes en ook zijn wildcharcuterie is overheerlijk. Van al dat lekkers proeven kan in het bijhorende restaurant.
In Bastenaken schuif ik mijn voeten onder tafel in Wagon Leon, een origineel restaurant in drie authentieke treinwagons in het centrum van de stad.
Gastronomie van de bovenste plank met een paar Belgische klassiekers. Maar ook de zeevruchten zijn er overheerlijk, wat hen een vermelding in de Michelingids opleverde.
Maar het is natuurlijk in de eerste plaats de stad die tijdens de 2de WO de hoofdrol speelde in het Ardennenoffensief. De slag van de Ardennen heeft niet alleen diepe kraters nagelaten, maar ook heel wat herinneringen.
Ik ga kijken naar een eerbetoon aan de 76.890 Amerikanen die de Ardennen bevrijd hebben en hier gesneuveld zijn. Mardasson, het indrukwekkende monument in de vorm van een ster, symbool van het Amerikaanse leger, staat op een heuvel met dezelfde naam. Bovenop het statige monument kijk ik vanop een hoogte van 12m uit over de weidse groene omgeving. Net voor Mardasson staat een gigantisch beeld van een Navy matroos die zijn liefje kust, ‘unconditional surrender’ gebaseerd op de iconische foto van Alfred Eisenstaedt die op time Square werd genomen tijdens V-day. Ik hou enorm van dit beeld, de frivoliteit en vrolijkheid steekt fel af tegen de loodzware symboliek van dit impressionante gedenkteken.
Ik bezoek de Bastogne Barracks een minder voor de hand liggende keuze dan het oorlogsmuseum misschien, maar ik wil het legendarische ‘Nuts’ verhaal horen. Het is nog een actieve kazerne dus ik word er ontvangen door een sergeant die me met heel veel passie de Nuts schuilkelder doet ontdekken.
De man slaagt erin me heel even mee te voeren naar 1944 toen de Amerikanen met veel weerwerk de Ardennen bevrijd hebben. Zijn verhalen zorgen voor kippenvel. Je kan de legendarische veldslag in de Ardennen eigenlijk in één woord samenvatten: nuts. Ik zie met mijn eigen ogen het hoofdkwartier van de commandant van het 101ste Airborne, generaal McAuliffe. Zijn legendarische antwoord ‘nuts!’, wat zoveel betekent als loop naar de hel, op de vraag van de Duitsers om zich over te geven, was heel beslissend voor de bevrijding van Bastenaken. ‘Laten we zeggen dat het niet bepaald het antwoord was wat de Duitsers verwachtten,’ lacht mijn gids.
Ondergrondse headquarters van de Amerikanen Myriam Thys
Hij neemt me ook nog mee naar het Vehicle Restauration Center, waar tientallen tanks en pantservoertuigen, o.a. uit het legermuseum staan opgesteld. Waar de naam Nuts City vandaan komt is intussen duidelijk. Maar het heeft nog een tweede luik: elk jaar vond hier in december de notenkermis plaats, waar in vroegere tijden de boerenknechten hun baas op noten trakteerden. Die traditie wordt elk jaar tijdens het tweede weekend van december voortgezet in een Nuts weekend, met allerlei herdenkingen en… veel noten.
De twee generaals die het Ardennenoffensief hebben gewonnen Myriam Thys
Bertrix, lunchen in een authentieke leisteenmijn
Die Leisteenmijn Myriam Thys
Domaine de la Morépire in Bertrix opende in 1890.
Ik word er op sleeptouw genomen door een leisteensplijter die er werkte tot aan de sluiting in 1976. De verhalen die hij vertelt zijn grappig maar vaak ook bloedstollend. Het is vrij confronterend om in de voetsporen te lopen van deze Ardense scailtons: de smalle gangen, het schaarse licht, de meters hoog opgestapelde leistenen en de houten laddertjes waarop ze stenen tussen de 70 en 150 kilo op hun rug naar boven moesten dragen.
In 1997 wilde Yves Crul van de mijn een levend museum maken. Dat kon pas nadat ze zomaar even 200.000 liter water naar boven hadden gepompt, want de mijn was volledig ondergelopen. Het bezoek is een echte eyeopener omdat ik nu pas besef hoe zwaar het moet geweest zijn om elke dag 25m, 45m tot zelfs 60m af te dalen in de ingewanden van de aarde. Zelfs ik kan er met mijn 1m71 niet overal rechtlopen. Om de ervaring nog wat kracht bij te zetten kan je ‘La Mine Gourmande’ boeken
Een Morépire biertje Myriam Thys
Een wandeling door de mijn met verschillende haltes waar je telkens in een andere ondergrondse ruimte een aperitief, soep en uiteindelijk, na volledig te zijn ondergedompeld in het harde bestaan van deze titanen, canadas au rousses geserveerd krijgt, de typische zondagse mijnwerkersmaaltijd. Het bestaat uit aardappelen en gebakken ui met drie soorten gerookt Ardens vlees, vergezeld van een mijnwerkersbiertje, een Morépire (zwarte steen), speciaal gemaakt voor deze mijn. Terug boven krijg je nog een stuk appeltaart en een pousse café. Een ding is zeker: je kan maar best grote honger hebben want het zijn porties op mijnwerkersmaat.
De ontelbare boekenwinkels die hier sinds 1984 zijn gevestigd hebben dit dorpje op de kaart gezet, want met slechts 500 inwoners trekken ze jaarlijks minstens 300.000 bezoekers aan.
Als fervente lezer vind ik dit uiteraard een heerlijke bestemming. Maar zelfs voor mensen die niet graag lezen is het een gezellige plek met leuke restaurantjes en dito cafés. De hele streek is ook één groot wandelparadijs. Met kinderen kan je een van de 4 bewegwijzerde wandelingen doen van telkens 5 km die ook onderling combineerbaar zijn. Er is één themawandeling bij: ‘Tania au coeur des legendes’. Kinderen kunnen vragen beantwoorden en opdrachten uitvoeren in een echt sprookjesbos, via hun smartphone of tablet, maar ook gewoon met potlood en papier.
Redu boekenstadje Myriam Thys
Zelfs voor volwassenen is het amusant en als je de wandeling helemaal uitloopt kom je ook nog eens uit bij het ESA, het Euro Space Center waar je plots in een volledig andere wereld terechtkomt. In het ‘Grand Forêt de St. Hubert ‘, zijn er bovendien nog eens 1500km wandelpaden. Je kan op een app ingeven wat je precies wil zien, hoelang je wil wandelen en hoe zwaar. Zo kan je een volledig op maat gemaakte wandeling samenstellen. Iets waar ik zeker nog eens voor terugkom.
De eigenaar Eric Noulet, een voormalig marketing-goeroe, noemt het liever een attractie, waarin de hele geschiedenis van de kunst op een erg ludieke en aantrekkelijke manier wordt voorgesteld.
Zo kan je in het Antonius drieluik, een schilderij van Jheronimus Bosch elke scene laten bewegen. Met verrassende animaties word je echt in het schilderij gezogen. Het museum is ondergebracht in een oude pastorij, antieke charme met een minimalistisch decor. Een hongerige maag, dorst? Dan kan je terecht in het gastronomisch café dat tegelijkertijd bibliotheek is, wat dan weer perfect aansluit bij het thema van de stad. Je kan er dus, terwijl je een koffie naar binnen slurpt, rustig een een boek inkijken, over kunst, what else!
Mudia museum in Redu Mudia O.Lefèvre
Ik vind het geniaal gedaan, het is volledig interactief en leuk voor zowel kinderen als volwassenen. Eerlijk gezegd amuseer ik me rot en alhoewel ik altijd al in kunst geïnteresseerd was, leer ook ik hier nog dingen bij. Er hangen meer dan 300 originele werken van de Renaissance tot nu, van Modigliani, Brueghel, Picasso, Rodin en Spillaert, tot Hergé en Franquin. Ik vind het vooral leuk dat ik actief op ontdekking kan gaan. Allerlei filmpjes, spelletjes en vragen laten je op een andere manier naar kunst kijken. De bedoeling van de eigenaar is kunst tot leven te brengen en daar is hij perfect in geslaagd.
