cms

Category: Thema

  • Remouchamps – een herfstig ‘R d’automne’-arrangement bij R Hôtel: zachtheid, wellness en lokale smaken

    Remouchamps – een herfstig ‘R d’automne’-arrangement bij R Hôtel: zachtheid, wellness en lokale smaken

    r hôtel
    r hôtel

    Een warme verwelkoming met herfstsmaken

    Vanaf het moment dat je binnenstapt, voel je die typische, gezellige sfeer van het R Hôtel. Je wordt begroet door een hedendaags interieur dat nooit kil aanvoelt, zacht en licht, met ook een absoluut gevoel van rust. Speciaal voor deze herfsteditie word je ontvangen met een zoete pauze in de lounge: een duo van een warme brookie (een heerlijke combinatie van een brownie en een cookie) met ambachtelijk ijs, een echte voltreffer (ik waarschuw je alvast: het smaakt naar meer). Dat wordt geserveerd met een herfstthee of een perfect gekruide pumpkin spice latte. Eenvoud siert: hier binnenstappen om het herfst te beginnen, voelt aan alsof je je favoriete kasjmier trui aantrekt!

    Een rustgevende nacht in een cocon van comfort

    De Comfortkamers en Junior Suites van het R Hôtel zijn onberispelijk: een zalig bed, rustgevende kleuren en grote ramen langs waar het zachte ochtendlicht naar binnen stroomt. De herfst is hier helemaal op zijn plek: ideaal om je terug te trekken na een wandeling langs de Amblève of een tocht door de omliggende bossen, om de bladeren onder je voeten te horen knisperen.

    r hôtel
    r hôtel

    En dat check-outmoment om 12 uur? Pure luxe, zeker voor wie bewust de traagheid omarmt. Nog rustig een laatste kop koffie drinken in je badjas, zonder op de klok te moeten kijken: dat is pas sereen vertrekken.

    De wellness als warme cocon

    Ik heb warme herinneringen aan de wellnessruimte van het R Hôtel: stijlvol ingericht, lichtrijk en piekfijn in orde. Je vindt er een sauna, een hamam en een jacuzzi — het perfecte trio om vermoeidheid los te laten en weer tot jezelf te komen. In de formule ‘R d’automne’ is een halve dag toegang tot de wellness inbegrepen, ruim voldoende om te dobberen tussen stoom en bubbels, terwijl buiten de heuvels van Remouchamps zich tooien in goud en koper.

    r hôtel
    r hôtel

    Een lokaal accent dat het verschil maakt

    Wat ik altijd al geapprecieerd heb in dit hotel, is de aandacht voor detail. En ook dit keer bewijst het kleine verrassingspakketje op de kamer dat het R Hôtel er werk van maakt. In samenwerking met La Petite Gatte, een charmante delicatessenzaak in Remouchamps, ligt er in elke kamer een lokaal streekproduct klaar: een potje confituur, een koekje of een andere ambachtelijke lekkernij. Een eenvoudig gebaar, maar o zo stijlvol — helemaal in lijn met de sfeer van het hotel.

    De herfst heruitgevonden aan de voet van de La Redoute

    Dit ‘R d’automne’-arrangement is niet enkel een uitnodiging tot ontspanning, het geeft je ook recht op 20 % korting op alle diensten. Een mooie kans om het R Hôtel te ontdekken, of — net als ik — te herontdekken. Met ook nu weer dezelfde warme ontvangst, verfijnde keuken en die unieke, gezellige sfeer die van deze plek een aangenaam toevluchtsoord maakt aan de rand van de Ardennen.

  • Het nieuwe Antwerpse M HKA-museum gaat niet door, maar cultuur blijft overeind

    Het nieuwe Antwerpse M HKA-museum gaat niet door, maar cultuur blijft overeind

    antwerp
    mihai-surdu

    De droom van een nieuw Museum voor Hedendaagse Kunst (M HKA) in Antwerpen is voorlopig opgeborgen. Het project, dat een architecturaal pareltje van 130 miljoen euro had moeten worden, werd om budgettaire en organisatorische redenen stilgelegd door minister Caroline Gennez. “Elke cent moet goed besteed worden,” verklaarde ze. Gennez wees ook op de onzekerheden rond de bouwkosten en de nog fragiele structuur van de instelling.

    Het goede nieuws: het huidige museumgebouw wordt gerenoveerd. De medewerkers? Die behouden hun job. De overheid belooft om de vrijgekomen middelen opnieuw in cultuur te investeren!

  • Een dag, een plek: Alexandrië, 331 v.C. – de geboorte van een wereldstad

    Een dag, een plek: Alexandrië, 331 v.C. – de geboorte van een wereldstad

    Alexandria
    vw

    In de herfst van 331 v.C. trekt Alexander de Grote Egypte binnen. Hij komt niet als brute veroveraar, maar eerder als bevrijder. Egypte staat al bijna tweehonderd jaar onder Perzisch gezag en de jonge Macedonische koning, die net Darius III verslagen heeft bij Issos, wordt onthaald als een redder. Hij wordt erkend als farao van Egypte en besluit een nieuwe hoofdstad te stichten die zijn visie weerspiegelt: kosmopolitisch en gericht op de zee.

    Een droom uitgetekend in bloem

    Volgens Ploutarchos ontstaat het idee voor Alexandrië uit een droom: Homerus verschijnt aan Alexander en vertelt hem over het eiland Pharos. Bij het ontwaken gaat de koning ter plekke kijken. Hij is gecharmeerd door de ligging en tekent de contouren van de stad rechtstreeks op de grond… met bloem, bij gebrek aan andere materialen – dat bevestigen ook Strabo en Arrianus. De voortekenen worden als gunstig beschouwd door waarzeggers: vogels die de bloem opeten, dat betekent dat de stad haar inwoners overvloedig zal voeden… en ook vele anderen.

    Alexandria
    vw

    Een onherbergzaam maar strategisch terrein

    De plek lijkt op het eerste gezicht weinig aantrekkelijk: moerassen, struikrovers, een moeilijke vaarroute… Toch heeft de locatie heel wat troeven: een nabijgelegen eiland als ankerpunt (zoals Griekse stadsstichtingen vereisen), een rotsachtige bodem beschermd tegen de overstromingen van de Nijl, een ideale kustlijn voor handel en vooral… een perfecte ligging tussen Europa, Afrika en Azië, op het kruispunt van de handelsroutes uit de oudheid.

    Ontworpen als ideaalbeeld

    Alexander laat zich leiden door de inzichten van zijn vroegere leermeester Aristoteles en volgt het model van de ideale stad: rechte straten, gericht op de zee, geventileerd door de noorderwind, ingedeeld in gelijke en hiërarchisch gestructureerde wijken. De stad krijgt een schaakbordplan: twee hoofdassen van meer dan 30 meter breed, regelmatige bouwblokken, aangelegde havens en een verbinding (Heptastadion) tussen Pharos en het vasteland. Tot slot verbindt een kanaal, het zogenaamde Kanaal van Canopus, Alexandrië met de Nijl en voorziet de stad van zoet water. Archeologen schatten dat de stad bij haar stichting zo’n 5 tot 7 kilometer lang en 1 tot 2 kilometer breed was. Op een tijdspanne van enkele jaren groeit Alexandrië uit tot de toegangspoort tot Egypte en de draaischijf van de handel tussen de Middellandse Zee, Afrika en het Oosten.

    Alexandria
    abdullah-ali

    Eén stad, meerdere werelden

    Alexandrië wordt een wereldstad avant la lettre: Grieken, Egyptenaren, Joden en Feniciërs leven er samen. Talen vermengen, altaren worden gedeeld door meerdere goden, culturen versmelten. Er wordt gedacht, vertaald en uitgewisseld.

    Kennis is er koning. Euclides legt er de fundamenten van de meetkunde, Eratosthenes meet er de omtrek van de aarde, teksten uit de oudheid worden er vertaald en bewaard. De stad wordt één van de machtigste intellectuele centra uit de antieke geschiedenis.

    Alexandria
    flo p

    Een blijvende erfenis

    Tientallen steden werden gesticht door de Macedonische koning, maar slechts één liet zo’n diepe sporen na. Alexandria ad Aegyptum, “aan de rand van Egypte”, werd de stad in de oudheid genoemd, want ze lag toen al op het kruispunt van werelden.

    Vandaag draagt het moderne Alexandrië die erfenis nog altijd: kosmopolitisch, cultureel en levendig. En ook al zijn de meeste antieke monumenten verdwenen of zitten ze onder de grond, de droom van Alexander leeft voort.

  • De Andes binnen 200 jaar: eeuwige reus of wankele bergketen?

    De Andes binnen 200 jaar: eeuwige reus of wankele bergketen?

    adele-beausoleil

    De Andes, die indrukwekkende ruggengraat van Zuid-Amerika, lijken onverwoestbaar. Maar geef het 200 jaar, en het beeld zou drastisch anders kunnen zijn. Nee, de bergen verdwijnen niet – maar hun balans wordt fragieler dan ooit.

    Gletsjers: ijs dat herinnering wordt

    De Andes-gletsjers krimpen alarmerend snel. Wetenschappers voorspellen dat vele al in de 22e eeuw verdwenen zijn. Tegen 2225 dreigen miljoenen mensen in steden als Lima, La Paz en Santiago zonder betrouwbare watervoorraad te zitten. De “watertoren van Zuid-Amerika” droogt langzaam op.

    andeskirill-burov

    Vulkaan of aardbeving? Waarschijnlijk beide

    De Andes liggen middenin de Pacifische Vuurcirkel. Over 200 jaar mogen we nog steeds rekenen op stevige aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Nieuwe kraters, verzakkingen en verplaatste steden zijn niet ondenkbaar. Spectaculair, ja, maar ook levensgevaarlijk. Het landschap verandert, de risico’s blijven.

    Biodiversiteit op drift

    Condors, lama’s, nevelwouden: allemaal bedreigd door klimaatverschuivingen. Dieren en planten zullen noodgedwongen steeds hoger moeten klimmen. Maar er is een grens: als er geen berg meer boven hen is, houdt het verhaal op.

    De mens als spelbreker (en redder?)

    Mijnbouw, landbouw en groeiende steden zuigen de Andes langzaam leeg. In 200 jaar zullen de Andes-staten gedwongen worden tot radicale oplossingen: waterrecyclage, slimme landbouw en misschien zelfs kunstmatige gletsjers. Een sciencefiction-idee vandaag, maar mogelijk alledaags in de toekomst.

    De Andes in 2225 blijven een imposant gebergte, maar ze dragen de littekens van ons tijdperk. Ze zullen nog altijd mensen inspireren – maar misschien ook angst inboezemen. Eén ding is zeker: wie de Andes wil behouden zoals ze zijn, moet vandaag beginnen met keuzes maken.

  • Toerisme aan de Belgische Kust: een dubbel gevoel?

    Toerisme aan de Belgische Kust: een dubbel gevoel?

    oostende
    as

    Toerisme aan de Belgische Kust, da’s een beetje zoals mayonaise bij de frieten: meestal zeggen de locals ja, maar wel met mate. Een grootschalige bevraging bij bijna 5.000 inwoners bevestigt dat de lokale bevolking over het algemeen positief staat tegenover toeristen, met 68 % uitgesproken steun en 23 % neutrale meningen. Met andere woorden: er worden geen vlaggen uitgehangen, maar evenmin hooivorken bovengehaald. Jurgen Vanlerberghe, voorzitter van Westtoer: “De resultaten geven ons een duidelijke richting om het kusttoerisme in de toekomst duurzaam vorm te geven.”

    De voordelen van het toerisme…

    De inwoners laten zich niets wijsmaken: 90 % erkent de economische meerwaarde van vakantiegangers. Culturele evenementen, restaurants die het hele jaar door open zijn en zelfs jobs in de sector (58 %) worden gezien als echte troeven. Een speciale vermelding krijgt de Beaufort Triënnale, die 53 % van de respondenten trots maakt.

    … en de kleine golven van ergernis

    Maar het is niet alleen zonnecrème en cocktails op de dijk. Zwerfvuil (86 %), verkeersdrukte (76 %) en lawaaihinder (71 %) zijn de drie grootste klachten. Verrassend: de helft van de inwoners (49 %) vreest dat deze ongemakken in de toekomst zullen toenemen, vooral bij jongeren.

    Een Kust voor iedereen, maar niet voor alles

    De bewoners willen een evenwichtige toerismepolitiek (92 %), met respect voor de natuur (89 %) én… hun gemoedsrust. Vlaams minister van Toerisme Melissa De Praetere benadrukt: “Toerisme moet de levenskwaliteit van iedereen bewaren, ook die van de toekomstige generaties.”

    En met 60 % van de bezoekers die nu buiten de zomerperiode komen, probeert de Kust de drukte beter te spreiden. Het project ‘Kust In Balans’ wil iedereen op één lijn krijgen: toeristen, bewoners en zelfs… de meeuwen.

  • Een weekend in de Cevennen (2/4): in de voetsporen van de lokale ‘baron’

    Een weekend in de Cevennen (2/4): in de voetsporen van de lokale ‘baron’

    Le_Mas_del_Fray
    Olivier Maloteaux | cms

    Dag twee van ons Cevennen-weekend

    Na ons bezoek aan de bamboetuin trekken we op ontdekkingstocht naar de ‘Baron des Cévennes. Dit is niet zomaar een dier… Om deze naam te mogen dragen, moet het varken voldoen aan strikte vereisten. Het moet van het zuivere Duroc-ras zijn (ras afkomstig uit de Verenigde Staten), herkenbaar aan zijn roodbruine vacht en afhangende oren die zijn ogen bedekken. Het dier moet in open lucht worden grootgebracht, onder de eiken en kastanjebomen van de Cevennen, en daarbij gevoed worden met lokale lekkernijen: kastanjes, eikels, gerst, tarwe en plantaardige eiwitten zonder GGO’s.

    cevennes
    Tourisme Gard

    Bezoek aan de boerderij

    Om te zien hoe de Baron des Cévennes leeft, bezochten we Le Mas del Fray, een boerderij in de heuvels ten noorden van Alès. Audrey en Nicolas, de kwekers, stellen ons voor aan de fokvarkens (beer Léon en zijn dames Rosie, Spot en anderen) en hun biggen. Ze leiden een rustig leven met een schitterend uitzicht over de vlakte van Alès.

    Le_Mas_del_Fray
    Olivier Maloteaux | cms

    Op deze zes hectare grote boerderij lopen de varkens elkaar niet voor de poten, ook al zijn ze graag samen. Ze trainen hun spieren op de steile hellingen, hebben schuilplaatsen voor regenachtige dagen en waterpunten voor warme dagen. Een kleinschalige boerderij, met respect voor dierenwelzijn. “We geven hen een mooi leven en zij geven ons prachtig vlees,” lacht Audrey.

    cévennes
    Tourisme Gard

    Zijdezacht en smeltend vlees

    Deze dieren van meer dan 200 kilo zijn geen speenvarkens: om de titel Baron te krijgen, moet het dier minstens 12 maanden worden vetgemest. Daarna moeten de slacht en versnijding lokaal gebeuren. De keten is nog kleinschalig, met op dit moment slechts vijf kwekers. De verkooppunten zijn beperkt tot lokale markten en de boerderijen zelf.
    Het aanbod is gevarieerd: van gebraad tot droge worst. In elk geval proef je een zijdezacht, smeltend stukje vlees. Een verfijnde en gemarmerde smaak waar sterrenchefs dol op zijn. Het label ‘Baron des Cévennes’ werd dan ook in het leven geroepen door een groep gepassioneerden, ondersteund door sterrenchefs uit de Gard.

    Volgende activiteit van het weekend: de ontdekking van de zachte ui van de Cévennes.

  • Inbraak in het Louvre: schiet de beveiliging tekort?

    Inbraak in het Louvre: schiet de beveiliging tekort?

    louvre
    mika-baumeister

    Voor wie de laatste dagen onder een steen geleefd heeft: op 19 oktober verdwenen acht Franse kroonjuwelen, met een geschatte waarde van 88 miljoen euro. Ze werden op enkele minuten tijd geroofd van onder de neus van de bewakers in de Galerie d’Apollon. Een parlementair onderzoek is nu gestart om te achterhalen hoe zo’n brutale kraak kon plaatsvinden in het beroemdste museum ter wereld.

    Een beveiligingssysteem dat “niet voldoet”

    Na een plaatsbezoek op dinsdag, spaarde Laurent Lafon – de voorzitter van de Cultuurcommissie in de Franse Senaat – zijn kritiek niet: “De organisatie van de beveiliging voldoet niet aan wat je vandaag de dag van een museum mag verwachten.”

    De centrumpoliticus wijst op technische tekortkomingen en verouderd materiaal, vooral op het vlak van het netwerk en de videobewaking. Hij roept op tot een snellere implementatie van  het masterplan voor de beveiliging – een omvangrijk project van 80 miljoen euro dat momenteel wordt uitgerold. Ter herinnering: president Macron wil met een investering van 800 miljoen euro het Louvre een grondige facelift geven, met onder andere een tweede ingang en een nieuwe ruimte voor de Mona Lisa.

    Mea culpa van het Louvre

    Tegenover de parlementariërs erkende Laurence des Cars, de voorzitter van het museum, verschillende tekortkomingen: “We hebben de komst van de dieven niet op tijd opgemerkt.” Ze geeft ook toe dat sommige beveiligingsposten verouderd zijn en slecht verspreid over het gebouw.

  • La Paz: 5 fascinerende weetjes over deze bizarre hoofdstad

    La Paz: 5 fascinerende weetjes over deze bizarre hoofdstad

    la paz
    tobias-jelskov

    Officieel geen hoofdstad

    Grappig detail: La Paz is niet officieel de hoofdstad van Bolivia. Die eer gaat naar Sucre. Toch zetelt de regering, het parlement én de macht in La Paz. Voor Bolivianen is het dus de echte hoofdstad, zelfs al zeggen de schoolboeken iets anders.

    De hoogste hoofdstad ter wereld

    Met zijn 3.600 meter hoogte is La Paz de hoogste administratieve hoofdstad op aarde. Nieuwkomers lopen er vaak rond met rode wangen en een zwaar hoofd. Lokale remedie? Coca-bladeren kauwen. Geen cappuccino-to-go zoals in Antwerpen, maar effectief tegen de hoogteziekte.

    la paz
    snowscat

    Kabelbanen in plaats van metro’s

    La Paz heeft iets unieks: Mi Teleférico, het grootste stedelijke kabelbaannetwerk ter wereld. In plaats van te vloeken in de files zweef je boven de stad, met een uitzicht dat je Instagram-feed gegarandeerd jaloers maakt. Het voelt bijna alsof je in een pretpark woont.

    De heksenmarkt

    Midden in het centrum ligt de Mercado de las Brujas – de heksenmarkt. Daar koop je amuletten, kruidenmengsels en, jawel, gedroogde lamafoetussen. Volgens de traditie breng je ze als offer voor voorspoed bij nieuwbouw. Een souvenirwinkel met een vleugje magie én morbide humor.

    cholitas
    deb-dowd

    Een mix van oud en nieuw

    Wat La Paz zo bijzonder maakt, is de mix: cholitas in hun kleurrijke rokken en bolhoedjes wandelen naast jongeren met AirPods en matcha-lattes. De stad leeft tegelijk in verschillende tijdperken, maar altijd met een eigen, eigenwijze flair.

  • Durbuy : 5 nieuwe boomhutten groeien tussen de takken!

    Durbuy : 5 nieuwe boomhutten groeien tussen de takken!

    Treelodges by Mont-des-Pins

    Het is officieel: op 25 oktober 2025 openen de ‘Treelodges by Mont-des-Pins’ de deuren in Bomal-sur-Ourthe. Maar deze lodges zijn veel meer dan gewone boomhutten. Het zijn echte betoverde cocons in de bomen, waar elfen, het gezang van uilen en een privé-sauna vredig met elkaar samenleven!

    In de vijf ecologische treelodges, gelegen op het vakantiedomein Mont-des-Pins, kunnen tot 22 personen terecht. Met een hottub, sauna of barbecue op het terras biedt elke lodge een gezellig en comfortabel verblijf tussen de bomen.

    Treelodges by Mont-des-Pins

    Een combinatie van ecologie, solidariteit en… ‘trollologie’?

    Het project, dat bedacht werd door het strategisch team van MN Vacances, maakt deel uit van een ecologische, inclusieve en een tikkeltje magische aanpak. De legende vertelt dat de plek beschermd wordt door vijf oude trollen, die vandaag zachtaardige elfen zijn: Lignus Forest, Robin Falco, Chanterelle Moss, Basil Artemis en Kepler Cosmo. Dit is trouwens geen holle folklore: het verhaal maakt deel uit van een educatief en poëtisch project. Elke lodge draagt de stempel van zijn residentiële elf, zichtbaar in het interieur en de sfeer!

    Toerisme en magie voor iedereen

    Achter die fonkelende ogen schuilt een missie: vakanties toegankelijk maken voor iedereen. Dankzij de Neutrale Ziekenfondsen blijven de prijzen betaalbaar, zonder in te boeten aan kwaliteit. Bovendien stimuleert het project de lokale economie en respecteert het het milieu (warmtepompen, waterzuiveringsinstallatie, organische materialen, enz.).

    Treelodges by Mont-des-Pins

    En als je midden in de nacht iets hoort ritselen tussen de takken… is het misschien niet de wind. Gewoon een elf die je een goede nacht komt wensen!

    Ontdek de magie van de Treelodges by Mont-des-Pin

     

     

  • Malmedy en de Hoge Venen: Julie herontdekt met het hoofd in de wolken een klassieker!

    Malmedy en de Hoge Venen: Julie herontdekt met het hoofd in de wolken een klassieker!

    WBT – David Samyn

    Op naar de Hoge Venen dus, met een ommetje via Malmedy! Een uitstap vol mysterieuze veengebieden, diepe bossen, ambachtelijke bieren, middeleeuwse kastelen en betoverende meren. Knoop je veters stevig vast en haal diep adem… we zijn weg!

    📥 Download de gids van Malmedy

    Het ‘Signal de Botrange’ en de Hoge Venen: waar België de wolken raakt

    Het hoogste punt van België, het ‘Signal de Botrange’, ligt op 694 meter hoogte. Ja, meer heb je in ons land niet nodig om bijna ‘on top of the world’ te staan. Hier begint onze ontdekking van het oudste én grootste natuurreservaat van het land: de Hoge Venen.

    Ik had het geluk om me in deze unieke landschappen te begeven op een mistige ochtend — je weet wel, een ochtend met van dat mysterieuze licht dat de heide een gotisch-romantisch sfeertje geeft. Struikheide, veenmoerassen, met mos begroeide bossen: alles hier voelt alsof je in een andere wereld terechtgekomen bent.

    Onvermoeibare wandelaars (en vastberaden dromers) raad ik warm aan om de Venntrilogie te doen: een wandeltocht in zes etappes en een totaal van 109 km door de Oostkantons. Vorig jaar werd de route bekroond, en da’s volledig terecht: elke stap onthult een ander gezicht van de streek, van schaduwrijke valleien tot open veenplateaus en schilderachtige dorpjes.

    📥 Download de gids van Malmedy

    Kasteel Reinhardstein: middeleeuwse pracht tegen een rotswand

    Niet ver daar vandaan duikt het Kasteel van Reinhardstein op. Het heeft iets filmisch: vastgeklampt aan een rots boven de vallei van de Warche, lijkt het zo uit de middeleeuwen geplukt… Maar dit is geen filmdecor, het is echt — en prachtig gerestaureerd! Je ontdekt er de ridderzaal, een kapel, wandtapijten, harnassen… Kortom: de middeleeuwen, maar dan écht.

    WBT – Denis Erroyaux

    Van aan het meer van Robertville leidt een mooie wandeling van 7 km naar het kasteel, via de ‘Neus van Napoleon’ (nee, we verzinnen het niet!) en kronkelend langs de Warche. Wie meer uitdaging zoekt, kan kiezen voor een pittigere lus van 16,7 km vanuit Malmedy, langs snelstromende beken en steile rotswanden. Je kuiten zullen het geweten hebben, maar wat een uitzicht!

    📥 Download de gids van Malmedy

    Het meer van Robertville: een vredige plek voor wie rust zoekt

    Wandel je graag met je voeten bijna in het water? Dan is het meer van Robertville een aanrader voor jou. De stille wateren omgeven door diepe bossen vormen het perfecte decor voor een rustige wandeling — met je fototoestel in de hand of gewoon genietend van het uitzicht.

    Robertville-les-bains

    Voor wie graag de voeten (of meer) nat maakt, is er bij Robertville-les-Bains een recreatiegebied met zwem- en wateractiviteiten… een relaxte sfeer ver weg van de drukte.

    📥 Download de gids van Malmedy

    Belgium Peak Beer: bier op het hoogste niveau

    Na inspanning… tijd voor een verfrissende pauze! Een wandeling in de Hoge Venen zonder te stoppen bij Belgium Peak Beer zou een gemiste kans zijn. Deze brouwerij ligt op slechts 2 km van het ‘Signal de Botrange’.

    Hier is bier meer dan traditie — het is een vloeibaar eerbetoon aan de streek: Peak Blonde, Triple, Scotch, en zelfs een verrassende Peak Myrtille, die met bosbes de smaak van het woud biedt. Mijn favoriet? Die laatste, geserveerd op hun houten terras, met uitzicht op de Venen. De perfecte combinatie: vermoeide benen, en leuke sfeer en een geheven glas!

    En het eten? Ook top. Ideaal om weer op krachten te komen na een wandeling die misschien iets langer duurde dan gepland.

    📥 Download de gids van Malmedy

    De Vennbahn: geschiedenis, samengevat in een fietsroute

    Liever op twee wielen? Spring dan op je fiets en verken de Vennbahn: een voormalige spoorlijn die omgevormd werd tot een fietspad met een lengte van 125 km. Dat loopt van Aken tot Troisvierges in Luxemburg, via Montenau en de mooiste landschappen van de Oostkantons.

    Je kan de route natuurlijk ook in etappes rijden, op het ritme van oude stations, majestueuze viaducten en charmante dorpjes. Het gaat hier om meer dan fietsen: dit is een poëtische tocht door industriële geschiedenis en ongerepte natuur.

    📥 Download de gids van Malmedy

    Malmedy, parel van de Hoge Venen

    En natuurlijk mag een stop in Malmedy niet ontbreken, een charmant stadje in de heuvels. De kathedraal, levendige straatjes, gezellige terrassen… Alles nodigt uit tot kuieren.

    WBT – David Samyn

    Maar vergeet ook de verborgen pareltjes niet: stap binnen in het Malmundarium, gevestigd in een oud klooster, voor een meeslepende reis door lokale geschiedenis, carnaval, leerbewerking en papierkunst. Wandel langs de ‘Itinéraire de la Mémoire’, een stadswandeling met herdenkingsstenen en markante gebouwen — van de obelisk tot het huis Vinette, de ‘Halle Grétedar’ en de Calvarieberg: een boeiende en soms aangrijpende, maar altijd verrijkende tocht. En om het glas te heffen op onze uitstap (met mate, maar met veel smaak), trekken we naar de Brasserie de Bellevaux: een hopparadijs midden in het groen.

    Mijn favoriete tocht? Die door het Land van de Négus (die naam maakt je nieuwsgierig, neen?). Een wilde en spectaculaire omgeving, die recht uit een Scandinavisch sprookje lijkt te komen…

    Waar wacht je nog op?

    👉 Plan je volgende citytrip op VISITWallonia.be