Het is niet omdat je een groot gedeelte van het jaar in het buitenland woont of dat je zelfs definitief naar daar verhuist dat je daardoor je pensioeninkomen noodzakelijk zou verliezen. In principe behoud je wel degelijk je pensioen ongeacht waar je gaat wonen of verblijven. Op de website Werk & verblijf in het buitenland | Federale Pensioendienst (fgov.be) kan je zien dat er een beperkt aantal uitzonderingen zijn op deze regel.
Hoe betaald?
Als je in het buitenland woont kan je je pensioen gewoon verder op je bestaande rekening in België laten overschrijven. Je kan ook in het land waarnaar je verhuist een rekening openen en daarop je pensioen laten overschrijven dan wel dat laten overschrijven op een rekening geopend in een ander land van de Europese Economische Ruimte. Je kan het pensioen ook laten betalen via een internationaal betaalmiddel op je adres.
Verwittigen
Als je verhuist naar het buitenland moet je de pensioendienst schriftelijk op de hoogte brengen van je verhuis. Dat moet je doen via een brief die je ondertekent (het volstaat dus niet te bellen of een mail te sturen). Je mag de door jou ondertekende brief wel inscannen en via het contactformulier bezorgen. Je moet die brief versturen 2 maanden voor je vertrek. In deze brief moet je onder andere de datum van je vertrek en je nieuw adres bezorgen.
Levensbewijs
Voor heel wat landen geldt dat als je daarnaar verhuist je geregeld een levensbewijs zal moeten bezorgen aan de pensioendienst. Je zal hiervoor op geregelde tijdstippen een formulier toegestuurd krijgen. Als je dat ontvangt heb je dertig dagen de tijd om dat ingevuld terug te sturen. Doe je dat niet dan zullen alle pensioenbetalingen aan jou geschorst worden.
Technisch gezien is het veelal perfect mogelijk te telewerken vanuit een andere locatie dan thuis. Het volstaat nu eenmaal vaak dat je over een laptop en een internetverbinding beschikt. Maar is dat ook juridisch zo maar mogelijk?
Akkoord nodig
Als je telewerkt moet je dat in principe doen vanuit je vaste verblijfplaats of officiële domicilieadres. Wil je vanaf een andere locatie telewerken dan moet je dat in beginsel melden aan je werkgever en heb je zijn akkoord daarvoor nodig. Het adres van de werkplek van waaruit je zal telewerken moet dan (als bijlage) aan de arbeidsovereenkomst worden toegevoegd. Doe je dat niet dan zou de verzekeraar bijvoorbeeld wel eens moeilijk kunnen doen als er sprake is van een arbeidsongeval.
Vakantieverblijf in België
Ligt je vakantieverblijf van waaruit je gaat telewerken in België (zo bv. een appartement aan de kust) dan hoef je geen rekening te houden met bijkomende formaliteiten. Het akkoord van je werkgever volstaat dan om daar aan de slag te gaan.
En het buitenland?
Wil je gaan telewerken bij een verblijf in het buitenland, dan is het belangrijk na te gaan of er bijkomende formaliteiten moeten worden vervuld. Zo wordt soms een voorafgaandelijke elektronische aangifte van tewerkstelling voor buitenlandse werknemers gevraagd. Bovendien kan er voor landen buiten de Europese Unie ook bijvoorbeeld een arbeidsvergunning nodig zijn.
Als werknemer die voltijds tewerkgesteld is en die vorig jaar het ganse jaar gewerkt heeft heb je in principe recht op 20 dagen wettelijke vakantie. Je moet die vakantiedagen dit kalenderjaar opnemen. Je kan ze dus niet overdragen naar volgend jaar en dit zelfs niet als je werkgever het daarmee eens is. Je wettelijke vakantiedagen van dit jaar ‘opsparen’ om volgend jaar ze mee te gebruiken om een grote reis te kunnen doen is dus niet mogelijk.
Neem je niet al je wettelijke vakantiedagen op voor het einde van het jaar, dan verlies je in principe je recht op de resterende dagen.
Extralegale vakantie
Iets anders wordt het als je los van je wettelijke vakantiedagen op het bedrijf waar je werkt ook extralegale vakantiedagen mag opnemen. Denk bijvoorbeeld maar aan het geval dat je ancienniteitsverlof krijgt of dat je bv. vijf dagen ‘extra’ vakantie hebt bovenop de wettelijke dagen. Die extra dagen vakantie kan je eventueel wel overdragen naar volgend jaar als die mogelijkheid binnen het bedrijf voorzien is of als je werkgever het daarmee eens is.
Andere mogelijkheden
Wil je volgend jaar meer dagen opnemen dan waarop je als vakantie recht hebt dan kan je mogelijks recupdagen of ADV dagen inzetten die je volgend jaar opbouwt. Je kan ADV dagen nu eenmaal ook niet overdragen naar volgend jaar. Een andere denkpiste bestaat erin dat je werkgever akkoord gaat dat je gewettigd afwezig bent op het werk (zonder dat je dan voor die dagen afwezigheid betaald wordt).
Het is vooreerst aangewezen om vooraleer je vertrekt een aantal voorzorgen te nemen.
Zo kan je kopies nemen van je identiteitskaart en paspoort en deze ook meenemen. Als je ze apart bijhoudt en je verliest je originele paspoort of identiteitskaart dan heb je allicht nog de kopies. Weet wel dat deze kopies niet dezelfde waarde hebben als de originelen en die niet kunnen vervangen. De kopies kunnen het echter wel gemakkelijker maken om stappen te ondernemen bij bv. de lokale politie, de ambassade enz. bij een effectief verlies van je originele papieren.
Blokkeren
Stel je vast dat je originele papieren verloren zijn, dan is het belangrijk die zo spoedig mogelijk te blokkeren. Je kan dat doen door te bellen naar DOC STOP (00800 2123 2123). Op die manier vermijd je dat er een frauduleus gebruik wordt gemaakt van het verloren document en de eventuele financiële gevolgen (bijvoorbeeld het openen op je naam van een telefoonabonnement, enz.). De dienst in kwestie is gratis en is bovendien 24u/24u en 7 dagen per week bereikbaar.
Politie en ambassade
Ga verder dadelijk naar de lokale politie en doe daar aangifte van het verlies of de diefstal van je papieren. Je zal daar dan een attest krijgen van het verlies of de diefstal. Met dat attest kan je vervolgens langsgaan bij de ambassade of het consulaat van België waar je een (voorlopig) document kan krijgen dat je dan kan gebruiken om terug te keren naar België. Hou er rekening mee dat je hiervoor wel pasfoto’s zal nodig hebben.
Op een steenworp van de stad Hyères ligt het onbeminde eiland Porquerolles… En dat is een geluk, volgens de inwoners. Hoe minder erover gesproken wordt, hoe beter het gaat!
Porquerolles ligt in het zuiden van de Côte d’Azur. Het is het grootste eiland van de drie gouden eilanden, ook wel de eilanden van Hyères genoemd, naar de dichtstbijzijnde stad. Gouden stranden, azuurblauw water en prachtige inhammen maken van deze plek het best bewaarde geheim van de Côte d’Azur! Het eiland, dat een oppervlakte heeft van 123 km2, ligt tegenover het schiereiland van Giens. Kom snel op ontdekking!
Porquerolles, een eiland en een dorp die een beetje Belgisch zijn
Hyères Tourisme
Het lichte zand nodigt je uit om te zwemmen in een ongelooflijk zuivere zee. De zuidkant bestaat uit steile reliëffen die enkele geheimen inhammen en prachtige wilde baaien herbergen naast kliffen die zich recht in de oceaan storten. Met 300 dagen zon per jaar is dit een van de zonnigste plekken van Frankrijk en van de Côte d’Azur. Het binnenland van het eiland is een lappendeken van wijngaarden en boomgaarden, van dennenplantages en olijfbomen. Ga te voet of met de fiets op ontdekking langs wegen die ruiken naar dennenbomen, eucalyptus, citroen, appelsien en mandarijn…
Met zijn witte huisjes bedekt met roze laurier en bougainvillea is het dorp tijdens de zomermaanden een enorm populaire toeristische trekpleister… Juli en augustus vermijd je dus best.
Belangrijke momenten in de geschiedenis van de regio zijn de oprichting van een vissersdorp in 1820 en de bouw van de vuurtoren in 1837 en van de kerk in 1850. In 1912 werd het eiland gekocht door een Belgische avonturier en visionair die een fortuin verdiend heeft in Mexico (François Joseph Fournier) en werd daarna nagelaten aan de Franse staat. Tijdens een snelle ontdekkingsronde, kom ik langs het plein en de mooie kerk. Daarna bezoek ik villa Carmignac (kunstgalerij), de tuin Emmanuel Lopez (moderne tuin), de molen der geluk (Moulin du Bonheur), het fort Sainte-Agathe en het fort Alycastre (langs buiten)… En dan ga ik op weg naar de vuurtoren en zijn uitzichten over het zuiden en de uitgestrektheid van de oceaan. Om je het leven gemakkelijker te maken, kan je een van de vele routes volgen. Overal loeren verrassingen om de hoek…
De hele zomer lang zorgen voor de dennenbomen voor schaduw en zingen de cicaden van zonsopgang tot zonsondergang. Het Conservatoire Botanique National van Porquerolles is een reservaat voor biodiversiteit die zich wijdt aan het behoud van de mediterraanse flora. Meer dan 180 ha aan landbouwgrond kan vrij bezocht worden en is bdek met wilde meditterraanse planten, zoals monnikspeper (kuisheidsboom), roze laurier en beschermde boomgaarden. Daarin vinden we oude, wilde of inheemse fruitbomen… De prachtige wandelingen doorkruisen dit plantenpalet. Een aanrader!
De stranden van Porquerolles zijn bij de mooisten van Frankrijk
Wikimedia
Die laatste met zijn dennenbomen is zelfs een van de mooiste van Europa. Het zwarte strand van Langoustier en het zilveren strand of de kreek van la Galère mogen ook niet vergeten worden. Het zilveren strand ligt dicht bij het dorp. Zijn parelwitte, fijne zand en azuurblauwe water geven je onmiddellijk zin om te zwemmen of te zonnebaden. Deze wondermooie plek is in de zomer erg druk, maar vanaf september keert de charme terug… Het strand van la Courtade is het grootste van het eiland en biedt niet alleen zand en water, maar ook eucalyptus. Het witte strand van Grand Langoustier bevindt zich, samen met het zwarte strand, in het westen. Je vindt er eveneens zeilboten die je heel mooie postkaartpanorama’s bieden.
– Het eiland heeft een omloop van een dertigtal kilometer en het hoogste punt is de seinpaal op 142 m. Het eiland werd gespaard van bouwwerken dankzij zijn statuut van nationaal park sinds 2012.
– Het eiland is het hele jaar door prachtig… Maar vermijd best de massa’s toeristen in juli en augustus.
– De eilanden Port-Cros (ook een reisje waard) en Levant maken deel uit van dezelfde archipel.
– Porquerolles is toegankelijk vanuit verschillende plekken: Hyères, Toulon, La Seyne-sur-Mer, Londe-les-Maures (gratis parking met 1200 plaatsen en nooit volzet, in tegenstelling tot andere, betalende parkings). Reservatie aangeraden.
Welkom in een authentieke regio, ver weg van de platgetreden paden, in het hart van de bergen in de zonnige Zuidelijke Alpen…
Voor een ultieme duik in de natuur, raad ik je aan om naar de Hautes-Alpes te trekken. In deze reportage ontdek je de Queyras (de -s wordt niet uitgesproken). Tussen de Provence, de Noordelijke Alpen en Italië ligt een diepe vallei omringd door een prachtig massief. ’s Winters trekken families naar de regio om er, ver van het massatoerisme, hun benen te strekken op de skipistes, maar het Regionaal Natuurpark is ook in de zomer een pareltje om te ontdekken. Op het programma in dit beschermde deel van Frankrijk: bergen en wandelingen, fietsen, via ferrata, cayoning … in wilde valleien die doorkruist worden door sterke bergstromen, zoals Haut-Guil, Cristillan, Aigues en Izoard. De regio baadt in het zonlicht en geniet nog meer dan elders van een helderblauwe hemel. We zitten namelijk in het zuiden van het Alpenmassief. Heb je al zin gekregen om de Queyras te ontdekken? Goed zo! Je zult er geen spijt van hebben.
Wist je dat hier de hoogste gemeente van Europa, Saint-Véran, op meer dan 2.040 meter gelegen is? Het dorp, gelegen op een bergkam tussen hemel en vallei, is beroemd voor zijn grote houten bouwwerken met prachtige balkons (‘fustes’) en flagstone daken. De kruisbeelden en de hanen (het motto van het dorp is ‘le pays où le coq picore les étoiles’, wat zoveel betekent als ‘het land waar de haan naar de sterren pikt’) kondigen een ongelooflijk heldere lucht aan. Er werd zelfs een sterrenobservatorium gebouwd.
Rurale erfgoed
In Saint-Véran moet je zeker ook de vele zonnewijzers bezichtigen. Of ze nu oud of recent zijn, ze getuigen allemaal van het rurale erfgoed van de streek. Een van de zonnewijzers werd getekend door de Italiaanse schilder Zarbula in 1840. Het museum van de Soum is ook een bezoek waard. Sinds 1641 hebben de muren van dat gebouw generaties lang mannen en vrouwen beschermd tegen de harde weersomstandigheden in de bergen. De activiteiten en instrumenten die bewaard zijn gebleven, liggen hier tentoongesteld in een decor van door de tijd afgeschoten kleuren en geuren van vroeger.
Fort Queyras
Fort Queyras, vroeger Château-Queyras genoemd, is een prachtig middeleeuws kasteel dat de vallei en de route du Guil al eeuwenlang beschermd tegen aanvallen van overvallers uit de Provence…
De andere dorpen met hun authentieke en discrete erfgoed moeten niet onderdoen: Aiguilles, Arvieux, Ristolas, Molines, Ceillac, Abries, Château-Ville-Vieille… In dat laatste dorp word je herinnerd aan de tijd waarin de burgemeesters van die kantons elk een sleutel hadden van een kast met acht sloten die garant stond voor de rechten en privileges van het Escarton (een oud fiscaal regime) van Queyras. Een uniek stukje geschiedenis in Frankrijk…
In Arvieux vind je een heel interessante campanile (klokkentoren die naast een kerk staat). Hij staat symbool voor de communautaire traditie en werd gebruikt om bewoners op te roepen voor taken of als alarm wanneer er zich een ramp of brand voordeed.
Al die dorpen bieden uitzonderlijke vergezichten, baden in het zon en nodigen je uit om door hun straten te slenteren en kennis te maken met de bevolking. In de zomer en in de winter worde ook heel wat festiviteiten georganiseerd.
Trektochten, fietsen, bivak met ezels in de Queyras
We volgen Hervé en zijn ezels van Ceillac tot aan het meer Miroir. De overnachting vindt daarboven plaats, in het midden van de natuur. Een origineel avontuur! Er zit geen haast achter en de beklimming is traag en rustig. De ezels dragen het materiaal (tenten en nutsmiddelen) en geven de trektocht het karakter van een expeditie.
Wilde natuur
Stap voor stap brengt de weg je over de berg en ontdek je plekjes wilde natuur: een open plek om even te rusten, een bloemenweide waar de ezels hun plezier niet op kunnen, een bergwoud en uiteindelijk… het meer Miroir en het korte gras, dat er zo verwelkomend uitziet en waar je kan uitrusten van de tocht. Nog even wat hout zoeken en het vuur aansteken, de tent opzetten… Een prachtige tocht door een nieuwe wereld, ver van alles. Het landschap is er fantastisch en baadt in volledige stilte. De volgende dag, na een nacht onder de sterren en vlak voor zonsopgang, geven de mist en rijp je het idee dat je in alle seizoenen tegelijk leeft! Dit moet je toch zeker één keer in je leven gedaan hebben!
‘Chemins des Parcs’
De fiets is ook een goed middel om de regio van de Queyras te doorkruisen. Over paden, door bossen of over veepaden, de mountainbike is de koning dankzij de website “Chemins des Parcs”. Alle bewegwijzerde routes zijn online en in de app terug te vinden. Samen met je gezin geniet je van heel wat bewegwijzerde routes tussen Frankrijk en Italië met het programma Véloviso. Goed nieuws voor wie zich graag aan de mythische bergpassen waagt, zoals de Izoard of Agnel. Enkele dagen per jaar zijn ze gesloten voor gemotoriseerde voertuigen! De Casse Déserte van de Col d’Izoard (2.360 m) en zijn landschappen vol gigantische kalkpuinhellingen moet je absoluut gezien hebben!
Smakelijk! Enkele lokale specialiteiten in de Queyras
Daarna volgen wat krokante “tourtons” (beignets) met aardappel en kaas, vergezeld van een salade met bergkruiden. We gaan verder met enkele lokale specialiteiten (ham, tomme-kaas, kooltaart en -worst, deegwaren). Vlees, charcuterie, salades, bloemen en vruchten… Met rauwe melk worden blauwe kazen en tommes gemaakt en ter plaatse verkocht. Hetzelfde geldt voor de artisanale taarten en kroketten met hazelnoten, noten en confituur. Honing en daarvan afgeleide producten zijn erg kwalitatief doordat er geen vervuiling is in de regio! Kleine vruchten, frambozen, bosbessen, rozenbottelbessen en zuurbessen worden vers geserveerd of gebruikt in confituren of taarten. Die authentieke smaken zijn een verwennerij voor je smaakpapillen!
De Queyras, veel natuuractiviteiten, rafting, via ferrata …
Dankzij gediplomeerde monitoren beleef je heel wat intense momenten. De Guil klatert beneden in de vallei en verwelkomt heel wat liefhebbers, helm op het hoofd en peddel in de hand, voor een verfrissende trip en prachtige herinneringen. Laat je leiden en duwen door het water dat soms rustig en dan weer wild is.
Heb je al gehoord van een via ferrata? Deze discipline, die je aan Fort-Queyras kan uitoefenen, zal heel wat waaghalzen die geen last hebben van hoogtevrees weten te charmeren. Wat is het en wat heb je nodig? Een beetje klimmen langs de vallei, zonder veel uitrusting of techniek, maar met een goede gids, twee veiligheidsharnassen en een kabel aan de helling. Alpinisten kunnen zich te goed doen aan duizelingwekkende uitstappen met een expert ter plaatse. Wat mij betreft, ik heb genoten van alle activiteiten: van de trektochten in de natuur tot de rust en de wellness in mijn hotel.
Een regio waar de natuur het voor het zeggen heeft en de historische bezienswaardigheden mekaar overtreffen. Je kan je hier vaak aan het onverwachte verwachten, dus naast een paar highlights ga ik ook op zoek naar enkele minder voor de hand liggende activiteiten en sites.
Uiteindelijk werd het in 1979 gekocht door Radhadesh, een spirituele leefgemeenschap van de Hare Krishna-beweging. Ik krijg er een rondleiding, bezoek de bakkerij en waan me eventjes in Indië als ik de naar kardemom geurende-souvenirshop binnenwandel. Ik drink een Indische thee in het restaurant dat volgens mijn Krishna-gids het enige echt vegetarische restaurant is in de hele provincie. Je kan er op retraite komen zoals in een klooster.
Myriam Thys
Maar wat mij vooral aanspreekt is dat het middenin een prachtig stukje natuur ligt. En alhoewel ik werkelijk niks heb met de Krishna-leer, hangt er een ontspannen sfeer. Alleen de tuin van 48 ha is al een bezoekje waard, ik kom er helemaal tot rust. En ik ben niet de enige want zo’n 30.000 mensen zijn me dit jaar al voorgegaan.
Myriam Thys
Met een segway de natuur in
Myriam Thys
Het is een bijzonder relax vervoermiddel, het gaat behoorlijk snel en is quasi geruisloos. Ik kan dus met volle teugen genieten van de prachtige natuur in de buurt van Barvaux, een stadje dat vooral populair is bij wandelaars en fietsers omdat het omringd is door bossen.
Luxemburg heeft zo maar even 313.000 ha bos met tal van fiets- en wandelpaden. Het is herfst en de kleuren zijn ronduit prachtig. We rijden met de segway naar Durbuy, het kleinste stadje van België en omstreken, zo’n 7 km verder.
Myriam Thys
Onderweg krijgen we uitleg over de flora en fauna van Jean-Pierre Razinkoff, onze gids en eigenaar van Seggo, dat verschillende segwaytours organiseert in de provincie Luxemburg. Het is een originele en bijzonder aangename manier om de streek te verkennen. Onderweg stoppen we aan la Roche des Corbeaux, een steile klimrots in Bohon voor toeristen met een zwak voor alpinisme en dat allemaal vlakbij huis.
Durbuy, een overdosis charme
Durbuy WBT – Bruno D'Alimonte
Ooit was dit stenen stadje omwald en omringd door water als een echt fort. Er lijkt niks veranderd sinds de middeleeuwen: het romantische kasteel, de smalle straatjes en de charmante kalkstenen huizen, het lijkt alsof ik een stap terug in de tijd zet.
En al kan ik het hele stadje in een half uur ontdekken, ik neem mijn tijd om te genieten van de relaxte sfeer en om een Marckloff te drinken, een biertje genoemd naar een plaatselijke brouwer uit de 16de eeuw.
“Ik maak van deze gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan het museum voor moderne kunst dat als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië is geklasseerd. Daar ontdek ik een oude, overdekte markt uit de 16e eeuw en een permanente collectie gewijd aan Marcel Lucas, een Belgische aquarellist. Het museum maakt er een punt van om Belgische kunst in de schijnwerpers te plaatsen.”
WBT JP Remy
Durbuy ligt volop in het groen, dus ook wandelmogelijkheden zijn er legio. En wat het kleinste stadje ter wereld wordt genoemd, herbergt ook nog eens het grootste avonturenpark van het land, Adventure Valley. Je kan er zowat elke avontuurlijke sport uitproberen. Maar dé aantrekkingspool in dit liefelijke stadje zijn natuurlijk de vele restaurants, cafés en leuke shops. Gezelligheid in het kwadraat.
Hoe zen is het om in het water rond te drijven in een zeteltje (float tube), gehuld in waterdichte kledij en ontspannen een hengel uit te gooien.
Het 47ha grote meer waarop ik vis is ontstaan door een stuwdam (die ook te bezoeken is) en is volledig omringd door bos met prachtige in herfsttinten gehulde bomen. Het spel van licht en kleuren heeft iets magisch. Er is verder niemand te bekennen. Maar ondanks de stilte bijten de vissen niet. Volgens mijn coach Amaury moet ik wat meer geduld hebben, want ze voorzien normaal gezien een volledige dag op het water.
Lijkt me leuk om nog eens over te doen met wat vrienden in de zomer en een picknickje te organiseren op de oever. En al heb ik niets gevangen, het is bijzonder rustgevend, zeker als je hier helemaal alleen bent. Een soort actieve meditatie. Al kan het er volgens de gids ook wel iets levendiger aan toe gaan als hij een grotere groep begeleidt. Een dagje kost 150 €, maar alle kledij en materiaal worden geleverd.
De ruïnes van het middeleeuwse kasteel, gebouwd tussen de 11de en 12de eeuw, voeren me terug naar de tijd van ridders en bloedige veldslagen.
Er wordt tenslotte nog een bordje met lokale gerookte vleeswaren onder mijn neus geschoven, een ding is zeker mijn smaakpapillen worden verwend. Ik leer hier ook dat Berthe, een vrouwelijk spook de mascotte is van de stad en een keer per jaar over de muren van de burcht dwaalt.
Tijdens het Ardennenoffensief in 1944 werd het zwaar gebombardeerd. De ruïnes zijn meer dan een bezoek waard, er worden ook het hele jaar lang evenementen georganiseerd zoals valkenshows, Middeleeuwse feesten en een fakkeltocht op kerstavond.
‘Als de muren hier konden praten zou je versteld staan,’ zegt een van de dames in de bar van het kasteel. Ze laat me een aantal Ardense specialiteiten proeven, waaronder een glaasje prunalet, een likeur gemaakt van prunelles (sleepruimen) waarvan het recept geheim is. Verder probeer ik een lokaal biertje uit, une Feodale, what’s in a name. Het wordt gebrouwen in microbrouwerij St. Monon in Ambly, maar het is wel het recept van een echte Rochois, benadrukt de dame in kwestie.
Niet alleen hebben ze er heerlijke restaurants waarvan minstens 6 sterrenzaken, maar ook de kunst van het roken van fijne vleeswaren wordt hier nog artisanaal bedreven.
En dat wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. De eigenaar van Maison Bouillon & Fils, een familiebedrijf in La Roche, heeft meer dan 30 jaar ervaring, want helpt al sinds zijn 15de in de zaak van zijn vader. Hij neemt me mee naar zijn atelier en legt me o.a. uit dat in de Ardennen alles al sinds eeuwen gerookt wordt omdat de vochtigheidsgraad er enorm hoog is, een ham drogen zoals in Spanje is dus iets moeilijker. Zijn slagersshop hangt vol gerookte hammetjes en ook zijn wildcharcuterie is overheerlijk. Van al dat lekkers proeven kan in het bijhorende restaurant.
In Bastenaken schuif ik mijn voeten onder tafel in Wagon Leon, een origineel restaurant in drie authentieke treinwagons in het centrum van de stad.
Gastronomie van de bovenste plank met een paar Belgische klassiekers. Maar ook de zeevruchten zijn er overheerlijk, wat hen een vermelding in de Michelingids opleverde.
Maar het is natuurlijk in de eerste plaats de stad die tijdens de 2de WO de hoofdrol speelde in het Ardennenoffensief. De slag van de Ardennen heeft niet alleen diepe kraters nagelaten, maar ook heel wat herinneringen.
Ik ga kijken naar een eerbetoon aan de 76.890 Amerikanen die de Ardennen bevrijd hebben en hier gesneuveld zijn. Mardasson, het indrukwekkende monument in de vorm van een ster, symbool van het Amerikaanse leger, staat op een heuvel met dezelfde naam. Bovenop het statige monument kijk ik vanop een hoogte van 12m uit over de weidse groene omgeving. Net voor Mardasson staat een gigantisch beeld van een Navy matroos die zijn liefje kust, ‘unconditional surrender’ gebaseerd op de iconische foto van Alfred Eisenstaedt die op time Square werd genomen tijdens V-day. Ik hou enorm van dit beeld, de frivoliteit en vrolijkheid steekt fel af tegen de loodzware symboliek van dit impressionante gedenkteken.
Ik bezoek de Bastogne Barracks een minder voor de hand liggende keuze dan het oorlogsmuseum misschien, maar ik wil het legendarische ‘Nuts’ verhaal horen. Het is nog een actieve kazerne dus ik word er ontvangen door een sergeant die me met heel veel passie de Nuts schuilkelder doet ontdekken.
De man slaagt erin me heel even mee te voeren naar 1944 toen de Amerikanen met veel weerwerk de Ardennen bevrijd hebben. Zijn verhalen zorgen voor kippenvel. Je kan de legendarische veldslag in de Ardennen eigenlijk in één woord samenvatten: nuts. Ik zie met mijn eigen ogen het hoofdkwartier van de commandant van het 101ste Airborne, generaal McAuliffe. Zijn legendarische antwoord ‘nuts!’, wat zoveel betekent als loop naar de hel, op de vraag van de Duitsers om zich over te geven, was heel beslissend voor de bevrijding van Bastenaken. ‘Laten we zeggen dat het niet bepaald het antwoord was wat de Duitsers verwachtten,’ lacht mijn gids.
Ondergrondse headquarters van de Amerikanen Myriam Thys
Hij neemt me ook nog mee naar het Vehicle Restauration Center, waar tientallen tanks en pantservoertuigen, o.a. uit het legermuseum staan opgesteld. Waar de naam Nuts City vandaan komt is intussen duidelijk. Maar het heeft nog een tweede luik: elk jaar vond hier in december de notenkermis plaats, waar in vroegere tijden de boerenknechten hun baas op noten trakteerden. Die traditie wordt elk jaar tijdens het tweede weekend van december voortgezet in een Nuts weekend, met allerlei herdenkingen en… veel noten.
De twee generaals die het Ardennenoffensief hebben gewonnen Myriam Thys
Bertrix, lunchen in een authentieke leisteenmijn
Die Leisteenmijn Myriam Thys
Domaine de la Morépire in Bertrix opende in 1890.
Ik word er op sleeptouw genomen door een leisteensplijter die er werkte tot aan de sluiting in 1976. De verhalen die hij vertelt zijn grappig maar vaak ook bloedstollend. Het is vrij confronterend om in de voetsporen te lopen van deze Ardense scailtons: de smalle gangen, het schaarse licht, de meters hoog opgestapelde leistenen en de houten laddertjes waarop ze stenen tussen de 70 en 150 kilo op hun rug naar boven moesten dragen.
In 1997 wilde Yves Crul van de mijn een levend museum maken. Dat kon pas nadat ze zomaar even 200.000 liter water naar boven hadden gepompt, want de mijn was volledig ondergelopen. Het bezoek is een echte eyeopener omdat ik nu pas besef hoe zwaar het moet geweest zijn om elke dag 25m, 45m tot zelfs 60m af te dalen in de ingewanden van de aarde. Zelfs ik kan er met mijn 1m71 niet overal rechtlopen. Om de ervaring nog wat kracht bij te zetten kan je ‘La Mine Gourmande’ boeken
Een Morépire biertje Myriam Thys
Een wandeling door de mijn met verschillende haltes waar je telkens in een andere ondergrondse ruimte een aperitief, soep en uiteindelijk, na volledig te zijn ondergedompeld in het harde bestaan van deze titanen, canadas au rousses geserveerd krijgt, de typische zondagse mijnwerkersmaaltijd. Het bestaat uit aardappelen en gebakken ui met drie soorten gerookt Ardens vlees, vergezeld van een mijnwerkersbiertje, een Morépire (zwarte steen), speciaal gemaakt voor deze mijn. Terug boven krijg je nog een stuk appeltaart en een pousse café. Een ding is zeker: je kan maar best grote honger hebben want het zijn porties op mijnwerkersmaat.
De ontelbare boekenwinkels die hier sinds 1984 zijn gevestigd hebben dit dorpje op de kaart gezet, want met slechts 500 inwoners trekken ze jaarlijks minstens 300.000 bezoekers aan.
Als fervente lezer vind ik dit uiteraard een heerlijke bestemming. Maar zelfs voor mensen die niet graag lezen is het een gezellige plek met leuke restaurantjes en dito cafés. De hele streek is ook één groot wandelparadijs. Met kinderen kan je een van de 4 bewegwijzerde wandelingen doen van telkens 5 km die ook onderling combineerbaar zijn. Er is één themawandeling bij: ‘Tania au coeur des legendes’. Kinderen kunnen vragen beantwoorden en opdrachten uitvoeren in een echt sprookjesbos, via hun smartphone of tablet, maar ook gewoon met potlood en papier.
Redu boekenstadje Myriam Thys
Zelfs voor volwassenen is het amusant en als je de wandeling helemaal uitloopt kom je ook nog eens uit bij het ESA, het Euro Space Center waar je plots in een volledig andere wereld terechtkomt. In het ‘Grand Forêt de St. Hubert ‘, zijn er bovendien nog eens 1500km wandelpaden. Je kan op een app ingeven wat je precies wil zien, hoelang je wil wandelen en hoe zwaar. Zo kan je een volledig op maat gemaakte wandeling samenstellen. Iets waar ik zeker nog eens voor terugkom.
De eigenaar Eric Noulet, een voormalig marketing-goeroe, noemt het liever een attractie, waarin de hele geschiedenis van de kunst op een erg ludieke en aantrekkelijke manier wordt voorgesteld.
Zo kan je in het Antonius drieluik, een schilderij van Jheronimus Bosch elke scene laten bewegen. Met verrassende animaties word je echt in het schilderij gezogen. Het museum is ondergebracht in een oude pastorij, antieke charme met een minimalistisch decor. Een hongerige maag, dorst? Dan kan je terecht in het gastronomisch café dat tegelijkertijd bibliotheek is, wat dan weer perfect aansluit bij het thema van de stad. Je kan er dus, terwijl je een koffie naar binnen slurpt, rustig een een boek inkijken, over kunst, what else!
Mudia museum in Redu Mudia O.Lefèvre
Ik vind het geniaal gedaan, het is volledig interactief en leuk voor zowel kinderen als volwassenen. Eerlijk gezegd amuseer ik me rot en alhoewel ik altijd al in kunst geïnteresseerd was, leer ook ik hier nog dingen bij. Er hangen meer dan 300 originele werken van de Renaissance tot nu, van Modigliani, Brueghel, Picasso, Rodin en Spillaert, tot Hergé en Franquin. Ik vind het vooral leuk dat ik actief op ontdekking kan gaan. Allerlei filmpjes, spelletjes en vragen laten je op een andere manier naar kunst kijken. De bedoeling van de eigenaar is kunst tot leven te brengen en daar is hij perfect in geslaagd.
Texel is het grootste en een van de leukste waddeneilanden. Het is een bestemming waar je het hele jaar terecht kan want het heeft de meeste zonuren van Nederland. Nergens in het land zijn er zoveel verschillende landschappen te zien als hier, van enorme duinen, tot kleurrijke bloemenvelden, bos, uitgestrekte stranden, de wadden, akkers en weiden en uiteraard polders. ‘De overkant’ is een begrip, een knipoog naar de gapende kloof met het vasteland, want eilanders zijn nu eenmaal een volkje apart met een uitgesproken vrijheidsgevoel. En dat is zeker een van de vele charmes van dit eiland. Maar het is de natuur die er écht de kroon spant.
En die wonen in 7 dorpen: Den Burg, Den Hoorn, De Koog, De Cocksdorp, Oosterend, De Waal en Oudeschild. Ze hebben elk hun eigen karakter.
Den Burg, de hoofdstad van Texel
In de hoofdstad van Texel, woont bijna de helft van de Texelaars. Als je wil shoppen is this the place to be. Je vindt er de meeste winkels en restaurants en ook de enige bioscoop van het eiland. Aan goeie eetadresjes geen gebrek. Wat opvalt is dat er enorm veel met plaatselijke produkten wordt gewerkt en dat de meeste chefs er heel creatief mee bezig zijn. In juli en augustus is er elke woensdag een leuke zomermarkt, telkens met een ander thema.
Den Burg l’endroit idéal pour le shopping sur l’Île de Texel Vacancesweb.be
Den Hoorn, een dorp van en voor kunstenaars
Den Hoorn, het meest zuidelijke dorp, zie je al liggen vanop de veerboot. Het 15de eeuwse witte kerkje is het meest gefotografeerde gebouw. Vreemd genoeg ligt het net buiten het stadje. Het is een kunstenaarsdorp en dat merk je meteen, er zijn verschillende kunstgalerijen en het is de enige plek waar je naar het theater kan. Ook voor foodies is het een hotspot, een van de restaurants, Bij Jef, heeft zelfs een Michelin ster in de wacht gesleept. In de lente kan je de bloemenvelden, vooral narcissen en tulpen, vanuit dit dorp ontdekken. En voor kinderen is de Bonte Belevenis ontzettend leuk, ze kunnen er kaarsen, zeep en zelfs brood maken, de ideale escape voor een regenachtig dagje.
Zelf zijn zeep maken in Den Hoorn in Texel Myriam Thys
De Koog, een gezellige badplaats
Alleen wat zandduinen scheiden De Koog van de zee, het ligt aan een enorm breed strand en grenst aan het Nationale Park Duinen en het natuurgebied De Nederlanden, dus voor heerlijke natuurwandelingen zit je hier perfect. Een bruisende gezelligheid onderscheidt het meteen van de andere meer intieme dorpjes. Oostduinkerke, maar dan in zakformaat. We flaneren er door de Dorpstraat langs ijssalons, kleurrijke souvenirwinkels en gezellige terrasjes. Je kan de hele wereld proeven in één enkele straat. In De Koog worden vaak muziekfestivals georganiseerd en het uitgaansleven is er net iets levendiger dan in de zes zusterdorpen.
Ongelooflijke brede stranden in De Koog op de Texel eiland Myriam Thys
De Cocksdorp, de perfecte uitvalbasis
De Cocksdorp is klein met typische huisjes, erg rustig en gezellig. Een perfecte uitvalbasis als je het hele eiland wil ontdekken. De Krim, het grootste vakantiepark van de Waddeneilanden, ligt er vlak naast. Er is ook een luchtvaart-en oorlogsmuseum. De Cocksdorp is het meest recente dorp van Texel en werd genoemd naar een Antwerpse reder. Hét symbool van het eiland, de vuurtoren, ligt vlakbij. En omdat de Noordzee en de Waddenzee mekaar hier raken, is het een toevluchtsoord voor vele vogels.
Cocksdorp op het eiland van Texel Myriam Thys
De Waal, woonplaats van de Sommeltjes
Dit dorpje dat ooit aan zee lag, vind je nu in het midden van het eiland, waardoor het er erg rustig is. De Waal is het kleinste dorp van Texel en nog bijzonder authentiek met charmante huizen, oude boerderijen én een cultuurhistorisch museum. Aan de kerk zie je beelden van de Sommeltjes, kleine aardmannetjes die volgens een legende op een oude grafheuvel, de Sommeltjesberg, leefden en dansten tijdens volle maan. Het bekendste muziekfestival van Texel, Sommeltjespop, heeft er zijn naam aan ontleend. En er is zelfs een Sommeltjeswandelweg. En als je helemaal in de ban bent van deze dansende trollen kan je ze ook mee naar huis nemen in de vorm van kaarsen.
Typische huizen in De Waal op het ieland van Texel Myriam Thys
Oosterend, een oud vissersdorp
Oosterend wordt wel eens het mooiste dorp van Texel genoemd, een echt oud vissersdorp zoals vroeger waar nog steeds veel vissers wonen. Het ligt dichtbij de Waddenzee. Maar de haven die er vroeger was is verhuisd naar Oudeschild. Het piepkleine dorpje heeft 3 kerken, vroeger zelfs 7, voor amper 1200 inwoners. Als je wil hiken zit je hier goed want vanuit Oosterend vertrekken een aantal mooie wandelroutes.
Wandelwegen in Oosterende op het eiland van Texel Myriam Thys
Oudeschild, thuishaven van de vissersvloot
Oudeschild is het enige dorp dat pal aan zee ligt, het is dus de thuishaven van de Texelse vissersvloot. Er liggen nog tientallen kotters. Het dorp bestaat al sinds de 17de eeuw en was een belangrijke haven voor de VOC schepen. Je zou het niet meteen zeggen, maar Oudeschild was het startpunt van vele belangrijke ontdekkings- en handelsreizen. Die hele geschiedenis vind je in het Kaap Skil museum, waar het Texelse maritieme verleden uit de doeken wordt gedaan en je ook alles te weten komt over jutters. En vermits het een vissershaven is kan je hier overal uitstekende en zeer verse vis eten.
Visserhaven in Oudeschild in Texel Myriam Thys
Gastronomie, creatief met plaatselijke producten
Gastronomie op het eiland van Texel Vacancesweb.be
Maar een eiland kan natuurlijk niet zonder vis. Leuk is om bij hoog water mee te varen op een kotter door de Waddenzee. Zo kan je meteen zien hoe garnalen worden gevangen. Ze worden op de boot gekookt. Verser kan je ze nergens eten. Er komen ook behoorlijk wat Nederlandse mosselen uit de Waddenzee.
Een pure en eerlijke keuken
Texel had net zoals de rest van Nederland een typische, vrij eenvoudige keuken, maar daar komt steeds meer verandering in. Met een boel creatieve chefs heeft gastronomie met een grote G ook op Texel zijn intrede gedaan. ‘Bij Jef’ heeft zelfs een Michelin ster in de wacht gesleept. Ook Brasserie Rebecca in De Waal is een uitstekend gastronomisch restaurant. Maar zelfs in de reguliere eettenten kan je hier, zonder al te veel poespas, een pure, eerlijke en vooral lekkere keuken ontdekken.
Bij Rebecca in De waal op het eiland van Texel Myriam Thys
De waddenzee, het beroemdste getijdengebied ter wereld.
Eb en vloed en de dieren van de Waddenzee Myriam Thys
Bij eb loopt ze voor meer dan de helft leeg: 1140 miljard liter en dat tweemaal per dag. Bij laag water kan je wadlopen, iets wat uniek is in de wereld en razend populair. Je kan het best georganiseerd doen met een gids, want het is niet zonder gevaar. Er vertrekken wadlooptochten vanuit Oosterend en De Cocksdorp. De Waddenzee is ook een populaire fly-in voor miljoenen trekvogels die er ieder jaar een broodnodige stop maken op hun tocht naar Afrika.
Wandelen en fietsen
Fietsen op het eiland van Texel Myriam Thys
Er zijn dan ook ontzettend veel wandelopties. Dankzij de bloembollenvelden in de lente spatten de kleuren van duizenden narcissen en tulpen je tegemoet, mistige weides met paarden, oneindige duinen en uitgestrekte stranden, er is natuur te over op dit eiland. De Slufter bv. heeft een uniek landschap, het kleurt in de zomer paars en in de herfst rood. In De Geul in het zuiden van Texel vind je de grootste lepelaarskolonie van Nederland, ze houden van de waddenzee want vermits er geen vossen zijn op dit eiland hebben ze niks te vrezen. Omdat er enorm veel voedsel is kan je hier bijna 300 vogelsoorten ontdekken.
Thematische fietsroutes
Met een immens web aan fietspaden is Texel hét fietseiland bij uitstek. Er zijn ook speciale thematische routes uitgedokterd: de tasty tour voor foodies om de lekkere keuken van het eiland te leren kennen. De Geheimenfietsroute voor wie de verborgen kantjes van Texel wil ontdekken. En de Jan Wolkersfietsroute die je in de voetsporen doet treden van deze belangrijke Nederlandse auteur, die werkelijk verzot was op dit eiland.
Routekeuze met de fiets Myriam Thys
Ecomare: de Texelse natuur in een notendop
Ecomare Myriam Thys
Je wordt er verwelkomd door een wolharige neushoorn, een kolos die in minder geciviliseerde tijden de wadden onveilig maakte. En er zijn nog meer eigenaardige wezens te ontdekken, in een schemerig zaaltje kan je bv. een replica zien van de immense haringkoning die in 2009 op Texel aanspoelde. Maar dé blikvangers in Ecomare zijn de zeehonden en bruinvissen die ongedwongen baantjes trekken in de buitenbassins. Kinderen worden er als een magneet door aangezogen. En van hieruit kan je ook het Duinpark verkennen.
De Dennen, het oudste bos
Landschap van het eiland van Texel Myriam Thys
Een moeilijke opdracht want de grond was veel te nat, maar het lukte. Jammer genoeg was het rendement niet bijzonder groot en het werd al snel een recreatiegebied. Nu zijn er ook loofbomen aangeplant en is het toeristisch gezien een topper. Je kan er wandelen, mountain biken, paardrijden en zelfs barbecuen.
De vuurtoren, hét herkenningspunt
De vuurtoren, het symbool van Texel Myriam Thys
Hij is al meer dan 150 jaar oud en 35 m hoog. Hij is bijzonder geliefd bij fotografen. Maar het loont ook de moeite, als je er wat trappen voor over hebt, om hem eens langs de binnenkant te bekijken, al is het maar voor het prachtige uitzicht op de Waddenzee, die vooral tijdens eb ontzettend mooi is. En op weg naar de top kan je dan meteen het minimuseum bezoeken.
Het schipbreuk-en juttersmuseum Flora, Schatteneiland verbleekt erbij
Het Juttersmuseum Myriam Thys
Die laatsten zijn er altijd geweest op de waddeneilanden.
Er waren tijden dat er elke dag wel iets interessants aanspoelde. Strandjutters zijn de schattenjagers van de Wadden. Een van die schattenjagers is Jan Uitgeest, hij wordt dit jaar tachtig en is zijn hele leven een jutter geweest. Hij opende het eerste en meteen grootste juttersmuseum van de wereld. Schuren vol met een bonte verzameling van voorwerpen die de getijden op het strand hebben geworpen. Sommige zijn volgeladen
tot aan het plafond en elk voorwerp heeft een verhaal. En voor die verhalen moet je ernaartoe.
Ontelbare schatten
Je kan het zo gek niet bedenken of het ligt er: van flessenpost, tot kompassen en jassen, van een lading Adidas schoenen tot een liefdeskistje, alles wat de zee geeft nemen ze mee. Het jutten is een avontuurlijke job op het randje van de illegaliteit. Er werd vaak een oogje dichtgeknepen, want jutters hielden en houden nog steeds het strand schoon. Flora, in de Koog, is een must see, want je leert er ontzettend veel over Texel. En Schatteneiland verbleekt erbij.
De Verenigde Staten is de
ideale bestemming om te genieten van een grote diversiteit. Dit buitengewoon
uitgestrekte land biedt een variëteit van landschappen, kleuren en steden, die
u in een paar uur rijden met de auto van het ene universum naar het andere
brengen. Een roadtrip door de Verenigde Staten, wie heeft er nog nooit van
gedroomd? Leef een paar dagen als een echte New Yorker,
geniet van de zon in Californië, wees een cowboy in Texas of een
ontdekkingsreiziger in de talloze natuurparken van het land.
Gezien de grootte van het land, kunt u de voorkeur geven om
een enkel gebied te bezoeken, maar we raden u aan om steeds de tijd te nemen om
alle facetten van het land te ontdekken: een ideaal moment om met uw partner op
pad te gaan. Voor de accommodatie kunt u ervoor kiezen om een van of een camper
te huren, of te verblijven in één van de vele hotels die u onderweg zult tegenkomen!
Deze ervaring zal zeker onvergetelijk zijn. . .
2. Malediven
De Malediven is de romantische bestemming bij uitstek:
tussen idyllische landschappen in een droomklimaat brengt u een vakantie door
in absolute rust. Dompel jezelf onder in het turquoise water, luier in het
warme zand en maak een wandeling in de prachtige natuur, om samen te genieten.
De zeebodem wordt bewoond door vissen in alle kleuren van de regenboog, zodat
duiken hier zeker een aanrader is. Als u getuige wilt zijn van een buitengewoon
fenomeen, moet u zeker naar het eiland Mudhdhoo gaan, waar het strand oplicht
wanneer de zon ondergaat, dankzij een bioluminescent orgaan van schaaldieren.
De specialiteit van de Malediven zijn de kleine huisjes
op palen die de toeristen verwelkomen! Je slaapt net boven het heldere water,
gesust door het geluid van de golven.
3. De Griekse Eilanden
De typisch en verleidelijke Griekse eilanden brengen je in
een andere dimensie, waardoor je de tijd voor een paar dagen vergeet. Geniet
van late avonden op het terras van een klein restaurant, een goed glas wijn en
een heerlijke maaltijd met een spectaculaire zonsondergang op de achtergrond. Wat
is er romantischer? Bezoek de eilanden bij voorkeur in de lente, dan heb je de
kans om de straten te zien versierd met bloemen in glinsterende kleuren.
Van alle eilanden van de archipel raden we deze aan:
Corfu met zijn steile en witte kliffen, het witte en blauwe eiland Santorini,
het ruwe eiland Icarus, het ongerepte en beschermde eiland Hydra of het mythologische
eiland Kefalonia, tevens de geboorteplaats van Ulysses.
4. Chili
Een vleugje avontuur en ontdekking vind je in Chileens Patagonië met zijn
natuurpracht. Je passeert van de dorre Atacama woestijn, een omgeving
vergelijkbaar met de planeet Mars, naar de prachtige meren van het natuurpark Torres del Paine en de beroemde Grey
gletsjer, die je vanaf het Grey lake kunt observeren. Voor een onvergetelijke ervaring
kan je met een gids door de Chileense fjorden en kanalen trekken. Je wordt dan
begeleid door dolfijnen, orka’s en pinguïns. Om je op te warmen, ga je naar de
geisers del Tatio, een enorm stomend geothermisch gebied tussen de
indrukwekkende vulkanen.
Sluit je
reis af in het historische dorp Valparaiso. Oude aanloophavens, huizen met duizend
kleuren, schilderijen en fresco’s, het is een stad die ooit veel walvisvissers
en kunstenaars verwelkomde.
5. Kust van Amalfi
Langs de
Middellandse Zee trekt de kust van Amalfi vele reizigers aan met zijn charme en
zijn kleine typische dorpjes die het landschap kleuren. Positano, een klein dorpje gekleurd door de talrijke
lokale keramiek, geeft u directe toegang tot het strand, het beste uitkijkpunt
om het dorp te bewonderen. Vergeet langs deze rotskust zeker Amalfi niet, een
havendorp met imposante monumenten en pittoreske steegjes. Sorrento is dan weer een kleinstukje paradijs op aarde, dat bekend
staat als een ideaal uitkijkpunt voor zonsopgangen achter de Vesuvius, de toegang tot de
zee en het eiland Capri.
Om de kleuren van de zee en het contrast met de kliffen optimaal
te bewonderen, neem je best de kustweg met de auto. Als je je dapper voelt, kan
je te voet het Pad der Goden bewandelen, een panoramisch pad, dat zwaar is maar
sublieme panorama’s biedt: je zal zeker niet teleurgesteld zijn!
Als enige zorg de keuze van je zwembroek of de lekkerste cocktail van de buurt hebben, genieten van de zon met je voeten in azuurblauw water… In afwachting zijn dit de 10 mooiste maritieme sites ter wereld, die je zin doen krijgen om een ticket te boeken!
1. Australië
Zijn reputatie is wereldbekend: het Great Barrier Reef in Australië moeten we je niet meer voorstellen. De kleur van de zee, het heldere dieptezicht en de warmte van het water… geen twijfel mogelijk, dit is een paradijselijke plek. Het is het grootste koraalrif ter wereld, maar onthoud dat het beschermd moet worden als het wil blijven bestaan.
2. New Caledonia
In New Caledonia is het aantal magnifieke stranden ontelbaar. Om te genieten van een adembenemende natuur, een fauna en flora met indrukwekkende diversiteit, weet je dus waar naartoe voor je volgende vakantie! Het eiland beschikt over honderden van de mooiste stranden ter wereld, een indrukwekkend spektakel!
3. Thailand
Thailand hoeft niet onder te doen, zijn vele eilanden bieden je adembenemende uitzichten. Op het meest beroemde, het oogverblindende Koh Phi Phi, weet je niet waar kijken. Het azuurblauwe water aan het strand van Maya Bay wordt bewoond door heel wat zeedieren: mantaroggen, schildpadden, clownvissen…
4. Frans Polynesië
Bora Bora, een naam die vakantie en droomlandschappen oproept. Fijn zand, helder water, bergen op de achtergrond… Als je wil leren duiken, is dit zeker de beste plaats om dat te doen. De onderzeese wereld is uitzonderlijk en je bevindt je er temidden van honderden vissen in alle kleuren van de regenboog.
5. Belize
In de zee van Belize is “The Great Blue Hole” een wereldwonder. Om het te zien, moet je het vliegtuig nemen en erover vliegen, want het ligt in het midden van de zee. Het is ook mogelijk om een boot te nemen en in de donkerblauwe diepte te duiken. Een perfecte cirkel van 300 meter diameter, diepblauw omringd door een uitzonderlijk koraalrif, het is een natuurlijk schouwspel dat je moet bewonderen en beschermen.
6. Malta
Je moet niet naar de nadere kant van de wereld, in Malta vind je de lagune van Comino. Deze lagune is één van de juweeltjes van de Middellandse zee. Een duik in zijn helderblauwe wateren brengen je evenveel geluk als elders.
7. Mauritius
Langsheen de witte zandstranden van Mauritius wordt je begroet door water helderder dan waar dan ook. De Belle-Mare lagune is één van de mooiste sites van het eiland, een uitzonderlijke plek om te leren duiken. Water er zo speciaal is aan zijn zeebodem? Papegaaivissen. Origineel, niet?
8. Mayotte
Nog een natuurwonder, de lagune van Mayotte is er één van de grootste ter wereld, maar het is ook de diepste en de enige met een dubbel koraalrif. Een zeldzaam fenomeen doet zich voor op dit eiland: de grote getijdenhoogte zorgt ervoor dat het water zich terugtrekt van de kust, waardoor het rif bloot komt te liggen en je een uniek spektakel biedt.
9. Malediven
Als koningin van de hotelkamers op palen doen de Malediven heel wat mensen dromen dankzij hun magnifieke stranden met wit zand en helderblauwe zee. Het is een idyllisch kader om te genieten van je vakantie, het warme water en betoverende landschappen. Een archipel die al zijn bezoekers betovert.
10. Mexico
Als je in Mexico een lagune wil ontdekken die een omweg waard is, moet je naar het eiland Holbox in de lagune van Yalahua. 73 meter puur gelukzaligheid, dat is wat deze lagune te bieden heeft, een site waar auto’s niet toegelaten zijn om zo de natuur en de rust van de bezoekers te bewaren. Wanneer je de tijd neemt om op de heldere wateren te varen, kan je zelfs haaiwalvissen spotten!
