België verovert een plek in de top 5 van landen met de beste luchtverkeersleiding, althans volgens een ranglijst gepubliceerd door Ryanair. Samen met Ierland, Slowakije, Denemarken en Nederland doet ons landje het uitstekend op het vlak van stiptheid in het luchtruim.
Tussen januari en juli liepen slechts 408 Ryanair-vluchten vertraging op vanuit Zaventem en Charleroi, wat 73.440 passagiers trof. Een relatief bescheiden cijfer in vergelijking met de statistieken van andere landen.
Frankrijk, Spanje, Duitsland: turbulentie op de radar
Aan de andere kant van de tarmac sleept Frankrijk de titel van grootste vertrager in de wacht: 38.477 vertraagde vluchten, goed voor 6,9 miljoen getroffen passagiers. Spanje en Duitsland volgen met even duizelingwekkende cijfers. Ryanair spaart de kritiek niet: deze landen kampen met een “inefficiënt beheer” en een schrijnend tekort aan personeel.
Charleroi, kampioen… van de vertragingen in juli
Wat de luchthavens betreft, krijgt Charleroi een minder goed rapport: 33,76 % van de vluchten liep er volgens Flightright vertraging op in juli. Brussels Airport zit daar niet ver achter met 30,64 %, terwijl Luik uitblinkt in rust: slechts 6,68 % vertragingen.
Wat het aantal annuleringen betreft, is er weinig verschil: Brussels Airport en Charleroi staan nek aan nek, met respectievelijk 0,82 % en 0,81 % geannuleerde vluchten.
De waarschuwing komt van het Italiaans agentschap voor digitale zaken (Agid), dat meldt dat er tussen juni en augustus 2025 bijna 100.000 digitale identiteitsdocumenten zijn gestolen. De dader, een zekere ‘mydocs’, beweert de gegevens te hebben verkregen via ongeautoriseerde toegang tot de IT-systemen van minstens tien hotels. En het is niet zeker dat het verhaal daar stopt… “Het is niet uitgesloten dat er de komende dagen nog meer gevallen opduiken,” aldus het Agid. Gezellig…
Vakantieherinneringen van de digitale soort
Deze documenten, die gebruikt worden bij het inchecken, kunnen nu dienen om valse papieren aan te maken, bankrekeningen te openen of een digitale identiteit te stelen. En het is geen alleenstaand geval. Cyberaanvallen op hotels nemen toe: Marriott, Caesars, Booking.com… ze waren allemaal al slachtoffer van grootschalige datalekken.
Brugge heeft af te rekenen met een onverwachte dreiging: cyanobacteriën of blauwalgen. Deze micro-organismen gedijen in bepaalde delen van de stad en veranderen het water in een cocktail die giftig is voor de zwanen!
De stad nam het zekere voor het onzekere: twee weken lang verbleven de zwanen op het droge in het Begijnhof. Sinds kort beschermt een drijvende dijk hen, met een chique en veilige ‘zwanenzwemzone’ rond het Wijngaardplein.
Een barrière tussen de zwanen en het gevaar
De brandweer plaatste de dijk om zo’n 70 zwanen weg te houden van risicogebieden zoals de Groenerei en de Coupure, waar de blauwalgen blijven opduiken. Deze bacteriën, die floreren bij zon en warmte, kunnen giftig zijn bij contact of wanneer ze ingeslikt worden — zowel bij mensen als dieren.
Alsof dat nog niet genoeg is, herinnert de stad toeristen er vriendelijk aan dat goedbedoelde broodkruimels de situatie alleen maar verergeren. Een onevenwichtige voeding draagt bij aan de verstoring van het ecosysteem.
In een ruimer kader pakt Brugge ook de kern van het probleem aan via Blue4green, een project dat de waterkwaliteit moet verbeteren.
Uluru, ook bekend als Ayers Rock, ligt in het Nationaal Park Uluṟu-Kata Tjuṯa, in het Noordelijk Territorium van Australië. Met zijn 348 meter hoogte en zijn intens rode kleur is het één van de meest iconische natuurmonumenten van het land. Voor de Aṉangu-Aboriginals is het een heilige plaats, vol mythische verhalen.
Van roodgloeiend tot zilvergrijs
De kleur van Uluru verandert met het licht: van diep rood bij zonsondergang tot zilverachtig na regen, dankzij de aanwezigheid van ijzeroxide en feldspaat in de rots. Volgens de Tjukurpa (scheppingsverhalen) werd Uluru gevormd door spirituele voorouders en herbergt het talloze heilige plekken, rotsschilderingen en waterbronnen.
trevor-mckinnon
Klimmen is verleden tijd
Sinds 26 oktober 2019 is het klimmen op Uluru verboden. Vroeger trokken toeristen massaal omhoog, ondanks het feit dat de Aboriginals dat als heiligschennis zagen. De klim was gevaarlijk en heeft 35 dodelijke slachtoffers geëist.
In een tijd waarin populaire bestemmingen als Venetië en delen van Spanje hun toerisme proberen in te perken, zet het Portugese Alentejo juist volop in op bezoekers. Niet uit noodzaak, maar omdat toerisme hier écht past bij de regio. “We ontvangen bezoekers zoals we ook familie ontvangen: met tijd, trots en een goed glas wijn,” zegt António Lacerda, directeur van Toerisme Alentejo.
Rust, ruimte en respect
Met haar uitgestrekte landschappen, verlaten stranden en stille dorpen is Alentejo een van de dunst bevolkte regio’s van Europa. Geen rijen of drukte hier, maar rust en ruimte. Bezoekers worden verspreid over seizoenen en locaties, met respect voor de natuur.
Lokale connectie, geen massatoerisme
In plaats van hotels vol toeristen, slaap je in gerestaureerde kloosters of charmante boerderijen. Ontbijt bij de boer, proef wijn bij de producent zelf. Elke euro komt terecht bij lokale ondernemers en helpt erfgoed, ambacht en natuur te bewaren.
dan-cantir
4 unieke manieren om Alentejo te beleven
Culinaire verwennerij: proef lokale wijnen, kook met chefs en verblijf in designhotels zoals Herdade da Malhadinha Nova.
Actief aan het Alqueva-meer: kajak, paardrij of bewonder de sterrenhemel in het Dark Sky Reserve.
Culturele parels: verken UNESCO-steden zoals Évora (Europese Cultuurhoofdstad in 2027!) en Elvas, zonder de mensenmassa’s.
Strand en surf: wandel langs de ruige Costa Vicentina, surf in Zambujeira do Mar en eet vis met je voeten in het zand.
De Tsjechische spoorwegmaatschappij Leo Express heeft een nieuwe aanvraag ingediend voor een ambitieuze nachtverbinding tussen België en Slowakije. Als alles volgens plan verloopt, vertrekt op 13 december 2026 de eerste trein van Ostende naar Bratislava—een rit van bijna 19 uur.
Volgens de melding bij de Belgische spoorwegregulator, de Agentschap voor Spoorwegvervoer, plant Leo Express één trein per dag in elke richting. De route telt meer dan 50 haltes, waaronder grote steden als Brugge, Gent, Brussel, Leuven, Luik, Keulen, Düsseldorf, Leipzig, Praag en uiteindelijk Bratislava.
Avondrit met uitzicht
Het vertrek uit Ostende staat gepland om 19:10, met aankomst in Bratislava om 14:18 de volgende dag. In omgekeerde richting vertrekt de trein om 14:44 en komt de volgende ochtend om 09:52 aan aan de Belgische kust. Dat betekent bijna 1.100 kilometer spoor in één rit.
Wat dit voorstel onderscheidt van eerdere plannen uit 2023, is het nachtelijke karakter van de reis. Daarmee wil Leo Express zich onderscheiden van bestaande nachttreinen zoals European Sleeper, die al een verbinding tussen Brussel en Praag biedt via Nederland en Berlijn.
Concurrentie en kansen
Een deel van het traject, zoals het stuk tussen Dresden en Praag, wordt nu al gebruikt door andere nachttreinoperatoren. Toch lijkt Leo Express in te zetten op het verbinden van toeristische én economische centra in vier landen: België, Duitsland, Tsjechië en Slowakije.
Vlak bij Gryfino ligt het Krzywy Las, oftewel het Kromme Bos. In dit 1,7 hectare kleine natuurgebied groeien ongeveer honderd kromgegroeide dennen. De bomen buigen zich 90° vlak boven de grond en groeien daarna recht omhoog — alsof de natuur ze expres heeft gemodelleerd. Ze zijn ongeveer 80 jaar oud, geplant in de jaren 1930, toen deze streek nog Duits was.
Menselijke hand of toeval?
De populairste theorie is dat de bomen opzettelijk werden gevormd voor scheepsbouw, meubels of boerengereedschap. Anderen denken dat hun toppen als kerstbomen werden geoogst en de rest ongepland doorgroeide. Ook de oude techniek van stobbenbeheer (stockausschlag) kan een rol hebben gespeeld.
Oorlogssporen of natuur?
Volgens sommigen raakten de jonge bomen beschadigd door Duitse tanks tijdens de oorlog. Ze herstelden zich — met een kromming als gevolg. Maar waarom alleen op dit kleine stuk bos? Niemand weet het precies.
Mysterie houdt stand
Dan zijn er nog de verhalen over magnetische velden, vervuiling, radioactiviteit of zelfs geesten. Niets daarvan is bewezen, maar het versterkt de mystiek van het Kromme Bos. Wie hier wandelt, loopt niet alleen tussen bomen, maar ook tussen vragen.
De Zone des Stilte ligt in het hart van het Bolsón de Mapimí, op het drielandenpunt van Chihuahua, Durango en Coahuila. Sinds 1979 maakt het gebied deel uit van het biosfeerreservaat van Mapimí. Tot 1970 was het een onopvallende plek, tot een incident alles veranderde: op 2 juli 1970 stortte hier een Amerikaanse raket neer met radioactieve lading.
Een ongeluk dat tot een legende leidde
De raket, gelanceerd vanuit Utah, raakte uit koers en kwam terecht in het Mexicaanse zand. Het duurde drie weken voor hij werd gevonden. Om hem terug te halen, werd er snel een weg, landingsbaan en zelfs een treinspoor aangelegd. Kort daarna ontstonden de eerste verhalen: magnetische storingen, vreemde dieren, communicatie die uitvalt. De basis voor een mysterie was gelegd.
Feiten vs. fantasie
Bezoekers melden vreemde dingen: paarse cactussen, tortelschilden met patronen, en supergezonde locals. Toch is er geen wetenschappelijk bewijs dat iets in de Zone echt afwijkend is. De zogenaamde magnetische storingen treffen alleen toeristen, terwijl lokale bewoners gewoon bellen en navigeren — zolang ze geen oude apparatuur gebruiken.
Tussen legende en toerisme
De Zone is intussen een populaire bestemming voor liefhebbers van mysterie en conspiracy-theorieën. Lokale gidsen ontvangen toeristen met open armen en vertellen graag over ufo’s, mystieke energievelden en stiltes die alles verstoren. Of het nu pure marketing is of niet, de Zone des Stilte is uitgegroeid tot een plek waar natuur, historie en menselijke fantasie perfect samenkomen.
In tijden van artificiële intelligentie, ChatGPT en TikTok-routes, lijkt het toerismekantoor een overblijfsel uit een ander tijdperk. Waarom zou je naar een infopunt stappen als je op je smartphone in luttele seconden een route, restaurant of hidden gem vindt — compleet met sterrenreviews, dronebeelden en emoji’s? Toch zou het té snel zijn om het doek te laten vallen over deze lokale gidsen. Want zelfs de slimste AI heeft haar blinde vlekken.
AI als reisgenoot: snel, slim, maar soms kil
Het gebruik van AI in toerisme groeit razendsnel. Kantar stelt dat ongeveer 40% van de reizigers reeds AI-tools gebruikt om hun trips te plannen. Van gepersonaliseerde reisschema’s tot realtime vertalingen en AI-gegenereerde blogposts: technologie kan veel. In regio’s als Chamonix wordt AI zelfs ingezet voor marketingdoeleinden – een beeld creëren met Midjourney voor een lokale hike? Klaar in 30 seconden, geen dronepiloot nodig.
Ook duurzaam toerisme krijgt een duwtje van AI. In Schotland gebruikt VisitScotland voorspellende modellen om toeristen te spreiden over minder drukbezochte plekken, met minder overlast en een aangenamere ervaring voor zowel toeristen als inwoners.
Lokale kennis vs digitale efficiëntie
Maar technologie mist iets fundamenteels: mensenkennis, lokale context, emotie. Vraag ChatGPT waar de beste garnaalkroketten van de Vlaamse kust te vinden zijn, en je krijgt waarschijnlijk een TripAdvisor-toplijstje — niet dat kleine familierestaurantje dat generaties lang hetzelfde recept gebruikt. AI baseert zich op grote hoeveelheden data, maar mist vaak de subtiliteit van het échte leven.
Daarom blijft het toerismekantoor belangrijk. Daar krijg je persoonlijke tips, verhalen van bewoners, een handgetekend kaartje met “de mooiste zonsondergang” en soms zelfs een glimlach en een anekdote erbij. En dat voelt net iets anders dan een lijstje links op je scherm.
De nieuwe rol van toerismekantoren: gids én curator
Natuurlijk volstaat een folderrekje en een verouderde wandkaart niet meer. Moderne toerismediensten combineren persoonlijke ontvangst met digitale tools. Denk aan interactieve apps, augmented reality-routes, workshops of lokale micro-events. Hun missie verandert: van zuiver informatieverstrekker naar belevenisarchitect.
En dat hoeft niet in te houden dat AI genegeerd wordt — integendeel. Slimme bureaus zetten AI in voor contentcreatie, klantvragen via chatbot, dataverzameling en zelfs voor het meten van bezoekersbeleving. Zo blijft er meer tijd over voor het menselijke contact.
Samenwerken of verdwijnen?
Vooral kleinere kantoren hebben baat bij samenwerking. Platforms zoals die van ADN Tourisme of Idrezo bieden gedeelde toegang tot AI-tools zonder dat elk lokaal kantoor zelf moet investeren in dure software. Zo ontstaat er een digitaal ecosysteem waar ook minder toeristische regio’s kunnen profiteren van technologische vernieuwing, zonder hun authenticiteit te verliezen.
Niet waar. Buiten het hoogseizoen leeft Saint‑Tropez op een ander ritme. Markten, cafés, galerijen en lokale feesten brengen leven in de brouwerij. Je drinkt je koffie op een zonnig terras zonder selfie-stokken of jachttoeristen. Net dan leer je de ziel van het dorp kennen.
axp-photography
“Saint‑Tropez is alleen voor rijken”
Het prijskaartje kan hoog zijn, maar er zijn betaalbare opties: pensions, eenvoudige hotels, een camping vlakbij en gezellige eetplekjes. Zeker in september of oktober is het er rustiger én vriendelijker voor je portefeuille. Luxe? Ja, maar het hoeft niet altijd in je budget te bijten.
clemens-van-lay-
“Alles wat vaart is een jacht”
Niet alles wat blinkt, is een superjacht. Je ziet vissersbootjes, veerboten en kleine zeilbootjes dobberen naast de drijvende villa’s. Het haventje leeft van echte activiteit, niet alleen van champagnefeestjes.
natacha-de-hepcee
“Het draait er alleen om zon en strand”
Wie dat denkt, mist een pak moois. De citadel, kunstgalerijen, natuurwandelingen, oude steegjes, concerten in de openlucht… Zelfs zonder teenslippers valt er heel wat te beleven. En als je dan toch wil zonnen: zoek een rustig baaitje zoals Plage de l’Escalet.
michael-kroul
“Saint‑Tropez is een stoffig openluchtmuseum”
Zeker niet. Brigitte Bardot blijft een icoon, maar het dorp leeft in het nu. Lokale kunstenaars openen ateliers, jonge ondernemers starten koffiebars of boetieks, en culturele events brengen frisse energie. Natuurlijk is het erfgoed aanwezig, maar Saint‑Tropez is niet vastgeroest in het verleden. En nee, alles draait niet om de oude gendarmeriefilm.
