Dit is dé stad aan de Belgische kust. Een grote stad, maar met de ziel van een “dorp” en een erg groot strand: meer dan 9 km zand lonkt naar je! Gezinsvriendelijk en bruisend: in Oostendeworden heel wat festivals georganiseerd. Een niet te missen stop!
De Haan, dat is alle charme uit de Belle Epoque! De stranden zijn niet de drukste, waardoor het de voorkeur krijgt van gezinnen die op zoek zijn naar rust. Vergeet geen bezoek te brengen aan het centrum, met de ongelooflijk charmante huizen en villa’s die je naar de vorige eeuw katapulteren!
Op een steenworp van de Franse grens is De Panne de ideale bestemming voor gezinnen met jonge kinderen, sportievelingen en liefhebbers van open vlaktes! Als kers op de taart is er het strand dat tot 250 meter breed wordt in laagtij! Een droom voor liefhebbers van strandzeilen…
De meest gewilde regio van de Belgische kust! Mooie auto’s, luxueuze winkels, hippe clubs, droomvilla’s… In Knokkeontmoet je de jetset! Als dat niet echt je ding is, kan je in de gemeente ook terecht in het Zwin, een niet te missen natuurgebied voor natuurliefhebbers!
In Koksijde heeft deelgemeente Oostduinkerkeonze aandacht getrokken, waar garnaalvissers nog te paard te werk gaan – uiteraard voor toeristische doeleinden. Een activiteit die trouwens erkend is als erfgoed door Unesco.
Op een steenworp van de stad Hyères ligt het onbeminde eiland Porquerolles… En dat is een geluk, volgens de inwoners. Hoe minder erover gesproken wordt, hoe beter het gaat!
Porquerolles ligt in het zuiden van de Côte d’Azur. Het is het grootste eiland van de drie gouden eilanden, ook wel de eilanden van Hyères genoemd, naar de dichtstbijzijnde stad. Gouden stranden, azuurblauw water en prachtige inhammen maken van deze plek het best bewaarde geheim van de Côte d’Azur! Het eiland, dat een oppervlakte heeft van 123 km2, ligt tegenover het schiereiland van Giens. Kom snel op ontdekking!
Porquerolles, een eiland en een dorp die een beetje Belgisch zijn
Hyères Tourisme
Het lichte zand nodigt je uit om te zwemmen in een ongelooflijk zuivere zee. De zuidkant bestaat uit steile reliëffen die enkele geheimen inhammen en prachtige wilde baaien herbergen naast kliffen die zich recht in de oceaan storten. Met 300 dagen zon per jaar is dit een van de zonnigste plekken van Frankrijk en van de Côte d’Azur. Het binnenland van het eiland is een lappendeken van wijngaarden en boomgaarden, van dennenplantages en olijfbomen. Ga te voet of met de fiets op ontdekking langs wegen die ruiken naar dennenbomen, eucalyptus, citroen, appelsien en mandarijn…
Met zijn witte huisjes bedekt met roze laurier en bougainvillea is het dorp tijdens de zomermaanden een enorm populaire toeristische trekpleister… Juli en augustus vermijd je dus best.
Belangrijke momenten in de geschiedenis van de regio zijn de oprichting van een vissersdorp in 1820 en de bouw van de vuurtoren in 1837 en van de kerk in 1850. In 1912 werd het eiland gekocht door een Belgische avonturier en visionair die een fortuin verdiend heeft in Mexico (François Joseph Fournier) en werd daarna nagelaten aan de Franse staat. Tijdens een snelle ontdekkingsronde, kom ik langs het plein en de mooie kerk. Daarna bezoek ik villa Carmignac (kunstgalerij), de tuin Emmanuel Lopez (moderne tuin), de molen der geluk (Moulin du Bonheur), het fort Sainte-Agathe en het fort Alycastre (langs buiten)… En dan ga ik op weg naar de vuurtoren en zijn uitzichten over het zuiden en de uitgestrektheid van de oceaan. Om je het leven gemakkelijker te maken, kan je een van de vele routes volgen. Overal loeren verrassingen om de hoek…
De hele zomer lang zorgen voor de dennenbomen voor schaduw en zingen de cicaden van zonsopgang tot zonsondergang. Het Conservatoire Botanique National van Porquerolles is een reservaat voor biodiversiteit die zich wijdt aan het behoud van de mediterraanse flora. Meer dan 180 ha aan landbouwgrond kan vrij bezocht worden en is bdek met wilde meditterraanse planten, zoals monnikspeper (kuisheidsboom), roze laurier en beschermde boomgaarden. Daarin vinden we oude, wilde of inheemse fruitbomen… De prachtige wandelingen doorkruisen dit plantenpalet. Een aanrader!
De stranden van Porquerolles zijn bij de mooisten van Frankrijk
Wikimedia
Die laatste met zijn dennenbomen is zelfs een van de mooiste van Europa. Het zwarte strand van Langoustier en het zilveren strand of de kreek van la Galère mogen ook niet vergeten worden. Het zilveren strand ligt dicht bij het dorp. Zijn parelwitte, fijne zand en azuurblauwe water geven je onmiddellijk zin om te zwemmen of te zonnebaden. Deze wondermooie plek is in de zomer erg druk, maar vanaf september keert de charme terug… Het strand van la Courtade is het grootste van het eiland en biedt niet alleen zand en water, maar ook eucalyptus. Het witte strand van Grand Langoustier bevindt zich, samen met het zwarte strand, in het westen. Je vindt er eveneens zeilboten die je heel mooie postkaartpanorama’s bieden.
– Het eiland heeft een omloop van een dertigtal kilometer en het hoogste punt is de seinpaal op 142 m. Het eiland werd gespaard van bouwwerken dankzij zijn statuut van nationaal park sinds 2012.
– Het eiland is het hele jaar door prachtig… Maar vermijd best de massa’s toeristen in juli en augustus.
– De eilanden Port-Cros (ook een reisje waard) en Levant maken deel uit van dezelfde archipel.
– Porquerolles is toegankelijk vanuit verschillende plekken: Hyères, Toulon, La Seyne-sur-Mer, Londe-les-Maures (gratis parking met 1200 plaatsen en nooit volzet, in tegenstelling tot andere, betalende parkings). Reservatie aangeraden.
Welkom in een authentieke regio, ver weg van de platgetreden paden, in het hart van de bergen in de zonnige Zuidelijke Alpen…
Voor een ultieme duik in de natuur, raad ik je aan om naar de Hautes-Alpes te trekken. In deze reportage ontdek je de Queyras (de -s wordt niet uitgesproken). Tussen de Provence, de Noordelijke Alpen en Italië ligt een diepe vallei omringd door een prachtig massief. ’s Winters trekken families naar de regio om er, ver van het massatoerisme, hun benen te strekken op de skipistes, maar het Regionaal Natuurpark is ook in de zomer een pareltje om te ontdekken. Op het programma in dit beschermde deel van Frankrijk: bergen en wandelingen, fietsen, via ferrata, cayoning … in wilde valleien die doorkruist worden door sterke bergstromen, zoals Haut-Guil, Cristillan, Aigues en Izoard. De regio baadt in het zonlicht en geniet nog meer dan elders van een helderblauwe hemel. We zitten namelijk in het zuiden van het Alpenmassief. Heb je al zin gekregen om de Queyras te ontdekken? Goed zo! Je zult er geen spijt van hebben.
Wist je dat hier de hoogste gemeente van Europa, Saint-Véran, op meer dan 2.040 meter gelegen is? Het dorp, gelegen op een bergkam tussen hemel en vallei, is beroemd voor zijn grote houten bouwwerken met prachtige balkons (‘fustes’) en flagstone daken. De kruisbeelden en de hanen (het motto van het dorp is ‘le pays où le coq picore les étoiles’, wat zoveel betekent als ‘het land waar de haan naar de sterren pikt’) kondigen een ongelooflijk heldere lucht aan. Er werd zelfs een sterrenobservatorium gebouwd.
Rurale erfgoed
In Saint-Véran moet je zeker ook de vele zonnewijzers bezichtigen. Of ze nu oud of recent zijn, ze getuigen allemaal van het rurale erfgoed van de streek. Een van de zonnewijzers werd getekend door de Italiaanse schilder Zarbula in 1840. Het museum van de Soum is ook een bezoek waard. Sinds 1641 hebben de muren van dat gebouw generaties lang mannen en vrouwen beschermd tegen de harde weersomstandigheden in de bergen. De activiteiten en instrumenten die bewaard zijn gebleven, liggen hier tentoongesteld in een decor van door de tijd afgeschoten kleuren en geuren van vroeger.
Fort Queyras
Fort Queyras, vroeger Château-Queyras genoemd, is een prachtig middeleeuws kasteel dat de vallei en de route du Guil al eeuwenlang beschermd tegen aanvallen van overvallers uit de Provence…
De andere dorpen met hun authentieke en discrete erfgoed moeten niet onderdoen: Aiguilles, Arvieux, Ristolas, Molines, Ceillac, Abries, Château-Ville-Vieille… In dat laatste dorp word je herinnerd aan de tijd waarin de burgemeesters van die kantons elk een sleutel hadden van een kast met acht sloten die garant stond voor de rechten en privileges van het Escarton (een oud fiscaal regime) van Queyras. Een uniek stukje geschiedenis in Frankrijk…
In Arvieux vind je een heel interessante campanile (klokkentoren die naast een kerk staat). Hij staat symbool voor de communautaire traditie en werd gebruikt om bewoners op te roepen voor taken of als alarm wanneer er zich een ramp of brand voordeed.
Al die dorpen bieden uitzonderlijke vergezichten, baden in het zon en nodigen je uit om door hun straten te slenteren en kennis te maken met de bevolking. In de zomer en in de winter worde ook heel wat festiviteiten georganiseerd.
Trektochten, fietsen, bivak met ezels in de Queyras
We volgen Hervé en zijn ezels van Ceillac tot aan het meer Miroir. De overnachting vindt daarboven plaats, in het midden van de natuur. Een origineel avontuur! Er zit geen haast achter en de beklimming is traag en rustig. De ezels dragen het materiaal (tenten en nutsmiddelen) en geven de trektocht het karakter van een expeditie.
Wilde natuur
Stap voor stap brengt de weg je over de berg en ontdek je plekjes wilde natuur: een open plek om even te rusten, een bloemenweide waar de ezels hun plezier niet op kunnen, een bergwoud en uiteindelijk… het meer Miroir en het korte gras, dat er zo verwelkomend uitziet en waar je kan uitrusten van de tocht. Nog even wat hout zoeken en het vuur aansteken, de tent opzetten… Een prachtige tocht door een nieuwe wereld, ver van alles. Het landschap is er fantastisch en baadt in volledige stilte. De volgende dag, na een nacht onder de sterren en vlak voor zonsopgang, geven de mist en rijp je het idee dat je in alle seizoenen tegelijk leeft! Dit moet je toch zeker één keer in je leven gedaan hebben!
‘Chemins des Parcs’
De fiets is ook een goed middel om de regio van de Queyras te doorkruisen. Over paden, door bossen of over veepaden, de mountainbike is de koning dankzij de website “Chemins des Parcs”. Alle bewegwijzerde routes zijn online en in de app terug te vinden. Samen met je gezin geniet je van heel wat bewegwijzerde routes tussen Frankrijk en Italië met het programma Véloviso. Goed nieuws voor wie zich graag aan de mythische bergpassen waagt, zoals de Izoard of Agnel. Enkele dagen per jaar zijn ze gesloten voor gemotoriseerde voertuigen! De Casse Déserte van de Col d’Izoard (2.360 m) en zijn landschappen vol gigantische kalkpuinhellingen moet je absoluut gezien hebben!
Smakelijk! Enkele lokale specialiteiten in de Queyras
Daarna volgen wat krokante “tourtons” (beignets) met aardappel en kaas, vergezeld van een salade met bergkruiden. We gaan verder met enkele lokale specialiteiten (ham, tomme-kaas, kooltaart en -worst, deegwaren). Vlees, charcuterie, salades, bloemen en vruchten… Met rauwe melk worden blauwe kazen en tommes gemaakt en ter plaatse verkocht. Hetzelfde geldt voor de artisanale taarten en kroketten met hazelnoten, noten en confituur. Honing en daarvan afgeleide producten zijn erg kwalitatief doordat er geen vervuiling is in de regio! Kleine vruchten, frambozen, bosbessen, rozenbottelbessen en zuurbessen worden vers geserveerd of gebruikt in confituren of taarten. Die authentieke smaken zijn een verwennerij voor je smaakpapillen!
De Queyras, veel natuuractiviteiten, rafting, via ferrata …
Dankzij gediplomeerde monitoren beleef je heel wat intense momenten. De Guil klatert beneden in de vallei en verwelkomt heel wat liefhebbers, helm op het hoofd en peddel in de hand, voor een verfrissende trip en prachtige herinneringen. Laat je leiden en duwen door het water dat soms rustig en dan weer wild is.
Heb je al gehoord van een via ferrata? Deze discipline, die je aan Fort-Queyras kan uitoefenen, zal heel wat waaghalzen die geen last hebben van hoogtevrees weten te charmeren. Wat is het en wat heb je nodig? Een beetje klimmen langs de vallei, zonder veel uitrusting of techniek, maar met een goede gids, twee veiligheidsharnassen en een kabel aan de helling. Alpinisten kunnen zich te goed doen aan duizelingwekkende uitstappen met een expert ter plaatse. Wat mij betreft, ik heb genoten van alle activiteiten: van de trektochten in de natuur tot de rust en de wellness in mijn hotel.
Praag is één van de mooiste steden van Europa. Slenterend door kronkelige straatjes kun je genieten van prachtige historische gebouwen, maar wist je dat rondom Praag nog veel meer mooie bezienswaardigheden zijn.
Op slechts een uurtje rijden van Praag ligt het natuurpark Kokoínsko. Dit glooiende landschap met bossen, kristalheldere meren, sprookjesachtige ruïnes en zandsteenrotsen is ideaal voor een mooie fiets- of wandeltocht. Hoog boven de bossen torent het Kokoínsko-kasteel uit. Het kasteel met haar cilindervormige toren werd beschouwd als één van de “vervloekte kastelen” en was vaak een toevluchtsoord voor rovers.
Kokorinsko CzechTourism
2. Rijkdom en wijn in Nelahozeves
Het Nelahozeves kasteel ligt 35 km ten noorden van Praag boven de rivier Moldau. Deze oorspronkelijke burcht is later verbouwd tot een imponerend renaissance kasteel. Een belangrijk deel van de collectie van de familie Lobkowicz is hier opgeslagen. Van maart tot en met oktober is het kasteel geopend en kun je tijdens een rondleiding in de voetstappen treden van deze invloedrijke familie, die leefde in één van de meeste prominente kastelen van het land. Regelmatig vinden er evenementen plaats. Bovendien is een wijnproeverij mogelijk. De familie Lobkowicz bezat sinds 1603 wijngaarden en de wijnen hebben door de jaren heen talloze onderscheidingen gekregen.
3. De kroonjuwelen van Karlštejn
Burcht Karlštejn ligt vlakbij Praag, 20 kilometer west, en is ook per trein eenvoudig te bereiken. Deze burcht, die behoort tot de meest bezochte burchten en kastelen van Tsjechië, bevindt zich in de vallei van de rivier Berounka. Karel IV. liet deze imposante burcht bouwen voor de koninklijke schatten, waaronder kroonjuwelen. De burcht is gelegen op een heuvel in een bosrijke omgeving waar je ook fantastisch kunt wandeling. Een mooie tocht is die naar het uitzichtpunt op een rotsklif, waarbij je uitkijkt over het gehucht Sv. Jan pod Skálou.
Karlstejn Ladislav Renner
4. Unieke uitzichten in Boheems Paradijs
Dit indrukwekkende natuurpark ligt ongeveer 90 km ten noordoosten van de hoofdstad. Keský ráj ofwel Boheems Paradijs is een uniek natuurgebied waar je prachtige zandsteenvormen te bewonderen, die ver boven het landschap uitsteken. Grillige rotsformaties en romantische bossen wisselen elkaar af en verschillende wandelpaden lopen door dit rotsgebied tussen Ji?ín en Železný Brod. Deze toeristische stadjes hebben een gezellig historisch centrum met authentieke winkeltjes, gezellige restaurantjes en een interessante bezienswaardigheden.
Cesky-Raj Ladislav-Renner
5. Moderne faciliteiten in kasteel Konopišt
Ten zuidoosten van Praag, 50 kilometer, ligt het schitterende kasteel Konopišt. Het was de laatste residentie was van Frans Ferdinand d’Este, de troonopvolger van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Frans Ferdinand was een fanatieke verzamelaar van alles waarop Sint-Joris stond afgebeeld. Daarnaast was het kasteel voorzien van alle toenmalige comfort – toiletten met spoeling, een lift en een centrale verwarming. Een bezoek aan dit kasteel kan je perfect combineren met golfen bij Golf Resort Konopišt?.
6. Terug naar de middeleeuwen in Kutná Hora
De stad Kutná Hora ligt op een uurtje rijden van de Tsjechische hoofdstad en is schitterend. Deze plaats heeft een rijk verleden. Kutná Hora staat ook wel bekend als ‘de zilverstad’, een naam die ze te danken heeft aan de zilvervoorraden die in de grond te vinden waren. Door de zilvermijnen groeide de nederzetting uit tot een welvarend stadje en dit is terug te zien in de kostbare bouwwerken. Het is zeker de moeite waard om het lange brede wandelpad Barborská te volgen dat je langs het Jezuïetencollege voert. De diverse historische huizen en een rondleiding door de voormalige zilvermijnen vertellen het verhaal van de tweede belangrijkste stad van de Bohemen. Het belangrijkste gebouw is de prachtige kathedraal van St. Barbara. Een ander, misschien nog wel indrukwekkender, gebouw is het ossuarium. Het ossuarium bevat de skeletten van minstens 40.000 personen die de ornamenten van de kapel vormen.
Natuurlijk ken je de Spaanse mode van de grote winkelketens zoals Zara, Mango, Pull&Bear, Bershka en Stradivarius. Maar Spanje heeft meer: succesvolle en internationaal bekende ontwerpers zoals Roberto Verino.
De cijfers bevestigen het: de Spaanse modemerken veroveren de wereld, want de sector is met maar liefst 47 procent gestegen!
1. DelPozo
Het atelier van dit wereldwijd bekende modemerk huisvest zich in Madrid. In 1974 werd DelPozo opgericht door Jesus del Pozo maar sinds 2012 is het luxueuze merk in handen van Josep Font. Hij is een geëerd ontwerper die zijn professionele carrière begon onder zijn eigen naam in Barcelona, Madrid, Tokio en Parijs. Daar werd hij uitgenodigd om tijdens de Haute Couture Week zijn magnifiek werk te tonen.
2. Roberto Verino
De eerste boetiek van de Galicische ontwerper Roberto Verino op calle Serrano werd onlangs gerenoveerd met de hulp van architect José Villacé. Het resultaat is een ruimte van meer dan 300 vierkante meter waar moderniteit en functionaliteit overheersen. De zwarte stenen vloer en het meubilair gelakt in dezelfde kleur in het gedeelte voor de dames vormt een mooi contrast met de neutrale walnoot kleuren van de muren in het herengedeelte. De effecten van de verlichting zorgen ervoor dat alle blikken gericht zijn op de tijdloze en prachtige collecties die van Roberto Verino een icoon van de Spaanse mode hebben gemaakt.
3. Devota & Lomba
Devota & Lomba is een Spaans modemerk dat ons waarschijnlijk minder bekend in de oren klinkt maar daarom zeker niet minder vernoemenswaardig! In het midden van de jaren negentig, na de dood van zijn partner Luis Devota, nam Modesto Lomba de leiding over. Pas in 2000, 13 jaar na het onstaan van het merk, opende Lomba zijn eerste winkel in Madrid. Hier kan je het volledige assortiment bewonderen: van architecturale collecties en accessoires tot schoenen, parfums en zelfs linnengoed. Maar een van de belangrijkste collecties is ongetwijfeld de bruidsjurken met moderne en originele accenten.
4. Elisha Bracci
In de jaren tachtig, de tijd van de tegenculturele ‘movida’ van Madrid, was Elisa Bracci een van de leidende mode-pionieren in de stad. In haar collecties staan drie termen centraal: haute couture, luxe en elegantie. Dankzij het gebruik van filmachtige stoffen en prachtige ontwerpen laat ze telkens het figuur van een vrouw in al haar perfectie zien. Haar bekendste werk is ongewtijfeld de stijl van haar sjaals en halslijnen.
5. Hannibal Laguna
Hannibal Laguna werd geboren in Venezuela maar is in hart en nieren van Spaanse origine. In 1998 besloot hij in Madrid zijn atelier te openen in el callejon de Jorge Juan, waar al zijn haute couture, sieraden en collecties kunnen bezichtigd worden.
De boetiek van deze ontwerper is een open ruimte van 500 vierkante meter met zachte chocoladetonen. Van zijn kledingcollectie zijn zijn avondkledij en cocktailjurken opmerkelijk: ze zijn afgewerkt met een tijdloze, verleidelijke, verfijnde en vrouwelijke touch. En dat heeft al heel wat beroemdheden gecharmeerd zoals Naomi Campbell en Paz Vega.
De meeste Spaanse steden hebben tal van mogelijkheden voor eindeloos shopplezier: van winkels met producten van hoge kwaliteit en kleine boetiekjes tot straatmarkten en outlets van de meest luxueuze merken. En natuurlijk mogen we de winkelcentra niet vergeten. Spanje telt maar liefst 239 winkelcentra, we stellen vijf belangrijke winkelcentra aan je voor.
Net buiten de hoofdstad Madrid vinden we het winkelcentrum Moraleja Green, een van de meest exclusieve winkelcentra in Spanje. Het winkelcomplex biedt een luxe commercieel aanbod, restaurants en talloze mogelijkheden van vrijetijdsbesteding zoals golfen. De buitentuinen en de lichtinval binnen het gebouw zorgen ervoor dat Moraleja Green niet alleen een winkelcentrum is, maar ook een plek vol glamour en exclusiviteit.
2. Las Rozas Village
Las Rozas Village is gelegen in Las Rozas, op zo’n dertig minuten rijden van Madrid. Het is een nieuw winkelcentrumconcept: een openluchtstad vol met outletstores waar je op kledingstukken van luxemerken zoals Loewe en Calvin Klein kortingen tot -60% kan scoren. Naast de kwaliteit van de handelsmerken en de onweerstaanbare prijzen zijn er ook VIP-diensten voor klanten zoals een persoonlijke stylist of een privé-auto met chauffeur.
3. Las Arenas
Een nieuw icoon werd geboren in Barcelona: Las Arenas. De naam is toepasselijk want zo werd de voormalige arena die gebruikt werd voor stierengevechten op spectaculaire wijze omgetoverd tot een groot winkelcomplex. Las Arenas beschikt onder andere over een spa, museum, fitness, bioscopen, restaurants en talloze boetieks. En wie van een adembenemend uitzicht wil genieten moet zich begeven naar de hoogste verdieping. Daar heb je een panoramisch zicht over de berg Montjuic.
4. Centre commercial Parquesur
Parquesur is een commercieel en recreatief centrum in de gemeente Leganés op ongeveer zeven kilometer van Madrid. Het wordt beschouwd als het grootste winkelcentrum in Spanje en een van de grootste in Europa. Aanvankelijk werd het opgericht als een recreatiepark bestaande uit een hotel, een park en twaalf bioscopen. Intussen werd Parquesur uitgebreid om er commerciële activiteiten te huisvesten, voornamelijk accessoires en mode.
5. Centre commercial Aqualon Puerto
Aqualon Puerto is het grootste en meest moderne winkelcentrum in Huelva. Het winkelcomplex is maar liefst 17.300 vierkante meter groot en bestaat uit zo’n 90tal winkels. Bershka, Stradivarius, Massimo Dutti, Zara, Oysho en Punto Roma zijn slechts enkele voorbeelden voor super shopplezier. Zoals in vele winkelcentra in Spanje, is de bovenste verdieping gewijd aan recreatie en eetgelegenheden. Zo zijn er negen Cinebox-bioscopen, verschillende fastfoodrestaurants, snackbars en coffeeshops. Er is ook een prachtig terras met uitzicht op de haven en de Levante-pier.
Een regio waar de natuur het voor het zeggen heeft en de historische bezienswaardigheden mekaar overtreffen. Je kan je hier vaak aan het onverwachte verwachten, dus naast een paar highlights ga ik ook op zoek naar enkele minder voor de hand liggende activiteiten en sites.
Uiteindelijk werd het in 1979 gekocht door Radhadesh, een spirituele leefgemeenschap van de Hare Krishna-beweging. Ik krijg er een rondleiding, bezoek de bakkerij en waan me eventjes in Indië als ik de naar kardemom geurende-souvenirshop binnenwandel. Ik drink een Indische thee in het restaurant dat volgens mijn Krishna-gids het enige echt vegetarische restaurant is in de hele provincie. Je kan er op retraite komen zoals in een klooster.
Myriam Thys
Maar wat mij vooral aanspreekt is dat het middenin een prachtig stukje natuur ligt. En alhoewel ik werkelijk niks heb met de Krishna-leer, hangt er een ontspannen sfeer. Alleen de tuin van 48 ha is al een bezoekje waard, ik kom er helemaal tot rust. En ik ben niet de enige want zo’n 30.000 mensen zijn me dit jaar al voorgegaan.
Myriam Thys
Met een segway de natuur in
Myriam Thys
Het is een bijzonder relax vervoermiddel, het gaat behoorlijk snel en is quasi geruisloos. Ik kan dus met volle teugen genieten van de prachtige natuur in de buurt van Barvaux, een stadje dat vooral populair is bij wandelaars en fietsers omdat het omringd is door bossen.
Luxemburg heeft zo maar even 313.000 ha bos met tal van fiets- en wandelpaden. Het is herfst en de kleuren zijn ronduit prachtig. We rijden met de segway naar Durbuy, het kleinste stadje van België en omstreken, zo’n 7 km verder.
Myriam Thys
Onderweg krijgen we uitleg over de flora en fauna van Jean-Pierre Razinkoff, onze gids en eigenaar van Seggo, dat verschillende segwaytours organiseert in de provincie Luxemburg. Het is een originele en bijzonder aangename manier om de streek te verkennen. Onderweg stoppen we aan la Roche des Corbeaux, een steile klimrots in Bohon voor toeristen met een zwak voor alpinisme en dat allemaal vlakbij huis.
Durbuy, een overdosis charme
Durbuy WBT – Bruno D'Alimonte
Ooit was dit stenen stadje omwald en omringd door water als een echt fort. Er lijkt niks veranderd sinds de middeleeuwen: het romantische kasteel, de smalle straatjes en de charmante kalkstenen huizen, het lijkt alsof ik een stap terug in de tijd zet.
En al kan ik het hele stadje in een half uur ontdekken, ik neem mijn tijd om te genieten van de relaxte sfeer en om een Marckloff te drinken, een biertje genoemd naar een plaatselijke brouwer uit de 16de eeuw.
“Ik maak van deze gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan het museum voor moderne kunst dat als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië is geklasseerd. Daar ontdek ik een oude, overdekte markt uit de 16e eeuw en een permanente collectie gewijd aan Marcel Lucas, een Belgische aquarellist. Het museum maakt er een punt van om Belgische kunst in de schijnwerpers te plaatsen.”
WBT JP Remy
Durbuy ligt volop in het groen, dus ook wandelmogelijkheden zijn er legio. En wat het kleinste stadje ter wereld wordt genoemd, herbergt ook nog eens het grootste avonturenpark van het land, Adventure Valley. Je kan er zowat elke avontuurlijke sport uitproberen. Maar dé aantrekkingspool in dit liefelijke stadje zijn natuurlijk de vele restaurants, cafés en leuke shops. Gezelligheid in het kwadraat.
Hoe zen is het om in het water rond te drijven in een zeteltje (float tube), gehuld in waterdichte kledij en ontspannen een hengel uit te gooien.
Het 47ha grote meer waarop ik vis is ontstaan door een stuwdam (die ook te bezoeken is) en is volledig omringd door bos met prachtige in herfsttinten gehulde bomen. Het spel van licht en kleuren heeft iets magisch. Er is verder niemand te bekennen. Maar ondanks de stilte bijten de vissen niet. Volgens mijn coach Amaury moet ik wat meer geduld hebben, want ze voorzien normaal gezien een volledige dag op het water.
Lijkt me leuk om nog eens over te doen met wat vrienden in de zomer en een picknickje te organiseren op de oever. En al heb ik niets gevangen, het is bijzonder rustgevend, zeker als je hier helemaal alleen bent. Een soort actieve meditatie. Al kan het er volgens de gids ook wel iets levendiger aan toe gaan als hij een grotere groep begeleidt. Een dagje kost 150 €, maar alle kledij en materiaal worden geleverd.
De ruïnes van het middeleeuwse kasteel, gebouwd tussen de 11de en 12de eeuw, voeren me terug naar de tijd van ridders en bloedige veldslagen.
Er wordt tenslotte nog een bordje met lokale gerookte vleeswaren onder mijn neus geschoven, een ding is zeker mijn smaakpapillen worden verwend. Ik leer hier ook dat Berthe, een vrouwelijk spook de mascotte is van de stad en een keer per jaar over de muren van de burcht dwaalt.
Tijdens het Ardennenoffensief in 1944 werd het zwaar gebombardeerd. De ruïnes zijn meer dan een bezoek waard, er worden ook het hele jaar lang evenementen georganiseerd zoals valkenshows, Middeleeuwse feesten en een fakkeltocht op kerstavond.
‘Als de muren hier konden praten zou je versteld staan,’ zegt een van de dames in de bar van het kasteel. Ze laat me een aantal Ardense specialiteiten proeven, waaronder een glaasje prunalet, een likeur gemaakt van prunelles (sleepruimen) waarvan het recept geheim is. Verder probeer ik een lokaal biertje uit, une Feodale, what’s in a name. Het wordt gebrouwen in microbrouwerij St. Monon in Ambly, maar het is wel het recept van een echte Rochois, benadrukt de dame in kwestie.
Niet alleen hebben ze er heerlijke restaurants waarvan minstens 6 sterrenzaken, maar ook de kunst van het roken van fijne vleeswaren wordt hier nog artisanaal bedreven.
En dat wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. De eigenaar van Maison Bouillon & Fils, een familiebedrijf in La Roche, heeft meer dan 30 jaar ervaring, want helpt al sinds zijn 15de in de zaak van zijn vader. Hij neemt me mee naar zijn atelier en legt me o.a. uit dat in de Ardennen alles al sinds eeuwen gerookt wordt omdat de vochtigheidsgraad er enorm hoog is, een ham drogen zoals in Spanje is dus iets moeilijker. Zijn slagersshop hangt vol gerookte hammetjes en ook zijn wildcharcuterie is overheerlijk. Van al dat lekkers proeven kan in het bijhorende restaurant.
In Bastenaken schuif ik mijn voeten onder tafel in Wagon Leon, een origineel restaurant in drie authentieke treinwagons in het centrum van de stad.
Gastronomie van de bovenste plank met een paar Belgische klassiekers. Maar ook de zeevruchten zijn er overheerlijk, wat hen een vermelding in de Michelingids opleverde.
Maar het is natuurlijk in de eerste plaats de stad die tijdens de 2de WO de hoofdrol speelde in het Ardennenoffensief. De slag van de Ardennen heeft niet alleen diepe kraters nagelaten, maar ook heel wat herinneringen.
Ik ga kijken naar een eerbetoon aan de 76.890 Amerikanen die de Ardennen bevrijd hebben en hier gesneuveld zijn. Mardasson, het indrukwekkende monument in de vorm van een ster, symbool van het Amerikaanse leger, staat op een heuvel met dezelfde naam. Bovenop het statige monument kijk ik vanop een hoogte van 12m uit over de weidse groene omgeving. Net voor Mardasson staat een gigantisch beeld van een Navy matroos die zijn liefje kust, ‘unconditional surrender’ gebaseerd op de iconische foto van Alfred Eisenstaedt die op time Square werd genomen tijdens V-day. Ik hou enorm van dit beeld, de frivoliteit en vrolijkheid steekt fel af tegen de loodzware symboliek van dit impressionante gedenkteken.
Ik bezoek de Bastogne Barracks een minder voor de hand liggende keuze dan het oorlogsmuseum misschien, maar ik wil het legendarische ‘Nuts’ verhaal horen. Het is nog een actieve kazerne dus ik word er ontvangen door een sergeant die me met heel veel passie de Nuts schuilkelder doet ontdekken.
De man slaagt erin me heel even mee te voeren naar 1944 toen de Amerikanen met veel weerwerk de Ardennen bevrijd hebben. Zijn verhalen zorgen voor kippenvel. Je kan de legendarische veldslag in de Ardennen eigenlijk in één woord samenvatten: nuts. Ik zie met mijn eigen ogen het hoofdkwartier van de commandant van het 101ste Airborne, generaal McAuliffe. Zijn legendarische antwoord ‘nuts!’, wat zoveel betekent als loop naar de hel, op de vraag van de Duitsers om zich over te geven, was heel beslissend voor de bevrijding van Bastenaken. ‘Laten we zeggen dat het niet bepaald het antwoord was wat de Duitsers verwachtten,’ lacht mijn gids.
Ondergrondse headquarters van de Amerikanen Myriam Thys
Hij neemt me ook nog mee naar het Vehicle Restauration Center, waar tientallen tanks en pantservoertuigen, o.a. uit het legermuseum staan opgesteld. Waar de naam Nuts City vandaan komt is intussen duidelijk. Maar het heeft nog een tweede luik: elk jaar vond hier in december de notenkermis plaats, waar in vroegere tijden de boerenknechten hun baas op noten trakteerden. Die traditie wordt elk jaar tijdens het tweede weekend van december voortgezet in een Nuts weekend, met allerlei herdenkingen en… veel noten.
De twee generaals die het Ardennenoffensief hebben gewonnen Myriam Thys
Bertrix, lunchen in een authentieke leisteenmijn
Die Leisteenmijn Myriam Thys
Domaine de la Morépire in Bertrix opende in 1890.
Ik word er op sleeptouw genomen door een leisteensplijter die er werkte tot aan de sluiting in 1976. De verhalen die hij vertelt zijn grappig maar vaak ook bloedstollend. Het is vrij confronterend om in de voetsporen te lopen van deze Ardense scailtons: de smalle gangen, het schaarse licht, de meters hoog opgestapelde leistenen en de houten laddertjes waarop ze stenen tussen de 70 en 150 kilo op hun rug naar boven moesten dragen.
In 1997 wilde Yves Crul van de mijn een levend museum maken. Dat kon pas nadat ze zomaar even 200.000 liter water naar boven hadden gepompt, want de mijn was volledig ondergelopen. Het bezoek is een echte eyeopener omdat ik nu pas besef hoe zwaar het moet geweest zijn om elke dag 25m, 45m tot zelfs 60m af te dalen in de ingewanden van de aarde. Zelfs ik kan er met mijn 1m71 niet overal rechtlopen. Om de ervaring nog wat kracht bij te zetten kan je ‘La Mine Gourmande’ boeken
Een Morépire biertje Myriam Thys
Een wandeling door de mijn met verschillende haltes waar je telkens in een andere ondergrondse ruimte een aperitief, soep en uiteindelijk, na volledig te zijn ondergedompeld in het harde bestaan van deze titanen, canadas au rousses geserveerd krijgt, de typische zondagse mijnwerkersmaaltijd. Het bestaat uit aardappelen en gebakken ui met drie soorten gerookt Ardens vlees, vergezeld van een mijnwerkersbiertje, een Morépire (zwarte steen), speciaal gemaakt voor deze mijn. Terug boven krijg je nog een stuk appeltaart en een pousse café. Een ding is zeker: je kan maar best grote honger hebben want het zijn porties op mijnwerkersmaat.
De ontelbare boekenwinkels die hier sinds 1984 zijn gevestigd hebben dit dorpje op de kaart gezet, want met slechts 500 inwoners trekken ze jaarlijks minstens 300.000 bezoekers aan.
Als fervente lezer vind ik dit uiteraard een heerlijke bestemming. Maar zelfs voor mensen die niet graag lezen is het een gezellige plek met leuke restaurantjes en dito cafés. De hele streek is ook één groot wandelparadijs. Met kinderen kan je een van de 4 bewegwijzerde wandelingen doen van telkens 5 km die ook onderling combineerbaar zijn. Er is één themawandeling bij: ‘Tania au coeur des legendes’. Kinderen kunnen vragen beantwoorden en opdrachten uitvoeren in een echt sprookjesbos, via hun smartphone of tablet, maar ook gewoon met potlood en papier.
Redu boekenstadje Myriam Thys
Zelfs voor volwassenen is het amusant en als je de wandeling helemaal uitloopt kom je ook nog eens uit bij het ESA, het Euro Space Center waar je plots in een volledig andere wereld terechtkomt. In het ‘Grand Forêt de St. Hubert ‘, zijn er bovendien nog eens 1500km wandelpaden. Je kan op een app ingeven wat je precies wil zien, hoelang je wil wandelen en hoe zwaar. Zo kan je een volledig op maat gemaakte wandeling samenstellen. Iets waar ik zeker nog eens voor terugkom.
De eigenaar Eric Noulet, een voormalig marketing-goeroe, noemt het liever een attractie, waarin de hele geschiedenis van de kunst op een erg ludieke en aantrekkelijke manier wordt voorgesteld.
Zo kan je in het Antonius drieluik, een schilderij van Jheronimus Bosch elke scene laten bewegen. Met verrassende animaties word je echt in het schilderij gezogen. Het museum is ondergebracht in een oude pastorij, antieke charme met een minimalistisch decor. Een hongerige maag, dorst? Dan kan je terecht in het gastronomisch café dat tegelijkertijd bibliotheek is, wat dan weer perfect aansluit bij het thema van de stad. Je kan er dus, terwijl je een koffie naar binnen slurpt, rustig een een boek inkijken, over kunst, what else!
Mudia museum in Redu Mudia O.Lefèvre
Ik vind het geniaal gedaan, het is volledig interactief en leuk voor zowel kinderen als volwassenen. Eerlijk gezegd amuseer ik me rot en alhoewel ik altijd al in kunst geïnteresseerd was, leer ook ik hier nog dingen bij. Er hangen meer dan 300 originele werken van de Renaissance tot nu, van Modigliani, Brueghel, Picasso, Rodin en Spillaert, tot Hergé en Franquin. Ik vind het vooral leuk dat ik actief op ontdekking kan gaan. Allerlei filmpjes, spelletjes en vragen laten je op een andere manier naar kunst kijken. De bedoeling van de eigenaar is kunst tot leven te brengen en daar is hij perfect in geslaagd.
Texel is het grootste en een van de leukste waddeneilanden. Het is een bestemming waar je het hele jaar terecht kan want het heeft de meeste zonuren van Nederland. Nergens in het land zijn er zoveel verschillende landschappen te zien als hier, van enorme duinen, tot kleurrijke bloemenvelden, bos, uitgestrekte stranden, de wadden, akkers en weiden en uiteraard polders. ‘De overkant’ is een begrip, een knipoog naar de gapende kloof met het vasteland, want eilanders zijn nu eenmaal een volkje apart met een uitgesproken vrijheidsgevoel. En dat is zeker een van de vele charmes van dit eiland. Maar het is de natuur die er écht de kroon spant.
En die wonen in 7 dorpen: Den Burg, Den Hoorn, De Koog, De Cocksdorp, Oosterend, De Waal en Oudeschild. Ze hebben elk hun eigen karakter.
Den Burg, de hoofdstad van Texel
In de hoofdstad van Texel, woont bijna de helft van de Texelaars. Als je wil shoppen is this the place to be. Je vindt er de meeste winkels en restaurants en ook de enige bioscoop van het eiland. Aan goeie eetadresjes geen gebrek. Wat opvalt is dat er enorm veel met plaatselijke produkten wordt gewerkt en dat de meeste chefs er heel creatief mee bezig zijn. In juli en augustus is er elke woensdag een leuke zomermarkt, telkens met een ander thema.
Den Burg l’endroit idéal pour le shopping sur l’Île de Texel Vacancesweb.be
Den Hoorn, een dorp van en voor kunstenaars
Den Hoorn, het meest zuidelijke dorp, zie je al liggen vanop de veerboot. Het 15de eeuwse witte kerkje is het meest gefotografeerde gebouw. Vreemd genoeg ligt het net buiten het stadje. Het is een kunstenaarsdorp en dat merk je meteen, er zijn verschillende kunstgalerijen en het is de enige plek waar je naar het theater kan. Ook voor foodies is het een hotspot, een van de restaurants, Bij Jef, heeft zelfs een Michelin ster in de wacht gesleept. In de lente kan je de bloemenvelden, vooral narcissen en tulpen, vanuit dit dorp ontdekken. En voor kinderen is de Bonte Belevenis ontzettend leuk, ze kunnen er kaarsen, zeep en zelfs brood maken, de ideale escape voor een regenachtig dagje.
Zelf zijn zeep maken in Den Hoorn in Texel Myriam Thys
De Koog, een gezellige badplaats
Alleen wat zandduinen scheiden De Koog van de zee, het ligt aan een enorm breed strand en grenst aan het Nationale Park Duinen en het natuurgebied De Nederlanden, dus voor heerlijke natuurwandelingen zit je hier perfect. Een bruisende gezelligheid onderscheidt het meteen van de andere meer intieme dorpjes. Oostduinkerke, maar dan in zakformaat. We flaneren er door de Dorpstraat langs ijssalons, kleurrijke souvenirwinkels en gezellige terrasjes. Je kan de hele wereld proeven in één enkele straat. In De Koog worden vaak muziekfestivals georganiseerd en het uitgaansleven is er net iets levendiger dan in de zes zusterdorpen.
Ongelooflijke brede stranden in De Koog op de Texel eiland Myriam Thys
De Cocksdorp, de perfecte uitvalbasis
De Cocksdorp is klein met typische huisjes, erg rustig en gezellig. Een perfecte uitvalbasis als je het hele eiland wil ontdekken. De Krim, het grootste vakantiepark van de Waddeneilanden, ligt er vlak naast. Er is ook een luchtvaart-en oorlogsmuseum. De Cocksdorp is het meest recente dorp van Texel en werd genoemd naar een Antwerpse reder. Hét symbool van het eiland, de vuurtoren, ligt vlakbij. En omdat de Noordzee en de Waddenzee mekaar hier raken, is het een toevluchtsoord voor vele vogels.
Cocksdorp op het eiland van Texel Myriam Thys
De Waal, woonplaats van de Sommeltjes
Dit dorpje dat ooit aan zee lag, vind je nu in het midden van het eiland, waardoor het er erg rustig is. De Waal is het kleinste dorp van Texel en nog bijzonder authentiek met charmante huizen, oude boerderijen én een cultuurhistorisch museum. Aan de kerk zie je beelden van de Sommeltjes, kleine aardmannetjes die volgens een legende op een oude grafheuvel, de Sommeltjesberg, leefden en dansten tijdens volle maan. Het bekendste muziekfestival van Texel, Sommeltjespop, heeft er zijn naam aan ontleend. En er is zelfs een Sommeltjeswandelweg. En als je helemaal in de ban bent van deze dansende trollen kan je ze ook mee naar huis nemen in de vorm van kaarsen.
Typische huizen in De Waal op het ieland van Texel Myriam Thys
Oosterend, een oud vissersdorp
Oosterend wordt wel eens het mooiste dorp van Texel genoemd, een echt oud vissersdorp zoals vroeger waar nog steeds veel vissers wonen. Het ligt dichtbij de Waddenzee. Maar de haven die er vroeger was is verhuisd naar Oudeschild. Het piepkleine dorpje heeft 3 kerken, vroeger zelfs 7, voor amper 1200 inwoners. Als je wil hiken zit je hier goed want vanuit Oosterend vertrekken een aantal mooie wandelroutes.
Wandelwegen in Oosterende op het eiland van Texel Myriam Thys
Oudeschild, thuishaven van de vissersvloot
Oudeschild is het enige dorp dat pal aan zee ligt, het is dus de thuishaven van de Texelse vissersvloot. Er liggen nog tientallen kotters. Het dorp bestaat al sinds de 17de eeuw en was een belangrijke haven voor de VOC schepen. Je zou het niet meteen zeggen, maar Oudeschild was het startpunt van vele belangrijke ontdekkings- en handelsreizen. Die hele geschiedenis vind je in het Kaap Skil museum, waar het Texelse maritieme verleden uit de doeken wordt gedaan en je ook alles te weten komt over jutters. En vermits het een vissershaven is kan je hier overal uitstekende en zeer verse vis eten.
Visserhaven in Oudeschild in Texel Myriam Thys
Gastronomie, creatief met plaatselijke producten
Gastronomie op het eiland van Texel Vacancesweb.be
Maar een eiland kan natuurlijk niet zonder vis. Leuk is om bij hoog water mee te varen op een kotter door de Waddenzee. Zo kan je meteen zien hoe garnalen worden gevangen. Ze worden op de boot gekookt. Verser kan je ze nergens eten. Er komen ook behoorlijk wat Nederlandse mosselen uit de Waddenzee.
Een pure en eerlijke keuken
Texel had net zoals de rest van Nederland een typische, vrij eenvoudige keuken, maar daar komt steeds meer verandering in. Met een boel creatieve chefs heeft gastronomie met een grote G ook op Texel zijn intrede gedaan. ‘Bij Jef’ heeft zelfs een Michelin ster in de wacht gesleept. Ook Brasserie Rebecca in De Waal is een uitstekend gastronomisch restaurant. Maar zelfs in de reguliere eettenten kan je hier, zonder al te veel poespas, een pure, eerlijke en vooral lekkere keuken ontdekken.
Bij Rebecca in De waal op het eiland van Texel Myriam Thys
De waddenzee, het beroemdste getijdengebied ter wereld.
Eb en vloed en de dieren van de Waddenzee Myriam Thys
Bij eb loopt ze voor meer dan de helft leeg: 1140 miljard liter en dat tweemaal per dag. Bij laag water kan je wadlopen, iets wat uniek is in de wereld en razend populair. Je kan het best georganiseerd doen met een gids, want het is niet zonder gevaar. Er vertrekken wadlooptochten vanuit Oosterend en De Cocksdorp. De Waddenzee is ook een populaire fly-in voor miljoenen trekvogels die er ieder jaar een broodnodige stop maken op hun tocht naar Afrika.
Wandelen en fietsen
Fietsen op het eiland van Texel Myriam Thys
Er zijn dan ook ontzettend veel wandelopties. Dankzij de bloembollenvelden in de lente spatten de kleuren van duizenden narcissen en tulpen je tegemoet, mistige weides met paarden, oneindige duinen en uitgestrekte stranden, er is natuur te over op dit eiland. De Slufter bv. heeft een uniek landschap, het kleurt in de zomer paars en in de herfst rood. In De Geul in het zuiden van Texel vind je de grootste lepelaarskolonie van Nederland, ze houden van de waddenzee want vermits er geen vossen zijn op dit eiland hebben ze niks te vrezen. Omdat er enorm veel voedsel is kan je hier bijna 300 vogelsoorten ontdekken.
Thematische fietsroutes
Met een immens web aan fietspaden is Texel hét fietseiland bij uitstek. Er zijn ook speciale thematische routes uitgedokterd: de tasty tour voor foodies om de lekkere keuken van het eiland te leren kennen. De Geheimenfietsroute voor wie de verborgen kantjes van Texel wil ontdekken. En de Jan Wolkersfietsroute die je in de voetsporen doet treden van deze belangrijke Nederlandse auteur, die werkelijk verzot was op dit eiland.
Routekeuze met de fiets Myriam Thys
Ecomare: de Texelse natuur in een notendop
Ecomare Myriam Thys
Je wordt er verwelkomd door een wolharige neushoorn, een kolos die in minder geciviliseerde tijden de wadden onveilig maakte. En er zijn nog meer eigenaardige wezens te ontdekken, in een schemerig zaaltje kan je bv. een replica zien van de immense haringkoning die in 2009 op Texel aanspoelde. Maar dé blikvangers in Ecomare zijn de zeehonden en bruinvissen die ongedwongen baantjes trekken in de buitenbassins. Kinderen worden er als een magneet door aangezogen. En van hieruit kan je ook het Duinpark verkennen.
De Dennen, het oudste bos
Landschap van het eiland van Texel Myriam Thys
Een moeilijke opdracht want de grond was veel te nat, maar het lukte. Jammer genoeg was het rendement niet bijzonder groot en het werd al snel een recreatiegebied. Nu zijn er ook loofbomen aangeplant en is het toeristisch gezien een topper. Je kan er wandelen, mountain biken, paardrijden en zelfs barbecuen.
De vuurtoren, hét herkenningspunt
De vuurtoren, het symbool van Texel Myriam Thys
Hij is al meer dan 150 jaar oud en 35 m hoog. Hij is bijzonder geliefd bij fotografen. Maar het loont ook de moeite, als je er wat trappen voor over hebt, om hem eens langs de binnenkant te bekijken, al is het maar voor het prachtige uitzicht op de Waddenzee, die vooral tijdens eb ontzettend mooi is. En op weg naar de top kan je dan meteen het minimuseum bezoeken.
Het schipbreuk-en juttersmuseum Flora, Schatteneiland verbleekt erbij
Het Juttersmuseum Myriam Thys
Die laatsten zijn er altijd geweest op de waddeneilanden.
Er waren tijden dat er elke dag wel iets interessants aanspoelde. Strandjutters zijn de schattenjagers van de Wadden. Een van die schattenjagers is Jan Uitgeest, hij wordt dit jaar tachtig en is zijn hele leven een jutter geweest. Hij opende het eerste en meteen grootste juttersmuseum van de wereld. Schuren vol met een bonte verzameling van voorwerpen die de getijden op het strand hebben geworpen. Sommige zijn volgeladen
tot aan het plafond en elk voorwerp heeft een verhaal. En voor die verhalen moet je ernaartoe.
Ontelbare schatten
Je kan het zo gek niet bedenken of het ligt er: van flessenpost, tot kompassen en jassen, van een lading Adidas schoenen tot een liefdeskistje, alles wat de zee geeft nemen ze mee. Het jutten is een avontuurlijke job op het randje van de illegaliteit. Er werd vaak een oogje dichtgeknepen, want jutters hielden en houden nog steeds het strand schoon. Flora, in de Koog, is een must see, want je leert er ontzettend veel over Texel. En Schatteneiland verbleekt erbij.
