1. Gevarieerde landschappen… maar (nog) niet overrompeld
Van majestueuze bergen tot stranden aan de Zwarte Zee, en ook historische steden: het land biedt een verrassende diversiteit zonder de nadelen van massatoerisme. Je geniet dus… bijna in alle rust en exclusiviteit.
anton-atanasov
2. Een onklopbare prijs-kwaliteitverhouding
Badplaatsen zoals Slantchev Briag (de Zonnekust) combineren een Ibiza-achtige sfeer met veel zachtere prijzen dan aan de Middellandse Zee! En wat te denken van het trendy skistation Bansko? Onovertroffen qua prijs, met een ingetogen charme en… nauwelijks wachtrijen aan de skiliften. Oké, de prijs van skipassen is in 2025 met 11,5 % gestegen… maar blijven nog steeds heel betaalbaar.
3. Een unieke cultuur en levendige tradities
Bulgarije brengt tradities, eeuwenoud religieus erfgoed, tijdloze dorpjes en kleurrijke volksfeesten samen: de kloosters (zoals dat van Rila), antieke steden en populaire evenementen (zoals het Rozenfestival van Kazanlak) bieden stuk voor stuk een fascinerende inkijk in een diepgewortelde cultuur.
valeri-terziyski
4. Een rijzende ster op het vlak van duurzaam en toegankelijk reizen
Volgens expert Simon Calder is Bulgarije één van die ‘geheime’ Europese bestemmingen die je moet ontdekken vóór iedereen ernaartoe trekt: de Zwarte Zee, wintersport, historische steden… en vooral een beheersbare bezoekersstroom. Extra troef: de volledige integratie in de Schengenzone sinds 1 januari 2025 maakt reizen nog vlotter.
5. Een smaakvolle gastronomie…
Minder bekend dan de Griekse of Turkse keuken, maar absoluut het proeven waard: de Bulgaarse gastronomie weet aangenaam te verrassen. Shopska-salade, kavarmastoofpot, yoghurt met honing, en dat alles vergezeld van rakia of een lokaal glas wijn: je eet er lekker, lokaal én betaalbaar. Extraatje: er zijn opvallend veel vegetarische of vleesvrije gerechten – voor wie dat belangrijk vindt. En de lokale markten? Die zijn een waar paradijs voor fijnproevers op zoek naar échte smaken.
Het historische Centrumkanaal: wanneer het water de zwaartekracht tart
Onze dag start in Strépy-Thieu, met een metalen reus die de wetten van de fysica lijkt te tarten: de beroemde scheepslift. Een ware kathedraal van ingenieurskunst die binnenschepen van meer dan 1.000 ton… 73 meter hoger tilt! Nieuwsgierig als ik ben, bleef ik niet aan de kant staan kijken: op naar de 8ste verdieping voor een boeiende expo over de binnenvaart. Anekdotes, maquettes, oude foto’s… alles om je helemaal mee te krijgen!
Maar er gaat natuurlijk niets boven de ervaring op het water zelf… en dat kan perfect dankzij een boottocht op het historische Centrumkanaal. Kers op de taart? Je maakt effectief gebruik van een oude scheepslift, die geklasseerd is als UNESCO-werelderfgoed! En voor een speelse toets kan je zelfs eigenhandig een klein elektrisch bootje besturen – zonder vaarbewijs!
Laden in uitvoering …
utopix – vhello
Met de fiets, tussen erfgoed en bloeiende terrils
’s Namiddags mag het perfect wat landelijker: spring op de fiets vanuit Binche en volg het kanaal om de omgeving te verkennen! Tussen de oude industriële installaties, beweegbare bruggen en charmante kleine havens krijg je een stevige portie levend erfgoed voorgeschoteld! En geen paniek: het hoogteverschil blijft heel redelijk…
Amper 5 kilometer verder vind je een andere niet te missen halte: Bois-du-Luc. Dit is nog een echte mijncité waar de tijd stil is blijven staan. Hier neemt de emotie het over. Je ontdekt de oude werkplaatsen, de Saint-Emmanuel-schacht, de arbeiderswoningen, de medische dienst… Een industriële microkosmos van weleer, en ook opgenomen op de UNESCO-lijst. Wandel door de straatjes met het gevoel dat je in de voetsporen treedt van de mijnwerkers, hun gezinnen en hun dagelijks leven. Zelfs de terrils in de buurt zijn vandaag veranderd in groene bakens – symbolen van de veerkracht van deze streek…
Keramis
Keramis: keramiek zoals je het nog nooit zag
Enkele pedaalslagen verder sta je voor Keramis, een museum dat anders is dan de andere. Je vindt het museum op de site van de voormalige Boch-fabriek, en het gebouw met hedendaagse architectuur herbergt drie majestueuze flesovens, de laatste van hun soort in België. Tussen erfgoedstukken uit de 19de eeuw en hedendaagse artistieke creaties ontdek je een poëtische, gedurfde en soms zelfs provocerende keramiekkunst. Klaar om je ideeën grondig door elkaar te schudden!
Een omweg naar Binche, vlakbij La Louvière, mag niet ontbreken op je programma! Deze middeleeuwse stad, ook bekend om zijn carnaval, heeft haar karakter behouden: het belfort, de stadswallen, het paleis van Maria van Hongarije… En dan is er het Carnavals- en Maskermuseum dat, zelfs buiten het seizoen, de ziel van de ‘Gilles’ doet voortleven. Immaterieel werelderfgoed zoals er weinig bestaan, diep verankerd in het hart van de inwoners.
WBT – Bruno D'Alimonte
Seneffe: adel en natuur in volle pracht
Tijd voor een andere sfeer. We trekken naar het Domein van Seneffe. Het neoklassieke kasteel, omringd door 22 hectare prachtige landschapstuinen, is een ode aan het aristocratische leven van de 18de eeuw. In de salons bewonder je de collectie zilverwerk, terwijl de lanen uitnodigen tot flaneren. Het geheel wordt verrijkt met een originele mobiele app, ‘Van dag tot dag, de 18de eeuw’, die me bijna zin gaf om mijn hoepelrok weer boven te halen. Bijna…
We eindigen deze uitstap in het Koninklijk Museum van Mariemont, in een park van 45 hectare. Een echte tijdscapsule, tussen bijzondere bomen, monumentale beelden en ruïnes van een 18de-eeuws paleis. Binnen reis je van continent naar continent: van het oude Egypte naar keizerlijk China, via Rome en industrieel België. De wereldgeschiedenis in een notendop, en dat in een uitzonderlijk mooi kader! Let wel: het museum is tijdelijk gesloten en heropent op 22 november, met gloednieuwe ramen en vooral met de tentoonstelling ‘Maria van Hongarije, Kunst & Macht in de Renaissance’.
MRM
Één gebied, duizend gezichten
Met menselijk vernuft, culturele rijkdom en natuurlijke pracht bewijst deze regio rond La Louvière dat ze duizend gezichten heeft! Een ideale bestemming voor nieuwsgierigen van alle leeftijden: voor wie houdt van verwondering, van begrijpen, van ademen, van fietsen… of gewoon van de tijd nemen!
Mijn favoriete adressen om je koffers neer te zetten
La Ferme de l’Abbaye de Saint Feuillien in Le Roeulx Een verfijnd cocon in het hart van Le Roeulx, waar authentieke charme en een zachte ontsnapping op het platteland samenkomen. 3 gastenkamers met 4 korenaren-classificatie.
Ecau Lodge in Ecaussinnes 16 eco-chique lodges genesteld in een groene oase, voor een natuurlijke en verkwikkende overnachting.
Orange Hôtel Een uniek hotel met 8 kamers in de kleuren van het Carnaval, voor een feestelijk en warm verblijf in het hart van La Louvière.
Le Castillon 3 gastenkamers met een Italiaans tintje, voor een zonnige en gezellige tussenstop bij Christiane en Pasquale.
De McMurdo Dry Valleys, gelegen in Victoria Land, trotseren alle clichés over Antarctica. Geen eindeloze ijsvlakten hier, maar valleien met amper sneeuw, een rotsachtige bodem en een droogtegraad vergelijkbaar met de Atacama. Vocht? Weggeblazen. Neerslag? Minder dan 100 mm per jaar, meestal in de vorm van verdwaalde sneeuwvlokken. Volgens sommige bronnen zouden bepaalde zones al miljoenen jaren geen regen meer gezien hebben!
De schuldigen: razende winden en bergen die alles blokkeren!
Twee fenomenen verklaren deze extreme droogte. Ten eerste de Katabatische winden: ijzige rukwinden die snelheden halen tot 320 km/u, en van de bergflanken razen waardoor de sneeuw verdampt nog voor die de grond raakt. Daarnaast zorgt een regen-schaduw-effect door de Trans-antarctische bergketen ervoor dat vochtige lucht van de oceaan wordt tegengehouden. Het resultaat: een quasi steriel gebied van 4 800 km², dat al miljoenen jaren geen druppel regen meer heeft gehad.
Friis Hills: de meest steriele plek ter wereld?
De Friis Hills, in het hart van de Dry Valleys, zijn zo mogelijk nóg extremer. Volgens een Nieuw-Zeelandse studie zouden ze al 14 tot 20 miljoen jaar nagenoeg onveranderd zijn gebleven, meldt wodnesprawy.pl. Het is er droog, koud, blootgesteld aan harde wind – en vooral leeg. Bodemstalen tonen geen enkel spoor van microbiologisch leven aan. Een bijna uniek geval op aarde!
Maar het leven vindt toch een weg… elders
Onder de bevroren zoutmeren hebben anaërobe bacteriën onverwachte overlevingsstrategieën ontwikkeld: ze metaboliseren ijzer en zwavel, zonder licht of zuurstof. Juist dat maakt de Dry Valleys zo fascinerend voor astrobiologen: ze vormen een openluchtlaboratorium om de grenzen van leven te bestuderen – hier én op Mars.
Een beschermd heiligdom
De regio is erkend als beschermd gebied (ASMA-2) en wordt streng bewaakt! De bodem is er sinds millennia onaangeroerd gebleven. Alsof de tijd er letterlijk heeft stilgestaan.
Waarom een zaal huren en een hoop taart bestellen als je je verjaardag kan vieren in… Zuid-Afrika? Deze herfst en winter laten Belgen de grootse feesten links liggen om koers te zetten naar soms eerder exotische bestemmingen. Het resultaat? Familievakanties, multigenerationele ervaringen of zelfs scheidingsvieringen (jawel!). Welkom in de wereld van de ‘transformational travel’: reizen die je afvinkt op je bucketlist, niet gewoon in je Outlook-agenda. Safari’s, poolcruises of een culturele onderdompeling in Japan: wachten is geen optie meer.
De tussenstop als mini-avontuur
Terwijl een tussenstop vroeger betekende dat je in een saaie terminals kleffe broodjes zat te eten, is het nu een strategische etappe. Bij Singapore Airlines of Ethiopian Airlines wordt de wachttijd tussen twee vluchten omgetoverd tot een culturele mini-ervaring.
Nog steeds gek op sneeuw
Skiën blijft een vaste waarde. De korte vluchten van SkyAlps richting de Dolomieten zitten goed vol, zeker nu de Winterspelen van 2026 in Zuid-Tirol naderen.
ben-koorengevel
Herfst is het nieuwe hoogseizoen
Nu de zomervakantie voorbij is, wordt september de ideale maand om de massa te vermijden. Malta of Texel trekken steeds vaker bezoekers in het laagseizoen, en dat is goed nieuws voor de sfeer (én de portemonnee).
De terugval van het aantal Amerikaanse toeristen zorgt voor meer plek op populaire bestemmingen zoals Italië of de Caraïben. Als Belgische reiziger kan je dus met minder stress een vakantie boeken.
Leren tijdens het reizen
Educatieve reizen zitten in de lift: Nausicaá, Leiden of de educatieve boerderijen van Roter Hahn trekken gezinnen aan die op zoek zijn naar betekenisvolle ervaringen. Leren wordt zo een volwaardige motivatie om op reis te gaan.
Met een hoogte van 3.369 meter is de Etna niet alleen de hoogste vulkaan van Europa, maar ook de meest wispelturige. Sinds 2021 is hij door opeenvolgende uitbarstingen zelfs enkele meters gegroeid. Gemiddeld barst de Etna meerdere keren per jaar uit, soms zelfs meermaals per maand. Een echte hyperactieve kracht van de aardkorst.
2. Een oude krater met ervaring
De Etna is een stratovulkaan, een complexe vulkaansoort met uiteenlopende uitbarstingen: van rustig stromende lava tot plotse explosies. Hij wordt daarom beschouwd als een vulkaan van het ‘Stromboliaanse’ type. Deze explosieve cocktail wordt hier al meer dan 2.700 jaar waargenomen!
petr-slovacek
3. Een mythische berg
Voor de oude Grieken was de Etna meer dan een vulkaan: het was de ondergrondse smidse van de god Hephaistos. Die zou er met zijn cyclopen de wapens van de goden smeden. En voor de liefhebbers van monsters: Typhon, de gezworen vijand van Zeus, zou eronder begraven liggen. Geen wonder dat er continu rook vrijkomt!
4. Een uniek geografisch kruispunt
De top van de Etna is een zeldzame administratieve hotspot: tien Italiaanse gemeentes komen er samen op hetzelfde punt. Sommige geografen vermoeden zelfs dat elf kadastrale zones er elkaar overlappen.
nova
5. Achter het spektakel schuilt gevaar
Toegegeven, de Etna is indrukwekkend. Hij fascineert, trekt toeristen aan en voedt de wijnranken. Maar achter de Instagram-faam schuilt een vulkaan die geregeld zijn woede uitspuwt. De as legt de luchthaven van Catania lam, bewoners leven met onzekerheid en officiële waarschuwingen komen soms pas ná de lavastroom. Een fotogenieke reus, maar wel één die niet getemd is.
Bonus
De Etna kan tegelijk met sneeuw bedekt en gloeiend heet zijn — een surrealistisch landschap waar je soms naast een lavastroom kan skiën.
Zijn mineraalrijke flanken leveren geliefde DOC-wijnen, zoals de rode Nerello Mascalese. Schol… maar dan wel in de schaduw van de krater.
Uluru, ook bekend als Ayers Rock, ligt in het Nationaal Park Uluṟu-Kata Tjuṯa, in het Noordelijk Territorium van Australië. Met zijn 348 meter hoogte en zijn intens rode kleur is het één van de meest iconische natuurmonumenten van het land. Voor de Aṉangu-Aboriginals is het een heilige plaats, vol mythische verhalen.
Van roodgloeiend tot zilvergrijs
De kleur van Uluru verandert met het licht: van diep rood bij zonsondergang tot zilverachtig na regen, dankzij de aanwezigheid van ijzeroxide en feldspaat in de rots. Volgens de Tjukurpa (scheppingsverhalen) werd Uluru gevormd door spirituele voorouders en herbergt het talloze heilige plekken, rotsschilderingen en waterbronnen.
trevor-mckinnon
Klimmen is verleden tijd
Sinds 26 oktober 2019 is het klimmen op Uluru verboden. Vroeger trokken toeristen massaal omhoog, ondanks het feit dat de Aboriginals dat als heiligschennis zagen. De klim was gevaarlijk en heeft 35 dodelijke slachtoffers geëist.
In een tijd waarin populaire bestemmingen als Venetië en delen van Spanje hun toerisme proberen in te perken, zet het Portugese Alentejo juist volop in op bezoekers. Niet uit noodzaak, maar omdat toerisme hier écht past bij de regio. “We ontvangen bezoekers zoals we ook familie ontvangen: met tijd, trots en een goed glas wijn,” zegt António Lacerda, directeur van Toerisme Alentejo.
Rust, ruimte en respect
Met haar uitgestrekte landschappen, verlaten stranden en stille dorpen is Alentejo een van de dunst bevolkte regio’s van Europa. Geen rijen of drukte hier, maar rust en ruimte. Bezoekers worden verspreid over seizoenen en locaties, met respect voor de natuur.
Lokale connectie, geen massatoerisme
In plaats van hotels vol toeristen, slaap je in gerestaureerde kloosters of charmante boerderijen. Ontbijt bij de boer, proef wijn bij de producent zelf. Elke euro komt terecht bij lokale ondernemers en helpt erfgoed, ambacht en natuur te bewaren.
dan-cantir
4 unieke manieren om Alentejo te beleven
Culinaire verwennerij: proef lokale wijnen, kook met chefs en verblijf in designhotels zoals Herdade da Malhadinha Nova.
Actief aan het Alqueva-meer: kajak, paardrij of bewonder de sterrenhemel in het Dark Sky Reserve.
Culturele parels: verken UNESCO-steden zoals Évora (Europese Cultuurhoofdstad in 2027!) en Elvas, zonder de mensenmassa’s.
Strand en surf: wandel langs de ruige Costa Vicentina, surf in Zambujeira do Mar en eet vis met je voeten in het zand.
Vlak bij Gryfino ligt het Krzywy Las, oftewel het Kromme Bos. In dit 1,7 hectare kleine natuurgebied groeien ongeveer honderd kromgegroeide dennen. De bomen buigen zich 90° vlak boven de grond en groeien daarna recht omhoog — alsof de natuur ze expres heeft gemodelleerd. Ze zijn ongeveer 80 jaar oud, geplant in de jaren 1930, toen deze streek nog Duits was.
Menselijke hand of toeval?
De populairste theorie is dat de bomen opzettelijk werden gevormd voor scheepsbouw, meubels of boerengereedschap. Anderen denken dat hun toppen als kerstbomen werden geoogst en de rest ongepland doorgroeide. Ook de oude techniek van stobbenbeheer (stockausschlag) kan een rol hebben gespeeld.
Oorlogssporen of natuur?
Volgens sommigen raakten de jonge bomen beschadigd door Duitse tanks tijdens de oorlog. Ze herstelden zich — met een kromming als gevolg. Maar waarom alleen op dit kleine stuk bos? Niemand weet het precies.
Mysterie houdt stand
Dan zijn er nog de verhalen over magnetische velden, vervuiling, radioactiviteit of zelfs geesten. Niets daarvan is bewezen, maar het versterkt de mystiek van het Kromme Bos. Wie hier wandelt, loopt niet alleen tussen bomen, maar ook tussen vragen.
De Zone des Stilte ligt in het hart van het Bolsón de Mapimí, op het drielandenpunt van Chihuahua, Durango en Coahuila. Sinds 1979 maakt het gebied deel uit van het biosfeerreservaat van Mapimí. Tot 1970 was het een onopvallende plek, tot een incident alles veranderde: op 2 juli 1970 stortte hier een Amerikaanse raket neer met radioactieve lading.
Een ongeluk dat tot een legende leidde
De raket, gelanceerd vanuit Utah, raakte uit koers en kwam terecht in het Mexicaanse zand. Het duurde drie weken voor hij werd gevonden. Om hem terug te halen, werd er snel een weg, landingsbaan en zelfs een treinspoor aangelegd. Kort daarna ontstonden de eerste verhalen: magnetische storingen, vreemde dieren, communicatie die uitvalt. De basis voor een mysterie was gelegd.
Feiten vs. fantasie
Bezoekers melden vreemde dingen: paarse cactussen, tortelschilden met patronen, en supergezonde locals. Toch is er geen wetenschappelijk bewijs dat iets in de Zone echt afwijkend is. De zogenaamde magnetische storingen treffen alleen toeristen, terwijl lokale bewoners gewoon bellen en navigeren — zolang ze geen oude apparatuur gebruiken.
Tussen legende en toerisme
De Zone is intussen een populaire bestemming voor liefhebbers van mysterie en conspiracy-theorieën. Lokale gidsen ontvangen toeristen met open armen en vertellen graag over ufo’s, mystieke energievelden en stiltes die alles verstoren. Of het nu pure marketing is of niet, de Zone des Stilte is uitgegroeid tot een plek waar natuur, historie en menselijke fantasie perfect samenkomen.
Niet waar. Buiten het hoogseizoen leeft Saint‑Tropez op een ander ritme. Markten, cafés, galerijen en lokale feesten brengen leven in de brouwerij. Je drinkt je koffie op een zonnig terras zonder selfie-stokken of jachttoeristen. Net dan leer je de ziel van het dorp kennen.
axp-photography
“Saint‑Tropez is alleen voor rijken”
Het prijskaartje kan hoog zijn, maar er zijn betaalbare opties: pensions, eenvoudige hotels, een camping vlakbij en gezellige eetplekjes. Zeker in september of oktober is het er rustiger én vriendelijker voor je portefeuille. Luxe? Ja, maar het hoeft niet altijd in je budget te bijten.
clemens-van-lay-
“Alles wat vaart is een jacht”
Niet alles wat blinkt, is een superjacht. Je ziet vissersbootjes, veerboten en kleine zeilbootjes dobberen naast de drijvende villa’s. Het haventje leeft van echte activiteit, niet alleen van champagnefeestjes.
natacha-de-hepcee
“Het draait er alleen om zon en strand”
Wie dat denkt, mist een pak moois. De citadel, kunstgalerijen, natuurwandelingen, oude steegjes, concerten in de openlucht… Zelfs zonder teenslippers valt er heel wat te beleven. En als je dan toch wil zonnen: zoek een rustig baaitje zoals Plage de l’Escalet.
michael-kroul
“Saint‑Tropez is een stoffig openluchtmuseum”
Zeker niet. Brigitte Bardot blijft een icoon, maar het dorp leeft in het nu. Lokale kunstenaars openen ateliers, jonge ondernemers starten koffiebars of boetieks, en culturele events brengen frisse energie. Natuurlijk is het erfgoed aanwezig, maar Saint‑Tropez is niet vastgeroest in het verleden. En nee, alles draait niet om de oude gendarmeriefilm.
