Tussen de ‘Cité Ardente’, zoals Luik genoemd wordt, en de Ardennen, vind je de OVA. Dat is de afkorting voor de regio Ourthe-Vesder-Amblève, die bekend staat omwille van zijn prachtige landschappen, verrukkelijke lokale producten en ook zijn rijke historische en architecturale erfgoed. Een groene plattelandsregio waar sereniteit troef is.
Zoals de naam al zegt, ligt de regio Ourthe-Vesder-Amblève in de valleien van de drie rivieren. Door de eeuwen heen hebben de Ourthe, de Vesder en de Amblève valleien gekerfd in het landschap en zo gezorgd voor heel wat adembenemende vergezichten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de mens zich hier heeft gevestigd en typische dorpjes en majestueuze kastelen heeft gebouwd.
Fietsparadijs
De regio Ourthe-Vesdre-Amblève biedt niet alleen een breed scala aan bekende toeristische attracties, zoals het ‘Monde Sauvage’ in Aywaille en de Grotten van Remouchamps, maar ook een groot aantal activiteiten voor iedereen die zich wil uitleven in een schilderachtige en authentieke omgeving, verrijkt met een uitzonderlijk erfgoed. Van kajakken tot paardrijden, wandelen tot de ‘Totemus‘ gezinsavonturen,… er is echt voor elk wat wils.
OVA Tourisme
Voor fietsliefhebbers is de regio volop bezig met het ontwikkelen van een reeks fietsroutes met overnachtingsmogelijkheden onderweg. Zo vertrek je elke dag vanuit een bed & breakfast of hotel en fiets je langs de mooiste wegen van de OVA naar je nieuwe stopplaats. De routes zijn zo uitgestippeld dat ze niet alleen langs de meest opmerkelijke toeristische trekpleisters lopen, maar ook langs de meest indrukwekkende vergezichten en pittoreske wegen.
Bij de verschillende stopplaatsen onderweg krijg je de kans om plaatselijke producenten te ontmoeten en een breed gamma van lokale producten te proeven, waaronder bieren, kazen, fruit en vleeswaren. Op die manier kan je gegarandeerd elke dag genieten van een gevarieerde picknick, op smaak gebracht met uitzonderlijke producten, en ontdek je de beste restaurants in de regio!
OVA Tourisme
De Twee eerste routes
Twee vierdaagse rondritten, met tussenstops en ontmoetingen met lokale producenten, zijn al vastgelegd in een roadbook: de ‘Sportive‘, die bestaat uit een reeks etappes van 30 tot 40 km in een lus via Comblain-la-Tour, Remouchamps, Tilff, Tavier en Comblain-la-Tour, of de ‘Touristique‘ met zijn etappes van 20 tot 30 km, die een lus vormt met ook hier vertrek en aankomst in Comblain-la-Tour, maar dan via Harzé, Stoumont en Remouchamps. Kijk voor meer informatie op de website van OVA Tourisme.
Je kan de regio trouwens ook te voet, te paard of met een kajak verkennen! Gezinnen zullen vooral de Totemus fietsroute weten te appreciëren, terwijl er twee speciale lussen zijn voor mensen met een beperkte mobiliteit.
Mijn vriend staat altijd paraat om me te volgen op mijn ontdekkingstochten. En hoe meer je samen onderweg bent, hoe meer je van elkaar houdt. Als dat niet goed uitkomt! Nu het tijd is om de boekentassen weer uit de kast te halen, doen wij hetzelfde met onze koffers, die we inpakken voor een heerlijk weekend aan de oevers van de Maas. We boekten een verblijf in Hôtel Les Sorbiers in Heer, in de provincie Namen.
Een uitgestrekt domein lag er op ons te wachten, met de nodige keuze: kamers met of zonder terras, een suite, bijzondere accommodaties, een enorme gîte… We hadden een kamer geboekt in het historische gebouw. Mijn prinsessen-trekjes weer he… Schitterende parkvloeren, hoge plafonds en sierlijsten: wat een verfijning!
Pierre Pauquay
Maar een prinses ruilt soms ook haar muiltjes voor wandelschoenen: we hadden een wandeling van 8 km naar Waulsort gepland. Hier vind je de ‘passeur d’eau’ die je met manuele kracht de Maas over helpt: in zijn bootje (dat hier een ‘sabot’ genoemd wordt) klimmen, is al een belevenis op zich.
Aan de overkant van de rivier is het erg rustig. Steile paden, dichtbegroeide natuur, rotsen… en allemaal bergop! Mijn compagnon geniet van de steile hellingen: het is het enige moment dat ik stil ben en me concentreer op mijn ademhaling. En wat een zicht van daarboven: het panorama is adembenemend! De Maas is als een glinsterend lint en Waulsort en zijn kasteel zijn als juweeltjes.
Op de terugweg dronken we iets in Villa 1900: één van de villa’s die eraan herinnert dat Waulsort een zeer populaire plek was tijdens de Belle Epoque. We dineerden in het restaurant van het hotel, met uitzicht op de romantische tuinen en het eiland van het domein (geklasseerd als ‘Natura 2000’). Ik kan je het gerecht aanbevelen dat ik proefde: de verfijnde taart van gegrilde groenten, auberginekaviaar en kruidenvinaigrette met vlierbes is om van te smullen!
Dinant Evasion
De volgende ochtend gingen we na het ontbijt op wandel door Dinant. Het is altijd een waar genoegen om rond te kuieren in dit stadje, dat ingeklemd ligt tussen de Maas en de rotsen. Als iemand die graag foto’s maakt, is dit een droom: waar je ook kijkt in Dinant… het ziet eruit als een postkaart! Natuurlijk klommen we naar de top van de Citadel: 408 treden op kuitkracht (ik ging 10 keer bijna dood), de beste manier om de bolvormige klokkentoren van de ‘Collegiale’ kerk en de Maasvallei te bewonderen. We bleven er lang zitten, keuvelend, met de wereld aan onze voeten.
We namen ook de tijd voor een mini-cruise op de Maas: ik liet mijn vriend de boot besturen terwijl ik zonnebaadde (de prinses is nooit ver weg, maar dat wist je al). Zo leuk om van te genieten, om je mee te laten voeren door het water. Een weekend zoals ik ze graag heb!
Hôtel Les Sorbiers
Het in Heer gelegen domein is bereikbaar vanaf de treinstations Anseremme en Givet. Het hotel kan zelfs een shuttledienst voorzien vanaf deze twee stations!
Hôtel Les Sorbiers à Hastière
Hier vergeet je de dagdagelijkse sleur. Er is geen tv of telefoon op de kamer: je bent hier om te dromen en jezelf te (her)ontdekken.
Er zijn veel verschillende soorten overnachtingen (en prijzen). Of je nu een koppel, een familie of een groep vrienden bent, er is voor ieder wat wils!
Het restaurant, ‘En face de l’île’, serveert traditionele gerechten serveert gemaakt met lokale producten en is altijd drukbezet. Zorg er dus voor dat je reserveert.
Hôtel Les Sorbiers à Hastière
Een leuk ideetje: een natuurgids neemt je mee op een boottocht om het eiland van het domein te verkennen. En op vrijdagavond is er een jazzy aperitiefconcert!
De ‘La Belle Epoque’-wandeling
Van aan het vertrekpunt aan de kerk in Waulsort wandel je naar de Maas: je vindt er het laatste manuele veerpont van België, dat je naar de andere oever brengt (tot 30 september).
WBT – J.L Flémal
Het gele ruitsymbool wijst je de weg: 5 of 10 km, aan jou de keuze!
Deze wandeling met een gemiddeld moeilijkheidsniveau brengt je naar de top van de kliffen, waar je geniet van een panoramisch uitzicht over de Maas en de dorpjes in het landschap.
La Villa 1900
Deze wandeling met een gemiddeld moeilijkheidsniveau brengt je naar de top van de kliffen, waar je geniet van een panoramisch uitzicht over de Maas en de dorpjes in het landschap.
Dinant
Een pareltje om steeds opnieuw naar terug te keren! Wandel door de smalle straatjes, kuier langs de oevers van de Maas, doe er een terrasje… Beklim heldhaftig de vele treden naar de Citadel… of neem de kabelbaan die je er met veel minder moeite naartoe brengt.
Bruno D'Alimonte
Vergeet ook niet het ‘Maison Adolphe Sax’ te bezoeken, een uitstekende manier om te zorgen voor een muzikale noot tijdens je trip.
Maar ook…
In de streek kan je tal van culturele en gastronomische trekpleisters ontdekken, zoals het kasteel van Freyr en zijn rotsen, het cultureel centrum van Hastière dat je de verhalen van de Haute Meuse vertelt en ‘La Caracole’, waar je alles te weten komt over de met liefde gebrouwen bieren. Ook aan sportieve activiteiten geen gebrek: kajakken, fietsen, paardrijden, golfen, wandelen…
Voor ze opnieuw in de schoolboeken duikt, beslisten mijn dochter en ik om onszelf nog een pauze cadeau te doen, door ons helemaal in onze gezamenlijke passie te storten, boeken! Een online zoektocht leverde de ideale locatie op: ‘Le Temps de Livresse ’, een Bed & Books in een landelijke gîte in het bijzonder charmante dorpje Saint-Marc, vlakbij Namen. Alles is er op maat gemaakt van wie verliefd is op boeken en ontspanning. Ondergedompeld in totale rust om de buitenwereld even helemaal te vergeten en ons over te geven aan onze favoriete boeken en ook totaal onverwachte exemplaren. Kortom, totale deconnectie, en tijd om de licht vergeelde pagina’s te beroeren van de boeken die er te vinden zijn en een uitlaatklep te zoeken in de zovele meeslepende verhalen.
Temps de livresse.Het concept van de gîte ‘Temps de Livresse’ ontstond in 2019. In deze duplex met een eerder Scandinavische feel word je uitgenodigd om te ontspannen en te lezen. Wat ik geweldig vond, was het design van de bibliotheekkast: een waanzinnig meubel dat op maat gemaakt werd door een lokale schrijnwerker en langsheen een volledige muur loopt om zo plaats te bieden aan een indrukwekkende reeks werken. Romans voor mij, strips voor mijn dochter: er is voor elk wat wils.
J. Flémal
Na een ochtend die we al lezend in de tuin en op het terras doorbrachten, trokken we in de namiddag Namen in, om de stad op amper 4 kilometer van de gîte te ontdekken. We namen de nieuwe kabelbaan om bovenop de Citadel te geraken. Wat een panorama over de stad dat zich voor onze ogen ontvouwt vanuit onze cabine! Indrukwekkend. Het bezoek aan de Citadel, zijn fascinerende geschiedenis en de uitzichten op de Maas wakkerden onze nieuwsgierigheid aan en namen ons mee naar de geschiedenis, op een reis doorheen de tijd.
Goed om weten: als je er in Augustus bent, mis dan zeker niet de ‘Brocante de Temploux ‘ op zaterdag 19 en zondag 20 augustus. Deze brocantemarkt, de grootste van het land, trekt ook een internationaal publiek aan met een unieke sfeer! Er door de straten wandelen. Leuke koopjes zoeken. Ongewone objecten ontdekken. Lekker smullen aan één van de vele eetkraampjes. Lachen, delen, herinneringen creëren… dat is de essentie van deze bijzondere brocantemarkt.
NIET TE MISSEN ACTIVITEITEN
Kabelbaan en bezoek aan de Citadel van Namen
Tourisme a Namur – Denis Closon
Een ritje van 4 minuten op de kabelbaan neemt je in alle rust, balancerend tussen hemel en aarde, mee naar de Citadel van Namen. Eens daar, kan je deze bijzondere getuige van de geschiedenis ontdekken en genieten van adembenemende vergezichten op de stad en de omringende landschappen.
Théâtre Royal de Namur
In het hart van de Waalse hoofdstad vind je het ‘Théâtre Royal de Namur’, het Koninklijk theater, een niet te missen plek voor de liefhebbers van cultuur. Met zijn rijke en gevarieerde programmatie, gaande van theater tot dans, maar ook muziek en circus, is er altijd wel iets te beleven in dit magnifieke gebouw uit de 19de eeuw.
Belfort van Namen
Stock.adobe.com
Met zijn hoogte van meer dan 20 meter is het Belfort van Namen, dat ook wel de ‘Tour Saint-Jacques’ genoemd wordt, een opvallende getuige van de militaire architectuur uit de 14de eeuw. Neem de tijd om dit als UNESCO Werelderfgoed beschermde monument te bezoeken en zijn fascinerende geschiedenis te ontdekken.
Brocante in Temploux
Mis de grootste brocantemarkt van het land niet, die elk jaar plaatsvindt in augustus. Met meer dan 1.500 exposanten, verspreid over een lengte van 6 km, vind je hier zonder twijfel unieke schatten. De feestelijke sfeer, de animatie in de marge en de kans om uren lang te snuisteren, zowel overdag als ‘s nachts, maakt van deze brocantemarkt een niet te missen afspraak.
Le Temps de Livresse
Le temps de livresse.
In het vreedzame dorpje Saint-Marc vind je Le Temps de Livresse , de perfecte plek voor wie houdt van lezen. Deze landelijke gîte, die inspiratie put uit het Scandinavische design, biedt een sereen kader waarin je volledig kan deconnecteren van de buitenwereld, en je onderdompelen in een indrukwekkende variatie aan boeken. De ideale plek om te herbronnen, elkaar te ontmoeten en leuke momenten te delen met een boek in de hand.
Je kan natuurlijk niet naar Compiègne zonder een bezoek te brengen aan het kasteel. De vele gekroonde hoofden die er te gast waren, hebben het beroemd gemaakt. Napoleon III en keizerin Eugénie bijvoorbeeld, die er elk jaar de beroemde ‘Séries de Compiègne’ organiseerden, met enkele van de meest illustere figuren uit de Franse geschiedenis. Ik krijg maar niet genoeg van een bezoek aan hun appartementen: de tearoom van de keizerin is mijn favoriete kamer! Een wandeling door de tuinen aan de Allée des Beaux-Monts is ook niet te missen: helemaal aan het einde kom je terecht in het bosdomein.
Oise Tourisme / Bruno Beucher
Neem de tijd om door de in 1820 aangelegd rozentuin te kuieren. In deze tijd van het jaar kan je er nog genieten van de geuren en kleuren van de bloemen. Ik geef het toe: ik kan me levendig inbeelden dat ik er een hofdame was, flanerend over de paden!
Hervé Tallon – Studiolight Productions
Maar goed… los van mijn dromen over statige jurken beleefde ik een ander avontuur. Eén met een sportiever tintje! De ‘Boat and Bike’. Dat is een eerder originele excursie: een fietscruise die het plezier van fietsen en varen combineert. De keuze is aan jou om te beslissen met welk stuk je begint! Wij begonnen met de boot: we vreesden dat we teveel zouden treuzelen langsheen de fietsroute en het vertrek van de boot zouden missen! We vertrokken vanuit Compiègne en genoten van de brunch aan boord. Het was zo gezellig om op het water bediend te worden. Wat babbelen, smullen, het platteland en het erfgoed ontdekken… Ik ben niet zo sportief, maar ik had geen enkele moeite met de 25 km die de Pont-Sainte-Maxence en Compiègne scheidden. We namen de tijd en deden ook de ontdekkingsrally, waarbij we onderweg raadsels moesten oplossen. Vergeet niet te reserveren: de plaatsen zijn beperkt en de data van de tochten staan gepland in de kalender.
Grégory Smellinckx
Het avondeten hielden we eerder licht, want we hadden een afspraak voor een ‘auditieve wandeling’ in het hart van het bos van Compiègne! Wat voor wandeling, hoor ik je denken? Wel, het is een bijzonder opwindende nachtelijke uitstap om te gaan luisteren naar het geburl van het hert als de nacht valt. Onder leiding van een gids van het Office National des Forêts trekken we het voormalige jachtgebied in. Draag goede wandelschoenen en kleed je warm aan: het is een heel eind wandelen en het is ijskoud. Helaas hebben we het befaamde geburl niet gehoord, het was nog iets te vroeg op het seizoen. Een goede raad: vanaf half september heb je meer geluk. Anderzijds hebben we wel veel andere vogel- en andere dierengeluiden gehoord. Ik heb dus helemaal geen spijt van deze excursie. De natuur ‘s nachts ontdekken is magisch. En ook best spannend! Met mijn zaklamp in de hand voelde het alsof ik figureerde in één van die romans die ik las toen ik een puber was. Vergeet niet te reserveren, want dat is verplicht.
La parenthèse du Rond Royal Jean-Pierre GILSON
Na deze escapade van nog eens bijna 3 uur konden we niet langer weerstaan aan de lokroep van ons bed. Ik sliep als een koningin. De gastenkamers van ‘La Parenthèse du Rond Royal’, in de voormalige stallen, bulkt van de charme. Balkenplafonds, zachte kleuren en zorgvuldig geselecteerd antiek. En bovendien zit je hier op een steenworp van het historische centrum van Compiègne. Ik had ook graag willen gaan paardrijden: de manège van het Grand Parc lag vlak naast onze logies. Maar na een drukke dag kozen we de ochtend erop voor rust.
BEST WESTERN T’AIM HOTEL Maud Delaflotte
Na deze escapade van nog eens bijna 3 uur konden we niet langer weerstaan aan de lokroep van ons bed. Ik sliep als een koningin. De gastenkamers van ‘La Parenthèse du Rond Royal’, in de voormalige stallen, bulkt van de charme. Balkenplafonds, zachte kleuren en zorgvuldig geselecteerd antiek. En bovendien zit je hier op een steenworp van het historische centrum van Compiègne. Ik had ook graag willen gaan paardrijden: de manège van het Grand Parc lag vlak naast onze logies. Maar na een drukke dag kozen we de ochtend erop voor rust.
Vervolgens trokken we stilaan huiswaarts, maar niet zonder te stoppen bij het ‘Mémorial de l’Armistice’, de gedenkplaats voor de wapenstilstand. Het zou zonde zijn om weg te gaan zonder deze historische plek te bezoeken. De ‘Clairière de l’Armistice’ symboliseert het einde van de vijandigheden in de ‘Grote Oorlog’ van ’14-’18. Hier komen de geschiedenisboeken tot leven. Ik heb niet alle borden en informatie in het museum even aandachtig gelezen, maar ik vond wel de emotie emotionele beleving en bezinning die ik zocht.
Ook jij kan genieten van de kleuren die de nazomer te bieden heeft, en er even tussenuit zijn in de Oise! Compiègne ligt op slechts 2 uur rijden van Brussel, en heeft zoveel te bieden dat je zeker verkwikt terug huiswaarts keert!
Het ‘Casa Vicens’, dat in 1888 werd ingehuldigd, is één van Gaudi’s vroegste bouwwerken. Wat veel mensen niet weten, is dat er een geheime tuin rondom het gebouw ligt. Dankzij een bezoek aan deze tuin kan je niet alleen de architectuur bewonderen, maar ook jezelf onderdompelen in een sfeer die even sereen is als magisch.
2. EL REFUGI 307
In het hart van de wijk Poble-Sec vind je een labyrint van donkere tunnels dat bekend staan als ‘El Refugi 307’. Dit is één van de vele schuilkelders tegen luchtaanvallen die tijdens de Spaanse Burgeroorlog werden gebouwd. Een intense ervaring die je meeneemt naar een duister hoofdstuk in de Spaanse geschiedenis.
3. Het klooster met de 13 ganzen van de kathedraal van Barcelona
De kathedraal van Barcelona, die kent iedereen, maar het klooster wordt vaak vergeten. Hier wonen 13 witte ganzen als eerbetoon aan de heilige Eulalie, de patroonheilige van de stad, die op 13-jarige leeftijd de marteldood gestorven zou zijn. Het is een plek van rust en bezinning midden in de drukte van de stad.
4. BAR MARSELLA
Barcelona barst van de hippe bars, maar geen enkele is zo uniek als Bar Marsella. Deze bar, die in 1820 de deuren opende, is de oudste van de stad en zowel Hemingway als Picasso zouden er regelmatig zijn geweest. De originele inrichting en gezellige sfeer maken deze plek uniek.
5. Het geheime feest van LA MERCÈ
La Mercè is een bekend volksfeest in Barcelona. Aan de vooravond wordt er echter jaarlijks een geheim feest gehouden met muzikanten, dansers en straatartiesten. Alleen de best ingelichte Barcelonezen weten van dit geheim.
In de wijk Lower Manhattan was Washington Street ooit het bruisende hart van Little Syria. Vandaag de dag zijn er nog enkele overblijfselen van die tijd, zoals de St. George Chapel, een belangrijke plek voor de Syrisch-Orthodoxe gemeenschap van Antiochië, een goed bewaard geheim van de New Yorkse geschiedenis.
Deze tuin, bekend als “The Franklin D. Roosevelt Four Freedoms Park”, is een echte verborgen schat. Gelegen aan het puntje van Roosevelt Island, biedt dit park een adembenemend uitzicht op de skyline van Manhattan en is het een oase van rust te midden van de drukte van de stad.
3. DeWhispering Gallery van Grand Central Terminal
Grand Central Station zit vol met geheimen, maar een van de meest intrigerende is de “Whispering Gallery”. Deze gewelfde passage heeft een bijzondere akoestiek waardoor iemand in een hoek kan fluisteren en aan de andere kant kan worden gehoord.
Weinig mensen weten dat een deel van de Berlijnse Muur in New York City staat. Het Berlin Wall Project, gelegen op 520 Madison Avenue, bestaat uit vijf delen van de muur, beschilderd door Duitse kunstenaars.
Dit kleine park in Midtown East is een ware oase van rust. Het hoogtepunt is een waterval van 7,6 meter die een serene sfeer creëert, ver weg van de drukte van de New Yorkse straten.
Ondanks het feit dat de regio vooral bekend staat omwille van zijn ruige kustlijn en het imposante reliëf van de Picos de Europa, mag je de twee grote steden niet over het hoofd zien. De eerste, die modern en actief maar op de handel gericht is, geeft sierlijk uit op de Cantabrische Zee. De tweede heeft een unieke geschiedenis, die wordt geïllustreerd door het oude erfgoed en de status als ‘prinselijke hoofdstad’. In dit tijdperk van massatoerisme voldoet deze bestemming aan alle eisen, te ontdekken met de auto of met het vliegtuig, met rechtstreekse vluchten van België naar Oviedo.
Oviedo telt nauwelijks minder inwoners dan zijn buurstad Gijón en is zonder twijfel de mooiste stad van de provincie. Het rijke erfgoed dankt ze aan haar verleden als koninkrijk (9de-10de eeuw), dat als eerste Iberische gebied de Reconquista ondernam. Maar aan de rol die het speelde als hoofdstad van het ‘Prinsdom Asturië’, een status die het verwierf nadat de erfgenaam van de Castiliaanse en daarna Spaanse kroon de titel ‘Prins van Asturië’ kreeg op basis van een overeenkomst uit de 14e eeuw.
Plaza de la Constitución, Oviedo
Een wandeling door het historische centrum zorgt voor het nodige architecturale genot. Langs de ‘calles’ en ‘plazas’, de meeste autovrij, volgt het ene monumentale gebouw het andere op: de sober ogende 17e-eeuwse voormalige universiteit, de Romaanse Torre Vieja, het benedictijnenklooster van San Pelayo dat eerder een paleis lijkt dan een klooster, de adellijke gebouwen uit de 17de en 18de eeuw op het plein van Porlier, het stadhuis met gewelfde gaanderijen en de kerk van San Isidoro op Plaza de la Constitución, het prachtige kleine ‘El Fontan’-plein met een binnenplaats omringd door zuilengalerijen die huizen ondersteunen…
Een pleintje in het centrum van Oviedo
El Greco, Murillo, Zurbaran, Goya, Sorolla en zelfs Picasso, Miró en Dalí
Museum voor schone kunsten van Asturië turismoasturias.es
Voor kunstliefhebbers is het Archeologisch Museum van Asturië en must. Het is gehuisvest in het voormalige benedictijnenklooster van San Vicente en herbergt vestingen uit de tijd dat de regio een koninkrijk was. Op de hoek van het Plaça de Alfonso II El Casto staat het Museo de Bellas Artes. De collectie van dit ‘mini Prado’, ondergebracht in een 18e-eeuws paleis en een hedendaags gebouw, bevat werken van beroemde kunstenaars als El Greco, Murillo, Zurbaran, Goya, Sorolla en zelfs Picasso, Miró en Dalí.
De San Salvador-kathedraal
Maar het plein is vooral ook de thuishaven van de schitterende San Salvador-kathedraal. Als toonbeeld van de flamboyante gotische stijl heeft het drie majestueuze portalen die leiden naar het schip en de kloostergang. Het schip heeft een opmerkelijk 16de-eeuws houten retabel en barokke elementen uit de 18de eeuw. Het huisvest ook de Cámara Santa (Heilige Kamer), met meesterwerken van de edelsmeedkunst uit de 9de en 10de eeuw, een ongeëvenaarde schat die door UNESCO op de Werelderfgoedlijst is geplaatst. De tweede is opmerkelijk vanwege de kruisgewelven en de finesse van de openingen.
Oviedo, levenskunst in het ‘groene’ Spanje
Oviedo is een groene stad in het Atlantische deel van Spanje en toont zich elegant handelscentrum, geïllustreerd door de artistieke achtergrond en de traditionele ‘sidrerías’. Het gebied ten noorden van de Calle de Argüelles is dé place to be om te winkelen.
Sculptuur op een plein in het oude gedeelte van Oviedo Philippe Bourget | cms
De winkels krijgen een plaatsje op de benedenverdieping van opmerkelijke gebouwen, langs brede voetgangersstraten versierd met moderne beeldhouwwerken, fonteinen en bankjes. Zo’n honderd beelden fleuren de straten op en vormen een kunstzinnige reis van het historische centrum naar dit moderne deel van de stad. Dit zijn onder andere ‘Verkoopsters van El Fontán’ (Plaza de Daoíz y Velarde), ‘Zittende Vrouw’ (Calle Ramón y Cajal, voor de universiteit), ‘El Diestro’ (buste van een stierenvechter, Calle Valdes), ‘Culis monumentalis’ (hoek van Calle Pelayo en Calle Alonso de Quintanilla), ‘La Maternidad’ (werk van de Colombiaanse kunstenaar Botero, Plaza de la Escandalera)…
Deze vaak imposante gebouwen leiden naar de Calle Milicias Nacionales, waar je verrast wordt door een standbeeld van… Woody Allen. Zijn aanwezigheid hier heeft te maken met het feit dat de New Yorkse filmmaker in 2002 in het theater van Campoamor de beroemde prijs ‘Prinses van Asturië’ in ontvangst nam, die elk jaar wordt uitgereikt aan een persoonlijkheid uit de wereld van kunst, wetenschap, sport, literatuur of communicatie. De Amerikaan werd daarna een vaste waarde in de regio. Andere beroemdheden die de prijs kregen, zijn Norman Foster, Barbara Hendricks, Bob Dylan en in 2023 Meryl Streep.
Verrassende tradities en spektakel
Nog zo’n traditie in Oviedo: cider! Net als in Spaans Baskenland wordt deze licht alcoholische drank op basis van appels in de regio geproduceerd en gedronken in speciale tavernes die bekend staan als sidrerías.
De cidertraditie van Asturië turismoasturias.es
En als er één straat is die je absoluut niet mag missen daarvan te proeven, dan is het wel de Calle Gascona. Die staat vol met kraampjes waar het plezier evenzeer in het glas en de warme sfeer zit als in de manier waarop de drank wordt geserveerd. De obers heffen de fles hoog boven hun hoofd om de glazen te vullen, waarbij de cider in een spectaculaire straal naar beneden stroomt en in het rond spettert – waarbij wat er gemorst wordt, opgevangen wordt in een emmer die op de vloer onder het glas staat. Een verbazingwekkende traditie en spektakel om een verblijf in Oviedo mee af te sluiten!
De grootste stad van Asturië (275.000 inwoners) zal fans van havensteden kunnen bekoren, die graag activiteiten aan zee combineren met shoppen. Om Gijón echt te leren kennen wanneer je er voor het eerst komt, ga je naar het schiereiland Santa Catalina. Dit natuurlijke schiereiland, waarvan de heuvel de naam Cimadevilla draagt, biedt een mix van smalle straatjes en volkse pleinen, bezaaid met oude vissershuizen en zeemansbars.
Zich op Cimadevilla vanop het stand van San Lorenzo
De Cerro-klim leidt je naar een park, een voormalige militaire zone die is uitgegroeid tot een plek om te wandelen met een uitzicht over de hele stad. Het biedt majestueuze uitzichten over de baai van Gijón en de omringende bergen. Er zijn ook twee charmante pleinen, Plaza Arturo Dias en Plaza de la Correda, naast de klokkentoren en een 16e-eeuws paleis, het Casa Natal de Jovellanos.
Aan de oostkant van het schiereiland vind je een lage dijk. Dit is een favoriete wandelplek waar de lokale bevolking flaneert, en die loopt van de Romeinse termen van Campo Valdes langs het lange strand van San Lorenzo, waar de lokale bevolking samenkomt op één van de genummerde ‘escaleras’ (trappen) die leiden naar het gouden zandstrand… Aan de westkant vind je dan weer de vissers- en jachthaven van Gijón. De Plaça del Marques, met een uitzicht op de boten, wordt gedomineerd door het opmerkelijke barokke Revillagigedo Paleis (17e eeuw).
Het Revillagigedo-paleis is vandaag een exporuimte. Philippe Bourget | cms
Het Laboral, één van de grootste gebouwen van Spanje Philippe Bourget | cms
Laboral de Gijón, een voormalig college en stadsvisie uit de jaren 1950
Een bezoek aan het ‘Laboral’, naast het Escorial van Madrid het grootste stedelijke complex van Spanje, neemt je mee naar de architectuur van de Franco-jaren. Het monumentale gebouw staat in de buitenwijken van Gijón, op een klif, waardoor het lijkt op een moderne citadel. Dit gigantische complex werd in 1948 gebouwd en was bedoeld om weeskinderen uit de mijnbouwsector te huisvesten en hen een opleiding te geven.
Imposant gebouw of eerder academische stijl Philippe Bourget | cms
Tijdens de bouw werd besloten om er een hogeschool en een technische universiteit (Universidad Laboral) van te maken. In die tijd was Spanje, onder het bewind van Franco, erg arm en de regering wilde de allerjongsten opvoeden met een strenge, conservatieve visie op onderwijs. Luis Moya Blanco, een jonge architect uit Madrid, kreeg de opdracht om dit educatieve fort te bouwen, dat zelfvoorzienend moest zijn, met een boerderij van 100 hectare onder toezicht van de Jezuïeten en de Clarissen.
LABoral Cuidad de la Cultura
Wanneer je binnenstapt in deze ‘ideale stad’ word je met verstomming geslagen. Het immense centrale plein (150 m lang, 50 m breed), omgeven door klassieke gebouwen in Romeinse, Griekse en Ottomaanse stijl, de imposante kerk, de hoge toren (130 meter!), het theater… alles staat hier in het teken van de striktheid en grootheidswaanzin van Franco. Het complex werd in de jaren ’80 verlaten en overgenomen door de regering van het Prinsdom Asturië, met als doel het nieuw leven in te blazen. Sinds de heropening in 2007 is het het ‘LABoral Cuidad de la Cultura’ een open ruimte die in het teken staat van artistieke en industriële creatie, media, opleiding, muziek (conservatorium), tentoonstellingen en het organiseren van culturele en professionele evenementen. In het voormalige klooster van de Clarissen is ook het hoofdkantoor van de radio- en televisiezender van het Prinsdom Asturië gevestigd. Een deel van de 130.000 m² van LABoral is toegankelijk voor bezoekers tijdens rondleidingen van januari tot half september.
De Dertien Koloniën waren een groep Britse koloniën aan de oostkust van Noord-Amerika, gesticht tussen de 17de en 18de eeuw. Van New England tot Georgia vormden ze de basis van wat later de Verenigde Staten zouden worden. Tegen het midden van de 18de eeuw begon het geduld van deze kolonies op te geraken ten opzichte van de Britse kroon.
De economische situatie stond onder druk. Na de Zevenjarige Oorlog zat Groot-Brittannië opgezadeld met een zware schuld. Om die af te betalen, legde het Britse parlement een reeks belastingen op aan de Dertien Koloniën, met name de ‘Stamp Act’ van 1765 en de ‘Townshend Act’ van 1767, waarbij verschillende goederen werden belast. De kolonisten, die geen vertegenwoordiger hadden in het Britse parlement, verzetten zich tegen deze belastingen, die zij als oneerlijk beschouwden, samengevat in de slogan “Geen belasting zonder vertegenwoordiging”. Dit verzet tegen de Britse belastingen betekende de start van een opstand die zou uitgroeien tot een revolutie met als inzet de onafhankelijkheid.
May
De gedurfde keuze voor onafhankelijkheid
In de onafhankelijkheidszaal komt een groep mannen bijeen. Deze afgevaardigden van het ‘Continentaal Congres’ zijn moe maar vastberaden, gedreven door hun verzet en het idee van zelfbestuur. Op tafel ligt een verklaring, een gedurfd document waarover de afgelopen dagen heftig is gedebatteerd. De ‘Declaration of Independence’ of Onafhankelijkheidsverklaring, hoofdzakelijk opgesteld door Thomas Jefferson, is een daad van verzet tegen de Britse kroon, maar ook de uitroeping van zelfbestuur en onaantastbare rechten.
Een handtekening die de vorming van een natie betekende
In de respectvolle stilte van de zaal ondertekende John Hancock, de voorzitter van het Congres, het document met een ganzenveer. Met zijn initialen in het groot en vet, een duidelijke bevestiging van Amerika’s streven naar onafhankelijkheid. Anderen volgen. Elk van hen zet zijn naam op het perkament en bezegelt zo het lot van een nieuwe natie. Er heerst een sfeer van spanning en angst, maar ook van sterke hoop.
De gevolgen van de onafhankelijkheidsverklaring
Het geluid van vuurwerk weerklonk toen het nieuws zich verspreidde. De Onafhankelijkheidsverklaring betekende het begin van een lange en moeilijke onafhankelijkheidsoorlog tegen Groot-Brittannië. Er werd echter ook een natie geboren die gebaseerd was op de principes van vrijheid en gelijkheid. Die verklaring veranderde de loop van de geschiedenis…
4 juli 1776 zal voor altijd herinnerd worden als de dag waarop Amerika zijn onafhankelijkheid uitriep, de dag waarop een natie werd geboren.
Ontelbare belegeringen had de stadswal van Constantinopel, een wonder van middeleeuwse bouwkunst, reeds doorstaan. Ditmaal klopte er echter een ongeziene vijand op de deur. De Ottomanen, onder leiding van de ambitieuze Sultan Mehmed II, hadden een angstaanjagend wapen meegebracht: een kanon. Het donderende gebrul van deze monsterlijke tuigen klonk die dag onophoudelijk op de achtergrond.
De moedige Byzantijnse keizer Constantijn XI vertrouwde evenwel op een goede afloop en riep zijn troepen bij elkaar, hoewel ze in de minderheid waren. De stad was een smeltkroes van culturen, en dat zag je aan de verdedigers. De mengelmoes van Grieken, Genovezen, Venetianen en zelfs een handvol Turken, die als versterking waren toegesneld, verbleekte echter tegenover de indringers.
Bij zonsopgang begon de definitieve aanval. Als een vloedgolf stortten de Ottomaanse troepen zich op de verdedigingsmuur van de stad. De Byzantijnen streden dapper, maar het geluk was niet aan hun zijde. Finaal begaf de omwalling het onder de onophoudelijke aanvallen.
Een nieuw hoofdstuk
Het kruis, dat bijna duizend jaar lang bovenop de machtige Hagia Sophia had geprijkt, lag op de grond en was vervangen door de wassende maan van de Islam. De stad, beroemd om zijn grandeur en als baken van het christendom in het Midden-Oosten, was gevallen. Het Byzantijnse Rijk, het laatste restant van het Romeinse Rijk, was aan zijn einde gekomen.
De val van Constantinopel betekende het einde van de Middeleeuwen en het begin van een nieuw tijdperk. De stad werd herdoopt tot Istanbul en zou de nieuwe hoofdstad worden van het machtige Ottomaanse Rijk, als brug tussen het Westen en het Oosten, net zoals het onder de Byzantijnen was geweest.
Zo was 29 mei 1453 een dag van ingrijpende veranderingen. Een dag waarop de wereld om zijn as tolde, waarop het ene tijdperk eindigde en het andere begon.
Mariemont is een park van 45 hectare waar je kunt wandelen tussen eeuwenoude bomen waaronder heel wat uitheemse soorten. Je kunt er genieten van de natuur, beeldhouwwerken bekijken, naar de vogels kunt luisteren of verkoeling zoeken in de schaduw van de bomen, de zoete geur van de bloemen opsnuiven. Wie wil, kan ook een drankje of een ijsje eten op het terras.
MRM
Het museum
Mariemont is ook een museum. Een unieke plek waar tijd en cultuur dor elkaar lopen. Het museum toont kunstwerken die met passie zijn verzameld door Raoul Warocqué. Een Egyptische mummie staat naast Romeinse fresco’s, een beeld van een lachende Boeddha, Gallo-Romeinse juwelen, een grote collectie porselein uit Doornik en een Japans theepaviljoen.
Plaats voor iedereen
Mariemont was oorspronkelijk een privédomein waar de familie Warocqué woonde. Raoul Warocqué, die altijd graag zijn collecties wilde delen, stierf zonder erfgenaam en liet zijn landgoed na aan België.
Vandaag kunnen families, particulieren en vrienden al deze schatten gratis komen ontdekken!
