Het Woodstock-festival vond plaats op een boerderij van 600 hectare in Bethel, in de staat New York, ver van de stad Woodstock zoals oorspronkelijk gepland. Meer dan 400.000 mensen verzamelden zich voor drie dagen van muziek, vrede en liefde. Ondanks de moeilijke weersomstandigheden en de beperkte infrastructuur overheerste de geest van broederschap en gemeenschap het evenement.
De organisatoren van het festival, Michael Lang, Artie Kornfeld, Joel Rosenman en John P. Roberts, hadden een grootschalig evenement gepland maar werden al snel overweldigd door de enorme opkomst. De massale menigte veranderde het evenement in een spontane manifestatie van vrede en muziek, ver weg van elke vorm van geweld.
Woodstock verwelkomde enkele van de grootste namen in de muziek van die tijd, die onvergetelijke optredens creëerden. Jimi Hendrix, Janis Joplin, The Who, Jefferson Airplane en vele anderen traden op, met muzikale momenten die legendarisch werden. Het laatste optreden van Hendrix, met zijn iconische versie van het Amerikaanse volkslied, symboliseerde de rebelse en pacifistische geest van het festival.
Een blijvende impact
Het Woodstock-festival kreeg geen vervolg vanwege de logistieke en financiële uitdagingen voor de organisatoren, evenals zorgen over veiligheid en crowd control, waardoor het moeilijk was om het evenement opnieuw te organiseren.
Woodstock was niet alleen een muziekfestival, maar ook een belangrijk cultureel evenement dat diepe invloed had op toekomstige generaties. Het vertegenwoordigde het hoogtepunt van de hippiebeweging en de tegencultuur van de jaren 1960, die vrede, liefde en muziek promootte als manieren om de wereld te veranderen. Het evenement vestigde ook de aandacht op belangrijke sociale kwesties, zoals burgerrechten en de Vietnamoorlog.
Vandaag de dag is Woodstock een symbool van vrijheid en creativiteit. De nalatenschap blijft voortleven in muziek en populaire cultuur, inspirerend voor festivals over de hele wereld en herinnerend aan de kracht van muziek en gemeenschap.
Een herdenkingsplaats
Bethel is vandaag de dag een plaats van herinnering, met het Bethel Woods Center for the Arts gelegen op de oorspronkelijke festivalgrond. Dit centrum viert de geschiedenis van Woodstock en biedt bezoekers een meeslepende ervaring, waardoor ze zich onderdompelen in de sfeer van 1969.
Ingehuldigd in 1931, vertegenwoordigt het standbeeld van Christus de Verlosser Jezus Christus met wijd uitgestrekte armen, de stad en haar inwoners verwelkomend. Met een hoogte van 30 meter (exclusief de 8 meter hoge sokkel) is het een van de grootste Jezus-standbeelden ter wereld. Ontworpen door de Braziliaanse ingenieur Heitor da Silva Costa en gebeeldhouwd door de Fransman Paul Landowski, werd dit kunstwerk grotendeels gefinancierd door donaties van Braziliaanse gelovigen.
pixabay
Een technische uitdaging
Het bouwen van dit standbeeld op de top van een berg was een kolossale uitdaging. De materialen, waaronder gewapend beton en speksteen, werden per treintje vervoerd en ter plaatse geassembleerd. De interne structuur van gewapend beton was revolutionair voor die tijd, waardoor het standbeeld bestand was tegen de zware weersomstandigheden en de frequente onweersbuien in de regio.
pixabay
Een bedevaartsoord en toeristische trekpleister
Sinds de inhuldiging trekt Christus de Verlosser jaarlijks miljoenen bezoekers. Toeristen en pelgrims klimmen naar de top van de Corcovado om te genieten van het panoramische uitzicht over Rio de Janeiro. In 2007 werd het standbeeld uitgeroepen tot een van de nieuwe zeven wereldwonderen, wat zijn status als wereldwijd icoon bevestigde.
pixabay
Een symbool van vrede
Christus de Verlosser is niet alleen een religieus monument, maar ook een symbool van vrede en eenheid. Zijn open armen worden gezien als een uitnodiging tot verzoening en universele liefde.
We kwamen rond de middag aan in de streek: we hadden om te beginnen een wandeling gepland. Onze keuze? Het Bois de Bayehon, dat ons naar de gelijknamige Cascade bracht (de op één na grootste waterval van het land). Zeggen dat we ons in het zweet gewandeld hebben, is een understatement: 10 km met een hoogteverschil van 323 meter en een brandende zon die ons vergezelde… Maar het was de inspanning waard: het water kabbelde door de bossen en het landschap was magisch.
We hoefden niet lang te rijden om het elegante, kubusvormige silhouet van het hotel voor ons te zien verrijzen. Na een foto met het hert dat voor de ingang troont (we zitten hier midden in de Ardennen!), ontdekten we onze kamer. Elegantie en ruimte zijn hier de sleutelwoorden. Het imitatiemarmer aan het hoofdeinde van het bed en de enorme douche zijn ook het vermelden waard.
WBT – Vincent Ferooz
Feest op ons bord!
Voor het diner dronken we eerst iets in de bar van het hotel: eindelijk ontspanning. We schoven voor het diner onze voeten onder tafel op het terras: het 3-gangenmenu werd meteen geserveerd. Ceviche van pollak, geroosterde eendenborst en een creatie van kersen en frambozen als dessert. De wijnselectie was subliem: het water liep ons in de mond! Na het diner maakten we een ontspannen wandeling naar het centrum van Malmédy, waar we flaneerden bij de zonsondergang.
WBT – Vincent Ferooz
Na het ontbijt besloten we te ontspannen in de thermen: de wellnessruimte is licht en luchtig. Ik zwom een paar baantjes terwijl mijn man genoot van de warmte van het solarium. De sauna en hamman waren gewoon perfect.
Een kasteel als uit een prinsessensprookje
We vertrokken vanaf het My Hotel om Kasteel van Reinhardstein te bezoeken. Van aan de parking is het nog een heel eind naar beneden, dus wees voorbereid. Maar daar lag het, in de kom van de vallei. Ik vond het geweldig om de curiosa uit een ander tijdperk te bewonderen die de kamers van het kasteel sieren. Maar mijn favoriete plek was de kleine tuin met medicinale planten.
We begonnen aan onze tweede wandeling vanaf het kasteel (over het pad dat naar de parkeerplaats leidt): 6 km en 306 meter stijgen deze keer. Een pittige wandeling, maar het landschap maakt het de moeite waard. De vallei van de Warche is prachtig. We genoten van het panorama vanaf de ‘Nez de Napoléon’-rots en van een adembenemend uitzicht op het machtige fort van Reinhardstein. De wandeling eindigt bij het meer van Robertville en zijn enorme stuwdam. Een wandeling tussen wild water en steile paden die je niet snel zal vergeten!
Op deze dag maakt de Hindenburg zijn 63e vlucht, van Frankfurt naar Lakehurst. Ondanks de moeilijke weersomstandigheden manoeuvreren kapitein Max Pruss en zijn ervaren bemanning het luchtschip met vertrouwen. Aan boord genieten de passagiers van het einde van hun reis, zich niet bewust van de naderende ramp.
De explosie
Rond 19.25 uur, terwijl het luchtschip zijn laatste afdaling inzet, schudt een reeks explosies de structuur. Binnen enkele seconden is de Hindenburg in vlammen gehuld en stort snel neer. Het tafereel is apocalyptisch: een enorme vuurbal verlicht de hemel en de kreten van de overlevenden vermengen zich met het geknetter van de vlammen.
De balans
De brand eist 36 slachtoffers onder de 97 mensen aan boord en een bemanningslid op de grond. De schok is enorm, zowel door de wreedheid van het incident als door de mediacoverage. Beelden en geluidsopnamen leggen de gruwel live vast, en laten een onuitwisbare indruk achter.
De gevolgen
Het ongeluk met de Hindenburg maakt abrupt een einde aan het gouden tijdperk van luchtschepen. De veiligheid van massale luchtvaart wordt in twijfel getrokken en de luchtvaart richt zich nu op vliegtuigen.
Lakehurst vandaag
Vandaag de dag blijft Lakehurst getekend door deze historische ramp. Een gedenkteken en een museum herinneren bezoekers aan het belang van dit evenement in de luchtvaarthistorie.
Gelegen in Utah, staat het Arches National Park bekend om zijn natuurlijke bogen, spectaculaire geologische formaties, en adembenemende landschappen. Dit park trekt bezoekers van over de hele wereld, gefascineerd door de natuurlijke schoonheid en de geologische geschiedenis van de plek.
Spectaculaire bogen
Het Arches National Park herbergt meer dan 2.000 natuurlijke bogen, gevormd door miljoenen jaren van erosie. De meest beroemde hiervan is ongetwijfeld de Delicate Arch, een icoon van Utah. Deze zandstenen structuren zijn door de elementen gevormd, wat zorgt voor verbazingwekkende vormen en prachtige panorama’s.
Ken Cheung
Een uniek ecosysteem
Naast zijn rotsformaties is het park ook een habitat voor een verscheidenheid aan dier- en plantensoorten. Van planten die zich aan de droogte hebben aangepast tot dieren zoals vossen, hazen en een overvloed aan vogels, het park is een voorbeeld van de veerkracht van het leven in een woestijnomgeving.
Activiteiten en wandelingen
Bezoekers van het park kunnen genieten van talrijke wandelingen en buitenactiviteiten. Paden zoals de Devils Garden Trail bieden een nauwe verkenning van de bogen en andere rotsformaties. Voor de avontuurlijkere bezoekers bieden canyoning en klimmen een dynamische manier om het park te ontdekken.
Dino Reichmuth
Behoud en conservatie
Het Arches National Park is ook een belangrijk conservatiegebied. De beschermingsinspanningen zijn gericht op het behouden van deze natuurlijke schat voor toekomstige generaties. Het beheer van de bezoekersstromen en het herstel van beschadigde habitats zijn prioriteiten voor de parkautoriteiten.
Gelegen op meer dan 5200 meter hoogte in de regio Cuzco, is Vinicunca, ook bekend als de Regenboogberg, een waar juweel van de Andes. Zijn levendige kleuren zijn het resultaat van de gelaagdheid van verschillende mineralen: rood ijzeroxide, groen kopersulfaat en geel zwavel creëren een adembenemend natuurlijk schilderij.
Vorming van de kleuren
De kleuren van Vinicunca zijn het resultaat van miljoenen jaren sedimentatie en mineralisatie. De verschillende lagen sediment, die in de loop van de tijd zijn afgezet, werden vervolgens omhoog geduwd door tektonische bewegingen. De oxidatie van mineralen aan de oppervlakte, beïnvloed door het vochtige klimaat van de regio, gaf aanleiding tot deze spectaculaire tinten. De rode tinten komen van ijzeroxide, het groen van chloriet en het geel van zwavel.
Geschiedenis en ontdekking
De berg was ooit bedekt met sneeuw. Met de klimaatverandering begonnen de levendige kleuren te verschijnen, wat een miljoenen jaren oud geologisch fenomeen onthulde. Deze heilige plaats voor de lokale bevolking staat ook bekend onder de Quechua naam Winikunka, waarbij “Wini” verwijst naar een veel voorkomende zwarte steen in de regio en “Kunka” “hals” betekent.
Een groeiende toeristische attractie
Tot 2016 was Vinicunca alleen bereikbaar na een zesdaagse wandeling. Tegenwoordig worden dagtochten vanuit Cuzco georganiseerd, zodat bezoekers de berg te voet of te paard kunnen bereiken. Ondanks de gemakkelijkere toegang is het van cruciaal belang dit kwetsbare milieu te respecteren om zijn schoonheid te behouden.
Gambia heeft van november tot mei een droog en zonnig klimaat, met temperaturen tussen de 25 °C en 35 °C.
2. Tijdzone
Met slechts een uur tijdsverschil met België en een vlucht van 6 uur, zal een reis naar Gambia je waarschijnlijk niet meteen een jetlag bezorgen!
Gambia Images
3. Droomstranden
De stranden van Gambia, van Paradise Beach tot Kololi Beach, bieden een hemelse omgeving om te ontspannen en de zonsondergang te bewonderen. Een ritje te paard langs deze stranden in de avondschemering is een niet te missen ervaring!
4. Warm onthaal
Gambia heeft de bijnaam ‘Lachende kust van Afrika‘ en staat bekend om de vriendelijkheid en warmte van zijn inwoners.
5. Natuurlijke rijkdom
De natuur in Gambia is een paradijs om te ontdekken, met onder andere mangroven en natuurreservaten zoals Abuko. Als je houdt van flora en/of fauna, kom je hier zeker aan je trekken!
Gambia Images
6. Uiteenlopende activiteiten
Gambia biedt een waaier aan activiteiten: van vissen tot fietsen, maar bijvoorbeeld ook kajakken en zwemmen.
7. Gastronomie
Gambiaanse specialiteiten zijn spek naar de bek van fijnproevers, die kunnen smullen van gerechten als domoda, benachin en yassa. Verse vis, recht uit de Atlantische Oceaan, zal weten te verleiden. De zeevruchten zijn uitzonderlijk, net als de verscheidenheid aan opties voor vegetariërs en veganisten.
Gambia Images
8. Eclectisch cultureel erfgoed
De culturele rijkdom van Gambia wordt tastbaar in de tradities, muziek en dansen van de verschillende etnische groepen. Van traditionele dorpen tot lokale markten: probeer ook eens om de toeristische trekpleisters te ontvluchten om de lokale gebruiken te ontdekken!
Gambia Images
9. Betaalbare bestemming
Gambia wordt ook geprezen om zijn betaalbaarheid, met accommodatie, maaltijden en activiteiten tegen scherpe prijzen, waardoor een langer verblijf in de winter bijzonder aantrekkelijk is.
Gambia Images
10. Veiligheid en eenvoudige communicatie
Gambia is een veilige bestemming met een stabiele politieke toestand. Met Engels als voertaal is interactie met de lokale bevolking gemakkelijk, wat je ervaring als bezoeker verrijkt.
‘De Stomme van Portici’, ook bekend als ‘Auber’, naar de componist van het stuk Daniel Auber, is een opera in vijf bedrijven die het verhaal vertelt van de opstand van Masaniello tegen de Spaanse bezetting in Napels in de 17e eeuw. De thema’s van vrijheid en opstand tegen onderdrukking vonden bijklank bij het Brusselse publiek, dat leeft onder de autoritaire heerschappij van Nederland. De aanhechting van België bij Nederland is het gevolg van de nederlaag van Napoleon aan het einde van de Franse dominantie en valt allesbehalve in de smaak bij de Belgen. De religies waren verschillend (de Belgen waren katholiek, de Nederlanders protestants) en het belastingsysteem onderdrukte de inwoners van het land.
Alex Vasey
Een nacht van revolutie
De voorstelling op 25 augustus werd opgevoerd voor een bijzonder gepassioneerd publiek. Toen de aria ‘Amour sacré de la patrie’ (Heilige liefde voor het vaderland) weerklonk, ging er een schokgolf door het publiek. Emoties laaiden hoog op en het publiek verliet het theater, overmand door revolutionair sentiment. De straten van Brussel werden het toneel van gewelddadige demonstraties, barricades werden opgeworpen en de stad stond in vuur en vlam. Die avond imiteerde de opera niet alleen het leven, het stuk zorgde voor een transformatie van het leven!
De weg naar de onafhankelijkheid
De gebeurtenissen van 25 augustus waren de voorbode van de Belgische Revolutie. In de dagen en weken die volgden, verspreidde de opstand zich en won ze aan kracht en verbetenheid. De onderdrukking volstond niet en de zuidelijke provincies van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden kwamen in opstand voor hun onafhankelijkheid. Op 4 oktober 1830, meer dan een maand na het begin van de revolutie, riep België zijn onafhankelijkheid uit. Dit betekende het einde van de Nederlandse overheersing en het begin van een nieuw tijdperk voor het Belgische volk.
Zo biedt het bevoorrechte bezoekers de bijzondere ervaring van zijn berglandschappen, de rijkdom van zijn landbouwcultuur en de vriendelijkheid van zijn inwoners, die 30 jaar na de genocide op de Tutsi’s aangezet worden om zich te verzoenen. Een reis doorheen de geschiedenis en in de weidse natuur. Dat moet je gezien hebben.
Gorilla(‘s) in het Nationaal Vulkaanpark, een niet te missen ervaring. Philippe Bourget | cms
Vulkaanpark, indrukwekkende ontmoeting met gorilla’s
Na een vermoeiende klim van twee uur over vulkanische rotsen en vegetatie stonden we op een hoogte van 3.000 meter eindelijk oog in oog met hen: de berggorilla’s! In het dichte gras zit een familie rond het mannetje, een 22 jaar oude ‘zilverrug’ van meer dan 200 kg, onderuitgezakt als een vorst. Het is onmogelijk om niet onder de indruk te zijn bij de aanblik van deze woudreuzen, rustig, zelfzeker en toch zo menselijk.
De gids had ons gewaarschuwd: kijk ze niet in de ogen als ze dichterbij komen, hurk als je oog in oog komt te staan en maak een enkel keelgeluid om te tonen dat je als vriend gekomen bent… Deze koningen van de jungle zijn niet bang – misschien geen wonder, gezien hun fysieke voorkomen? We staan nog geen drie meter van ze vandaan, helemaal gefascineerd.
Een ontmoeting met de gorilla’s is het ‘nec plus ultra’ van een reis naar Rwanda. Het wordt met zijn ruige, beboste reliëf het ‘land van de duizend heuvels’ genoemd, maar telt ook een aantal echte bergen. Eén van de hoogste, met een hoogte van meer dan 3.700 meter, is de slapende vulkaan Visoke. Hier, op de hellingen van deze kegel op de grens met de Democratische Republiek Congo (DRC), leven de ongeveer 1.000 berggorilla’s die in Rwanda, de DRC en Oeganda voorkomen.
Philippe Bourget | cmsGewassenteelt op de hellingen van de Visoke-vulkaan
Voordat de Amerikaanse primatologe Dian Fossey deze primaten in de jaren 1960-1980 kwam bestuderen en hen met hand en tand verdedigde, tot op het punt dat ze in botsing kwam met lokale bewoners en in 1985 werd vermoord onder onopgehelderde omstandigheden, waren er slechts 250 gorilla’s. Ze zijn nu het ‘zwarte goud’ van Rwanda en worden angstvallig beschermd… en ze zijn voorbehouden aan een rijke minderheid, want alleen wie het kan betalen krijgt het ongelooflijke recht om het Nationale Vulkaanpark te betreden, aan een prijs van… € 1.500 per ticket! Voor dat geld is de onuitwisbare emotie van het zien van deze dieren helaas voorbehouden aan wie het zich kan veroorloven.
Hotel One & Only Gorilla’s Nest, wat een luxe… Philippe Bourget | cms
Tegen een redelijke entreeprijs, kan je echter ook de makkelijker toegankelijke gouden apen zien (US $100), en ook het graf van Dian Fossey (US $75), begraven in het regenwoud in de buurt van haar geliefde primaten.
De beroemde heuvels van Rwanda, tussen Nyanza en het Nationaal Park van Nyungwe. Philippe Bourget | cms
Nationaal Park van Nyungwe, chimpansees en de Nijlbronnen
In het zuidwesten van Rwanda vind je het Nyungwe National Park, dat in 2005 werd geopend en sinds 2023 op de UNESCO erfgoedlijst staat. Het heeft een oppervlakte van 1.019 km² en je vindt er bijna 500 chimpansees en een kolonie van naar schatting meer dan 500 colobusapen (of franjeapen). Deze apen vlak voor de ingang van het park de weg zien oversteken, als een wit-zwarte golf geleid door een ondoorgrondelijk kudde-instinct, zal voor mij voor altijd één van de hoogtepunten van deze reis blijven. Colobusapen zijn één van de 13 apensoorten die in het park voorkomen. Het park staat ook bekend als één van de verst afgelegen bronnen van de Nijl. In dit regenwoud stroomt het water in rivieren die andere, grotere rivieren voeden. Ze komen allemaal samen in het Victoriameer, de officiële bron van de Witte Nijl.
Naast de chimpansee-tracking, die elke ochtend heel vroeg wordt georganiseerd onder begeleiding van een gids die een groep van maximaal acht bezoekers begeleidt (de toegangsvergunning, inclusief parktoegang en gids, kost US$ 240 per persoon), belooft Nyungwe als één van de beste voor het toerisme ontwikkelde parken, nog andere verrassingen. Een wandeling van ongeveer 1 uur door het woud leidt naar een hangbrug door de boomkruinen (US$ 100 toegang tot het park + US $40 per persoon).
Hangbrug in het Nationaal Park van Nyungwe Philippe Bourget | cms
Eén tip: begin er niet aan als je hoogtevrees hebt! Anderzijds is het wel een kans om de igishigishigi te ontdekken, immense boomvarens waarvan sommige stammen honderden jaren oud zijn. Eind 2024 wil het park een zipline van 2 km en een ecolodge met 20 kamers openen. Je kan er ook de spectaculaire Ndambarare waterval bewonderen (US$ 115) tijdens een 2 uur durende wandeling en ook vogels spotten. Een andere optie is een driedaagse trektocht, met accommodatie in een boshut, voor US$ 450 per persoon all in. Een financieel haalbaarder forfait.
Het terras van het Hotel One & Only Nyungwe House Philippe Bourget | cms
Nyungwe wordt beheerd door ‘African Parks’, een internationale NGO die gespecialiseerd is in het beheer van nationale parken en beschermde gebieden in Afrika. Er kwamen in 2023 bijna 23.000 bezoekers over de vloer. Dat zijn vooral Rwandezen (die een veel lagere prijs betalen), Amerikanen, Belgen en Duitsers.
Aan de oevers van het Kivumeer werken vissers altijd per drie boten om daartussen een breed net te kunnen spannen Philippe Bourget | cms
Het Kivumeer en zijn ‘spinboten’
Het Kivumeer, en daarmee zitten we nog steeds in het westen, is het derde sterke punt van het land. Op de grens met de Democratische Republiek Congo – er zijn spanningen tussen de twee landen vanwege de vermeende steun van Rwanda aan de rebellengroep M23 in Congo – heeft deze watermassa die één van de tien grootste is van Afrika, iets van de ‘Rivièra van het Zwarte Continent’.
Deze indruk wordt bevestigd door de aanwezigheid van een aantal weelderige villa’s met zwembad die uitkijken over de met pijnbomen en eucalyptusbomen bezaaide oevers. Vanuit het 18 kamers tellende Cleo Lake Kivu Hotel, één van de luxueuze accommodaties voor Premium toeristen in het land, is het uitzicht op de kust en de eilanden bijzonder idyllisch. ‘s Ochtends vroeg kan je de vissers, in koor zingend en fluitend, zien en horen terugkeren naar hun eigenaardige boten. Het zijn telkens drie lange, smalle boten die met houten palen aan elkaar gebonden zijn, zodat ze er een breed net tussen kunnen spannen.
Hotel in aanbouw aan de oevers van het Kivumeer Philippe Bourget | cms
Hoe archaïsch ze ook ogen, deze ‘spinnen op het meer’, uitgerust met lange palen aan de boeg en achtersteven om de netten binnen te halen, zijn ook ongelooflijk mooi. In samenwerking met de hotels bieden lokale gidsen toeristen de mogelijkheid om bij valavond aan boord te gaan bij de vissers. Het is een excursie die uit een ander tijdperk lijkt te komen, bij het licht van petroleumlampen, en een kans om het dagelijks leven te aanschouwen van de mannen die onvermoeibaar jagen op sambazas (kleine visjes om te frituren), de specialiteit aan het meer.
Je kan ook een kajak huren om te varen tussen de eilanden, zoals de ‘Chapeau de Napoléon’ of de ‘Singes’, vlakbij de stad Karongi. Vroeger lieten boeren hun vee al zwemmend over de kanalen van het ene naar het andere eiland gaan als de weidegronden op het ene uitgeput waren. Dit schouwspel wordt nog steeds georganiseerd voor toeristen. Ook kan je baden in het Kivumeer. Maar wees voorzichtig, want het is tot 480 m diep en er komt giftig methaangas uit de diepte. Het wordt industrieel gewonnen om elektriciteit te produceren voor een deel van de Rwandese bevolking.
Verkoopster op de markt van Kimironko, in Kigali cms | cms
Kigali, de grote hoofdstad
Als je van park naar park gaat, lijkt het alsof je heel Rwanda doorkruist. Je ontdekt een land met heuvels van meer dan 1.000 meter hoog, dichtbevolkte dorpen, velden met maniok, rijst, bananen, thee en koffie. Langs de weg zie je kinderen in schooluniformen, vrouwen die maniokbladeren op hun hoofd dragen, fietsen vol zakken of hout die door mannen voort worden geduwd… Een land waar mensen barsten van de energie, waar ze hun brood verdienen door zich in het zweet te werken.
Deze tocht leidt onvermijdelijk naar de hoofdstad Kigali. Het is onmogelijk om er je weg te vinden in de wirwar van in elkaar overlopende wijken die tegen de heuvels opklimmen. Er is geen centrum, of eerder: er zijn verschillende centra. Zoals de wijk van het busstation, een lawaaierige en wat vuile plek waar mensen en gemotoriseerd vervoer (motorfietsen zijn koning) samenkomen; of de wijk van het stadhuis, een meer gepolijst centrum met een voorkeur voor winkelen en zaken doen. Deze hoofdstad met ongeveer 1,5 miljoen inwoners, gelegen in het midden van het land, is proper. De straten zijn goed geasfalteerd. Eén van de bezienswaardigheden die je uiteraard niet mag missen is het gedenkteken voor de genocide, een herinnering aan de tragedie waarbij in 1994 meer dan 800.000 Tutsi’s door Hutu’s werden afgeslacht.
Het memoriaal voor de genocide in Kigali cms | cms
Hier en daar biedt Kigali ook een mooi laagje ‘lifestyle’. Je vindt er een aantal ontwerpers en mensen die het sociale leven animeren: het Nyamirambo Women’s Center, een coöperatieve die analfabete vrouwen door middel van werk wil laten integreren; het Nyo Arts Center, de meest prominente kunstgalerie van het land; de showroom van Rwanda Clothing, een winkel met decoratieve objecten, meubels en kleding van ontwerpster Joselyne Umutoniwase; en Uzuri K&Y, de winkel van enkele schoenenontwerpers. Zij zijn de ambassadeurs van een land dat, van gorilla’s tot kunstenaars, Rwanda tot een ‘must do’-bestemming maakt… als je tenminste de middelen hebt.
Pacifique Niyonsenga, kunstschilder en musicus in het Nyo Arts Center cms | cms
Praktische info
Hoe ga je erheen?
Vanuit Brussel vlieg je met Rwandair 3 keer per week naar Kigali met een tussenstop op Parijs (Charles de Gaulle). De vlucht duur 9u15, met aan boord vriendelijk personeel. 30 plaatsen in business class maar geen Wifi aan boord. rwandair.com
Formaliteiten en info
Geldig paspoort. Geen vaccinaties nodig. Geen tijdsverschil met België. Valuta: Rwandese frank (RWF). € 1= 1,403 RWF. Klimaat: de beste tijd voor een bezoek is van juni tot september (droog seizoen).
Bezoeken
Je schakelt best een touroperator in om de toegang en bezoeken aan de parken te boeken, en ook voertuigen met chauffeur en excursies.
Overnachten
– Kigali Serena Hotel: een comfortabel hotel midden in de hoofdstad. serenahotels.com/kigali
– Kivu Cleo Hotel: dit heel mooie en hoogstaande hotel in Karongi, kijkt op een prachtige manier uit over het Kivumeer. Comfort et rust verzekerd. cleohotel.rw
– Five Volcanoes Boutique Hotel: we vielen hier voor het groene kader aan de rand van het nationaal Vulkaanpark, ideaal gelegen om gorilla’s te gaan bekijken. Charme en een tropische sfeer. fivevolcanoesrwanda.com
Na Namen in april, Luik in mei en Waals-Brabant begin juni, neem ik je nu mee voor een bezoek aan de wijngaarden en kastelen van Henegouwen. “Henegouwse wijn?” vraagt mijn vriend, die even verbaasd als bedenkelijk kijkt. Jazeker, je vindt er zelfs de grootste wijngaard van België. En in Henegouwen worden de beste Belgische bubbels geproduceerd. Zijn twijfel veranderde in een missie: “Dat moeten we proeven!”
Een nacht in de toren
Meteen na het werk op vrijdag pakten we onze koffers. We trokken naar Thieusies, vlakbij Bergen, voor een bijzondere overnachting in een kasteeltoren. Deze bakstenen toren, gebouwd in 1845, werd in 2019 gerenoveerd en omgebouwd tot een gîte, met een slaapkamer, badkamer en keuken. Hiermee heb ik punten gescoord: mijn vriend waande zich terug in zijn kindertijd, als een ridder die de rivier oversteekt met zijn oog gericht op het schietgat, om zich daarna op te warmen voor de stenen open haard. Het hoogtepunt: bovenaan de draaitrap biedt het panoramisch terras een uitzicht op het kasteel en het park. Hier genoten we als kasteelheren van ons aperitief en ontbijt.
La Tour du Chateau-Benoit Jauniaux
Zaterdagochtend: de magische bubbels bij Ruffus
Na koffie met een croissant daarboven dalen we terug af naar de wijngaarden van Agaises, tussen Mons en Binche. Hier wordt de beroemde Ruffus gemaakt, een mousserende wijn die al meermaals in de prijzen viel. De wijnstokken werden in 2002 geplant op een kalkrijke heuvel waarover ‘Seigneur Ruffus’ in de 12de eeuw heerste. Twee gratis wandelingen (30 minuten of 1u30) met educatieve panelen leiden je door de wijngaarden en vertellen over het ontstaan van deze Belgische mousserende wijn. We hadden ook een degustatie geboekt. “Deze Belgische bubbels doen vonken vliegen,” zegt mijn geliefde in een poëtische bui. En hij is niet de enige die er zo over denkt: het is zo’n succes dat je op de wachtlijst komt te staan om Ruffus rechtstreeks bij het domein te kunnen kopen…
Ruffus
Zaterdagnamiddag: van Seneffe naar de sterren van Eugénie
Op 30 kilometer van bij Ruffus wacht het Château de Seneffe ons op. Dit neoklassieke gebouw dateert uit de 18de eeuw. In de weelderig gedecoreerde kamers vind je de mooiste collectie zilverwerk van België. Een uitzonderlijk kader met een theater, een groot zwembad en een kleine vijver, waarvan het centrale eiland door een brug met de oever is verbonden. Superromantisch. We kwamen zelfs twee trouwende koppels tegen die bezig waren met een fotoshoot voor hun grote dag. Mijn vriend en ik kregen er sterretjes van in onze ogen.
Domaine de Seneffe asbl – Francis Vauban
En sterren, daar heeft restaurant ‘D’Eugénie à Emilie’ er twee van in de Michelingids. Ik werd verliefd op dit bekroonde restaurant toen ik de foto’s van de gerechten op de website zag. En de foto’s schetsten een accuraat beeld: we proefden heerlijke gerechten, bereid volgens aloude recepten. De kaart en de menu’s bieden een ruime keuze aan vlees- en visgerechten.
Zondagochtend: de grandeur van Chant d’Eole
Op zondagochtend vertrekken we naar de streek onder Bergen, om er een andere Belgische schuimwijn te ontdekken, bij het ‘Domaine du Chant d’Eole’. Met 52 hectare is dit de grootste wijngaard van België. Een goed uur lang wordt tijdens de rondleiding uitgelegd hoe deze mousserende wijn wordt gemaakt, van het aanplanten van de druiven tot het bottelen, inclusief de keuze van de druivensoorten en de vinificatie. En dan is het tijd voor de proeverij! Brut Blanc de Blancs, Brut Rosé, Cuvée Prestige en Élixir Saint-Georges… ze zijn allemaal even uitmuntend.
WBT – Denis Erroyaux
Zondagnamiddag: een omweg via het ‘kleine Versailles’
We eindigen in stijl met een bezoek aan het ‘Château de Belœil’. Het door water omgeven kasteel krijgt de bijnaam “het kleine Belgische Versailles”. Het antieke meubilair, gemaakt door de grootste Franse meubelmakers uit de 17de en 18de eeuw, straalt één en al luxe uit. In het park volgden tien generaties hoveniers en tuinarchitecten elkaar op om de oorspronkelijke stijl, die dateert uit 1664, te behouden. Een prachtige omgeving om een droomweekend in af te sluiten.
WBT – J.P. Remy
Onze ‘coup de coeur’:
Het verrassende aroma van de Belgische bubbels en het sublieme restaurant ‘D’Eugénie à Emilie’.
