De vzw ‘Les Plus Beaux Villages de Wallonie‘, die de mooiste dorpjes van Wallonië in de kijker zet, publiceerde een fietsgids met daarin verschillende routes voor tweewielers. Op die manier ontdek je de 33 mooiste dorpen van Wallonië al trappend. Er staan maar liefst 12 fietslussen in deze gids, verdeeld in etappes van bijna 30 km, die de 33 dorpen aandoen die deel uitmaken van de selectie van de mooiste plekjes in Wallonië. Ze zijn met elkaar verbonden via knooppunten en het RAVeL-netwerk.
PBVW – Rita Photographie
Deze fietsgids is rijkelijk geïllustreerd met gedetailleerde kaarten en foto’s van niet te missen bezienswaardigheden onderweg. Op die manier ontdek je het lokale erfgoed en gastronomie, dankzij een overzicht van alle eetgelegenheden in de buurt. Maar er is meer, want de bijzondere uitzichten, toeristische infopunten, de dichtstbijzijnde treinstations en plekken om fietsen te huren of te repareren worden ook voor elke etappe vermeld.
Deze gloednieuwe fietsgids is nu al online te koop via de website beauxvillages.be en bij de toeristische bureaus waarmee de vereniging samenwerkt. Routes en GPS-coördinaten voor elke route zijn ook te vinden op deze website.
We vervolgen onze reis in de provincie Muğla, langs de Dalyan-rivier. Tussen het Köyceğiz-meer en de Middellandse Zee werd in de Oudheid een stad opgetrokken, waarvan de overblijfselen door verschillende generaties archeologen zijn opgegraven.
Opgedroogde haven
De geschiedenis van de stad Kaunos start in de 8ste eeuw voor Christus. In die tijd was deze havenstad één van de belangrijkste in de regio Carië. Kaunos was een strategische havenstad, vooral dankzij de zoutproductie, en werd gedurende zijn hele geschiedenis veroverd en achtereenvolgens bewoond door Grieken, Romeinen, Perzen en Rhodiërs.
turkish museums
Na verloop van tijd geraakte de zee gevuld door slib en andere afzettingen door de rivier, waardoor de haven opdroogde. De stad werd in de 16de eeuw verlaten en in 1842 herontdekt door de Britse archeoloog Richard Hoskyn. De site staat sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, inclusief de in de kliffen uitgehouwen rotsgraven die alleen te zien zijn vanaf de rivier of de stad Dalyan.
GoTürkiye
De Akropolis en een theater voor 5.000 mensen
De stad Kaunos werd terug tastbaar door de archeologische opgravingen.
De Akropolis, de vesting van de stad, stond op een heuvel op 152 meter boven zeeniveau. Aan de voet van de Akropolis ligt het theater, waarvan de bouw begon in de 4de eeuw voor Christus. Het is het best gereconstrueerde gebouw op de site.
turkish museums
Het is een indrukwekkende ervaring om door de gangen van dit oude theater te wandelen. Het meet 75 meter in diameter en bood plaats aan 5.000 toeschouwers in 33 rijen zitplaatsen. Het podium, met een diameter van 22 meter keek destijds uit over de zee (die ondertussen opgedroogd is).
Olivier Maloteaux
De oude stad liep via een lange steeg langs de Agora, een handelsader uit die tijd, de heuvel af naar de haven. Er zijn ook overblijfselen van Romeinse baden en tempels te zien. Een indrukwekkende reis in de open lucht door de wandelgangen van de geschiedenis.
Köyceğiz ligt in het zuiden van de provincie Muğla, waar de Middellandse Zee en de Egeïsche Zee elkaar ontmoeten, op 1.000 kilometer ten zuiden van Istanboel. De stad ligt in het beschermde natuurgebied Köyceğiz-Dalyan.
Ontspannen cruise naar de zee
Het meer van Köyceğiz heeft een omtrek van zo’n 50 kilometer en biedt een breed aanbod aan ‘natuuractiviteiten’: fietsen, wandelen, waterfietsen, enz. Je kan er ook een modderbad nemen, of duiken in de natuurlijke warmwaterbronnen.
GoTürkiye
Een andere optie is om een cruise te maken van het meer naar de Middellandse Zee. Er zijn cruises van een hele dag met verschillende toeristische stops (waaronder de oude stad Kaunos), ook met lunch. Wij gaven de voorkeur aan een privétour met een route naar keuze, een rechtstreekse tocht naar zee: een twee uur durende cruise langs het Dalyan kanaal.
Olivier Maloteaux
In de rotswanden uitgekerfde tombes
Kort nadat je het Köyceğizmeer achter je gelaten hebt, vlakbij Dalyan, zie je in de hoogte de Lycische grafmonumenten die in de rotswanden zijn uitgehouwen. Deze tombes maken deel uit van de oude stad Kaunos en dateren uit de 4de eeuw voor Christus. Bijna 2.500 jaar nadat ze uitgebouwen werden, domineren ze nog steeds de vallei. Deze tombes, waarin de elite van die tijd begraven werd, werden hoog gebouwd omdat men geloofde dat hoe dichter de tombe bij de hemel kwam, hoe dichter de ziel van de overledene bij God was…
GoTürkiye
Stranden met zeeschildpadden
De cruise gaat verder over dit kanaal dat door een groene omgeving stroomt. Er staan fruitbomen: sinaasappel, granaatappel en citroen. Verderop is een dennenbos. En daarachter zie je de toppen van de Sandrasberg. Het eindpunt is het strand van İztuzu, dat uitkijkt over de Middellandse Zee en waar je de ‘onechte karetschildpadden’ (Caretta caretta) vindt.
Olivier Maloteaux
Na een duik in het warme water van de Middellandse Zee nemen we de boot (er is een regelmatige pendeldienst) terug landinwaarts. We smullen van de blauwe krabben die in de wateren om ons heen gevangen werden, de traditionele snack van de lokale vissers. Je eet de krab uit het vuistje, zelf gepeld en tegen een lage prijs: een portie kost iets meer dan €5.
We eindigen de dag op het terras van een restaurant in Dalyan, met uitzicht op de rivier en de beroemde Lycische graftombes, die nog mystieker ogen onder hun nachtelijke verlichting. Een voorproefje van ons bezoek de volgende dag, wanneer we naar de stad Kaunos trekken, waarvan de overblijfselen niet ver achter de rotstombes liggen.
Clervaux ligt in het noorden van het Groothertogdom Luxemburg, op de grens tussen België en Duitsland. Je vindt er heel wat interessante activiteiten en culturele attracties, en daarom besloot ik er aan het begin van de herfst een weekend door te brengen.
The Road Abroad
Nadat ik op zaterdagochtend mijn bagage bij het hotel had gedropt, trok ik meteen het charmante sstadje in om de twee niet te missen sites te ontdekken: het kasteel en de abdij van Clervaux. Het kasteel, een middeleeuws gebouw dat in de hele regio wordt bewonderd, maakte indruk op me omdat het in zo’n goede staat bewaard gebleven is. Je vindt er verschillende permanente tentoonstellingen, met als beroemdste ‘The Family of Man‘, een collectie humanistische foto’s van Edward Steichen, oorspronkelijk gemaakt voor het MoMA en nu ondergebracht in Clervaux. De collectie is opgenomen in het ‘Memory of the World Register’ van de UNESCO. Vlakbij kon ik ook de prachtige benedictijnenabdij ontdekken, die bekend staat voor zijn architectuur en spirituele sfeer. De monniken leiden er nog steeds een leven van bidden en werken, en je kan er een eredienst bijwonen.
Koener
Voor de lunch vond ik een uitstekend adresje: Brasserie Koener, echt een begrip in het centrum van Clervaux, met een smaakvolle brasseriekeuken. In de mooie veranda proefde ik enkele typische streekgerechten! Als je in het juiste seizoen gaat, kan je zelfs genieten van het prachtige terras omringd door de groene heuvels. Op die manier laat je de dagdagelijkse sleur gegarandeerd even achter je! Met een volle maag trok ik naar het ‘Musée de la Bataille des Ardennes‘ in Clervaux. De Luxemburgse stad speelde een sleutelrol in de Tweede Wereldoorlog, met name in de beroemde ‘Slag om de Ardennen’. Het museum, dat zich ook op het kasteelterrein bevindt, toont wapens, uniformen en documenten uit deze woelige periode.
The Road Abroad
Een duik in het groen
Maar er is meer te ontdekken in de buurt van Clervaux dan alleen de historische en culturele trekpleisters. Dankzij de vele wandel- en fietsroutes kon ik op een zondagmiddag een spreekwoordelijk duik nemen in de natuur. De wandeling die ik op aanraden van de receptioniste van mijn hotel koos, zorgde ervoor dat ik kon genieten van de rust, de frisse lucht en de rustgevende geluiden van de natuur. Net wat ik nodig had om mijn dagelijkse beslommeringen te vergeten! Deze sublieme wandeling was ook een gelegenheid om de adembenemende panorama’s van de Eislek te ontdekken, het gebied dat het noorden van het Groothertogdom beslaat.
Waar overnachten?
Als je net als ik zin hebt om er even helemaal tussenuit te zijn in Clervaux, kan ik je twee accommodaties aanraden die deel uitmaken van de Excellence Group. Liefhebbers van privacy en luxe zullen de warme en elegante atmosfeer van het Clervaux Boutique Hotel waarderen, een 4-sterren Superior-etablissement vlakbij het stadscentrum en de voetgangerszone.
clervaux ho
spa
Een andere optie: Hôtel Koener, een historisch etablissement in het noorden van Luxemburg, dat elegante, comfortabele accommodatie met een tijdloze charme biedt, ook hier in het historische hart van de stad.
Omwille van zijn combinatie van authenticiteit en comfort is hotel Koener bijzonder geschikt voor romantische uitstapjes, maar ook voor gezinnen of onder vrienden. Ook hier vind je een ‘Cinq Mondes Spa’ waar je je heerlijk in de watten kan laten leggen.
Voor meer informatie of om je verblijf in Clervaux te boeken, kan je contact opnemen met Excellence Group door hier te klikken.
Zelfs de regen, die me bij mijn aankomst vergezelde, kon het majestueuze karakter van het kasteel niet doen vergeten. Ikzelf zag er daarentegen niet uit onder mijn muts. Het eerste wat ik deed was een bad nemen om weer helemaal op te warmen. In het warme water besloot ik wat ik ging doen. Ik was alleen gekomen, met enkel mijn laptop, om in een rustgevende bubbel te kunnen werken. Maar dat was niet het enige wat ik wou doen!
Ik besloot om naar het ‘Musée des Arts Anciens du Namurois’ (TreM.a) te trekken. Hier vind je een ongelooflijke collectie van geschiedenis en kunstgeschiedenis. Ik krijg zelden de kans om in mijn eentje door musea te dwalen, en dus genoot ik met volle teugen van dit moment. Ik werd verliefd op de collectie 16de-eeuwse schilderijen van Henri Bles. Ik had nog nooit eerder van deze historische schilder uit de Maasstreek gehoord, maar zijn werken deden me iets. Overzichtsschilderijen met zoveel detail dat elk exemplaar een aandachtige kijk verdient.
château de Namur
Daarna kuierde ik door het oude stadscentrum van Namen. Met mijn paraplu onder de arm trakteerde ik mezelf op een enorme puntzak in rundsvet gebakken frieten in de Rue Saint-Jacques. Terug in het hotel trok ik naar de bar, om mijn laptop te openen en in mijn dossiers te duiken. En nu ik toch aan het werk ben, vertel ik er graag bij dat het ‘Château de Namur’ ook een ideale locatie is voor seminaries. Je vindt er verschillende conferentiezalen, volledig uitgerust en aangepast aan de noden van vandaag. Ik schrijf het liefst met mensen om me heen, in een zachte, comfortabele omgeving. Ik voelde me perfect op mijn gemak hier, met mijn cappuccino.
Uiteraard nam ik ook de tijd om te dineren in het restaurant van het hotel, dat bekend staat om zijn gastronomische keuken: ik genoot van heerlijk verse en lokale producten. Daarna kroop ik vroeg onder de wol: de lokroep van het dekbed was onweerstaanbaar. De volgende ochtend, nog voor het ontbijt, trakteerde ik mijn lichaam op een micro-workout in de fitnessruimte van het hotel. Op die manier kon ik me laten gaan aan het ontbijtbuffet zonder me al te schuldig te voelen. Een moment voor jezelf, op een plek als deze… dat is goud waard!
Vanaf de 11de eeuw tot de verplaatsing naar Warschau in 1596 was Krakau de hoofdstad van Polen en de troon van het koninkrijk. Het historische centrum, dat gespaard bleef tijdens oorlogen en het communisme, barst van de monumenten die die het te danken heeft aan die koninklijke status. En wat voor monumenten! In dit ooit ommuurde stadshart – in de 19de eeuw vervangen door de ‘Planty’, een rustgevende groene omwalling die het van de buitenwijken scheidt – kunnen bezoekers vol bewondering de meest prestigieuze gebouwen bezichtigen.
Het kasteel van Wawel en de Basiliekkathedraal van Krakau Gerald Villena
Het heuvelcomplex van Wawel is het epicentrum van de stad. Hier staan het koninklijk kasteel en de kathedraal naast elkaar, beide als getuigen van de verdeling van de macht en een hoogtepunt van de Poolse identiteit. De kathedraal is de plek waar de kroning plaatsvond en waar de koningen begraven werden, met de graven en monumenten van de vorsten rondom het altaar van Sint Stanislaus, de beschermheilige van Polen. Het kasteel, gebouwd rond het centrale binnenplein met gaanderijen, is omgebouwd tot een museum gewijd aan het koningshuis en een evenementenlocatie.
Het begin van de Grodzka-straat, de belangrijkste verkeersader in de oude stad Philippe Bourget | cms
Buiten de Wawel-enclave is het historische centrum net zo levendig. Hordes toeristen begeven zich over de ruggengraat gevormd door de straten Grodzka en St Florian en verspreiden zich door het centrum. Zolang je niet wordt afgeleid door de vele winkels,mag je de kerk van de Heilige Petrus en Paulus niet missen, een toonbeeld van barokke architectuur; de kerk van de Heilige Andreas, het oudste Romaanse gebouw; en de lieflijke Kanonicza-straat met zijn 14de en 15de eeuwse gebouwen, met in één ervan het’ Johannes Paulus II’-centrum, gewijd aan de nagedachtenis van de voormalige paus – een icoon in de stad. Hij was er aartsbisschop voordat hij zijn missie in rome ging vervullen. Daarnaast zijn er ook het Collegium Maius, de thuisbasis van de prestigieuze Jagiellonian Universiteit, waar Nicolaus Copernicus… en de toekomstige Johannes Paulus II studeerden; en tot slot ook de Franciscaanse en Dominicaanse basilieken, machtige ordes in deze religieuze stad.
Het Wawel-kasteel gezien vanop de Vistule K. Skubala
De Grodzka-straat loopt tot aan Rynek, het levendige centrum van Krakau. Op het grootste middeleeuwse plein van Europa (200 x 200 meter) vind je de prestigieuze Lakenhal met zijn souvenirkraampjes, een symbool van de handelsstad van weleer. De Notre-Dame kerk en de klokkentoren van het stadhuis lijken op majestueuze totempalen voor de terrassen van cafés en restaurants. In de Notre-Dame vind je: het gotische altaarstuk van Veit Stoss (15de eeuw), één van de grootste en mooiste ter wereld, met 200 figuren; het ritornello van de hejnał, een melodie die sinds de 16de eeuw elk uur wordt gespeeld door een trompettist boven op een kerktoren als uiting van de onafhankelijkheid van de stad.
De Rynek met de Lakenhallen en de klokkentoren van het stadhuis Philippe Bourget | cms
Ten noorden van de Rynek ligt een aaneengesloten stadsgedeelte. Rond de St Florianstraat vind je het museum van de Czartoryski-prinsen (en het beroemde schilderij ‘De Dame met de Hermelijn’ van Leonardo da Vinci), Jama Michalika (een typisch 19dee-eeuws cafémuseum), het Slowacki Theater, de St Florian Poort en het Barbican. Je kan ook verder wandelen naar ‘Stary Kleparz’, de authentieke volksmarkt van de stad.
Deze wijk, die aan het begin van de 19de eeuw aan de stad werd toegevoegd, ademt een sfeer uit die zowel historisch als ‘bohémien’ is. Hier vestigde zich in de 14de eeuw de eerste Joodse gemeenschap, die vijf eeuwen lang groeide en bloeide, tot aan de Tweede Wereldoorlog… In 1939 was een kwart van de 250.000 inwoners van Krakau Joods.
De Nazi-vervolging decimeerde op tragische wijze deze bevolking, die werd overgebracht naar het naburige getto Podgórze (zie hieronder) en vervolgens gedeporteerd naar de concentratiekampen – waaronder Auschwitz, 60 km verderop. De afgelopen 20 jaar, nu de herinnering aan het conflict van 39-45 wat is vervaagd, heeft deze lange tijd aan krakers en criminaliteit overgeleverde wijk zijn Joodse identiteit herontdekt, met gebedshuizen en herdenkingsplaatsen en een levendige shoppingcultuur en toerisme.
Façades van voormalige Joodse winkels in Kazimierz, vandaag omgebouwd tot restaurants Philippe Bourget | cms
En dat merk je maar al te goed wanneer je door de straten Mieselza, Józefa en Szeroka wandelt. Cafés en restaurants met een Joodse keuken gaan er hand in hand met synagogen, musea en centra voor Asjkenazische cultuur, twee Joodse begraafplaatsen en een heleboel niet-etnische eetgelegenheden, boetiekjes en trendy galerieën waar toeristen en jonge Krakauers elkaar ontmoeten. Rond de Szeroka-straat (eigenlijk een plein) ligt het koosjere restaurant ‘Ariel’ vlakbij ‘Hamsa’, waar je Midden-Oosterse specialiteiten kan eten net als in Tel Aviv. Beide kijken uit op de synagoge en de oude Joodse begraafplaats Remu’h (én van de oudste in Europa), die druk bezocht wordt door buitenlandse orthodox-joodse gemeenschappen, herkenbaar aan hun typische kleding.
Een voormalige synagoge, nu een café (Hevre) Philippe Bourget | cms
Bij een bezoek aan Kazimierz moet je zeker ook eens naar het Nowy-plein. Hier vind je een rotonde waar vanuit kiosken de beroemde zapiekanki (stokbrood met kaas, ketchup en bieslook) wordt verkocht en elke zondag een vintage tweedehandsmarkt plaatsvindt, die nieuw leven ingeblazen werd door toeristen en hipsters. Vanaf het Wolnica-plein, waar het grote gebouw van het voormalige gemeentehuis van de wijk staat, leidt de Mostowa straat naar de Ojca Bernatka designloopbrug (voor voetgangers en fietsers), die over de Vistula naar de wijk Podgórze leidt.
In het museum van de Fabriek van Oskar Schindler Philippe Bourget | cms
Podgórze en Zabłocie, herinnering aan het ghetto en museumcluster
Deze wijk, die meer uit het centrum ligt op de rechteroever van de Vistula, herinnert aan de tragische genocide op de Joden van Krakau, die hier vanaf 1941 werden samengedreven en vervolgens werden gedeporteerd naar verschillende concentratie- en werkkampen, waaronder Płaszów, ten zuidoosten van de stad. Vandaag is dit een woonwijk die (nog) niet is bezweken onder het massatoerisme. Aan de Vistula zorgt de voetgangersbrug Ojca Bernatka, die deze wijk sinds 2010 met Kazimierz verbindt, voor een vlotte oversteek die tot nieuwe gewoonten leidt.
Het Cricoteka-museum, gewijd aan Tadeusz Kantor Philippe Bourget | cms
Dit plein vormt een perfecte link naar het volgende bezoek, in de naburige wijk Zabłocie, waar je het Oskar Schindler Fabrieksmuseum vindt. Het is ondergebracht in de voormalige fabriek die beroemd werd door Steven Spielberg’s film Schindler’s List uit 1993. Het herinnert aan de grote rol die Oskar Schindler, de Duitse directeur van deze emaille-fabriek, speelde bij het redden van meer dan 1.000 Joden van deportatie. Het museum is meer in het algemeen gewijd aan Krakau tijdens de bezetting en is zeker erg ontroerend, maar heeft te lijden onder de krappe tentoonstellingszalen en de kille sfeer, met een overvloed aan informatie.
De designbrug Ojca Bernatka en zijn sculpturen Philippe Bourget | cms
MOCAK (2011) is dan weer een museum van een heel ander kaliber. het dompelt je als bezoeker onder in de wereld van Poolse artistieke creaties. Het Museum van Hedendaagse Kunst in Krakau, dat bestaat uit een nieuw gebouw en gerenoveerde fabrieksgebouwen, toont werken van Poolse kunstenaars en organiseert populaire tijdelijke tentoonstellingen.
Het Podgórski Plein en de neogotische Sint-Jozefkerk Philippe Bourget | cms
Om de zeer ‘Krakoviaanse’ inborst van de wijk te ontdekken, kuier je best rond in de buurt van het Podgórski-plein. Rond de neogotische Sint-Jozefkerk vind je woongebouwen uit de 18de en 19de eeuw, enkele van de authentieke ‘melkbars’ van de stad (kantines die nog stammen uit de communistische periode) en de dorpssfeer van de heuvel achter de kerk (Dembowskiego straat en Bednarskiego park).
Een ‘arty’ en ‘foody’ stad
Met 160.000 studenten op een bevolking van 1 miljoen inwoners, tientallen nationaliteiten (Frans, Duits, Italiaans, Spaans, Oekraïens…) die werkzaam zijn in verschillende sectoren – dienstencentra, design… – en Europese waarden die sterk aanwezig zijn, is het niet verwonderlijk dat deze stad van ‘professoren’, die al eeuwenlang is ondergedompeld in een artistiek en intellectueel klimaat, één van de meest dynamische steden van Europa is.
Naast de rijkdom aan musea en (zes!) theaters is Krakau een stad met een intense ‘urban’ cultuur. Deze sector is zelfs de op één na belangrijkste economische sector van de stad, na het toerisme. Het aantal festivals dat elk jaar wordt georganiseerd en de 140 medewerkers van het stadskantoor die verantwoordelijk zijn voor de organisatie, zijn hiervan een toonbeeld. Je hebt onder andere het ‘Misteria Paschalia Festival’ (Pasen); het Studentenfestival van Krakau (een week in mei, wanneer de burgemeester hen de sleutels van de stad overhandigt); het Festival van de Joods Cultuur (juni); het Filmmuziek Festival (mei-juni, het grootste ter wereld); het Poëziefestival (juni); het Festival van de Klassiek Muziek (juli); het zomerse Jazzfestival (juli); het Internationaal Straattheaterfestival (juli); Unsound Festival (elektronische muziek, oktober); het All Soul Jazz Festival (november)… En daarnaast ook het Forum van Europese steden, dat Krakau in juni 2025 zal organiseren, als hoogtepunt van zijn openheid naar het oude continent.
Designdecoratie in het recent geopende luxehotel H15 cms | cms
Dit multiculturalisme wordt weerspiegeld in het eten. Traditionele Poolse restaurants die aloude gerechten serveren (soepen, pierogi, enz.) in een chique omgeving gaan hand in hand met een brede waaier aan etnische restaurants (Armeens, Litouws, Japans, Koreaans, enz.) en trendy adresjes, vintage locaties, biologische markten, enz. En iedereen heeft zijn eigen idee van de beste plek om te eten! In Kazimierz zullen sommigen je de trendy bars aanraden, zoals ‘Hevre’ (vintage chique setting in een voormalige synagoge) of ‘Eszeweria’ (oude houten meubels en intieme achtertuin).
Lipowa 6, een bar met een zicht op de wijk Zabłocie Philippe Bourget | cms
Fans van leescafés zullen stoppen bij ‘Austeria’, een café-restaurant dat Joodse gerechten serveert en dat daarnaast ook een kleine uitgeverij is. Het werd beroemd door zijn ‘boeken om in te schrijven’, met afwisselend pagina’s van de auteur en blanco pagina’s voor commentaar van de lezer. Kazimierz, een hip geworden wijk, is een goudmijn voor trendspotters, met ook een groot culinair aanbod: ‘Karakter’ voor zijn biologisch-dynamische wijnen, ‘Bottigliera 1881’ (en zijn recente bistroversie, ‘Buffet’) om de 2-Michelinsterrenkeuken van Przemysław Klima te proeven…
Het interieur van de Francofiele bar ‘Les Couleurs’ Philippe Bourget | cms
‘Podgorze’ is ook niet slecht. Sommigen zweren dat ‘Luktung’ de beste ‘asiat’ van de stad is, terwijl de bobo’s elke zaterdag gaan winkelen op de biologisch-ecologische Pietruszkowy-markt, tegenover het ‘Korona’-zwembad. En ook in het historische centrum kom je aan je trekken: Pimienta wordt beschouwd als het beste vleesrestaurant van de stad, en het onlangs geopende luxe hotel ‘H15’ haalt de headlines met zijn restaurant ‘Artesse’, dat ook een Michelinster kreeg. In Krakau vind je om elke hoek nieuwe verrassingen.
La façade du restaurant Austeria, à Kazimierz Philippe Bourget | cms
Praktische info
Zo ga je erheen
Vluchten Brussel Charleroi – Krakau met Ryanair (ryanair.com) en Brussel Zaventem met Brussels Airlines (brusselsairlines.com).
Het Wellington Museum, dat ooit het hoofdkwartier van de Hertog van Wellington was tijdens de Slag bij Waterloo in 1815, verwelkomt ongeveer 20.000 bezoekers per jaar. Om het aantrekkelijker te maken, is er een nieuwe scenografie opgezet, waarin interactieve ruimtes en een meeslepend geluidssysteem zijn geïntegreerd. Daarnaast zijn nieuwe stukken aan de collectie toegevoegd, die in bruikleen zijn gegeven door andere musea en particulieren.
Het doel blijft om het educatieve aspect te verzoenen met een wetenschappelijk centrum, door stukken van hoge kwaliteit tentoon te stellen en tegelijkertijd een levendigere ervaring voor het publiek te creëren.
Een inclusiever en toegankelijker museum
Naast het visuele aspect is er bijzondere aandacht besteed aan de toegankelijkheid van het museum, met name voor mensen met beperkte mobiliteit. Er zijn toegangshellingen, aangepaste routes en zelfs een lift geïnstalleerd. Vanwege de gedeeltelijk geklasseerde status van het gebouw uit1705 blijven echter vijf zalen ontoegankelijk. Een interactieve terminal stelt bezoekers echter in staat om ze virtueel te ontdekken.
Binnenkort: een horecaruimte om de beleving compleet te maken
De volgende fase van het renovatieproject betreft het terrein van het voormalige restaurant Charivari, gelegen in de buurt van het museum. Het zal worden herbestemd om een cateringruimte te bieden aan bezoekers.
Antelope Canyon, in de staat Arizona, in de buurt van de stad Page en Lake Powell, en is één van de beroemdste smalle canyons (‘slot canyons’ in het Engels) ter wereld! De canyon werd gevormd door eeuwenlange erosie en bestaat uit twee delen: de Upper en de Lower AntelopeCanyon. In deze smalle ravijnen gebeurt iets magisch. Als de zon op haar hoogste staat, schijnt het licht door de spleten in de rotsen, waardoor verbazingwekkende kleuren en spectaculaire schaduwen ontstaan!
Laura Augusti
Als je regelmatig door de sociale media scrolt, is het moeilijk om te ontsnappen aan deze foto’s, die van een andere planeet lijken te komen. Hoewel het effect het meest uitgesproken is in de zomer, kunnen het licht en de kleuren variëren van rood tot violet en zelfs blauw, afhankelijk van het tijdstip van de dag en het seizoen.
Terence Starkey
Hoewel beide even mooi zijn, is de Upper Canyon waarschijnlijk het makkelijkst te bezoeken. De Lower Canyon is veel smaller en heeft grote niveauverschillen… Dit maakt hem charmant, maar vraagt ook de nodige voorzichtigheid: in de afgelopen dertig jaar eiste de canyon al een paar slachtoffers tijdens overstromingen.
Dit is zeker de beste manier om deze baai te ontdekken, die zich uitstrekt over 115 km², bezaaid is met 42 eilanden en zich opent naar de Atlantische Oceaan via een geul van minder dan een kilometer breed. Dit is een binnenzee met een bijzondere geografie, die gespaard blijft van de grote stormen uit het zuiden, maar niet van de krachtige zeestromingen, waarvan sommige bij vloed bijna 20 km/u kunnen bereiken.
De toegang tot de Golf van Morbihan, vlakbij de vuurtoren van Port-Navalo cms | cms
Dus, tenzij je een uitstekende zeiler bent en een boot hebt, is het beter om op de rederijen te vertrouwen! Zij bieden cruises vanuit Vannes aan, goed voor bijna 4 uur heerlijk varen. Een odyssee van “natuur en erfgoed” tussen lucht en water, met als enige herkenningspunten de puntige klokkentorens van de kerken van de dorpen aan de rivier.
Bourget Philippe | cmsHet beroemde Maison Rose, in het kanaal vanuit Vannes.
Zodra u het kanaal van Vannes verlaat, komt u langs de schattige Pointe de Conleau (dorpsdistrict Vannes), de seizoensgebonden haven van Port-Anna (in het seizoen kunt u vissen op inktvis, hier “morgate” genoemd) en de laatste “sinagots”, oude boten met rode zeilen. Dan komen we in de grote golf, waar de kapitein de naam van elk eiland opdreunt via de microfoon: Boëdic (privé), Logoden (bebost), Mouchiouse (slechts één inwoner!), Stibiden (toebehoord aan Danielle Darrieux, een Franse actrice)… Elk heeft zijn eigen geografie en geschiedenis, in deze gesloten wereld met veranderend licht dat gaat van bewolkt zwart tot het meest glinsterende zeeblauw.
In deze doolhof vol vissen, waar grote langeafstandszeilers zich hebben gevestigd – er zijn hier een tiental zeilscholen – vallen twee eilanden op door hun grootte: Île aux Moines en Arz. Beide zijn het hele jaar door bewoond. He eerste leverde een aantal langeafstandskapiteins, terwijl het tweede vooral bekend staat om zijn vissers. Dit zijn twee afgelegen vakantieoorden, die ideaal zijn voor toeristen die op zoek zijn naar rust en een buitengewone omgeving.
Bourget Philippe | cmsHeropleving van de wijnbouw op het eiland Arz
Ten zuiden van de Golf fluit de lucht van de open zee je om de oren. Voorbij het havendorp, beschut door de witte huizen van Locmariaquer, laten de punten van Kerpenhir en Port-Navalo de krachtige stroom van de zee binnen. Verderop zijn het de eilanden Houat en Hoedic, maar da’s weer een andere reis…
Vannes en Auray, de bewakers van de golf
Beide zijn verbonden met de golf door een kanaal, de Marle voor Vannes, de rivier de Auray… voor Auray. Deze verbinding onderstreept de krachtige maritieme rol die de twee grote steden van de Golf altijd hebben gespeeld: eerst als koopvaardijhavens, door de uitwisseling van zeevruchten en landproducten (wijn, zout, hennep, hout, granen, enz.), dan als jachthavens en nu de thuisbasis van vele zeilboten.
Algemeen beeld van de haven van Saint-Goustan, in Auray Philippe Bourget | cms
Vannes, een van de meest dynamische steden van Bretagne (met scheepswerven en universiteitscentrum) heeft een opmerkelijk oud centrum omgeven door muren, die op wonderbaarlijke wijze bewaard zijn gebleven van de bommen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit is een paradijs voor de wandelaar! U kunt hier kuieren van kleine pleintjes naar steegjes met prachtige vakwerkhuizen, met beneden winkels met levensmiddelen en ambachten.
Place de Valencia, rue Saint-Salomon, rue des Halles, rue Saint-Gwénaël… In dit levendige centrum is de stadswandeling duizelingwekkend, met als hoogtepunt de uitzonderlijke Place Henri-IV met zijn middeleeuwse decor van vakwerkhuizen, vlakbij de kathedraal Saint-Pierre. Vannes is meer dan een levend museum en ademt creativiteit uit. Dit wordt bewezen door het Hôtel de Limur, dat het verhaal vertelt van de evoluties van de stad, een sterke straatkunstcultuur buiten de muren (route te volgen via de Diggy-app) en de met bomen omzoomde promenade van de haven, met zijn zomerse openluchttentoonstellingen.
Auray is intiemer. Genesteld aan de voet van de Ria-rivier, schittert het kleine stadje vooral met zijn oude haven, Saint-Goustan, met zijn kades en granieten huizen die sinds de 18de eeuw niet lijken te zijn veranderd. In die tijd hadden meerden er vele handelsschepen aan die Auray verhieven tot de rang van de eerste haven van Morbihan.
Via de oude brug over de rivier klimmen we naar de bovenstad en volgen we de rue du Château, bezaaid met designer- en ambachtelijke winkels richting de overdekte markt van Auray, nabij het stadhuis. Deze plek werd in 2023 gerenoveerd en herbergt een aantal prachtige Bretonse “huizen”, zoals Henry-oesters of Le Lavandier-charcuterie.
Een megalithisch heiligdom
Dit kan je bewonderen tijdens het zeilen in de Golf van Morbihan. Als je langs het eiland Gavrinis vaart, in het zuidwesten van de baai, verschijnt er een grote cairn, als een kunstmatige heuvel. De heuvel van aarde en gras is acht meter hoog en meer dan 50 m in diameter! Daaronder loopt een 14 m lange tunnel die leidt naar een grafkamer bedekt met een 4 m lange stenen plaat, met een gewicht van meer dan 20 ton.
Bourget Philippe | cmsDe cairn van het eiland Gavrinis, de beroemdste megalithische site
Welke belangrijke persoon werd begraven onder dit monument, dat dateert uit ongeveer 6.000 voor Christus? Niemand weet het en dat is het mysterie van het Neolithicum, waarvan de Golf van Morbihan een van de Franse hotspots is. Carnac ligt op slechts 30 minuten van Vannes. Voor het bezoek moet u reserveren (site geopend van half maart tot eind september). Het duurt 2u30 en omvat de oversteek over zee vanuit Larmor-Baden, de ontdekking van het eiland en de cairn en vanaf de zee het uitzicht en de uitleg over de megalithische omheining van het naburige eiland Er Lannic, dat bestaat uit twee hoefijzervormige muren uit 3.500 voor Christus.
Gavrinis is niet het enige neolithische monument in de golf. Op het Ile aux Moines is de Kergonan Cromlech minder spectaculair, maar bevat nog steeds een twintigtal staande stenen die in een boog zijn gerangschikt. Verder naar het zuiden op het eiland staan twee hunebedden in de buurt van de hoofdweg, Kerno en Er Boglieux. De tweede heeft enkele inscripties behouden. Er wordt gezegd dat het 6.000 jaar oud is.
De dolmen van de Table des Marchand, in Locmariaquer Philippe Bourget | cms
Een tweede grote neolithische site is een aanrader: Locmariaquer. Het is bereikbaar met de auto vanuit Auray in 20 minuten (of met de boot vanuit Vannes) en omvat een grote kapotte menhir, een hunebed en een grafheuvel. Elk is gebouwd in een ander tijdperk. De grote menhir, gedateerd van 4.500 tot 4.700 voor Christus en is de oudste. Het werd in vier stukken gebroken, is 21 m hoog en is mogelijk gevallen na een aardbeving. Indrukwekkend is de grafheuvel van Er Grah: 140 m lang boven een graftombe, gebouwd voor een enkele persoon. Het hunebed van de Table des Marchands bevat een bovenkamer omgeven door gegraveerde stenen. Het zijn allemaal mysterieuze overblijfselen…
Het strand van Landrezac, Sarzeau
Stranden en andere topattracties…
Het is moeilijk om naar Bretagne te gaan zonder van de stranden te genieten! Gelukkig heeft de Golf van Morbihan een groot kustgebied, op het schiereiland Rhuys. Deze brede punt sluit de golf naar het zuiden af en ontvouwt lange zandstranden aan de oceaanzijde, die perfect geschikt zijn voor luieren, zwemmen en watersporten (zeilen, kitesurfen, foilen, zeilen, zeekajakken, enz.).
Je vindt hier de stranden van Kerver en Fogeo in Crouesty, de stranden van Port-Sable en Port-Lenn in Port-Navalo, Landrezac, Beg Lann en Roaliguen stranden in Sarzeau (de mooiste!) … Er is keuze genoeg. Deze immens kustlijn in het zuiden is vooral gericht op reizigers die het tijdens hun vakantie rustig aan willen doen.
Observatie in het natuurreservaat van het moeras van Séné Bourget Philippe
Voor liefhebbers van originele ontdekkingen belooft de Golf ook verrassingen. Wat de landschappen betreft, raden we het moeras van Séné aan. Dit gebied van 530 hectare, geklasseerd als natuurreservaat, kan worden bezocht langs twee wandelroutes die tussen slikken en weilanden zijn uitgetekend. Op het menu: het observeren van vogels, kluten, strandlopers, sterns, lepelaars, bergeenden… Neem zeker een verrekijker mee!
Oesterpolis, een interpretatiecentrum gewijd aan de oesterteelt Bourget Philippe
Een ander gebied, dit keer gerelateerd aan menselijke activiteit: Ostréapolis. Dit gloednieuwe interpretatiecentrum gewijd aan oesters, in La-Tour-du-Parc, doet een beroep op de zintuigen om de rijkdom en knowhow van de lokale oesterteelt te onthullen. Video-animaties, recyclage van schelpen, kookworkshops… Het degustatieplezier zit hier in de oester.
Kasteel van Suscinio Bourget Philippe
Ook de geschiedenis heeft zijn stempel gedrukt op de regio. Dit wordt bewezen door het kasteel van Suscinio, een formidabel fort uit de dertiende eeuw, omgeven door een gracht en een symbool van de macht van de hertogen van Bretagne. Tussen de hertogelijke woning en de loopbrug dompelt de bezoeker zich onder in een didactische, visuele, geluids- en zelfs olfactorische reis. Een ideale manier om zich onder te dompelen in de Bretonse legendes van een golf die beslist zeer atypisch is.
Meer info
Hoe kom ik er?
Vliegtickets Brussel Charleroi-Nantes met Ryanair. Vannes is dan nog 1 uur en 25 minuten rijden met een huurauto. Met de auto ligt Vannes op 830 km van Brussel. Reken op 8u30 rijden.
Bezoeken
– Navix bedrijf: cruises in de Golf van Morbihan.navix.fr
Van 15 september tot 15 oktober eert het evenement “Zee van Smaak” seizoensgebonden vissen, zoals schol, tongschar en garnalen. Meer dan 80 restaurants doen mee door heerlijke gerechten aan te bieden op basis van deze verse producten. Reserveer een tafel en geniet!
Westtoer
2. Ontdek de natuurreservaten
Het achterland aan de kust is prachtig in de herfst en winter. Bezoek plaatsen als het Zwin of het natuurgebied de Westhoek in De Panne om even uit te waaien. Mis ook Raversyde bij Oostende niet, waar je in een natuurlijke omgeving de geschiedenis van de Atlantikwall kunt ontdekken.
Westtoer
3. Probeer watersporten
Op zoek naar sensaties? De herfst is ideaal om watersporten uit te proberen, zoals surfen, windsurfen, SUP of strandzeilen. Strandclubs blijven open tot eind oktober. Met een goede wetsuit heb je het niet eens koud
4. Wandelen of fietsen
De rustige stranden zijn perfect voor verkwikkende wandelingen. Vraag de Dienst voor Toerisme naar begeleide wandelingen. Ons advies? Huur een fiets om de badplaatsen te verkennen. En waarom niet van de gelegenheid gebruik maken om de kunstwerken van de Triënnale Beaufort te bewonderen, die tot 3 november te zien zijn?
Westtoer
5. Minder drukke hotels en restaurants!
Het is het perfecte seizoen om te genieten van de gemoedelijke sfeer van de Belgische kust zonder de zomerse drukte. Veel gastvrije accommodaties wachten op u voor een ontspannen verblijf.
