Vanaf 15u word je hartelijk ontvangen in het hotel en ontdek je je knusse nestje voor de nacht: een ‘Élégance’-kamer, comfortabel en verfijnd. Om 18u word je verwacht in het restaurant van Quartier Latin voor een seizoensmenu in drie gangen, samengesteld om je smaakpapillen te verwennen. Het voorgerecht en het hoofdgerecht worden gedeeld met de andere deelnemers, in een gezellige en gemoedelijke sfeer.
quartier latin
De avond gaat verder in het CRIE van Fourneau Saint-Michel, waar een gepassioneerde en in hertachtigen gespecialiseerd gids je meeneemt in de fascinerende wereld van het hert. Daarna volgt het hoogtepunt: je gaat luisteren naar het geburl in volle natuur. De groep is bewust beperkt tot 16 personen, om het evenwicht en de intimiteit van dit wilde ritueel te bewaren.
quartier latin
Terug in het hotel staat het dessert voor je klaar, om de avond op een zachte manier af te sluiten voor je naar je kamer terugkeert. De volgende ochtend wordt er tot 10u30 een uitgebreid ontbijt geserveerd. En als je zin hebt, opent de spa van het hotel zijn deuren voor een ontspannende behandeling (optioneel, met toeslag).
In Schotland zie je op een doorsneedag vaker een schaap dan een mens. Vooral in de Highlands kunnen ze zelfs file veroorzaken. En toegegeven: hun krullen doen het goed op Instagram. Een land dat zóveel schapen telt, kan niet anders dan zacht zijn van aard – letterlijk én figuurlijk.
atti-eldfjall
Meer dan 130 actieve whisky-distilleerderijen
Van kleine artisanale pareltjes tot iconische merken met wereldfaam: whisky is een levend erfgoed in Schotland. Elk glas vertelt een verhaal. En wie denkt dat het allemaal op elkaar lijkt, is duidelijk nooit van Islay naar Speyside gereisd. Tip: neem een gids, een goede jas én een tolerant leverstelsel mee.
kurt-liebhaeuser
30.000+ plekken met “loch” in de naam
“Loch” betekent meer dan alleen maar “meer”. Het betekent verwarring voor je GPS, poëzie in je landschappen, en gegarandeerd dubbele namen op je wandelkaart. Loch Ness is slechts het topje van de ijsberg – letterlijk soms. De Schotten houden van hun wateren. Zelfs als ze erin wonen (zie: drijvende huizen).
reuben-teo
Één nationale eenhoorn
Niet bedacht door kinderen of toeristen: de eenhoorn is écht het officiële dier van Schotland. Waarom? Omdat je geen compromissen sluit met fantasie. En eerlijk: tussen alle ruige bergen en stoere whisky’s is een beetje magie best welkom. Symbolisch én een tikkeltje rebels. Typisch Schots dus.
connor-mollison
283 Munrosboven de 914 meter hoog
Deze bergen – genoemd naar Sir Hugh Munro – vormen een collectieve obsessie. Elke zichzelf respecterende outdoor-fan droomt ervan ze allemaal af te vinken. Sommigen klimmen met vrienden, anderen met hun hond. En de beloning? Niet alleen het uitzicht… maar vaak ook een stevige pint in het dichtstbijzijnde dorp.
De Atacama is niet zomaar een woestijn. In sommige zones is er al honderden jaren geen regen gevallen. Zelfs je huidcrème krijgt het er benauwd.
bailey-hall
👽 Bijna Mars, maar dan op aarde
NASA test er zijn Marsrovers. De bodem is zo onvruchtbaar dat hij bijna buitenaards aanvoelt. Wetenschappers vinden er levensvormen die zelfs op Mars zouden kunnen overleven. Best cool.
marek-piwnicki
🏺 Oudere mummies dan in Egypte
De Chinchorro-cultuur begon al 2000 jaar vóór de Egyptenaren met het mummificeren van hun doden. En ja, ze liggen er nog, dankzij het droge klimaat. België mag nog wat bijleren.
🌸 Als het dan toch regent…
Heel soms valt er regen, en dan gebeurt het: het “bloeiende woestijn”-effect. Duizenden bloemen komen tegelijk tot bloei. Kort, krachtig en magisch. #timing
diego-jimenez
🔭 Sterrenkijken in HD
Met z’n kraakheldere hemel is de Atacama een hotspot voor sterrenkijkers. Hier staat onder andere ALMA, een van de krachtigste telescopen op aarde. Kijken wordt staren.
Nepal pakt het anders aan: geen saaie rechthoekige vlag, maar een ontwerp bestaande uit twee driehoeken. Deze unieke vorm symboliseert de Himalaya-bergen en de belangrijkste religies van het land: hindoeïsme en boeddhisme. De rode kleur staat voor moed, terwijl het blauw vrede vertegenwoordigt.
samrat-khadka
2. Boeddha werd geboren in Nepal
Dacht je dat boeddhisme uit India kwam? Denk opnieuw! Siddhartha Gautama, beter bekend als Boeddha, werd geboren in Lumbini, in het zuiden van Nepal. Dit UNESCO-werelderfgoed trekt elk jaar duizenden pelgrims en nieuwsgierige reizigers.
sasint
3. Minder zuurstof dan elders
Nepal heeft maar liefst 8 van de 14 bergen ter wereld die hoger zijn dan 8.000 meter. Zelfs als je geen ambitie hebt om de Mount Everest te beklimmen, zul je merken dat de lucht hier dunner is. In Kathmandu, gelegen op 1.400 meter hoogte, kunnen bezoekers al licht in hun hoofd worden. Voor wandelaars is het belangrijk om langzaam aan de hoogte te wennen, maar de indrukwekkende uitzichten zijn het zeker waard.
sergey-pesterev
4. Het land van geografische extremen
Van de majestueuze top van de Mount Everest (8.848 m) tot de ongelooflijke diepte van de Kali Gandaki-kloof, een van de diepste ter wereld met een hoogteverschil van 5.571 meter. Nepal biedt landschappen die letterlijk en figuurlijk je adem benemen. Voeg daar nog turquoise meren, dichte bossen en een diverse fauna aan toe, en je hebt een bestemming die niemand onberoerd laat.
andre-chipurenko
5. Leeft er een yeti in Nepal?
De mythe van de yeti blijft de verbeelding prikkelen. De lokale bevolking heeft het vaak over deze mysterieuze sneeuwman die zich schuilhoudt in de afgelegen bergen. Hoewel niemand zijn bestaan heeft bewezen, blijven onverklaarbare voetafdrukken opduiken. Is het een oude legende, een marketingstunt of een echt mysterie? Wie weet… maar het is zeker een verhaal dat bijdraagt aan de magie van Nepal.
Om Polignac te bereiken, gelegen op amper 5 km van Le Puy-en-Velay, kan je een korte omweg maken via Espaly-Saint-Marcel. Deze gemeente, die grenst aan de provinciehoofdstad van de Haute-Loire, heeft ook een vulkanische rots, waarop een kolossaal standbeeld van Sint-Jozef prijkt van meer dan 20 meter hoog. Aan de voet staat de basiliek Saint-Joseph-de-Bon-Espoir, geïnspireerd door een feodaal kasteel en gebouwd aan het begin van de 20ste eeuw.
Sinds 2021 maakt Polignac officieel deel uit van het netwerk ‘Plus Beaux Villages de France’, waarmee het totaal in de Haute-Loire op vijf dorpen komt. Goed nieuws voor het departement, en een bekroning voor het dorp. Of je het nu vanuit het standbeeld Notre-Dame de France op de rots Corneille in Le Puy-en-Velay ziet, of er via de weg naartoe rijdt: Polignac is bovenal een kasteel. Imposant en trots torent het boven het dorp en de omgeving uit, gelegen op een vulkanisch plateau van 3 hectare groot. De basaltvlakte wordt gedomineerd door een rechthoekige donjon van 32 meter hoog. Een middeleeuwse burcht in volle glorie, die al meer dan 900 jaar – met uitzondering van een onderbreking na de Revolutie – in handen is van hetzelfde geslacht: de familie Polignac.
Philippe Bourget
Al 900 jaar van dezelfde familie
Deze machtige heerlijkheid vestigde zich hier reeds aan het einde van de 11de eeuw. Ze nam deel aan de kruistochten, verdedigde de streek tijdens de Honderdjarige Oorlog en kende een wisselende relatie met de Franse kroon, tot ze uiteindelijk onder Lodewijk XVI een plaats vond in Versailles. Na de Revolutie werd het kasteel als Nationaal Bezit in beslag genomen en verkocht, maar in 1830 heroverd door prins Jules de Polignac. Vandaag is het eigendom van de Fondation Forteresse de Polignac, beheerd door een vzw.
Je bereikt het kasteel te voet vanuit het dorp, nadat je een toegangsticket hebt gekocht aan het Maison de Tourisme. In ruil krijg je een muntje – onmisbaar om via het draaihek naar binnen te gaan en het terrein op eigen houtje te bezoeken. Een versterkte poort, valkuil, wachthuis, verdedigingstoren, oude werkplaatsen en smidse, herenhuizen (nu ruïnes), een weergang, waterput… Dit alles vormt het decor van het plateau, als tastbare herinneringen aan een tijd waarin het kasteel een onneembaar bolwerk was.
141 treden naar de donjon
Het hoogtepunt van het bezoek is de beklimming van de donjon. Deze woontoren, die gebouwd werd tussen 1385 en 1421, bevestigde het symbolisch gezag van de Polignac-familie. Vanaf het dakterras, bereikbaar via 141 treden, heb je een prachtig uitzicht op de bergen van Velay, Mézenc (soms al besneeuwd in november) en Meygal, de stad Le Puy-en-Velay, de valleien van de Borne en de Loire… én het dorp zelf.
Philippe Bourget
Huizen in vulkanisch gesteente
Polignac ligt op het kruispunt van de pelgrimswegen naar Santiago de Compostella komende uit Cluny en Lyon (GR765), vóór de aankomst in Le Puy-en-Velay. Het dorp telt talrijke huizen in bronskleurig vulkanisch gesteente. Tijdens je wandeling merk je hier en daar mooie restauraties op. Andere woningen ogen dan weer verouderd of smaakloos, en doen afbreuk aan het verwachte beeld van een ‘Plus Beau Village de France’.
Restaurant ‘Les Terrasses de Polignac’ en ijssalon Mezia
De Sint-Maartenskerk, opgetrokken in vulkanisch breccie (een magmagesteente met grove korrelstructuur), is zeker een bezoek waard. Rechts binnenin toont een glasraam boven een deur de Prins, de Kardinaal en de Ridder van Polignac. Een sterk dynastisch symbool waarin politiek, religie en krijgsmacht samenkomen onder één naam. Het koor van deze romaanse kerk uit de 11de eeuw is versierd met fresco’s uit de 12de eeuw. Je bezoek aan het dorp kan je afsluiten in het gezellige restaurant ‘Les Terrasses de Polignac’, of bij de gerenommeerde ijssalon Mezia.
Philippe Bourget
Arlempdes, hooggelegen
Op 30 minuten ten zuiden van Le Puy-en-Velay doemt Arlempdes op als een arendsnest in de jonge vallei van de Loire. De Mont Gerbier de Jonc ligt op amper 20 km, en de rivier stroomt hier als een woeste bergbeek door vulkanisch gesteente. Bovenop een onneembare rots staat een ruïne van een kasteel-fort, het eerste van de Loirevallei. Dit is iets heel anders dan de weelderige renaissancekastelen aan de Loire tussen Blois en Angers…
Nieuw leven sinds 1963
In dit ruige begin van de Loire, waar verdediging primeerde, namen de Montlaur vanaf de 13de eeuw deze burcht in bezit. Wantrouwig transformeerden ze de rots in een onneembare baronie. In 1429 was Louis de Montlaur raadsheer van koning Charles VII en streed hij aan de zijde van Jeanne d’Arc. In 1499 werd Diane de Poitiers geboren, de latere favoriete van koning Henri II, en ‘dame van Arlempdes’. Tijdens de godsdienstoorlogen in de 16de eeuw werd het kasteel belegerd door protestanten. Na de Revolutie werd het verlaten. Pas in 1963 kocht de familie De Goys het goed en begon een nieuw hoofdstuk.
Felbevochten territorium
Vandaag roept de aankomst in Arlempdes herinneringen op aan een tijd waarin elk stukje grond fel gegeerd was. Wat viel er hier te winnen in deze afgelegen vallei vol rotsen en kloven? Behalve eer en glorie lijkt het strategisch belang vandaag beperkt.
De Loire in haar vallei…
Visueel is het daarentegen een pareltje. Fragmenten van vestingmuren en de kastelijnskapel in rode steen gaan naadloos op in de rots boven een poppendorpje, bekroond door de klokkengevel van een romaanse kerk. Het minieme groepje huizen met rode daken ontdek je na het passeren van een 11de-eeuwse poort in basalt. Helemaal beneden slingert de Loire door haar vallei, likkend aan deze prachtige middeleeuwse overblijfselen.
In Pradelles verandert het landschap. Na het piepkleine Arlempdes is hier sprake van een groter en luchtiger stadje, met een panoramisch uitzicht. Al sinds mensenheugenis is Pradelles een doorgangsstad. Op het kruispunt van de huidige departementen Haute-Loire, Ardèche en Lozère, vormt het de grens tussen de Velay en de Margeride, de hoge vallei van de Allier en het Languedoc. Vanaf het oriëntatiepunt aan de Rue des Pénitents ontvouwt zich dit grenslandschap, met zicht op de Montagne du Goulet, het bos van Mercoire en het Naussacmeer.
Langs de Régordaneweg…
Geen wonder dat dit op 1.150 m hoogte een belangrijke halte was op de Régordaneweg, die de Auvergne met de Languedoc verbond. Generaties kooplui kwamen hier voorbij, op weg naar het noorden met zout en wijn uit het zuiden, of met graan en kaas richting de Midi. Tal van pelgrims ook; op weg naar Saint-Gilles vanuit Le Puy-en-Velay. Zelfs Stevenson deed het stadje aan met zijn ezel, op een mooie herfstdag in 1878!
Cultuskapel Notre-Dame-de-Pradelles
Het stadje heeft zijn rijke verleden bewaard: een centraal plein omringd door adellijke huizen met arcades, oude poorten, fonteinen (waarvan de Melonfontein het mooist versierd is), torens en stadspoorten… Een wandeling door de nauwe steegjes, gebouwd om zich tegen de wind te beschermen, ademt een uitgesproken middeleeuwse sfeer. De kapel Notre-Dame-de-Pradelles geniet nog altijd een bijzondere verering sinds de vondst van een beeldje in een nabijgelegen veld in 1512. In 1608 vestigden de Dominicanen zich in Pradelles en droegen bij aan de faam. Elk jaar op 15 augustus wordt het beeld in processie door het dorp gedragen.
Strijd tegen de hugenoten
Een ander markant moment in de geschiedenis van Pradelles: de strijd tegen de Hugenoten in maart 1588. Toen die het dorp aanvielen, zouden ze op de vlucht zijn geslagen dankzij de moed van Jeanne la Verde, bijgenaamd ‘la Verdette’. Op 10 maart wierp zij vanop de wallen een grote steen die kapitein Chambaud, een officier van de vijandelijke troepen, dodelijk verwondde. De soldaten trokken zich terug. De eer van Pradelles was gered!
Stel je voor: drie uur lang varen op het idyllische Centrumkanaal aan boord van een sfeervol binnenschip – een unieke belevenis in een decor dat erkend is als UNESCO-werelderfgoed. De werking van de eeuwenoude hydraulische scheepsliften aan den lijve ondervinden is zonder twijfel een hoogtepunt. Dit zijn wereldwijd de laatste scheepsliften in hun soort die nog in gebruik zijn.
Erfgoed en artistieke optredens
Maar daar blijft het niet bij! De hele tocht lang wordt erfgoed gecombineerd met artistieke voorstellingen. Tal van leuke optredens zullen je verrassen – zowel aan boord als langs de oevers.
canal du centre
Onderweg vaar je langs scheepslift nummer 3, de Bracquegnies-ophaalbrug en de plek die gekend is als de ‘gebroken brug’.
Animatie op het water en aan land
Op het water: cruises en animatie. Aan land: een ambachtelijke markt, springkastelen, kermisattracties, theater, circussen en spelletjes… En uiteraard kan je ook te voet of met de fiets eropuit trekken na je boottocht. En aan muziek zal het ook niet ontbreken – dankzij live concerten wordt het gegarandeerd gezellig!
Tijd voor een digitale detox? Pays de la Loire roept!
In een wereld vol deadlines, notificaties en lawaai is er één medicijn dat altijd werkt: pure rust. En die vind je verrassend dichtbij, in de dorpen van de Pays de la Loire. Denk aan kasseien onder je voeten, vogelgezang in plaats van verkeerslawaai, en uitzichten die je adem doen stokken.
Sainte-Suzanne Mayenne Tourisme
Op een steenworp van België wachten charmante plekken zoals Sainte-Suzanne, waar de voormalige pastorie La Doucelle je uitnodigt tot een diepere ademhaling. Het gasthuis is onderdeel van SLOWLYDAYS, een collectief dat focust op ontspanning, natuur en welzijn.
In Asnières-sur-Vègre, een middeleeuws dorp aan een kabbelende rivier, kom je tot rust in Haras de la Potardière, een chique kasteel-hotel met bubbelbad en massages. Zeg maar vaarwel tegen spanning in je schouders.
Liever bos en vijver? In Loire-Atlantique, op amper 30 minuten van Nantes, ligt Domaine des Vieilles Rues. Hier logeer je in Finse kota’s of houten chalets, midden in de natuur. Ideaal voor een weekendje onthaasten met z’n tweeën of met het hele gezin.
Pascal Beltrami – Mayenne Tourisme
Waarom deze dorpen de perfecte ontsnapping zijn
Het draait hier niet alleen om een nachtje weg. De dorpen maken de reiservaring compleet: slapen onder de sterren, ontbijten met uitzicht op het platteland en je even afvragen waarom je ooit nog terug zou gaan naar de stad.
Mayenne Tourisme
Een verblijf in de Pays de la Loire is niet zomaar een trip – het is een uitnodiging om te vertragen, te voelen en te genieten van de dingen die er écht toe doen.
Diep in de Namibwoestijn, niet ver van Lüderitz, ligt Kolmanschop: een spookstad met een krankzinnige geschiedenis. Begin 1900 stroomden Duitsers ernaartoe door de diamantrage. Ze bouwden er een waar mini-Berlijn: ziekenhuis, bowlingbaan, theater, zelfs een ijsfabriek!
Maar ja… de diamantaders raakten uitgeput. Binnen enkele jaren trok iedereen weg en begon het zand zijn trage, stille werk.
chris-stenger
Fotogeniek en bizar
Nu lijkt Kolmanschop op een filmset: lege huizen vol zand, verbleekte muren, Duitse inscripties… Het is een mengeling van Tarantino en National Geographic.
Je mag het enkel bezoeken met gids, maar geloof ons: dat is geen straf. Het is tegelijk een plek voor fotografen, filosofen en fans van het absurde.
nicolas-jehly
Stof tot nadenken
Kolmanschop is niet alleen een visuele trip. Het is ook een spiegel voor menselijke hybris. Alles wat glanst – zelfs diamanten – vergaat ooit tot stof.
max-murauer-
En wie weet… misschien fluistert de wind tussen die muren nog wel een paar vergeten dromen.
Waarom ga je om te beginnen niet voor een kajaktocht op de Lesse? Stel je voor dat je over één van de mooiste rivieren van België glijdt en de betoverende landschappen van de streek kan bewonderen. Het is een geweldige manier om plekken te verkennen die anders moeilijk bereikbaar zijn, om de vallei van de Lesse te ontdekken en om te genieten van de bijzondere uitkijkpunten (bijvoorbeeld het kasteel van Walzin en zijn rotsen). Je kan kiezen uit verschillende routes: 9, 12 of 21 km. Er is voor elk wat wils!
Aquaspot: rustig kanovaren op de Maas!
Als je liever in een rustigere omgeving vertoeft dan die van de Lesse, ga dan voor kanovaren op de Maas: het rustige water is perfect voor beginners. Terwijl je peddelt, ontdek je het dorp Anseremme en zijn mooie Maasvilla’s, en bewonder je het Charlemagne-viaduct en de spoorbrug. Het is een rustgevende tocht, ideaal om je hoofd leeg te maken en te ontspannen.
Dinant Evasion Aquaspot
Huur een elektrische boot bij Aquaspot
Je kan ook van de Maas genieten door een elektrische boot te huren waarvoor je geen vaarbewijs nodig hebt (in Anseremme of Dinant): perfect om in alle vrijheid en op eigen tempo te varen. Heel leuk! En het is zo eenvoudig als wat: ervaring is niet vereist om van dit avontuur te genieten. Je hebt alle tijd om de gevarieerde landschappen aan de oevers van de Maas te bewonderen: de Citadel van Dinant, de Bayardrots, het Île d’Amour van Félicien Rops, de oude Saint-Jean brug in Anseremme… Nog een voordeel: in de boot is plaats voor 7 personen!
Dinant Evasion Aquaspot
Cruises op de Maas
Maar als je je liever laat gidsen, kies dan voor de rondvaarten vanuit het centrum van Dinant. Comfortabel zittend geniet je van uitleg die je meer vertelt over het wildste deel van de Haute-Meuse. De historische en natuurlijke rijkdommen van Dinant zullen geen geheimen meer voor je hebben. De rondvaarten duren 45 minuten of 2 uur: aan jou de keuze. Je kan ook een tussenstop maken om het Château de Freÿr en zijn prachtige tuinen te bezoeken. Bijkomend voordeel: dit avontuur is voor iedereen toegankelijk!
Dinant Evasion Aquaspot
Paddle-Bike: pure fun!
De meest nieuwsgierigen onder jullie zullen het geweldig vinden om de ‘Paddle-Bike’ op de Maas uit te proberen: je klimt op een fietskader dat op een aangepaste paddleboard gemonteerd is. Origineel en leuk! Het vraagt natuurlijk wel wat spierkracht van je benen: je beweegt op eigen kracht voort. Voor de activiteit is een 800 meter lang watersportgebied aangelegd tussen de Saint-Jean d’Anseremme burg en het viaduct van Charlemagne. Een ongewone en leuke activiteit, voor deelnemers vanaf 15 jaar (die ook minimaal 1,45 meter groot moeten zijn).
Dinant Evasion Aquaspot
Of je nu met kinderen of oudere mensen op stap bent, met z’n tweeën, met vrienden of collega’s… Of je nu op zoek bent naar plezier, er even tussenuit zijn of cultuur… Aan jou om het avontuur te kiezen dat bij je past! Maar welke activiteit je ook kiest, je kan er zeker van zijn dat het je helpt om een band op te bouwen, te genieten van een tijdloos moment en in contact te komen met de natuur.
Kers op de taart: alle activiteiten zijn makkelijk bereikbaar (met de auto of het openbaar vervoer) en kunnen op voorhand gereserveerd worden voor je eigen gemoedsrust.
De orthodoxe kathedraal en het centrum van Korça Philippe Bourget | cms
Binnen de door muren en deels vernielde torens omgeven citadel liggen 18de- en 19de-eeuwse huizen die nog bewoond zijn, restanten van Ottomaanse moskeeën en vooral het Onufri-museum in de oude kathedraal, met onschatbare iconen van meester Onufri (zie hoofdstuk 3). In de benedenstad loont het de moeite om door Gorica en Mangalem te kuieren, verbonden via een brug over de Osum, en de rustieke architectuur van de witgekalkte huizen met bruine dakpannen te bewonderen.
De orthodoxe wijk Gorica in Berat, gezien vanaf de citadel Philippe Bourget | cms
Na een omweg via Apollonia, een herontdekte Helleens-Romeinse stad, leidt de weg naar het uiterste zuiden tot aan de Griekse grens en Butrint, een UNESCO-site. Butrint, dat gebouwd is op op een schiereiland tegenover Corfu, is Albaniës drukst bezochte culturele bestemming. Binnen de indrukwekkende muren met massieve poorten wandel je tussen antieke, Byzantijnse en Venetiaanse overblijfselen in een landschap van bossen en water: van het Grieks-Romeinse theater tot het Triconque-paleis, de basiliek en de oude Akropolis.
Gjirokastra is een pareltje. In een bergachtige omgeving, met in de lente nog sneeuw op de toppen, slingeren stenen huizen langs steile kasseistraatjes omhoog. Sommige huizen, zoals het Skënduli-huis met 44 deuren, 64 ramen, schietgaten en 4 hamams, lijken eerder burchten. De stad wordt gedomineerd door één van de oudste en grootste citadellen van het land.
Ze werd ooit versterkt door de Ottomanen en tijdens het communisme gebruikt als gevangenis – berucht omwille van de wrede omstandigheden. Vandaag is de citadel deels het Wapenmuseum, met vanaf de terrassen ook een adembenemend uitzicht. Gjirokastra is vandaag erg toeristisch, met tientallen winkels, cafés en restaurants, maar toch heeft de stad haar authentieke charme weten te bewaren.
In de toeristische straatjes van Gjirokastra Philippe Bourget | cms
Onze tocht eindigt in Korça. Deze grootste stad van het zuiden (50.000 inwoners), historisch betwist en getuige van de Balkanoorlogen, heeft dankzij de aanwezigheid van het Franse leger aan het begin van de 20ste eeuw een blijvende frankofiele sfeer. Bezoek de fraaie villa’s, geplaveide straten, de levendige oude bazaar met restaurants, winkels en een oud karavanserai, maar ook niet minder dan zeven musea, waaronder het uitzonderlijke Nationaal Museum voor Middeleeuwse Kunst (zie verder).
