Op 14 oktober 2024 heeft het expeditieteam van het schip Seabourn Pursuit een unieke ontdekking gedaan nabij het eiland Alejandro Selkirk, gelegen voor de Chileense kust. Het wrak van de Titania, een Duits bevoorradingsschip uit de Eerste Wereldoorlog dat sinds 1914 vermist was, werd gelokaliseerd op een diepte van 95 meter. Het schip zonk op 19 november 1914 en was lange tijd onderwerp van speculatie onder lokale vissers.
Seabourn
Samenwerking met lokale vissers
De vondst was mede mogelijk dankzij de samenwerking met lokale vissers, zoals Gino Perez, wiens familie al generaties lang verhalen over de Titania vertelde. Met behulp van de op maat gemaakte onderzeeër van Seabourn werd het wrak op 4,25 zeemijl van de noordwestelijke kust van Selkirk gelokaliseerd.
Seabourn
Expeditie in de Stille Zuidzee
Robin West, vice-president van Seabourn Expeditions, noemde de vondst “een bewijs van de avontuurlijke geest van Seabourn”. De expeditieschepen Seabourn Pursuit en haar zusterschip Seabourn Venture zijn uitgerust met geavanceerde onderzeeërs die gasten de mogelijkheid bieden om tot 300 meter diep te gaan.
In plaats van de 215 miljoen passagiers die eerst voorspeld werden, rekent het Ierse bedrijf nu op 210 miljoen voor boekjaar 2026. De levering van nieuwe vliegtuigen, initieel voorzien voor dit trimester, is uitgesteld, wat ervoor gezorgd heeft dat de luchtvaartmaatschappij de verwachtingen heeft moeten bijstellen. En dat is niet het enige slechte nieuws …
Tegenvallende resultaten: goedkopere tickets
De vertraging van de levering van Boeing had ook het afgelopen jaar al invloed op de resultaten van Ryanair. De nettowinst daalde met 6% tegenover het jaar ervoor, wat verklaard kan worden door de ticketprijzen, die met 15% daalden in het eerste trimester, en met 7% in het tweede trimester, ondanks de stijging van 9% van het passagiersverkeer.
“Het uiteindelijke resultaat van dit boekjaar zal afhangen van de afwezigheid van ongunstige ontwikkelingen,” verklaart Michael O’Leary, CEO van Ryanair. Hij haalt ook nog de risico’s aan die verbonden zijn aan de conflicten in Oekraïne en het Midden-Oosten, net als de mogelijkheid van nieuwe vertragingen bij Boeing.
Op het eerste gezicht lijkt het een gewone waterkuil, maar op 30 meter diepte onthult zich een bizar fenomeen: een onderwater rivier.
Hoe kan dat?
Dit verschijnsel, bekend als een halocline, ontstaat wanneer zoet water zich mengt met zout water. Het zwaardere zout water zakt naar beneden, terwijl het lichtere zoete water boven blijft drijven. Dit creëert de illusie van een stromende rivier onder water, compleet met nevelige randen van zwavelwaterstof. Duikers beschrijven het als het doorkruisen van een andere dimensie, waarbij ze letterlijk door een “rivier” zwemmen die niet op zijn plek lijkt.
Een unieke duikervaring
De Cenote Angelita trekt avontuurlijke duikers van over de hele wereld. Ze komen om de surrealistische ervaring op te zoeken van het zwemmen in dit magische fenomeen. De rust, het intense blauw van het water, en de vreemde sfeer maken het een duikervaring die je nergens anders vindt. Voor velen voelt het als een spirituele ervaring, een grens tussen twee werelden.
Kwetsbare schoonheid
Hoewel de Cenote Angelita een populaire trekpleister is, blijft het een kwetsbaar ecosysteem. Cenotes vereisen zorg en respect van de bezoekers om deze unieke natuurwonderen te behouden.
“Met deze nieuwe regel is de FAA klaar voor de vliegreis van de toekomst“, aldus de FAA. Deze categorie, genaamd Powered Lift, omvat vliegende taxi’s, luchtvrachtbezorging en zelfs luchtambulancediensten. De mogelijkheden zijn volgens de FAA “enorm” en beloven een geavanceerde luchtmobiliteit.
Regelgeving: een sleutelstuk van de puzzel!
De FAA heeft de “definitieve voorschriften” met betrekking tot de opleiding en kwalificaties van piloten van deze verticale start- en landingsvliegtuigen (ook bekend als eVTOL’s) uitgewerkt. Deze vereisten omvatten veilige hoogten, een minimumniveau van zicht en de training die nodig is om veilige operaties te garanderen.
In 2024 zijn cruises populairder dan ooit onder Belgische toeristen, waarbij het aantal passagiers al is verdubbeld ten opzichte van 2023, wat al een recordjaar was, volgens cijfers van de Vereniging van Belgische Touroperators (ABTO). Deze trend toont een groeiend enthousiasme bij de Belgen voor vakanties op het water, zowel voor zee- als riviercruises.
Een gediversifieerd en aangepast aanbod
Rederijen nemen steeds meer initiatieven om Belgische toeristen aan te trekken, zowel met een vertrek vanuit België als een all-inclusive formule die comfort en gastronomie combineert. Er zijn veel opties beschikbaar voor reizigers, variërend van routes in de Middellandse Zee tot uitstapjes naar de Noorse fjorden, riviercruises op de rivieren Douro en Mekong en de klassieke cruises in het Caribisch gebied.
Verbeterde toegankelijkheid
Verschillende bedrijven bieden vertrekken aan vanuit havens die gemakkelijk bereikbaar zijn vanuit België, wat meer gemak biedt aan passagiers. Bovendien worden rivier- en kustcruises aantrekkelijker gemaakt door de aanwezigheid van tweetalige gidsen. Last but not least ligt de nadruk ook op het beperken van vervuilende stoffen en broeikasgassen. In onze selectie van cruises bij Vakantieweb geven we de voorkeur aan kleine boten, zelfs zeilboten of hybride motoren.
Twee iconen van het Belgische toerisme, de Kust en de Ardennen, hebben besloten hun krachten te bundelen om elkaar te promoten. Een ambitieuze samenwerking die donderdag werd voorgesteld door de toeristische federaties van de provincie Luxemburg (FTPLux) en West-Vlaanderen (Westtoer). Het doel? Een breder publiek aantrekken door niet alleen de natuurlijke schatten van beide regio’s te benadrukken, maar ook de gastvrijheid die Vlamingen en Franstaligen samenbrengt.
Een gezamenlijke campagne in 2025
Om dit project vorm te geven, wordt begin volgend jaar een gezamenlijke communicatiecampagne gelanceerd. “De Kust en de Ardennen behoren tot de Belgische iconen. Onze twee topbestemmingen zijn al lang geen concurrenten meer, ze kunnen elkaar versterken”, benadrukken Sabien Lahaye-Battheu (West-Vlaanderen) en Marie-Eve Hannard (Luxemburg).
Beide toeristische kantoren doen een oproep aan vakantiegangers: “Deel je liefde voor de Kust en/of de Ardennen”. De getuigenissen zullen dienen als basis voor de campagne rond het thema “Soyez le bienvenu” of “Hartelijk welkom”.
Samenwerkingen verder dan gastvrijheid
De samenwerking stopt niet bij gastvrijheid. De twee regio’s voorzien ook verdere projecten rond thema’s zoals natuurtoerisme, gastronomie en erfgoed. De boodschap is duidelijk: samen de toeristische aantrekkelijkheid van België versterken.
Groenland, het grootste eiland ter wereld, bereidt zich voor op de opening van zijn allereerste internationale luchthaven aan de rand van de hoofdstad Nuuk. De luchthaven zal vanaf 28 november volledig operationeel zijn, waardoor grotere vliegtuigen kunnen landen en opstijgen, en directe verbindingen gegarandeerd kunnen worden met Europa en Noord-Amerika. Op dit moment is Groenland alleen bereikbaar via Denemarken of IJsland.
Grotere ambities
De bouw van de luchthaven begon in 2019 en is bedoeld om de toegankelijkheid van het moeilijk bereikbare eiland te verbeteren. Groenland, dat slechts 57.000 inwoners telt, hoopt hiermee het toerisme een boost te geven en de banden met het buitenland aan te halen. De eerste routes zullen Nuuk verbinden met Kopenhagen en vanaf de zomer van 2025 worden er nieuwe routes met Canada en de Verenigde Staten geopend. Maar Groenland wil het daar niet bij laten. Er zijn twee andere internationale luchthavens in aanbouw in Ilulissat en Qaportoq, die tegen het einde van 2026 gebruiksklaar moeten zijn.
In de Franse stad Le Mans vind je voortaan een nieuw monumentaal fresco in het hart van de ‘Plantagenêt’-wijk, het resultaat van een samenwerking tussen street art-kunstenaar Wen2 en François Schuiten, die bekend staat om zijn reeks ‘Les Cités Obscures’. Het resultaat? Een straatlantaarnaansteker die door een stad in aanbouw loopt, in de gaten gehouden door een lichtgevend gezicht. Het werk neemt je als voorbijganger mee naar een wereld die futurisme en erfgoed combineert, zonder twijfel het visitekaartje van de Belgische kunstenaar!
Een hommage aan de dromerige architect
Met zijn gebouwen die geschilderd zijn met een opvallende diepgang lijkt dit fresco verder te gaan dan de limieten van de muur en zo op te gaan in de architectuur van Manceau. Schuiten brengt zijn passie voor een stedenbouw die doordrenkt is met dromerigheid en fantasie tot leven en nodigt toeschouwers uit om zich in te leven in een alternatieve toekomst waar verleden en toekomst harmonieus in elkaar overgaan. Dit is het 58ste fresco in de Rue des Falotiers, een bevestiging dat Le Mans een belangrijke plek inneemt in de Franse street art scene.
Sinds 1 oktober verbiedt Parijs de verdeling van diesel bij vier Total Energies-tankstations aan de rand van de Franse hoofdstad (bij Porte d’Orléans, Aubervilliers, Clignancourt en Quai d’Issy-les-Moulineaux). In deze strategisch gelegen tankstations, die vroeger handige stopplaatsen waren voor bezoekers, wordt nu alleen nog benzine verkocht!
De maatregel moet de aanpak in de ‘zones à faible émission‘ (ZFE) of emissiearme zones in Parijs versterken. In veertien andere tankstations in Parijs wordt echter wel nog altijd diesel verkocht, maar dat kan veranderen.
Toen ik thuis voorstelde om samen met mij op stap te gaan en het surrealisme te ontdekken, werd ik eerder verbaasd aangekeken: “Wat is dat?” Ik antwoordde trots: “Surrealist zijn is het ‘déjà vu-gevoel’ uit je hoofd verbannen en op zoek gaan naar dingen die je nog niet gezien hebt”. Ik vertelde ook nog dat het surrealisme de kunst is van het vervormen van alledaagse voorwerpen en elementen om te komen tot nieuwe esthetische benaderingen. Kortom: een manier om het leven in een ander perspectief te zien. Ze waren meteen geïntrigeerd en klaar om een duik te nemen in dit bijzondere universum. Het surrealisme ontstond 100 jaar geleden, toen de Fransman André Breton het eerste manifest van het principe op papier zette. In België is het surrealisme ondertussen al lang veel meer dan enkel kunst, het is een mentaliteit geworden…
Eerste halte: Charleroi en zijn fotografiemuseum, dat je vindt in een voormalig klooster. Tot 26 januari loopt er de tentoonstelling ‘Surréalisme, pour ainsi dire…’. De museologen hebben alle surrealistische foto’s uit hun collecties bovengehaald en ze tentoongesteld in thematische groepen: de stad, etalages, voorwerpen, verloren voetstappen, het lichaam, vensters van verlangen, gevaarlijke connecties, huiselijke schaduwen, enzovoort. Er zijn foto’s van Belgische kunstenaars zoals Marcel Lefrancq en René Magritte, die af en toe ook foto’s maakte. Maar de tentoonstelling gaat verder dan onze landsgrenzen, met ook foto’s van buitenlandse kunstenaars zoals Man Ray en Manuel Alvarez Bravo. Gesolariseerde foto’s, uitgeknipte, gelijmde, verbrande of bedrukte foto’s. Kortom: beelden die niet noodzakelijk de werkelijkheid op de gevoelige plaat willen vastleggen, maar die ons onderdompelen in een eigenzinnig universum. Fotografie als venster op een andere wereld.
JP Remy Musée de la photographie
Bergen: objecten die een ander licht werpen op de realiteit
We zetten onze surrealistische reis verder in het CAP/Musée des Beaux-Arts in Bergen, waar je tot 16 februari naar de expo ‘Le surréalisme : bouleverser le réel’ kan. Hier ervaar je het surrealisme vanuit een nieuwe invalshoek: het object dat de maatschappij verandert. De tentoonstelling schetst de geschiedenis van objecten (maar ook schilderijen, foto’s, posters, collages en films) in het surrealisme van de jaren 1920 en 1930 en in de naoorlogse consumptiemaatschappij. De tentoonstelling belicht 30 Belgische kunstenaars, waaronder Paul Nougé, René Magritte, Jane Graverol, Rachel Baes en Marcel Mariën. Of hoe het surrealisme onze relatie met consumptie in twijfel kan trekken. Ik vond vooral de vele posters met hun tot nadenken stemmende woordspelingen erg mooi…
Tot slot trokken we naar Luik en het Musée des Beaux-Arts de La Boverie, waar tot 16 maart 2025 de expo ‘Les Mondes de Paul Delvaux’ te zien is. Paul Delvaux (1897-1994), een belangrijke figuur in de Belgische schilderkunst van de 20ste eeuw, wordt vaak beschouwd als de schilder van vrouwen en stations. Deze tentoonstelling toont meer dan 150 werken (schilderijen, tekeningen, objecten) van de vroegste tot de laatste creaties van de kunstenaar (uit de periode 1920-1986). Werken die al jaren niet meer zijn vertoond of bij elkaar zijn gebracht. Sommige doeken vallen op door hun subversieve, onconventionele benadering. Andere verbijsteren door hun magie en fantasie.
Mijn pubers waren dol op het multimediagedeelte, dat je meeneemt naar de privéwereld van de kunstenaar dankzij de originele reconstructie van zijn atelier: we zien de schilder druk aan het werk, omringd door persoonlijke voorwerpen. Ik kon ook in de huid van de schilder kruipen door mijn eigen Delvaux samen te stellen met behulp van een interactief apparaat. Helaas maakte het van mij niet echt een kunstenaar… Maar deze drie expo’s gewijd aan het surrealisme namen me mee op een reis naar de grenzen van de realiteit. Deze stroming is een echt eerbetoon aan de verbeelding. Het haalt de gevestigde orde onderuit en nodigt uit tot verwondering, door ons te trakteren een moment dat los staat van de tijd en een originele blik te gunnen op de hedendaagse wereld.
