Met zijn nijlpaarden, zijn zoo en zijn hotel trok de Hacienda Nápoles jarenlang nieuwsgierigen aan die op zoek waren naar een decor dat zo uit de Netflix-serie lijkt te komen. Het vliegtuig van het kartel werd er zelfs tentoongesteld als curiositeit. Maar de plek, in het hart van Puerto Triunfo, heeft ook een beladen en duistere geschiedenis.
Gronden die een nieuwe betekenis krijgen
President Petro kondigde aan dat 120 hectare van het domein zullen worden toegewezen aan vrouwen die slachtoffer werden van het gewapend conflict. Op die manier is de site niet langer enkel een plek van ontspanning, maar ook één van herstel en herinnering.
Hoewel de toeristische uitbaters vrezen voor hun inkomsten, verzekeren de autoriteiten dat het park onaangeroerd blijft. De overige, ongebruikte gronden krijgen voortaan een nieuwe sociale functie.
Parc Chlorophylle is niet alleen een oase van rust in het hart van de Ardennen. Op 25 en 26 oktober tovert het park zich om met een cape en een puntige hoed voor een Halloweenavontuur voor het hele gezin, helemaal anders dan anders! Vergeet spookhuizen en krijsende zombies: hier sluipt het mysterie tussen de herfstbladeren en de hangbruggen…
Speurtocht en raadsels
Deze interactieve speurtocht is uitgegroeid tot een klassieker tijdens de herfstvakantie. Het concept? Laat je verrassen door gemaskerde figuren, ga lichte uitdagingen aan en los raadsels op terwijl je het park en zijn boomhutten verkent. Alles in een gezellige sfeer, ergens tussen een sprookje en een schattenjacht in!
En als je al eens schrikt, is dat nooit erg: “Niets angstaanjagends, maar net genoeg om je onder te dompelen in een mysterieuze en vrolijke sfeer,” belooft het parkteam.
Praktische info
Wanneer? 25 en 26 oktober
• Vertrekken tussen 10u en 14u30
• Tarief: 11 € voor kinderen, 12 € voor volwassenen
• Inbegrepen: toegang tot het park + speurtocht
• https://www.parcchlorophylle.com/
Bij Avenature in Vielsalm, aan de Baraque Fraiture, krijg je gegarandeerd een adrenalineboost! Het parcours telt 24 hindernissen, 4 tokkelbanen en een heleboel fysieke uitdagingen. Jij kiest of je het blauwe niveau aandurft (tot 7 meter hoog), of eerder voor het groene niveau kiest (dat tot 3 meter boven de grond reikt).
Geen zorgen: je hoeft geen doorgewinterde sporter te zijn om te genieten van boomklimmen op het hoogste punt van België (652 meter hoog!): alles wat je nodig hebt is goesting en motivatie. Daarna volgt gegarandeerd plezier, uitdaging, samenwerking en ook jezelf overtreffen!
avenature
Of je nu voor het ‘Explorer’-parcours kiest of voor ‘Discover’, je wordt sowieso beloond met een prachtig uitzicht op de omgeving en de slanke silhouetten van de dennenbomen.
Maar daar stopt het niet: eenmaal terug op de grond, kan je nog tal van andere activiteiten proberen. Bij Avenature vind je een eindeloze reeks leuke en sportieve ervaringen: boogschieten, escape games, gps-spelen… en nog veel meer!
avenature
Of je nu komt met familie, vrienden, collega’s of met je klas, je vindt hier op maat gemaakte activiteiten die je meenemen in een boeiende wereld – zowel outdoor als indoor.
Hoe dan ook: wacht niet langer! Trek je klimgordel en helm aan, want dit seizoen is perfect om volop van de buitenlucht te genieten en boomklimmen te ontdekken in het hart van de Ardennen!
Er wordt op de nieuwe bestemming gevlogen met een frequentie van drie vluchten per week. Met Chongqing breidt Hainan Airlines het aanbod van Chinese bestemmingen vanuit Brussel verder uit: na Peking, Shanghai en Shenzhen is dit de vierde Chinese parel die aan het aanbod toegevoegd wordt.
17 vluchten per week tussen België en China
Met deze nieuwe route komt de teller voor het aantal wekelijkse vluchten dat Hainan Airlines uitvoert tussen België en China op 17 te staan. Die frequentie benadrukt het groeiende belang van de uitwisselingen tussen beide landen…
Chongqing, reus in de bergen en hoofdstad van de hotpot
Voor reizigers is Chongqing niet enkel een industrieel en commercieel knooppunt. Het is ook een megastad van meer dan 30 miljoen inwoners. Ze kreeg de bijnaam de ‘bergstad’ vanwege haar spectaculaire reliëf.
Voor toeristische bezoeke staan verder op het programma: legendarische cruises op de Yangtze, uitstappen naar de Drie Kloven, wandelingen door traditionele wijken zoals Ciqikou, en vooral… de niet te missen pittige hotpot, een lokale specialiteit die je gegarandeerd doet zweten!
De Wereldexpo 2025 op het futuristische Japanse eiland Yumeshima trok meer dan 27 miljoen bezoekers. Een mooi resultaat, al bleef het ver achter bij de 64 miljoen van Shanghai in 2010.
Het evenement, dat in het teken stond van menselijke regeneratie, bood zes maanden lang een mix van architecturale, culturele en culinaire ontdekkingen. En dat alles onder het oog van de indrukwekkende ‘Grote Ring’, een houten constructie met een omtrek van twee kilometer en een hoogte van twintig meter. Een gedeelte ervan, zo’n 200 meter, zal trouwens bewaard blijven!
gavin-li
België maakte een sterke indruk
Met 900.000 bezoekers deed het Belgische paviljoen zijn reputatie alle eer aan. Dankzij thematische weken (architectuur, design, Wallonië, Vlaanderen, Brussel, enzovoort) en niet minder dan 66 concerten, wist ons kleine koninkrijk een groot publiek te bekoren.
Het restaurant Revive verwende 150.000 fijnproevers, terwijl de Belgische foodtruck maar liefst 400.000 smulpapen op hun wenken bediende.
“Een succes, zowel inhoudelijk als qua vormgeving,” klinkt het bij BelExpo, het Commissariaat-generaal voor Internationale Tentoonstellingen. expositions internationales.
Publiekslieveling of financieel hoofdpijndossier?
Ondanks een aanvankelijke gebrek aan interesse en torenhoge bouwkosten, wist Osaka 2025 het publiek uiteindelijk te overtuigen. Een onverwachte revanche voor een Expo die velen op voorhand als een half fiasco zagen.
De fakkel gaat nu over naar Riyad, dat in 2030 de volgende Wereldtentoonstelling zal organiseren.
Medellín. Alleen al van de naam kreeg je in de jaren ‘90 nog koude rillingen. Het was de stad van Escobar, van de kartels, van schietpartijen op klaarlichte dag en lichamen die als waarschuwing op de stoep werden achtergelaten. In 1991 kwam Medellín in het nieuws met het hoogste moordcijfer ter wereld: 381 moorden per 100.000 inwoners.
De wijken hoog op de heuvels – zoals de ‘Comuna 13’ – leefden op het ritme van geweerschoten en was afgesloten van het centrum, van justitie, van licht. En midden in die chaos bouwde Escobar een dubbelzinnige band op met de allerarmsten: beul voor de ene, weldoener voor de andere. Hij deelde huizen en geld uit, terwijl hij de stad tegelijk met bloed doordrenkte.
De stad besloot om op te staan
Dat gebeurde niet van de ene op de andere dag. Natuurlijk was er eerst de dood van de beruchte kartelleider. En toen, in 2004, dook er een naam op: Sergio Fajardo. Geen bendeleider, wel een wiskundeleraar die burgemeester werd. Hij wilde niet dat Medellín vergeten zou worden.
carlos-martinez
En zo begon de stad zich te transformeren – met beton, glas en roltrappen. Ja, roltrappen — op de steile hellingen waar klimmen ooit een dagelijkse strijd was, gaan bewoners nu moeiteloos naar boven. Met hun boodschappen, hun kinderen, hun dromen. Een kabelbaan, de Metrocable, verbindt de hoger gelegen gebieden met de metro. De onzichtbaren worden zichtbaar. Ook een bibliotheekpark verrijst: beton wordt een toevluchtsoord, geen barrière.
Een wedergeboorte, maar wel één met littekens
Het beeld is mooi. Te mooi? Sommigen vinden van wel. Het geweld is afgenomen, maar niet verdwenen. De bendes zijn niet allemaal weg, ze kregen gewoon een ander gezicht. De ongelijkheid onder de Colombiaanse zon is niet opgelost. In de vernieuwde wijken stijgt de huur. Sommige bewoners vertrekken.
oneil-williams
De durf om zichzelf opnieuw uit te vinden
Vandaag wil de stad zich profileren als hoofdstad van de innovatie. In de strakke ruimtes van ‘Ruta N’, een zakencentrum, wordt gepraat over kunstmatige intelligentie, biotech, en de circulaire economie. Start-ups schieten er als paddenstoelen uit de grond. Groen is overal: in duurzame mobiliteitsprojecten, vernieuwde publieke ruimtes, en initiatieven om de vervuiling tegen te gaan.
Het Nationaal Park Noordoost-Groenland strekt zich uit over 972.000 km², wat neerkomt op bijna anderhalf keer de oppervlakte van Frankrijk (of bijna twee keer het vasteland bij onze zuiderburen). Het is niets meer of minder dan het grootste park ter wereld. Nog een indrukwekkend cijfer? Het beslaat maar liefst 44,85% van Groenland! Het park werd opgericht in 1974 en vervolgens uitgebreid in 1988. Sinds 1977 is het ook erkend als een UNESCO-biosfeerreservaat. Hier is uitgestrektheid dus de norm.
Bijna verlaten, maar niet helemaal
Van een echte ‘bevolking’ kan je moeilijk spreken: er zijn een honderdtal permanente bewoners, verspreid over wetenschappelijke, militaire en meteorologische posten. De lokale sterren? Tussen de 5.000 en 15.000 muskusossen, goed voor bijna 40% van de wereldpopulatie, en natuurlijk de iconische ijsbeer. Verder kom je er poolvossen, hermelijnen en poolhazen tegen, en in het ijskoude water ook walrussen en narwallen (de eenhoorns van de zee). Wat vogels betreft, is het er een waar spektakel: van de majestueuze giervalk tot de statige sneeuwuil.
mahlersilvan
Het streng bewaakte einde van de wereldbol
Met zijn noordelijkste punt, dat nét noordelijker ligt dan dat van het Canadese Quttinirpaaq National Park, is dit gebied officieel het meest noordelijke nationale park ter wereld. De gemiddelde temperaturen schommelen er tussen -20 °C in de winter en een bescheiden 5 tot 10 °C in de zomer. De zon speelt er een extreem spelletje verstoppertje: poolnachten die maandenlang duren, gevolgd door een middernachtzon die nooit ondergaat. Wind en occasionele sneeuwstormen maken het ijzige plaatje compleet.
Het bergmassief van de Cevennen, de Cévennes in het Frans, ligt in het zuidoosten van Frankrijk, verspreid over meerdere departementen. Wij trokken naar de regio via het departement Gard. Er zijn dagelijks vluchten tussen Charleroi en Nîmes, waaronder een op vrijdag (11u25-13u05) en zondag (13u50-15u25). In amper 1u40 reizen we van het grijze herfstweer hier bij ons naar de zon van het zuiden: in oktober loopt de temperatuur er nog op tot boven de 20°C. Het Nationaal Park van de Cevennen ligt op ongeveer een uurtje rijden van Nîmes. Hoewel de kastanjeboomer de onbetwiste koning is, stappen we binnen in een bijzondere tuin waar ook een meer exotische vegetatie groeit…
De bamboetuin in de Cevennen staat bekend als één van de mooiste tuinen van Frankrijk. Het begon allemaal in 1856, toen de gepassioneerde tuinliefhebber Eugène Mazel hier zijn eerste bamboeplanten zette. Vandaag zijn er meer dan 200 variëteiten terug te vinden. Dit bos van gigantische stengels — bamboe is een grassoort die tot wel 25 meter hoog kan worden — doet je even wegdromen naar Azië.
Langs de wandelpaden kom je een typisch Laotiaans huis op palen tegen, daarna een Japans paviljoen met kersenbomen. Verderop ligt een laan met Chinese palmbomen. En in de serres groeien mysterieuze planten afkomstig uit Zuid-Afrika.
En hoog boven alles uit torenen de Californische sequoia’s, die met hun 40 meter hoogte een wakend oog houden over deze botanische wereld. Kortom: een botanische samenvatting van de vijf continenten op één plek, en dat in een uitgesproken ‘zen’-sfeer.
Bambouseraie
Zweven tussen de bomen
Voor we vertrekken, wagen we ons nog aan het recent aangelegde luchtparcours: een groot net dat tussen de bomen gespannen is, tot wel 8 meter boven de grond.
Met onze hoofden tussen de bamboestengels en de bananenplanten onder onze voeten, krijgen we een gevoel van gewichtloosheid. Onze benen stuiten op het net en het lijkt alsof we zweven — een ervaring die zowel kleine als grote kinderen zal bekoren…
Terug met de voeten op de grond maken we nog een ommetje langs de winkel van het domein, die originele decoratieartikelen verkoopt, maar ook echte planten en struiken om zelf thuis te planten.
Om de ‘zen’-vibe nog wat langer vast te houden, checken we in bij het hotel-restaurant-spa ‘La Porte des Cévennes’.
Deze familiezaak biedt een ruime relaxruimte en aangename kamers met een eigen balkon, vanwaar je een panoramisch zicht hebt op het landschap van de Cevennen.
In het volgende deel van dit artikel nemen we je mee naar onze ontmoeting met de ‘baron van de Cevennen’, een sappig en smaakvol varken…
De majestueuze Cathédrale Notre-Dame, pal in het stadscentrum, kan je onmogelijk missen. De vijf torens, opgericht als de vingers van een open hand, lijken je met warmte te verwelkomen. De kathedraal staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en bevindt zich naast het oudste belfort van België, nog zo’n middeleeuws pareltje dat uitnodigt om de trappen te beklimmen voor een adembenemend uitzicht over de stad. Smeer je kuiten maar in, maar het is het absoluut waard!
J. D’Hondt – visitwapi.be
Toch leeft Doornik niet enkel van zijn glorieuze verleden. De stad durft ook kunst met lef te tonen! In het ‘Musée des Beaux-Arts’, ontworpen door niemand minder dan Victor Horta (ja, dé Horta!), kon ik genieten van werken die variëren van de middeleeuwen tot de moderne kunst. Een collectie die tegelijk verfijnd én toegankelijk is, net als de stad zelf trouwens.
De regio houdt van feesten — en dat voel je! Reuzen, carnavals, lokale tradities… al dat volksleven vind je terug in het ‘Musée de Folklore et des Imaginaires’. Het is alsof je door een reusachtig familiealbum bladert, behalve dat de personages hier soms echt tot leven komen in de straten.
En tussen twee bezoeken door? Niets beter dan een terrasje op de altijd bruisende Grote Markt om iets te drinken en de sfeer op te snuiven. Dé plek om het dagelijkse leven van Doornik te observeren.
Doornik is ook de ideale toegangspoort tot de zacht glooiende landschappen van Waals Picardië. Als je benen nog meewillen na de klim op het belfort, spring dan op de fiets en volg de UNESCO-route die Doornik met Bergen (Mons) verbindt. Een tocht van 68 km boordevol natuur, dorpjes en erfgoed. Nog idyllischer is de Schelderoute richting Antoing, waar de rust van de rivier zich vermengt met het ruwere industriële verleden.
Bruno D'Alimonte
In totaal telt Waals Picardië meer dan 1.600 km bewegwijzerde routes — genoeg om te fietsen tot je erbij neervalt! En voor de lekkerbekken: er is zelfs een brouwerijroute die verschillende ambachtelijke brouwerijen met elkaar verbindt. Een inspanning die snel beloond wordt!
En dan is er nog het ‘Archeosite’ van Aubechies, een indrukwekkende plek waar je 5.000 jaar geschiedenis beleeft in enkele stappen. Je wandelt er langs neolithische hutten, Romeinse villa’s en zelfs een Galloromeinse necropolis. Kers op de taart: Aubechies behoort tot de Mooiste Dorpjes van Wallonië. Dwaal door de bloemrijke straatjes en sluit je bezoek af met een lokaal biertje in de dorpsherberg. Pure gelukzaligheid!
Stel je een kasteel uit de 14de eeuw voor, dat al meer dan 700 jaar bewoond wordt door dezelfde prinselijke familie… Welkom in het Kasteel van Beloeil, de residentie van de Princes de Ligne. Ik was sprakeloos (en dat gebeurt niet vaak, geloof me!) bij het zien van de salons, de wandtapijten en vooral de bibliotheek met 20.000 boeken. En dan is er nog het Franse park van 25 hectare, perfect om bewust in te verdwalen tussen de lanen.
J.P. Remy
Het ‘Hôpital Notre-Dame’ in Lessines: geneeskunde en mysterie
Vervolgens trok ik naar Lessines, voor een unieke reis door de geschiedenis van de gezondheidszorg. Het ‘Hôpital Notre-Dame’, een ziekenhuis dat in 1242 opgericht werd door Alix de Rosoit, vertelt het verhaal van acht eeuwen van zorg en compassie. De sfeer is bijna mystiek, alsof de tijd er heeft stilgestaan. Elke zaal toont een ander facet van de geneeskunde, van kruidenleer tot oude instrumenten en een apotheek uit lang vervlogen tijden.
En natuurlijk is er ook Pairi Daiza. Het 75 hectaregrotedierenpark, meermaals uitgeroepen tot het beste dierenpark van Europa, neemt je mee op wereldreis zonder Waals Picardië te verlaten. Reuzenpanda’s, gorilla’s, olifanten, ijsberen… meer dan 7.500 dieren in decors die je meenemen over vijf continenten.
Pairi Daiza Resort
Het toppunt? Overnachten in één van de accommodaties in het park, met zicht op de dieren. Een ijsbeer observeren vanuit je bed — dat maak je niet elke dag mee!
Waar overnachten?
• Hotel ONIRO
Een echt cocon in het hart van Doornik, waar art-decostijl en modern comfort elkaar ontmoeten. Ruime kamers en suites met privéspa zorgen ervoor dat dit de ideale plek is om even helemaal tot rust te komen.
• Le Roc Paisible
Een charmante oase van rust op het platteland, op slechts enkele minuten van Doornik. Je geniet er van het ontbijt in de veranda, het zonnige terras en de warme ontvangst — ook voor je viervoeters!
• Hotel Alcantara
Hou je van een citytrip met een vleugje gezellig comfort? Dan is het Alcantara een goede keuze! Op een steenworp van de Grote Markt dompelt dit charmante 18de-eeuwse hotel je onder in de sfeer van Doornik, met knusse kamers voor een heerlijke pauze na je uitstapjes.
Voor het een bad in kleurpigmenten wordt, is Holi eerst en vooral een eeuwenoud ritueel. Het vindt zijn oorsprong in het Vasantotsava, het lentefeest van het oude India, dat zowel de wedergeboorte van de natuur als de vruchtbaarheid viert. Men vereerde afwisselend Kama, de god van de liefde, en Krishna, een ondeugende maar goddelijke figuur.
Twee mythen vloeien samen: die van Holika, de vrouwelijke demon die verbrandde door het onwankelbare geloof van een jonge gelovige, en die van Krishna’s streken, waarbij hij de dorpsmeisjes met kleur bekladde.
Een carnaval van pigmenten
Het Holi-feest, dat op 4 maart 2026 zal plaatsvinden, is pure, zachte gekte. Je trekt witte kleren aan om vervolgens als een wandelende regenboog door het leven te gaan. Iedereen besprenkelt elkaar met gekleurde poeders, waarbij elke tint een symbolische betekenis draagt: groen voor harmonie, oranje voor optimisme, blauw voor vitaliteit, rood voor liefde.
harshavardhan-pentakota
“Bura na mano, Holi hai!”
Op straat achtervolgt men elkaar al roepend “Bura na mano, Holi hai” – letterlijk: “Niet boos worden, het is Holi!”. Alles is toegestaan… of toch bijna. Holi is ook het moment waarop sociale hiërarchieën worden omgedraaid.
Een omgekeerde hiërarchie, voor één dag
Voor één dag vervagen de ‘kasten’ van de Indische maatschappij, verdwijnen de rollen. Bhang, een drank op basis van cannabis, vloeit rijkelijk.
Holi wordt vooral gevierd in Noord-India, maar heeft zich ook ver daarbuiten verspreid, bijvoorbeeld in Rajasthan. Natuurlijk zorgt de commerciële overname door een aantal westerse landen voor enige wrevel. Maar is het echt zo erg als een duizenden jaren oude traditie mensen aanzet om met kleuren te gooien in plaats van met verwijten?
