Er wordt op de nieuwe bestemming gevlogen met een frequentie van drie vluchten per week. Met Chongqing breidt Hainan Airlines het aanbod van Chinese bestemmingen vanuit Brussel verder uit: na Peking, Shanghai en Shenzhen is dit de vierde Chinese parel die aan het aanbod toegevoegd wordt.
17 vluchten per week tussen België en China
Met deze nieuwe route komt de teller voor het aantal wekelijkse vluchten dat Hainan Airlines uitvoert tussen België en China op 17 te staan. Die frequentie benadrukt het groeiende belang van de uitwisselingen tussen beide landen…
Chongqing, reus in de bergen en hoofdstad van de hotpot
Voor reizigers is Chongqing niet enkel een industrieel en commercieel knooppunt. Het is ook een megastad van meer dan 30 miljoen inwoners. Ze kreeg de bijnaam de ‘bergstad’ vanwege haar spectaculaire reliëf.
Voor toeristische bezoeke staan verder op het programma: legendarische cruises op de Yangtze, uitstappen naar de Drie Kloven, wandelingen door traditionele wijken zoals Ciqikou, en vooral… de niet te missen pittige hotpot, een lokale specialiteit die je gegarandeerd doet zweten!
De Wereldexpo 2025 op het futuristische Japanse eiland Yumeshima trok meer dan 27 miljoen bezoekers. Een mooi resultaat, al bleef het ver achter bij de 64 miljoen van Shanghai in 2010.
Het evenement, dat in het teken stond van menselijke regeneratie, bood zes maanden lang een mix van architecturale, culturele en culinaire ontdekkingen. En dat alles onder het oog van de indrukwekkende ‘Grote Ring’, een houten constructie met een omtrek van twee kilometer en een hoogte van twintig meter. Een gedeelte ervan, zo’n 200 meter, zal trouwens bewaard blijven!
gavin-li
België maakte een sterke indruk
Met 900.000 bezoekers deed het Belgische paviljoen zijn reputatie alle eer aan. Dankzij thematische weken (architectuur, design, Wallonië, Vlaanderen, Brussel, enzovoort) en niet minder dan 66 concerten, wist ons kleine koninkrijk een groot publiek te bekoren.
Het restaurant Revive verwende 150.000 fijnproevers, terwijl de Belgische foodtruck maar liefst 400.000 smulpapen op hun wenken bediende.
“Een succes, zowel inhoudelijk als qua vormgeving,” klinkt het bij BelExpo, het Commissariaat-generaal voor Internationale Tentoonstellingen. expositions internationales.
Publiekslieveling of financieel hoofdpijndossier?
Ondanks een aanvankelijke gebrek aan interesse en torenhoge bouwkosten, wist Osaka 2025 het publiek uiteindelijk te overtuigen. Een onverwachte revanche voor een Expo die velen op voorhand als een half fiasco zagen.
De fakkel gaat nu over naar Riyad, dat in 2030 de volgende Wereldtentoonstelling zal organiseren.
Medellín. Alleen al van de naam kreeg je in de jaren ‘90 nog koude rillingen. Het was de stad van Escobar, van de kartels, van schietpartijen op klaarlichte dag en lichamen die als waarschuwing op de stoep werden achtergelaten. In 1991 kwam Medellín in het nieuws met het hoogste moordcijfer ter wereld: 381 moorden per 100.000 inwoners.
De wijken hoog op de heuvels – zoals de ‘Comuna 13’ – leefden op het ritme van geweerschoten en was afgesloten van het centrum, van justitie, van licht. En midden in die chaos bouwde Escobar een dubbelzinnige band op met de allerarmsten: beul voor de ene, weldoener voor de andere. Hij deelde huizen en geld uit, terwijl hij de stad tegelijk met bloed doordrenkte.
De stad besloot om op te staan
Dat gebeurde niet van de ene op de andere dag. Natuurlijk was er eerst de dood van de beruchte kartelleider. En toen, in 2004, dook er een naam op: Sergio Fajardo. Geen bendeleider, wel een wiskundeleraar die burgemeester werd. Hij wilde niet dat Medellín vergeten zou worden.
carlos-martinez
En zo begon de stad zich te transformeren – met beton, glas en roltrappen. Ja, roltrappen — op de steile hellingen waar klimmen ooit een dagelijkse strijd was, gaan bewoners nu moeiteloos naar boven. Met hun boodschappen, hun kinderen, hun dromen. Een kabelbaan, de Metrocable, verbindt de hoger gelegen gebieden met de metro. De onzichtbaren worden zichtbaar. Ook een bibliotheekpark verrijst: beton wordt een toevluchtsoord, geen barrière.
Een wedergeboorte, maar wel één met littekens
Het beeld is mooi. Te mooi? Sommigen vinden van wel. Het geweld is afgenomen, maar niet verdwenen. De bendes zijn niet allemaal weg, ze kregen gewoon een ander gezicht. De ongelijkheid onder de Colombiaanse zon is niet opgelost. In de vernieuwde wijken stijgt de huur. Sommige bewoners vertrekken.
oneil-williams
De durf om zichzelf opnieuw uit te vinden
Vandaag wil de stad zich profileren als hoofdstad van de innovatie. In de strakke ruimtes van ‘Ruta N’, een zakencentrum, wordt gepraat over kunstmatige intelligentie, biotech, en de circulaire economie. Start-ups schieten er als paddenstoelen uit de grond. Groen is overal: in duurzame mobiliteitsprojecten, vernieuwde publieke ruimtes, en initiatieven om de vervuiling tegen te gaan.
Het Nationaal Park Noordoost-Groenland strekt zich uit over 972.000 km², wat neerkomt op bijna anderhalf keer de oppervlakte van Frankrijk (of bijna twee keer het vasteland bij onze zuiderburen). Het is niets meer of minder dan het grootste park ter wereld. Nog een indrukwekkend cijfer? Het beslaat maar liefst 44,85% van Groenland! Het park werd opgericht in 1974 en vervolgens uitgebreid in 1988. Sinds 1977 is het ook erkend als een UNESCO-biosfeerreservaat. Hier is uitgestrektheid dus de norm.
Bijna verlaten, maar niet helemaal
Van een echte ‘bevolking’ kan je moeilijk spreken: er zijn een honderdtal permanente bewoners, verspreid over wetenschappelijke, militaire en meteorologische posten. De lokale sterren? Tussen de 5.000 en 15.000 muskusossen, goed voor bijna 40% van de wereldpopulatie, en natuurlijk de iconische ijsbeer. Verder kom je er poolvossen, hermelijnen en poolhazen tegen, en in het ijskoude water ook walrussen en narwallen (de eenhoorns van de zee). Wat vogels betreft, is het er een waar spektakel: van de majestueuze giervalk tot de statige sneeuwuil.
mahlersilvan
Het streng bewaakte einde van de wereldbol
Met zijn noordelijkste punt, dat nét noordelijker ligt dan dat van het Canadese Quttinirpaaq National Park, is dit gebied officieel het meest noordelijke nationale park ter wereld. De gemiddelde temperaturen schommelen er tussen -20 °C in de winter en een bescheiden 5 tot 10 °C in de zomer. De zon speelt er een extreem spelletje verstoppertje: poolnachten die maandenlang duren, gevolgd door een middernachtzon die nooit ondergaat. Wind en occasionele sneeuwstormen maken het ijzige plaatje compleet.
Het bergmassief van de Cevennen, de Cévennes in het Frans, ligt in het zuidoosten van Frankrijk, verspreid over meerdere departementen. Wij trokken naar de regio via het departement Gard. Er zijn dagelijks vluchten tussen Charleroi en Nîmes, waaronder een op vrijdag (11u25-13u05) en zondag (13u50-15u25). In amper 1u40 reizen we van het grijze herfstweer hier bij ons naar de zon van het zuiden: in oktober loopt de temperatuur er nog op tot boven de 20°C. Het Nationaal Park van de Cevennen ligt op ongeveer een uurtje rijden van Nîmes. Hoewel de kastanjeboomer de onbetwiste koning is, stappen we binnen in een bijzondere tuin waar ook een meer exotische vegetatie groeit…
De bamboetuin in de Cevennen staat bekend als één van de mooiste tuinen van Frankrijk. Het begon allemaal in 1856, toen de gepassioneerde tuinliefhebber Eugène Mazel hier zijn eerste bamboeplanten zette. Vandaag zijn er meer dan 200 variëteiten terug te vinden. Dit bos van gigantische stengels — bamboe is een grassoort die tot wel 25 meter hoog kan worden — doet je even wegdromen naar Azië.
Langs de wandelpaden kom je een typisch Laotiaans huis op palen tegen, daarna een Japans paviljoen met kersenbomen. Verderop ligt een laan met Chinese palmbomen. En in de serres groeien mysterieuze planten afkomstig uit Zuid-Afrika.
En hoog boven alles uit torenen de Californische sequoia’s, die met hun 40 meter hoogte een wakend oog houden over deze botanische wereld. Kortom: een botanische samenvatting van de vijf continenten op één plek, en dat in een uitgesproken ‘zen’-sfeer.
Bambouseraie
Zweven tussen de bomen
Voor we vertrekken, wagen we ons nog aan het recent aangelegde luchtparcours: een groot net dat tussen de bomen gespannen is, tot wel 8 meter boven de grond.
Met onze hoofden tussen de bamboestengels en de bananenplanten onder onze voeten, krijgen we een gevoel van gewichtloosheid. Onze benen stuiten op het net en het lijkt alsof we zweven — een ervaring die zowel kleine als grote kinderen zal bekoren…
Terug met de voeten op de grond maken we nog een ommetje langs de winkel van het domein, die originele decoratieartikelen verkoopt, maar ook echte planten en struiken om zelf thuis te planten.
Om de ‘zen’-vibe nog wat langer vast te houden, checken we in bij het hotel-restaurant-spa ‘La Porte des Cévennes’.
Deze familiezaak biedt een ruime relaxruimte en aangename kamers met een eigen balkon, vanwaar je een panoramisch zicht hebt op het landschap van de Cevennen.
In het volgende deel van dit artikel nemen we je mee naar onze ontmoeting met de ‘baron van de Cevennen’, een sappig en smaakvol varken…
De majestueuze Cathédrale Notre-Dame, pal in het stadscentrum, kan je onmogelijk missen. De vijf torens, opgericht als de vingers van een open hand, lijken je met warmte te verwelkomen. De kathedraal staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en bevindt zich naast het oudste belfort van België, nog zo’n middeleeuws pareltje dat uitnodigt om de trappen te beklimmen voor een adembenemend uitzicht over de stad. Smeer je kuiten maar in, maar het is het absoluut waard!
J. D’Hondt – visitwapi.be
Toch leeft Doornik niet enkel van zijn glorieuze verleden. De stad durft ook kunst met lef te tonen! In het ‘Musée des Beaux-Arts’, ontworpen door niemand minder dan Victor Horta (ja, dé Horta!), kon ik genieten van werken die variëren van de middeleeuwen tot de moderne kunst. Een collectie die tegelijk verfijnd én toegankelijk is, net als de stad zelf trouwens.
De regio houdt van feesten — en dat voel je! Reuzen, carnavals, lokale tradities… al dat volksleven vind je terug in het ‘Musée de Folklore et des Imaginaires’. Het is alsof je door een reusachtig familiealbum bladert, behalve dat de personages hier soms echt tot leven komen in de straten.
En tussen twee bezoeken door? Niets beter dan een terrasje op de altijd bruisende Grote Markt om iets te drinken en de sfeer op te snuiven. Dé plek om het dagelijkse leven van Doornik te observeren.
Doornik is ook de ideale toegangspoort tot de zacht glooiende landschappen van Waals Picardië. Als je benen nog meewillen na de klim op het belfort, spring dan op de fiets en volg de UNESCO-route die Doornik met Bergen (Mons) verbindt. Een tocht van 68 km boordevol natuur, dorpjes en erfgoed. Nog idyllischer is de Schelderoute richting Antoing, waar de rust van de rivier zich vermengt met het ruwere industriële verleden.
Bruno D'Alimonte
In totaal telt Waals Picardië meer dan 1.600 km bewegwijzerde routes — genoeg om te fietsen tot je erbij neervalt! En voor de lekkerbekken: er is zelfs een brouwerijroute die verschillende ambachtelijke brouwerijen met elkaar verbindt. Een inspanning die snel beloond wordt!
En dan is er nog het ‘Archeosite’ van Aubechies, een indrukwekkende plek waar je 5.000 jaar geschiedenis beleeft in enkele stappen. Je wandelt er langs neolithische hutten, Romeinse villa’s en zelfs een Galloromeinse necropolis. Kers op de taart: Aubechies behoort tot de Mooiste Dorpjes van Wallonië. Dwaal door de bloemrijke straatjes en sluit je bezoek af met een lokaal biertje in de dorpsherberg. Pure gelukzaligheid!
Stel je een kasteel uit de 14de eeuw voor, dat al meer dan 700 jaar bewoond wordt door dezelfde prinselijke familie… Welkom in het Kasteel van Beloeil, de residentie van de Princes de Ligne. Ik was sprakeloos (en dat gebeurt niet vaak, geloof me!) bij het zien van de salons, de wandtapijten en vooral de bibliotheek met 20.000 boeken. En dan is er nog het Franse park van 25 hectare, perfect om bewust in te verdwalen tussen de lanen.
J.P. Remy
Het ‘Hôpital Notre-Dame’ in Lessines: geneeskunde en mysterie
Vervolgens trok ik naar Lessines, voor een unieke reis door de geschiedenis van de gezondheidszorg. Het ‘Hôpital Notre-Dame’, een ziekenhuis dat in 1242 opgericht werd door Alix de Rosoit, vertelt het verhaal van acht eeuwen van zorg en compassie. De sfeer is bijna mystiek, alsof de tijd er heeft stilgestaan. Elke zaal toont een ander facet van de geneeskunde, van kruidenleer tot oude instrumenten en een apotheek uit lang vervlogen tijden.
En natuurlijk is er ook Pairi Daiza. Het 75 hectaregrotedierenpark, meermaals uitgeroepen tot het beste dierenpark van Europa, neemt je mee op wereldreis zonder Waals Picardië te verlaten. Reuzenpanda’s, gorilla’s, olifanten, ijsberen… meer dan 7.500 dieren in decors die je meenemen over vijf continenten.
Pairi Daiza Resort
Het toppunt? Overnachten in één van de accommodaties in het park, met zicht op de dieren. Een ijsbeer observeren vanuit je bed — dat maak je niet elke dag mee!
Waar overnachten?
• Hotel ONIRO
Een echt cocon in het hart van Doornik, waar art-decostijl en modern comfort elkaar ontmoeten. Ruime kamers en suites met privéspa zorgen ervoor dat dit de ideale plek is om even helemaal tot rust te komen.
• Le Roc Paisible
Een charmante oase van rust op het platteland, op slechts enkele minuten van Doornik. Je geniet er van het ontbijt in de veranda, het zonnige terras en de warme ontvangst — ook voor je viervoeters!
• Hotel Alcantara
Hou je van een citytrip met een vleugje gezellig comfort? Dan is het Alcantara een goede keuze! Op een steenworp van de Grote Markt dompelt dit charmante 18de-eeuwse hotel je onder in de sfeer van Doornik, met knusse kamers voor een heerlijke pauze na je uitstapjes.
Voor het een bad in kleurpigmenten wordt, is Holi eerst en vooral een eeuwenoud ritueel. Het vindt zijn oorsprong in het Vasantotsava, het lentefeest van het oude India, dat zowel de wedergeboorte van de natuur als de vruchtbaarheid viert. Men vereerde afwisselend Kama, de god van de liefde, en Krishna, een ondeugende maar goddelijke figuur.
Twee mythen vloeien samen: die van Holika, de vrouwelijke demon die verbrandde door het onwankelbare geloof van een jonge gelovige, en die van Krishna’s streken, waarbij hij de dorpsmeisjes met kleur bekladde.
Een carnaval van pigmenten
Het Holi-feest, dat op 4 maart 2026 zal plaatsvinden, is pure, zachte gekte. Je trekt witte kleren aan om vervolgens als een wandelende regenboog door het leven te gaan. Iedereen besprenkelt elkaar met gekleurde poeders, waarbij elke tint een symbolische betekenis draagt: groen voor harmonie, oranje voor optimisme, blauw voor vitaliteit, rood voor liefde.
harshavardhan-pentakota
“Bura na mano, Holi hai!”
Op straat achtervolgt men elkaar al roepend “Bura na mano, Holi hai” – letterlijk: “Niet boos worden, het is Holi!”. Alles is toegestaan… of toch bijna. Holi is ook het moment waarop sociale hiërarchieën worden omgedraaid.
Een omgekeerde hiërarchie, voor één dag
Voor één dag vervagen de ‘kasten’ van de Indische maatschappij, verdwijnen de rollen. Bhang, een drank op basis van cannabis, vloeit rijkelijk.
Holi wordt vooral gevierd in Noord-India, maar heeft zich ook ver daarbuiten verspreid, bijvoorbeeld in Rajasthan. Natuurlijk zorgt de commerciële overname door een aantal westerse landen voor enige wrevel. Maar is het echt zo erg als een duizenden jaren oude traditie mensen aanzet om met kleuren te gooien in plaats van met verwijten?
Tussen de Caraïben en de Atlantische Oceaan vormen de Bovenwindse Eilanden een deel van de Antilliaanse boog die tot de verbeelding spreekt. Ze liggen in het zuiden van de Kleine Antillen en omvatten onder meer Martinique, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Grenada en Barbados.
Waarom noemen we ze ‘bovenwinds’? Heel eenvoudig: omdat ze blootgesteld zijn aan de Passaatwinden – tropische winden die suikermolens aandrijven en de zeilen van catamarans doen bollen. Deze eilanden zijn dan ook diep verweven met het koloniale verleden.
Namen die klinken als tropische cocktails
Elke eilandnaam doet je goesting krijgen in een glaasje oude rum of een punch bij zonsondergang. Grenada heeft bijvoorbeeld niets met explosieven te maken, maar alles met nootmuskaat en foelie. Niet voor niets wordt dit het specerijeneiland genoemd… En Barbados? Die naam verwijst naar de luchtwortels van bepaalde ficusbomen die de Portugezen daar zagen. Saint Lucia, met haar bijbelse naam, is het enige Caraïbische eiland met een vrouwelijke naam…
grenadine
Als een postkaart, maar met een complexe geschiedenis
Achter deze dromerige namen gaan ook ingewikkelde waarheden schuil: slavernij, kolonisatie, onafhankelijkheidsstrijd… Toch blijft elk eiland rijk aan de creoolse cultuur, een levendige mix van culturele invloeden en een uitgesproken trots om zichzelf te zijn.
En wat met het politiek statuut?
Ook op dat vlak is het een boeiend allegaartje: Martinique is een Frans overzees departement, terwijl Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Grenada en Barbados vandaag onafhankelijke staten zijn, allemaal lid van het Commonwealth. Wat hun hoofdstad ook is, deze eilanden blijven in hart en ziel trots en volbloed Caribisch.
Wanneer ga je het best?
Geen fan van stormweer? Dan mik je best op de periode tussen december en mei. Dat is het droge seizoen, met zachte temperaturen (hoewel het altijd warm is) en een kalme zee. Dit is ook het hoogseizoen. Tussen juni en november is het vochtiger, goedkoper, maar het weer is dan wat onvoorspelbaarder.
Elke gemeente (of stad) regelt zelf of en zo ja wanneer honden toegelaten zijn op het strand. In de ene badplaats is men daarbij al soepeler dan in de andere. In vele badplaatsen zijn honden niet of slechts beperkt (bv. qua uren of qua zones) op het strand toegelaten tijdens de zomermaanden, terwijl dat in de wintermaanden veelal wel het geval is.
Een overzicht van de regels die per badplaats gelden vind je terug op de website Honden aan zee | De Kust. Voor de zekerheid consulteer je best ook steeds de lokale gemeentelijke verordeningen, bijvoorbeeld op de website van de gemeente.
Aanlijnen?
Ook wat betreft het al dan niet moeten aanlijnen van je hond zijn er geen uniforme regels die gelden. Meestal zal je je hond wel degelijk moeten aanlijnen maar ook op die regel kunnen er in bepaalde zones uitzonderingen bestaan. Je zal als baasje ook op het strand de hondenpoep van je hond moeten opruimen en in de meeste badplaatsen ook in het bezit moeten zijn van de nodige zakjes daarvoor.
Je houdt je er niet aan
Hou je je niet aan de voorgaande regels en word je betrapt dan riskeer je een GAS-boete. Die boete kan oplopen tot 350 euro voor meerderjarigen en 175 euro voor minderjarigen.
Nog dit : aan zee mag je hond ook mee op de kusttram zonder dat je een extra ticket dient te kopen. Je moet die dan wel aan de leiband of op je schoot houden tijdens de rit. Indien nodig moet je je hond ook een muilband aandoen.
Jan ROODHOOFT, advocaat (www.advocatenroodhooft.be)
Mulhouse is één van die verrassende steden die je bijna per toeval ontdekt… en die je daarna maar moeilijk loslaat. Een stad waar het industriële verleden samenkomt met een stevig verankerde lokale cultuur én moderne belevenissen. Kortom: er valt altijd wel iets te doen of te ontdekken in Mulhouse. Dit is onze top 10 (+1, we konden écht niet kiezen om het bij een rond getal te houden!) van niet te missen activiteiten bij een citytrip in de streek.
1. Het ‘Musée National de l’Automobile’
We starten onze tocht met onze zwakke plek: de auto. Wwie droomt er nu niet van om achter het stuur van een bolide te kruipen? In hetFranse Nationale Automuseum in Mulhouse kan dat! Hier vind je één van de rijkste collecties ter wereld, met meer dan 450 uitzonderlijke wagens (waaronder 2 exemplaren van de Bugatti Royale, om je een idee te geven van het niveau!). Maar je hoeft je niet te beperken tot het bewonderen van blinkende koetswerken. Het museum biedt een interactieve ervaring met tal van animaties voor het hele gezin. Pret verzekerd!
Mehdi_Boswingel
2. De ‘Cité du Train’
We schakelen over naar een ander vervoermiddel en maken een reis door de tijd aan boord van enkele mythische treinen. In de ‘Cité du Train’, het grootste spoorwegmuseum van Europa, ontdek je legendarische locomotieven – van de eerste stoommachines tot moderne TGV’s. Liefhebbers van treinen kunnen hier hun hart ophalen. Bovendien zijn er ook hier leuke interactieve activiteiten voorzien voor jong en oud.
3. Het Ecomusée d’Alsace
Zin om terug in de tijd te reizen naar het begin van de 20ste eeuw? Dan is het Ecomusée d’Alsace, op zo’n 20 kilometer van Mulhouse in Ungersheim, een absolute must. Je waant je in een nagebouwd Elzasser dorp met traditionele huizen en oude ambachten. Een complete onderdompeling in de lokale geschiedenis, ideaal voor gezinnen, op een plek die zich het grootste openluchtmuseum van Frankrijk mag noemen!
Ecomusee
4. De gastronomie van de Elzas
Mulhouse ligt in de Elzas, waar je getrakteerd wordt op een heerlijke lokale keuken. Als liefhebbers van streekproducten genoten we dan ook met volle teugen van Flammekueche, Bredala, Baeckeoffe, Fleischschnacka en uiteraard ook de wijnen uit de Elzas. Maar Mulhouse is ook een kosmopolitische stad met invloeden van over de hele wereld. Dus ook als je exotischer wil eten, kom je hier aan je trekken. Hoe dan ook: laat je smaakpapillen reizen en geniet van de gezellige restaurants in het stadscentrum. Ontdek hier de beste culinaire adressen in Mulhouse.
La Gargote Emilien Drey
5. Musée Electropolis
Denk je dat elektriciteit enkel dient om het licht aan te doen? InElectropolis krijg je een compleet ander beeld! Met interactieve tentoonstellingen, elektrische demonstraties en zelfs experimenten die je haren recht overeind doen staan. Een echte oppepper voor je hersenen terwijl je de geheimen van de ‘fée électricité’ op een speelse manier ontdekt.
6. Kerst in Mulhouse
Kom je in de winter? Dan kan je natuurlijk niet om de kerstmarkt van Mulhouse heen. De magie is er altijd voelbaar… De stad verandert in een echt sprookje met sfeervolle verlichting, houten chalets en vooral de ‘Étoffe de Noël’, een exclusieve creatie die niet alleen lokale knowhow in de kijker zet, maar ook zorgt voor fonkelende ogen bij jong en oud.
Emilien_DREY
7. Het ‘Parc du Petit Prince’
Wie droomde er nog nooit van eens te vliegen met de Kleine Prins? In Mulhouse kan het! Het ‘Parc du Petit Prince’ nodigt je uit voor een poëtisch avontuur, geïnspireerd door het beroemde personage van Antoine de Saint-Exupéry. Met attracties, verwondering en tijdloze momenten maak je een reis van planeet naar planeet. Onze favoriet? De ballonvaart die je tot op 150 meter hoogte brengt!
8. De zoo en de botanische tuin
Wist je dat Mulhouse ook een unieke zooheeft, waar bedreigde diersoorten leven in een nagebootste natuurlijke omgeving? In 2025 opent er een gloednieuw deel gewijd aan Afrika. Je wordt er ondergedompeld in het continent, met bijzondere aandacht voor natuurbehoud. Maak kennis met giraffen, dwergnijlpaarden, giftige slangen en amfibieën. Een ware belevingsreis!
Eric_Toussaint
9. Historisch centrum
Voor een korte uitstap hoef je niet alles te willen zien. Het historisch centrum van Mulhouse is op zich al een echte parel. Slenter door de voetgangersstraten en ontdek een unieke architectuur die balanceert tussen Rijnlandse renaissance en 19de-eeuwse villa’s. Kijk omhoog en bewonder de kleurrijke gevels, vaak versierd met fresco’s en details die het verhaal van de stad vertellen.
Wil je de stad op een alternatieve manier ontdekken? Dan zit je hier goed, want Mulhouse is ook het speelterrein van street art-liefhebbers. Wie goed kijkt, vindt overal verrassende kunstwerken. Van gigantische muurschilderingen tot verborgen pareltjes van de graffitikunst, je komt altijd wel iets tegen. Ook op de 27.000 m² muren van de Kinepolis-parking, waar het project ‘Graffitipolis’ zorgt voor een creatieve sfeer in de stad.
11. Industrieel erfgoed
En tot slot: vergeet niet dat Mulhouse een indrukwekkend industrieel verleden heeft. Tijdens je bezoek stoot je onvermijdelijk op oude fabriekssites die vandaag opnieuw bruisen van het leven. Geen troosteloze plekken, maar levendige creatieve hubs waar kunst en design centraal staan. Een echte ontmoeting tussen erfgoed en moderniteit. Een mooi voorbeeld? ‘La Kunsthalle’, gevestigd in ‘La Fonderie’, een voormalige fabriek die vandaag dienstdoet als culturele ruimte van de stad Mulhouse en het label draagt van Centrum voor hedendaagse kunst van nationaal belang.
