De Andes, die indrukwekkende ruggengraat van Zuid-Amerika, lijken onverwoestbaar. Maar geef het 200 jaar, en het beeld zou drastisch anders kunnen zijn. Nee, de bergen verdwijnen niet – maar hun balans wordt fragieler dan ooit.
Gletsjers: ijs dat herinnering wordt
De Andes-gletsjers krimpen alarmerend snel. Wetenschappers voorspellen dat vele al in de 22e eeuw verdwenen zijn. Tegen 2225 dreigen miljoenen mensen in steden als Lima, La Paz en Santiago zonder betrouwbare watervoorraad te zitten. De “watertoren van Zuid-Amerika” droogt langzaam op.
kirill-burov
Vulkaan of aardbeving? Waarschijnlijk beide
De Andes liggen middenin de Pacifische Vuurcirkel. Over 200 jaar mogen we nog steeds rekenen op stevige aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Nieuwe kraters, verzakkingen en verplaatste steden zijn niet ondenkbaar. Spectaculair, ja, maar ook levensgevaarlijk. Het landschap verandert, de risico’s blijven.
Biodiversiteit op drift
Condors, lama’s, nevelwouden: allemaal bedreigd door klimaatverschuivingen. Dieren en planten zullen noodgedwongen steeds hoger moeten klimmen. Maar er is een grens: als er geen berg meer boven hen is, houdt het verhaal op.
De mens als spelbreker (en redder?)
Mijnbouw, landbouw en groeiende steden zuigen de Andes langzaam leeg. In 200 jaar zullen de Andes-staten gedwongen worden tot radicale oplossingen: waterrecyclage, slimme landbouw en misschien zelfs kunstmatige gletsjers. Een sciencefiction-idee vandaag, maar mogelijk alledaags in de toekomst.
De Andes in 2225 blijven een imposant gebergte, maar ze dragen de littekens van ons tijdperk. Ze zullen nog altijd mensen inspireren – maar misschien ook angst inboezemen. Eén ding is zeker: wie de Andes wil behouden zoals ze zijn, moet vandaag beginnen met keuzes maken.
Toerisme aan de Belgische Kust, da’s een beetje zoals mayonaise bij de frieten: meestal zeggen de locals ja, maar wel met mate. Een grootschalige bevraging bij bijna 5.000 inwoners bevestigt dat de lokale bevolking over het algemeen positief staat tegenover toeristen, met 68 % uitgesproken steun en 23 % neutrale meningen. Met andere woorden: er worden geen vlaggen uitgehangen, maar evenmin hooivorken bovengehaald. Jurgen Vanlerberghe, voorzitter van Westtoer: “De resultaten geven ons een duidelijke richting om het kusttoerisme in de toekomst duurzaam vorm te geven.”
De voordelen van het toerisme…
De inwoners laten zich niets wijsmaken: 90 % erkent de economische meerwaarde van vakantiegangers. Culturele evenementen, restaurants die het hele jaar door open zijn en zelfs jobs in de sector (58 %) worden gezien als echte troeven. Een speciale vermelding krijgt de Beaufort Triënnale, die 53 % van de respondenten trots maakt.
… en de kleine golven van ergernis
Maar het is niet alleen zonnecrème en cocktails op de dijk. Zwerfvuil (86 %), verkeersdrukte (76 %) en lawaaihinder (71 %) zijn de drie grootste klachten. Verrassend: de helft van de inwoners (49 %) vreest dat deze ongemakken in de toekomst zullen toenemen, vooral bij jongeren.
Een Kust voor iedereen, maar niet voor alles
De bewoners willen een evenwichtige toerismepolitiek (92 %), met respect voor de natuur (89 %) én… hun gemoedsrust. Vlaams minister van Toerisme Melissa De Praetere benadrukt: “Toerisme moet de levenskwaliteit van iedereen bewaren, ook die van de toekomstige generaties.”
En met 60 % van de bezoekers die nu buiten de zomerperiode komen, probeert de Kust de drukte beter te spreiden. Het project ‘Kust In Balans’ wil iedereen op één lijn krijgen: toeristen, bewoners en zelfs… de meeuwen.
Na ons bezoek aan de bamboetuin trekken we op ontdekkingstocht naar de ‘Baron des Cévennes’. Dit is niet zomaar een dier… Om deze naam te mogen dragen, moet het varken voldoen aan strikte vereisten. Het moet van het zuivere Duroc-ras zijn (ras afkomstig uit de Verenigde Staten), herkenbaar aan zijn roodbruine vacht en afhangende oren die zijn ogen bedekken. Het dier moet in open lucht worden grootgebracht, onder de eiken en kastanjebomen van de Cevennen, en daarbij gevoed worden met lokale lekkernijen: kastanjes, eikels, gerst, tarwe en plantaardige eiwitten zonder GGO’s.
Tourisme Gard
Bezoek aan de boerderij
Om te zien hoe de Baron des Cévennes leeft, bezochten we Le Mas del Fray, een boerderij in de heuvels ten noorden van Alès. Audrey en Nicolas, de kwekers, stellen ons voor aan de fokvarkens (beer Léon en zijn dames Rosie, Spot en anderen) en hun biggen. Ze leiden een rustig leven met een schitterend uitzicht over de vlakte van Alès.
Op deze zes hectare grote boerderij lopen de varkens elkaar niet voor de poten, ook al zijn ze graag samen. Ze trainen hun spieren op de steile hellingen, hebben schuilplaatsen voor regenachtige dagen en waterpunten voor warme dagen. Een kleinschalige boerderij, met respect voor dierenwelzijn. “We geven hen een mooi leven en zij geven ons prachtig vlees,” lacht Audrey.
Tourisme Gard
Zijdezacht en smeltend vlees
Deze dieren van meer dan 200 kilo zijn geen speenvarkens: om de titel Baron te krijgen, moet het dier minstens 12 maanden worden vetgemest. Daarna moeten de slacht en versnijding lokaal gebeuren. De keten is nog kleinschalig, met op dit moment slechts vijf kwekers. De verkooppunten zijn beperkt tot lokale markten en de boerderijen zelf.
Het aanbod is gevarieerd: van gebraad tot droge worst. In elk geval proef je een zijdezacht, smeltend stukje vlees. Een verfijnde en gemarmerde smaak waar sterrenchefs dol op zijn. Het label ‘Baron des Cévennes’ werd dan ook in het leven geroepen door een groep gepassioneerden, ondersteund door sterrenchefs uit de Gard.
Volgende activiteit van het weekend: de ontdekking van de zachte ui van de Cévennes.
Volgens de Global Experience Index 2024 (TEA/ECA/TPDB) heeft Disney Experiences het grootste investeringsplan in zijn geschiedenis gelanceerd: 60 miljard dollar over tien jaar. Het doel? Het sprookjesachtige koninkrijk van de groep uitbreiden, de wereldwijde dominantie op de vrijetijdsmarkt versterken en — niet onbelangrijk — je zo lang mogelijk in het Disney-ecosysteem houden.
“Er lopen vandaag meer projecten bij Disney Experiences dan ooit tevoren in de geschiedenis van het bedrijf,” aldus de Global Experience Index 2024.
Een rijk in voortdurende uitbreiding
• Magic Kingdom (Florida) bereidt de grootste uitbreiding in zijn geschiedenis voor, met gigantische nieuwe themazones.
• In Azië opende Tokyo DisneySea in 2024 het spectaculaire Fantasy Springs, geïnspireerd door Frozen, Rapunzel en Peter Pan.
• Een primeur: Disneyland Abu Dhabi is in voorbereiding, in samenwerking met Miral op Yas Island, de toekomstige entertainmenthub van het Midden-Oosten.
• En in Europa blijft Disneyland Parijs, de parel van het moederbedrijf, zichzelf heruitvinden met een volledig nieuw Frozen-universum en een centraal meer voor avondshows.greg-park-U
Het eindeloze koninkrijk
Deze enorme investeringen volgen één duidelijke logica: bezoekers in het Disney-universum houden. Van themahotels tot cruises met Disney Cruise Line, interactieve ervaringen en zelfs plannen voor Disney-steden — alles is ontworpen om de magie eindeloos te laten voortduren.
In 2024 verwelkomde Disney al 145 miljoen bezoekers in zijn parken — meer dan andere negen operatoren in de wereldwijde top 10 samen.
brian-mcgowan
In Parijs blijft de magie duren
Met 10,2 miljoen bezoekers in 2024 blijft Disneyland Parijs het meest bezochte park van Europa en staat het op de 10de plaats wereldwijd. Ondanks een lichte terugval van 1,8 % behoudt het resort zijn leiderspositie. Broertje Walt Disney Studios Park trok nog altijd 5,6 miljoen bezoekers — en staat op het punt om flink te groeien dankzij de uitbreiding rond het Frozen-thema.
Voor wie de laatste dagen onder een steen geleefd heeft: op 19 oktober verdwenen acht Franse kroonjuwelen, met een geschatte waarde van 88 miljoen euro. Ze werden op enkele minuten tijd geroofd van onder de neus van de bewakers in de Galerie d’Apollon. Een parlementair onderzoek is nu gestart om te achterhalen hoe zo’n brutale kraak kon plaatsvinden in het beroemdste museum ter wereld.
Een beveiligingssysteem dat “niet voldoet”
Na een plaatsbezoek op dinsdag, spaarde Laurent Lafon – de voorzitter van de Cultuurcommissie in de Franse Senaat – zijn kritiek niet: “De organisatie van de beveiliging voldoet niet aan wat je vandaag de dag van een museum mag verwachten.”
De centrumpoliticus wijst op technische tekortkomingen en verouderd materiaal, vooral op het vlak van het netwerk en de videobewaking. Hij roept op tot een snellere implementatie van het masterplan voor de beveiliging – een omvangrijk project van 80 miljoen euro dat momenteel wordt uitgerold. Ter herinnering: president Macron wil met een investering van 800 miljoen euro het Louvre een grondige facelift geven, met onder andere een tweede ingang en een nieuwe ruimte voor de Mona Lisa.
Mea culpa van het Louvre
Tegenover de parlementariërs erkende Laurence des Cars, de voorzitter van het museum, verschillende tekortkomingen: “We hebben de komst van de dieven niet op tijd opgemerkt.” Ze geeft ook toe dat sommige beveiligingsposten verouderd zijn en slecht verspreid over het gebouw.
Grappig detail: La Paz is niet officieel de hoofdstad van Bolivia. Die eer gaat naar Sucre. Toch zetelt de regering, het parlement én de macht in La Paz. Voor Bolivianen is het dus de echte hoofdstad, zelfs al zeggen de schoolboeken iets anders.
De hoogste hoofdstad ter wereld
Met zijn 3.600 meter hoogte is La Paz de hoogste administratieve hoofdstad op aarde. Nieuwkomers lopen er vaak rond met rode wangen en een zwaar hoofd. Lokale remedie? Coca-bladeren kauwen. Geen cappuccino-to-go zoals in Antwerpen, maar effectief tegen de hoogteziekte.
snowscat
Kabelbanen in plaats van metro’s
La Paz heeft iets unieks: Mi Teleférico, het grootste stedelijke kabelbaannetwerk ter wereld. In plaats van te vloeken in de files zweef je boven de stad, met een uitzicht dat je Instagram-feed gegarandeerd jaloers maakt. Het voelt bijna alsof je in een pretpark woont.
De heksenmarkt
Midden in het centrum ligt de Mercado de las Brujas – de heksenmarkt. Daar koop je amuletten, kruidenmengsels en, jawel, gedroogde lamafoetussen. Volgens de traditie breng je ze als offer voor voorspoed bij nieuwbouw. Een souvenirwinkel met een vleugje magie én morbide humor.
deb-dowd
Een mix van oud en nieuw
Wat La Paz zo bijzonder maakt, is de mix: cholitas in hun kleurrijke rokken en bolhoedjes wandelen naast jongeren met AirPods en matcha-lattes. De stad leeft tegelijk in verschillende tijdperken, maar altijd met een eigen, eigenwijze flair.
Het is officieel: op 25 oktober 2025 openen de ‘Treelodges by Mont-des-Pins’ de deuren in Bomal-sur-Ourthe. Maar deze lodges zijn veel meer dan gewone boomhutten. Het zijn echte betoverde cocons in de bomen, waar elfen, het gezang van uilen en een privé-sauna vredig met elkaar samenleven!
In de vijf ecologische treelodges, gelegen op het vakantiedomein Mont-des-Pins, kunnen tot 22 personen terecht. Met een hottub, sauna of barbecue op het terras biedt elke lodge een gezellig en comfortabel verblijf tussen de bomen.
Treelodges by Mont-des-Pins
Een combinatie van ecologie, solidariteit en… ‘trollologie’?
Het project, dat bedacht werd door het strategisch team van MN Vacances, maakt deel uit van een ecologische, inclusieve en een tikkeltje magische aanpak. De legende vertelt dat de plek beschermd wordt door vijf oude trollen, die vandaag zachtaardige elfen zijn: Lignus Forest, Robin Falco, Chanterelle Moss, Basil Artemis en Kepler Cosmo. Dit is trouwens geen holle folklore: het verhaal maakt deel uit van een educatief en poëtisch project. Elke lodge draagt de stempel van zijn residentiële elf, zichtbaar in het interieur en de sfeer!
Toerisme en magie voor iedereen
Achter die fonkelende ogen schuilt een missie: vakanties toegankelijk maken voor iedereen. Dankzij de Neutrale Ziekenfondsen blijven de prijzen betaalbaar, zonder in te boeten aan kwaliteit. Bovendien stimuleert het project de lokale economie en respecteert het het milieu (warmtepompen, waterzuiveringsinstallatie, organische materialen, enz.).
Treelodges by Mont-des-Pins
En als je midden in de nacht iets hoort ritselen tussen de takken… is het misschien niet de wind. Gewoon een elf die je een goede nacht komt wensen!
Op naar de Hoge Venen dus, met een ommetje via Malmedy! Een uitstap vol mysterieuze veengebieden, diepe bossen, ambachtelijke bieren, middeleeuwse kastelen en betoverende meren. Knoop je veters stevig vast en haal diep adem… we zijn weg!
Het ‘Signal de Botrange’ en de Hoge Venen: waar België de wolken raakt
Het hoogste punt van België, het ‘Signal de Botrange’, ligt op 694 meter hoogte. Ja, meer heb je in ons land niet nodig om bijna ‘on top of the world’ te staan. Hier begint onze ontdekking van het oudste én grootste natuurreservaat van het land: de Hoge Venen.
Ik had het geluk om me in deze unieke landschappen te begeven op een mistige ochtend — je weet wel, een ochtend met van dat mysterieuze licht dat de heide een gotisch-romantisch sfeertje geeft. Struikheide, veenmoerassen, met mos begroeide bossen: alles hier voelt alsof je in een andere wereld terechtgekomen bent.
Onvermoeibare wandelaars (en vastberaden dromers) raad ik warm aan om de Venntrilogie te doen: een wandeltocht in zes etappes en een totaal van 109 km door de Oostkantons. Vorig jaar werd de route bekroond, en da’s volledig terecht: elke stap onthult een ander gezicht van de streek, van schaduwrijke valleien tot open veenplateaus en schilderachtige dorpjes.
Kasteel Reinhardstein: middeleeuwse pracht tegen een rotswand
Niet ver daar vandaan duikt het Kasteel van Reinhardstein op. Het heeft iets filmisch: vastgeklampt aan een rots boven de vallei van de Warche, lijkt het zo uit de middeleeuwen geplukt… Maar dit is geen filmdecor, het is echt — en prachtig gerestaureerd! Je ontdekt er de ridderzaal, een kapel, wandtapijten, harnassen… Kortom: de middeleeuwen, maar dan écht.
WBT – Denis Erroyaux
Van aan het meer van Robertville leidt een mooie wandeling van 7 km naar het kasteel, via de ‘Neus van Napoleon’ (nee, we verzinnen het niet!) en kronkelend langs de Warche. Wie meer uitdaging zoekt, kan kiezen voor een pittigere lus van 16,7 km vanuit Malmedy, langs snelstromende beken en steile rotswanden. Je kuiten zullen het geweten hebben, maar wat een uitzicht!
Het meer van Robertville: een vredige plek voor wie rust zoekt
Wandel je graag met je voeten bijna in het water? Dan is het meer van Robertville een aanrader voor jou. De stille wateren omgeven door diepe bossen vormen het perfecte decor voor een rustige wandeling — met je fototoestel in de hand of gewoon genietend van het uitzicht.
Robertville-les-bains
Voor wie graag de voeten (of meer) nat maakt, is er bij Robertville-les-Bains een recreatiegebied met zwem- en wateractiviteiten… een relaxte sfeer ver weg van de drukte.
Na inspanning… tijd voor een verfrissende pauze! Een wandeling in de Hoge Venen zonder te stoppen bij Belgium Peak Beer zou een gemiste kans zijn. Deze brouwerij ligt op slechts 2 km van het ‘Signal de Botrange’.
Hier is bier meer dan traditie — het is een vloeibaar eerbetoon aan de streek: Peak Blonde, Triple, Scotch, en zelfs een verrassende Peak Myrtille, die met bosbes de smaak van het woud biedt. Mijn favoriet? Die laatste, geserveerd op hun houten terras, met uitzicht op de Venen. De perfecte combinatie: vermoeide benen, en leuke sfeer en een geheven glas!
En het eten? Ook top. Ideaal om weer op krachten te komen na een wandeling die misschien iets langer duurde dan gepland.
De Vennbahn: geschiedenis, samengevat in een fietsroute
Liever op twee wielen? Spring dan op je fiets en verken de Vennbahn: een voormalige spoorlijn die omgevormd werd tot een fietspad met een lengte van 125 km. Dat loopt van Aken tot Troisvierges in Luxemburg, via Montenau en de mooiste landschappen van de Oostkantons.
Je kan de route natuurlijk ook in etappes rijden, op het ritme van oude stations, majestueuze viaducten en charmante dorpjes. Het gaat hier om meer dan fietsen: dit is een poëtische tocht door industriële geschiedenis en ongerepte natuur.
En natuurlijk mag een stop in Malmedy niet ontbreken, een charmant stadje in de heuvels. De kathedraal, levendige straatjes, gezellige terrassen… Alles nodigt uit tot kuieren.
WBT – David Samyn
Maar vergeet ook de verborgen pareltjes niet: stap binnen in het Malmundarium, gevestigd in een oud klooster, voor een meeslepende reis door lokale geschiedenis, carnaval, leerbewerking en papierkunst. Wandel langs de ‘Itinéraire de la Mémoire’, een stadswandeling met herdenkingsstenen en markante gebouwen — van de obelisk tot het huis Vinette, de ‘Halle Grétedar’ en de Calvarieberg: een boeiende en soms aangrijpende, maar altijd verrijkende tocht. En om het glas te heffen op onze uitstap (met mate, maar met veel smaak), trekken we naar de Brasserie de Bellevaux: een hopparadijs midden in het groen.
Mijn favoriete tocht? Die door het Land van de Négus (die naam maakt je nieuwsgierig, neen?). Een wilde en spectaculaire omgeving, die recht uit een Scandinavisch sprookje lijkt te komen…
Op het schiereiland Crozon, bij de ‘Pointe des Espagnols’
Dit schiereiland ten zuiden van Brest is één van de meest toeristische én fascinerende plekken van Bretagne. Aan het noordelijke uiteinde ervan biedt de ‘Pointe des Espagnols’ een adembenemend uitzicht over de ‘Rede van Brest’. Vanuit Roscanvel volg je een wandeling van zo’n 4 uur via het kustpad (de beroemde GR34), tot aan het fort op het uiterste punt. Van daaruit word je getrakteerd op een panoramisch zicht over de oceaan, de boten en de open zee… De terugweg loopt langs het Fort des Capucins, waardoor je deze wandeling met een verkwikkend zeebriesje afrondt.
Rando Pointe des Espagnols Tout commence en Finistère Colin Le Roy
Roc’h Trévézel, de ‘Mont-Blanc’ van Bretagne
De ‘Monts d’Arrée’ vormen het verborgen gezicht van Finistère. Om te wandelen in dit legendarisch gebied, volg je het parcours van ‘Roc’h an Teuz’, een tocht van ongeveer 4 uur. Nadat je het erfgoed in het dorpje La Feuillée (de Sint-Jan Baptistkerk, de Sint-Janbron…) verkend hebt, volg je het oude spoorwegtracé Plouescat-Rosporden, dat zich een weg baant door het landschap van Arrée. Eindeloze heidevelden en granieten heuvels leiden tot de 384 meter hoge Roc’h Trévézel, de ‘Everest’ van Bretagne.
Roc’h Trévézel Tout commence en Finistère. Thibault Poriel
Le Stangala, een kloof aan de poorten van Quimper
De rivier de Odet snijdt door het Bretoense granietmassief. Ze kronkelt door een beboste vallei, tussen rotsen en hellingen. Dat is het decor van deze wandelroute van zo’n 2u45, ver weg van de drukte aan de Bretoense kust. Hier voel je het kloppende hart van de diepe Finistère: vochtige velden en bospaadjes. Bruggetjes over de rivier, door water glad gesleten stenen, groene oases… Dit stukje wereld met een diepe vallei en mooie uitzichtpunten is een echte verademing in het groen.
Van Pont-Croix tot Audierne loopt een lusvormige wandelroute van elf kilometer langs beide oevers van de Goyen, een kleine rivier die uitmondt in zee. 11 km wandelen tussen jaagpad en wandelpad op de hellingen, in de ‘Cap Sizun’, op de uiterste rand van Finistère. Een pittige tocht op het ritme van de getijden, die de monding van de rivier (‘ria’ in het Frans) vullen of leegtrekken doorheen de dag. Je wandelt in een uur naar Audierne, en doet evenveel tijd over de terugweg. Een idyllische tocht in het groen.
In Châteauneuf-du-Faou, in de voetsporen van een beroemde schilder
Paul Sérusier, een vriend van Gauguin en de oprichter van de Nabis-beweging (een postimpressionistische stroming), verbleef meer dan 30 jaar in Châteauneuf-du-Faou, in het hart van Finistère. Een wandelroute van 1u30 eert zijn nagedachtenis, met informatieve schildersezels langs het parcours. Deze wandeling laat je kennismaken met het leven, de inspiratiebronnen en de sleutelmomenten van de kunstenaar. Je ontdekt onderweg het dorp, de oevers van de Aulne, en de muurschilderingen in de Sint-Julienkerk, die door Sérusier geschilderd werden in 1914. Een heerlijke culturele ontdekking!
Châteauneuf du Faou Tout commence en Finistère. Pauline Sellin
Je kan deze regio niet noemen zonder Herakles te vermelden. En zijn eerste heldendaad: het doden van de leeuw van Nemea, een beest met een onkwetsbare vacht. Volgens de legende probeerde de held het eerst met boog en knots, maar uiteindelijk wurgde hij het dier met de blote hand. Een pittige eerste opdracht… Je leert erover in het museum van Nemea.
Sparta, tussen werkelijkheid en mythe
Ah, Sparta… De ultieme krijgstad. De inwoners, die bekend stonden om hun discipline en hun replieken die harder aankomen dan een glas sterke raki, inspireerden zowel films als geschiedenislessen. Achter de legende van Leonidas en zijn 300 strijders gaat een veel complexere samenleving schuil, met ook een schaduwkant (zoals het harde militaire opvoedingssysteem) én lichtpunten (zoals de opvallende rol van vrouwen voor die tijd).
adobe
Poseidon en de landengte van Korinthe
Laatste halte: de landengte van Korinthe, waar de zeegod Poseidon zijn macht zou hebben laten gelden. In de oudheid werden deze smalle wateren beschouwd als een bijna magische plek die twee werelden scheidde. Vandaag is het een indrukwekkend kanaal waar het meer draait om drones en selfies dan gebeden. Maar de goddelijke uitstraling is in elk geval gebleven.
kirill-burov
